Zgagi w pobliżu studni (Bracia Grimm)

Mieszkał kiedyś w świecie stare- Stara babcia, żyła z stadem gęsi i gęsi w ukośniku między górami, gdzie była mała chata. Każdego ranka stary wziął Kostur i poszedł, leasing, w lesie. Stało się stare do pracy, a ona pracowała więcej niż pozwolić jej lata. Poszedła trawę do swojej gęsi i gęsi, zebrał dzikich jabłek i gruszek, które mogły tylko zdobyć rękę, a ona przywiozła ją w plecy domu. Gdyby poznała kogoś po drodze, witała go przywitałem: "Dobry dzień, słodkie ziemskie, a dziś pogoda jest dobra. Prawdopodobnie zdumiony, że mam trawę, ale każdy powinien nosić obciążenie na ramionach. Z synem, cicho szepnął do niego:

- jesteś starym człowiekiem, to czarownica.

w jakiś rano przeszedł przez las Piękny młody człowiek. Słońce świeciło jaskrawo, śpiewał ptaki, a fajna bryza przeleciała. Młody człowiek był pełen radości i zabawy. Po drodze nikt nie spotkał i nagle widział starą czarownicę, stała na kolanach i wyciąć ziołem z ziołem. Zdobyła się w torbie na całą grupę, a były dwa kosze, pełne dzikich gruszek i jabłek

- Co robić, moje słodkie, noszone, "odpowiedziała – dzieci bogatych ludzi nie muszą tego robić. O tym chłopom powiedzieć:

- Szukam nic,

nie pozbywaj się garbu.

- Może mi pomożesz? Powiedziała, kiedy zatrzymał ją przez jego krąg – wtedy masz silne, a młode stopy, będzie to łatwe dla ciebie. A mój dom nie jest tak daleko stąd, stoi za nim. Mallow. TUTAJ TUTAJ – Raz lub dwa i wszystko.

poszedł młody człowiek nad starym.

- Mój ojciec, choć chłopski, "odpowiedział, ale bogaty wykres, Ale że wiedziałeś, że nie tylko chłopi są w stanie nosić ciężkie, jestem twoim dzianiem.

- spróbuj, "powiedział stary, – będę mi miły dla mnie. Będzie musiała ci, prawda, przejść przez godzinę, ale co to dla ciebie? I muszą też go nosić.

Kiedy młody wykres usłyszał, że trzeba było iść przez całą godzinę, wydawało mu się nieco dziwne, ale nie pozwoliło mu odejść; Włożyła go na jego dzianiny i dał oba koszyki.

- tutaj widzisz – powiedziała, nie jest to trudne.

- Nie, nie całkiem łatwo, "odpowiedział Wykres, a jego twarz stała się smutna – twoja dzianie, więc ciągnie jej ramiona, podobnie jak jej kamienie i jabłka i gruszki do wagi jako ołów. Mogę ledwie oddychać.

Naprawdę chciałby go rzucić na ziemi, ale stary nie pozwolił. Młody człowiek, a on nie chce znieść tego, co jestem starego, już nie noszony. W słowach jesteś dobry, ale jak zdobyć firmę, odmawiasz. Cóż, co stoisz – kontynuowała, – i robiąc wszystko tak powoli, Anu, żwawo wspinając się na nogi! Teraz nikt nie usunie od ciebie tego dziana, jakby żyli – stało się go. Krople potu wykonywane w nim na czole i zbiegły się, a następnie gorąco, a potem zimno, na plecach.

- babcia – powiedział młody człowiek, nie mam siły, mam trochę odpoczynku.

- Nie, jest tutaj niemożliwe, – odpowiedział stare, – w jaki sposób przyjdzie do miejsca, wtedy będziesz mógł się zrelaksować, a teraz musisz iść naprzód. Skąd wiedzieć, czy wszystko to na korzyść, jak przyrost. Wrócił i tak nie mogłem pozbyć się dziania.

i stare, patrząc na niego, śmiał się i wskoczył do niego na jego opiece.

