Lucky peer – część V (Duńska bajka)

"Francuski", odpowiedział.

"Jest to język wysoki koszt!" powiedziała, że; "Jest to mowa dyplomatyczna, a ten, który jest używany przez ludzi dobrej krwi. Nie studiowałem go w moim dzieciństwie, ale kiedy jeden żyje z nauczyonym człowiekiem, który ma swoją mądrość, dość, jak otrzymuje mleko matki. W ten sposób mam wszystkie niezbędne słowa. Jestem dość pewny, że powinienem wiedzieć, jak sobie opróżnić w dowolnej firmie, że tak się stało. "

Madame wygrała zagraniczne słowo, tytuł, przez małżeństwo z nauczyonym człowiekiem. Po obfitej ciotce była ochrzczona Dostała imię, ale nie dziedzictwo. Herr Gabriel Rebaptized Mette na meta, łaciński dla miarę. Kiedy została nazwana, wszystkie jej ubrania, wełniane i pościel zostały oznaczone listami M. G., Meta Gabriel; Ale młody Madsen mieli boya dowcip, i czytać w literach Mg postać "bardzo dobra" (duńska meget godt), a zatem dodał w atramentowi świetny punkt przesłuchania i umieścić go na obrusie, ręczniki i arkusze.

"Jest wiązką kłamstw!" powiedział młodych Madsen; "A Herr Gabriel jest łajdakiem. Gdybym był tylko kapralem, a on rekrutem, Ugh! Jak dałbym mu mieszkanie mojego miecza! " I był spragniony krwi na temat młodych Madsen; Jego usta rosły mniejsze niż ich, a jego twarz wydawała się jedna wielki pieg.

To były straszne słowa, które słyszały wypowiedziane, i dali wzajemnie szok; Jednak młodzi Madsen mieli najjaśniejsze prawo do ich umysłu. Była to okrutna rzecz ze strony rodziców i nauczyciela, że ​​facet powinien marnować jego najlepszą, najbardziej zachwycają młodzież w gramatyce, imionach i datach, na które nikt nie dba o nic, zamiast cieszyć się swobodnością i spędzając czas na coś z Pistolet na jego ramieniu, jak dobry strzał. "Nie, nie ma żadnego interesu do zamykania się i siedzieć na ławce, dopóki nie spniedzie nad książką; Herr Gabriel chce tego, a więc ktoś zostaje nazywany leniwy i ma charakter "pasa," tak, rodzice mają litery o tym; Więc mówię, że Herr Gabriel jest łajdiałym. W ogóle nie było przyjemne, by je usłyszeć. Ale peer nie ma "uchwytów ręcznych;" Był zbyt dorosły, jak powiedział Madsen. Nie był też nazywany leniwym, ponieważ nie był; miał mieć same godziny. Wkrótce był naprzód z Madsen i Primusa.

"Ma zdolność!" powiedział Herr Gabriel.

"i można zobaczyć, że był w szkole Dancing-School!" Powiedział Madame.

"Musimy go mieć w naszym dramatycznym społeczeństwie" – powiedział Aptekarz, który żył więcej za prywatny teatr miasta niż do jego sklepu aptekarza. Złośli ludzie stosowali stare nieśmiałość, że z pewnością został ugryziony przez szalonego gracza, bo był czysty, że był szalony dla teatru.

"Młody uczony rodzi się dla kochanka" – powiedział Aptekarz. "Za kilka lat może być Romeo; I wierzę, że gdyby był dobrze namalowany i miał trochę wąsów, mógł pójść na scenę bardzo dobrze tej zimy."

córka aptekarza -" wielki dramatyczny talent", powiedział ojciec; "Prawdziwe piękno", powiedziała matka – była Julia; Madame Gabriel musi być pielęgniarką, a aptekarz, który był zarówno dyrektorem, jak i Stage-Manager, wziąłby Rôle Apteka – niewielki, ale jedno ze względu na dużą wagę. Całość zależała od zezwolenia na Herr Gabriela, aby zachować Romeo. Było to proste, że najlepiej pracować przez Madame Gabriel, a aptekarz zrozumiał, że musi najpierw ją wygrać.

"Urodziłeś się, aby być pielęgniarką – powiedział, i pomyślał, że jest pochlebny jej niezwykle. "Jest pewnie najbardziej całkowitą rolę w kawałku", kontynuował. "To jest humorystyczna rôle; Bez niego utwór nie może być tolerowany dla jego melancholii. Nikt oprócz ciebie, Madame Gabriel, ma szybkość i życie, które powinny tu napiwek na bańkę które musiałyby być podane w nauce części Romeo. Obiecała jednak, aby "pompa", jak nazywała ją. Aptekarz zaczął od razu studiować jego część, a zwłaszcza myśleć o jego makijażu. Chciał być mrużącym oczymu, biedny, nieszczęśliwy facet, a jednak sprytny człowiek – dość trudny problem; Ale Madame Gabriel miał znacznie trudniejszy w "pompowaniu" jej męża do wymaganego punktu. Nie mógł, powiedział, odpowiedz na to opiekunowie rówieśnicze, którzy zapłacili za swoje szkolenie i zarząd, jeśli pozwolił młodym człowiekowi bawić się w tragedii. Nie możemy jednak ukrywać faktu, że rówieśnik miał najbardziej intensywne tęsknotę. "Ale to nie zrobi", powiedział, że.

