Zakonnice Kartaginy (Północnoamerykańska bajka)

w Carthage, Nowy Jork, gdzie czarna rzeka pochyla się wdzięcznie o pewnym momencie, był Stary dom Stanch, zbudowany w modzie kolonialnej i zaprojektowany do obłożenia niektórych rodzin gościnności i bogactwa, ale rodzina umarła lub rodzina umarła lub Odszedł, a przez kilka lat pozostało opuszczone. W czasie wojny 1812 plotki wsi były podekscytowane pojawieniem się stolarzy, malarzy i tapicerki i było oczywiste, że miejsce miało zostać przywrócone do jego godności roboczej; Ale ich ciekawość została pogłębiona zamiast zadowoleni, kiedy, po tym, jak dom został umieszczony w porządku, a wysokie ściany zbudowane wokół niego, mieszkańcy przedstawili się jako cztery młode kobiety w stroju zakonnic. Czy byli córkom rodziny? Czy byli angielskimi sympatyzatorami w przebraniu, szukając azylu w dniach kłopotów? Czy zarejestrowali ślub celibatu, dopóki ich kochankowie powinni wrócić z wojny? Czy były w sekretnym i dyplomatycznym pytaniu? Żaden nigdy nie wiedział, przynajmniej w Kartaginie. Nunowie mieszkali w doskonałej prywatności, ale w luksusie przed niezrównanym w tej części kraju. Utrzymywali ogrodnik, otrzymali od wina New York i przysmaków, których inni nie mogą sobie pozwolić, a kiedy wzięli powietrze, wciąż zasłonięte, było za wspaniałą parą zatok.

jedno popołudnie, tuż po Close of the War, kilka młodych amerykańskich oficerów poszedł do klasztoru, a wbrew temu wszystkim precedensowi. Pozostali w tym całym dniu, a nikt ich nie widział, ale dźwięk koła minął przez ulicę tego wieczoru. Następnego dnia nie było oznak życia o miejscu, ani w dniu, ani następnym. Dzika pies był cicho, a spacery ogrodowe poszedł nieprzewidziany. Niektórzy sąsiedzi wspięli się na ścianę i poinformowali, że miejsce zostało opuszczone. Dlaczego i przez kogo nikt nigdy nie wiedział, ale chmura pozostała na swoim tytule do ostatniego dnia, bo tak uważano, że w pewnym momencie zakonnice mogą wrócić.