- jak mój przyjaciel, Nie jestem już zły – powiedziała, – rumieni się, jak kogut, który wzrośnie zebrać. Przyciągnij cały pacjent zużycia, a kiedy wrócisz do domu, już robię hojnie panie na herbatę.

Co to było zrobić? Musiałem założyć losę i cierpliwie pomachał po starej. Wydawało się, że staje się bardziej trwała, a jego wszystko jest trudniejsze. Nagle stare skoczył, powiedziała na dzianie i usiadła na nią; A która nie była literatura, a wagowo okazało się być znacznie cięższe niż dziewczyna tłusty chłopska. Młodszy gospodarzem kolanami, a kiedy się zatrzymał, był stary, bilający swój pręt i rzucił nogi na nogi. Każdego dnia umierający, zerwał się do góry, a kiedy był już gotowy upaść, w końcu dostał stary dom. Kiedy widzieli gęsi stare, zalaliśmy skrzydłami, wyciągnęli szyje, rzucili się do niej w kierunku i krzyknął do niej: "Ulya, blady, blado!" Podążając za jej stadem, trzymając się w rękach choroby, starszego birylowania, kobieta zdrowa i świetna do wysokości, ale strasznie brzydka, jak noc? Nie byłeś tak długo Wyobrażasz sobie siebie, kiedy jestem zmęczony, sam zasadził mnie do moich ramion. Tak i droga do nas

nie wydawało się długo, byliśmy zabawni, że żartowaliśmy ze sobą.

Wreszcie starego dotarło do ziemi, usunięto Od tyłu młodego męża dziewiarskiego, wziął go z rąk koszy, spojrzał w niego witamy i powiedział:

- cóż, teraz usiądź w ciemno i odpoczynek. Szczerze zarobiłeś twoje zarobki, a na pewno otrzymasz to młody człowiek, masło w ogniu nie powinien być nalany; Nadal się w tobie zakochuje.

Młody wykres nie wiedział, płakać go lub śmiał się. – Takie piękno – pomyślał: Tymczasem stary pieścił i pogłaskał jego gęś i gęś, jakby dzieci, a potem weszła do domu z córką. A młody człowiek, w międzyczasie rozciągał się na kutasie pod dzikim jabłkiem. Powietrze było ciepłe i miękkie. Wokół malowanej zielonej łąki, wszystkie popełnione proliska, tymianku i tysiące innych kolorów; W środku jego prowadzenia strumienia światła, w którym błyszczał słońce; I rzucił się z białymi gęsiami alkalicznych i spryskał w wodzie.

"I tutaj jest miły", pomyślał, ale byłem tak dawno temu, że moje oczy zamykają się; Jestem trochę. Cóż, jeśli nie mają podmuchu wiatru i nie przynoszą mi nóg, stały się tak letargiczne, jak chodzi o uciec. "/ P>

- Popraw", powiedziała: "Nie mogę zostać tutaj. To prawda, że ​​dobrze cię mieliśmy, ale nie umarłeś. A teraz dam ci, co zdobyłeś; Nie musisz mieć potrzeby pieniędzy i rzeczy, więc tutaj dam ci coś innego.

i pojechała mu szklankę, wysuszono z całego kawałka szmaragd.

- Trzymasz go, – dodany stary, – przyniesie ci szczęście.

Wykres szybko róży i czuł się dość świeży i, jak wcześniej, silny, podziękował staremu darowi i przeniósł się na drodze Nawet nie spojrzał na córkę. Kiedy minęł jakąś dystans, z daleka, zabawy Gourmet Goose Ride Następnie przyszedł do stolicy, a ponieważ nikt go nie znał, przywieźli go do Pałacu Królewskiego, gdzie siedział na tronie króla i królowej. Wykres spadł do kolan, wziął z kieszeni ze szmaragdą i umieścić go do stóp królowej. Królowa nakazała mu się wspinać, a on złożył jej szmaragdowe szkło. Ale tylko królowa go otworzyła i spojrzała do środka, jak spadła martwy. Wykres chwycił królewskich sług i chciałem być więzieniem, ale królowa otworzyła oczy i powiedział, że uwolni go i że wszyscy wyszli, że chce z nim porozmawiać z nim.

