Narodziny lilii wodnej (Północnoamerykańska bajka)

z powrotem z jego wojny z Tahawi przychodzi słońce, szef dolnych saranaków, -back do jeziora klastrowanych gwiazd, po nazwisku Dullards, Jezioro Tupper. Wysoki i niezwyciężony, który przychodzi wśród swoich ludzi, oszczędność swoich zwycięstw, indyjskiej mody i mieszając skalpę, która powiesza się przy jego piersi. "Eagle krzyczy:" Krzyki. "Pozdrawia szefa, płonące słońce. Wayotah sprawiła, że ​​Tahawi drżą. Leci z niego. Hooh, Hooh! On jest szefem ". Stojąc oprócz sosnego spojrzenia stoi Oseetah, ptaka. Uwielbia silny młody szef, ale wie, że kolejna ma swoją obietnicę, a ona nie ma nadziei; Jednak szef jej kocha, a kiedy ucztowanie się skończy, podąża za swoimi śladami do brzegu, gdzie widzi swoje kajaki, obracając punkt wyspy. Po cichu realizuje i przychodzi na nią, gdy siedzi macha i jęczeć. Próbuje ją objąć, ale wyróżnia się. Prosi ją o śpiewanie mu; Ona go zaczął Rusza się. Rzuci się do niej. Włączając mu twarz smutku, biegnie na krawędź stromej skały i faluje go z powrotem. Przyspiesza po. Potem sprężyny i znika w głębokiej wodzie. Słońce trumie po niej i płynie z szaloną siłą tu i tam. On dzwoni. Nie ma odpowiedzi. Powoli wraca do wioski i mówi ludziom, co się stało. Rodzice ptaka są dotknięci, a słońce jęczy we śnie. W południe Hunter wchodzi z dziwnymi pływami: kwiaty rosną na wodzie! Ludzie idą do ich kajaków i rząd na wyspę Elms. Tam, w zatoce, wciąż woda jest emaliowana z kwiatami, niektóre jako białe jak śnieg, wypełniając powietrze z perfumami, innych silnych i żółtych, takich jak jezioro o zachodzie słońca.

"Wyjaśnij nam," płaczą, obracając się do starego leku swojego plemienia, "bo nie było tak wczoraj."

"To nasza córka", odpowiedział. "Te kwiaty są formą, którą bierze. Biała jest jej czystość, żółta jej miłość. Uważasz, że jej serce będzie się zamknąć, gdy zachodzi słońce, i otworzy się przy jego nadchodzącym. " A młody szef poszli i skłonił głowę.