"Nadszedł", powiedziała Madame; "Pozwól mi mieć pompowanie". Otrzymała cios, ale Herr Gabriel nie pili go z każdą przyjemnością. Małżeni ludzie są czasami inaczej. Mówimy to bez żadnego przestępstwa na Madame.

"Jedno szkło i nie więcej", powiedziała do siebie. "Podnosi duszę i sprawia, że ​​jest szczęśliwy, a tym samym zachwyca nas, że jesteśmy – to woli naszego Pana z nami".

peer miał być Romeo. Który został pompowany przez Madame. Próby odbywały się w aptekarze. Mieli czekoladę i "geniuszy", to znaczy, małe ciastka. Byli sprzedawani w Bake-Shop, dwanaście na umiejętności, i były tak niezmiernie małe, a tyle, że pomyślał, że witalizm nazywa się nimi geniusze.

"To łatwa rzecz do zabawy z jednego, "Powiedział Herr Gabriel, więc sam dał pseudonime jednemu i innym. Dom Apothecary wezwał "Arka Noego ze swoimi czystymi i nieczystymi bestiach", a to było tylko z powodu uczucia, które zostało pokazane przez rodzinę wobec dwóch i czterostojających zwierząt domowych w domu. Młoda dama miała swój własny kot, Graciosa-a ładna, miękki stwór, która leżała w oknie, na jej kolanach, na jej pracy, lub biegła nad stołem rozprzestrzenił się na kolację. Mistrzynica miał podwórko drobiowe, jard, papuga i ptaki kanaryjskie; a Polly mogła je ze sobą obalić. Dwa psy, flick i stado, chodził o komorze; Nie byli żadnymi butelkami perfumeryjnymi, a oni leżały na kanapie i na łóżku małżeńskich Ale to było z czystej przyjaźni i nie zauważyło tego. Kot wywołał również niewielkie zakłócenia: nalegałby na dawanie łapy Julii, siedzieć na głowie i pokonać swój ogon. Przemówienia przetargu Juliet zostały podzielone między kotem a Romeo. Każde słowo, które musiał powiedzieć, było dokładnie tym, co chciał powiedzieć córce Aptekarza. Jak piękna i urocza była, dzieckiem natury, która, jak Madame Gabriel wyrażała go, poszła tuż przy boku jej części. Peer wyrósł o tym całkiem ciepły.

Jest tam na pewno instynkt lub coś jeszcze wyższego z kotem. Usiedło na ramionach rówieśniczych i symbolizował współczucie między Romeo a Julii; Przy każdej kolejnej próbie Peer's Ardor wzrosła bardziej manifestować i silniejszy, kot bardziej poufny, papuga i ptaki kanaryjskie bardziej hałaśliwe; Flick i stado pobiegł i na zewnątrz. Nadszedł wieczór reprezentacji, a peer był samym Romeo – pocałował Juliet w ustach.

"całkiem jak natura!" powiedział Madame Gabriel.

"Haniedne!" Powiedział radny, Herr Svendsen, najbogatszy obywatel i najgrubszy człowiek w mieście. Pocenie zniknęła go, dom był taki ciepły, a on sam był tak ogrzewany. Peer nie znalazł łaski w jego oczach. "Taki szczeniak!" he Said – On powiedział ; "Szczeniak tak długo, że można go złamać w połówki i zrobić dwa szczenięta z niego".

Wielki aplauz – i jeden wróg! Dobrze wysiadł. Rzeczywiście rówieśnik był szczęśliwy peer. Zmęczony i pokonany przez wysiłki wieczoru, a pochlebstwa go pokazał, poszedł do domu do swojej małej izby. minęło północy; Madame Gabriel zapukał na ścianę.

"Romeo! Oto dziurkacz!"

i wylewka została poddana przez drzwi. A Peer Romeo trzymał jego szklankę.

"Dobranoc, Madame Gabriel".

Ale rówieśnik nie mógł spać. Wszystko, co powiedział. A zwłaszcza to, co Juliet powiedział, brzęczony w głowie, a gdy na długości zasnął, marzył o ślubie – ślubem z Miss Frandsen! Jakie pojedyncze rzeczy można śnić!