Kiedy królowa pozostała Jeden, gorzko płakała gorzko. I stało się mu powiedzieć:

- Co wszystko, co się otaczają, jeśli budzę się każdego ranka w trosce i rozpacz! Były trzy córki, młodsze z nich było tak piękne, że na całym świecie uwierzył jej cud. Była biała jak śnieg, rumieniec, jak kwitnienie jabłek, a jej włosy pękły jako światło słoneczne. Kiedy płakała, nie rozerwa z jej oczu, ale perły i kamieni szlachetnych. Kiedy miała piętnaście lat, król zamówił wszystkie trzy siostry, aby pojawić się na jego tronie. Och, jeśli widziałeś, gdy ludzie odkryli z zaskakujących oczu, kiedy wszedł do młodszego, – to było jak słońce. A król powiedział: "Moje córki, nie wiem, kiedy nadejdzie mój śmiertelny czas, ale dzisiaj chcę powiedzieć, żebyś dostał każdego z was po mojej śmierci. Wszyscy mnie kochasz, ale kto z was kocha mnie bardziej, i powinien uzyskać najlepsze."

a każdy z nich powiedział, że kocha go bardziej niż wszystkiego. "A możesz udowodnić", powiedział król – ile mnie kochasz? W tym celu będę ocenić, jak mnie traktować ".

Starszy powiedział:" Uwielbiam ojca jak najsłodszy cukier ". Średnia: "I kocham mojego ojca jak najpiękniejsza sukienka". A młodszy mówca nic nie powiedział.

i zapytałem ojca: "A ty, moje dziecko, jak mnie kochasz?" – "Nie wiem", odpowiedziała, moja miłość do ciebie nie mogę niczego porównać ". Ale jego ojciec nalegał, aby coś nazywa. I wreszcie, powiedziała: "Najlepsze jedzenie bez soli nie smakuje, a więc kocham ojca jak sól". Słyszał ten król, był zły i powiedział: "Jeśli kochasz mnie jak sól, wówczas twoja miłość zostanie przyznana solą". I został podzielony przez królestwo między dwoma starszymi córkami, a młodszy rozkazał związać się z tyłu solnej torby i mieli dwóch sług, by zdobyć ją w dzikim lesie.

- wszyscy pytaliśmy Dla niej przekonał ojca i modlił się: "kontynuowała królowa, – ale nie można było złagodzić królewskiego gniewu. Kiedy płakała, kiedy musiała nas opuścić! Cała droga była sissed przez perły, które spadły z jej oczu. Wkrótce potem król pokacił w niezmierzonej okrucieństwa i nakazał znaleźć swoje biedne dziecko w całym lesie, ale nikt go nie znajdzie. Kiedy myślę, że może była jadła dzikie bestie, nie mogę uciec od smutku. Czasami pocieszałem się, że wciąż żyje, że ukryta gdzieś w jaskini lub, może znalazła schronienie w jakimś dobrymi ludźmi. Ale wyobraź sobie, kiedy otworzyłem szmaragdowe szkło i zobaczyłem, że jest perła, taka sama jak te, które spadają z oczu mojej córki; Możesz sobie wyobrazić, jak perła to podekscytowała moje serce. Musisz powiedzieć, gdzie go masz Ale nie słyszał nic o swojej córce i nigdzie nie widział.

I tutaj zdecydowali król, a królowa ta stara wyglądała; Myśleli, że jest perła, dowiadują się czegoś o swojej córce.

