Lew, Jowisz i Słoń (Grecka bajka)

Lew, dla całego jego wielkości i siły, a jego ostre zęby i pazury, jest tchórzem w jednej rzeczy: nie może znieść dźwięku kogutu i uciekaczy, gdy go słyszy. Skarżył się gorzko do Jowisza, że ​​go tak uczynił; Ale Jupiter powiedział, że to nie jego wina: zrobił to, co najlepiej dla niego mógł, i biorąc pod uwagę, że to jego tylko niepowodzenie, powinien być dobrze zadowolony. Lew nie byłby jednak pocieszony i był tak wstydził się z jego nieśmiałości, że żałował, że mógł umrzeć. W tym stanie umysłu spotkał się ze słoniem i rozmawiał z nim. Zauważył, że wielka bestia przechyliła uszy cały czas, jakby coś słucha, a on zapytał go, dlaczego tak zrobił. Właśnie wtedy Gnat przyszedł kruche, a słoń powiedział: Bardzo się boję, że dostanie się do mojego ucha: jeśli kiedyś wejdzie, jestem martwy i zrobiony. Duchy Lwa wzrosły na raz, kiedy usłyszał to: "Za" – powiedział do siebie, "Jeśli słoń, ogromny jak on, boi się, że nie muszę być tak bardzo wstydzi się bycia bojącym się koguta, kto jest dziesięć tysięcy razy większy niż Gnat."