Stary człowiek siedział w jego chacie na wirowy i spin. Był już ciemny, płonący w pobliżu paleniska Lechiny i dał słabe światło. Nagle hałas wzrósł na podwórku, zwrócił gęsi do domu z pastwiska i usłyszał szlifierkę. Wkrótce była córka. Ale starzy ledwo odpowiedział jej pozdrowienia i tylko trochę jej głowy. Córka usiadła blisko jej stóp, wziął wrzeciono i elegancko uruchomił wątek, jak młoda dziewczyna. Więc zapasowali całe dwie godziny, a słowa nie mówią ze sobą. Wreszcie, coś w pobliżu była zszokowana, a dwie ogniste oczy pojawiają się do pokoju. To była stara nocna sowa, ona trzykrotnie zniszczyła: "Ugu! Hugo! Ugu! ". Wyglądał na starzeje i powiedział:

- Czas dla ciebie, DONU, wyjdź i weź pracę.

i róża i poza domem. Ale gdzie poszła? Przez łąki wszystko jest proste, do samego doliny. Wreszcie zbliżyła się do studni, w której rosła trzy stare dęby. W tym czasie przeszedł na górę, pełną i dużą, i stało się tak lekkie, że igły zbierają. Dziewczyna zdjęła skórę z twarzy, pochyliła się do studni i zaczął się myć. Kiedy skończył, zanurzając się w skórę skóry, a następnie umieścić go na zlew i suchy pod księżycowym blaskiem. I jak się zmienił Gusite! Nigdy nie widziałeś czegoś takiego! Wyżarzona szary pluć, upadła na jej ramię złoto jak światło słoneczne, włosy i owinęło jej wszystko, jak koc. Tylko błyszczące oczy są jasne, jak świt na niebie, a policzki błyszczały delikatne, jak kwitnące jabłko, rumieniec.

ale piękna dziewczyna była bardzo smutna. Usiadła na ziemię i gorzko się zbliżył. Łzy jeden przez jeden przepływ z oczu i spadł przez długie włosy na ziemi. Byłaby więc, najwyraźniej, przez długi czas, na długo, jeśli coś nie chrzcił, nie zawracał sobie głowy w gałęziach sąsiedniego drzewa. Płakała jak impreza, która usłyszała strzał łowcy. W tym czasie księżyc zamknął czarną chmurę, a sztuka dziewczyny znów wszedł do jego starej skóry i zniknęła, jak ogień, mastiona przez wiatr.

Prowadził do domu i zadrżał jak list popielnika. Stary stał przy drzwiach, a dziewczyna chciała jej powiedzieć, że stało się jej, ale powiedziała stara, powiedziała:

- już będę wiedział wszystko.

ona zabrał ją do pokoju i znowu. Zapalono Lucin. Ale dla Grek, stary teraz nie usiadł i dostał miotłą i rozpoczął pokoje w pokoju i umyć podłogę.

- wszystko powinno być czyste i schludnie – powiedziała dziewczynie.

- Matinko – powiedziała dziewczyna – dlaczego zamierzasz pracować w tak późnym czasie?

- i wiesz, która godzina teraz?

- wkrótce na północ – odpowiedziała na dziewczynę – już się wydaje. Dla mnie? Twój termin wyszedł, nie możesz pozostać bardziej dla Ciebie.

Dziewczyna przestraszyła się i powiedziała:

- Ach, MOP! Czy chcesz mnie prowadzić? Gdzie mam się udać? W końcu nie ma przyjaciół ani rodzimy domu, gdziekolwiek mogłem iść. Wykonałem wszystko, czego potrzebujesz, zawsze byłeś zadowolony, nie prowadzisz mnie.

Ale stare nie chciałem powiedzieć, że się spodziewałem.

- tutaj też zostałem Dawno – powiedziała do niej – ale kiedy pójdę stąd, to wszystko w domu powinno być czyste; Dlatego nie koliduj ze mną do pracy. Nie myślisz o tym, nie martw się; Znajdziesz tylko schronienie, w którym mógłbyś żyć, a nagroda, którą ci dam, będziesz zadowolony.

- Ale przynajmniej powiedz mi, co się stało? – Kontynuowałem poprosić dziewczynę.

- Powtarzam cię ponownie, nie koliduj ze mną do pracy. Nie mów więcej niż słowo, idź do pokoju, strzela z twarzy skóry, ubierając jedwabną sukienkę, która była na tobie, kiedy przyszedłeś do mnie, a poczekaj, aż do ciebie zadzwonię.

ale Muszę wrócić do historii króla i królowej, którzy poszli razem z wykresem w lesie mgiełkę w poszukiwaniu starego. Zdarzyło się, że w nocy w lesie liczy się do nich przyszła do nich i musiała się dalej w dół. Następnego dnia wydawał mu się, że poszedł do wiernej drogi. Nadal pójdzie dalej, aż stał się ciemny. Potem wspiął się na drzewo i postanowił spędzić tam, bał się teraz zgubić. Kiedy księżyc wykształcił wszystko wokół, zauważył postać, która zstąpiła z góry. W jej rękach nie miała choroby, ale mógł uwierzyć, że miał Gusk, który widział wcześniej w starym domu.

- aha! – płakał – jeśli uda mi się złapać jedną czarownicę, mój przyjaciel nie ucieknie.

Ale który był zaskoczony, gdy zbliżyła się do studni, usunięła skórę, przemyto, – i rozproszona była Złote włosy na ramionach, a ona była taka piękna, że ​​nigdy nie widział w takim świecie. Bał się oddychać, ale przeniósł głowę przez liście, o ile mógł pójść naprzód i zaczął patrzeć na dziewczynę bez opuszczenia oczu. I czy był zbyt pochylony, albo że druga była przyczyną, ale nagle umówił oddziały, a artykuł spadł w starej skórze i rzucił się stamtąd jako imprezę; W tym czasie chmura dała księżyc – a dziewczyna ukryła oczy.

Tylko ona zniknęła, wykres drzewa zszedł i szybko przyspieszył za nią. Przeszedł przez trochę

trochę i zobaczył dwie postacie, które poszły na Luke'a o zmierzchu. To był król i królowa; Zauważyli depozyt w świetle w chacie starego i skierowany tam. Count powiedział im, kim widział cudu w pobliżu studni, a król, a królowa nie wątpnios, czy była to ich wyblakła córka. Chętnie udał się dalej i wkrótce podszedł do chaty. Gęś siedziała wokół niej, ukrywając głowy pod skrzydłem, i spał, a żaden z nich nie poruszył się. Spojrzeli w okno, siedząc w milczeniu. Ona, przechylając głowę, sparta wiruje i nie spojrzała wstecz.

w pokoju był ubrany w ten sposób tak czyste, jak małe pochmurne mężczyźni żyli w nim, w których nie było obierania na nogach. Ale ich córki tam nie widzieli. Patrząc na jakiś czas na chwilę, w końcu zebrali się z Duchem i cicho znokautował w oknie. Wydawało się, że stare tylko na nich i czekał, wspiął się i witała:

- Zaloguj się, Zaloguj się, już cię znam.

Zaloguj się w pokoju i mówi stary : P>

- Nie musiałbyś go zdobyć w takiej odległości, jeśli masz swoją córkę, takie mydło i dobre, nie doprowadziłoby się trzy lata temu nic z domu. Вона поганому тут за цей час нічому не навчилася, а тільки серце своє зберегла в чистоті. А ви вже й так були довгий час наказані, що жили весь час у страху.

Потім вона підійшла до кімнати і покликала:

– Виходь, моя доню.

Відчинилися двері, і вийшла звідти королівна із золотим волоссям, в своїй шовковій сукні, із сяючими очима; і було схоже, немов янгол спустився з неба.

Вона підійшла до свого батька та матері, кинулася до них на шию, стала їх цілувати, і – вже як тут могло бути інакше – заплакали вони всі від радості. Молодий граф стояв біля них; побачивши його, королівна почервоніла, як буряк, і сама не знала чому.

Сказав король:

– Мила дитино, своє королівство я вже роздарив, що ж мені тобі дати?

– їй нічого не треба, – сказала стара, – я дарую їй ті сльози, які вона виплакала через вас; це все перлини, і красивіші за ті, що знаходяться в морі, і дорожчі всього вашого королівства. А у винагороду за її роботу я дарую їй свою хатинку.

Тільки вимовила це стара – і миттю зникла на їх очах. Трохи затріщали стіни; озирнулися вони, бачать – обернулася хатинка в чудовий палац, і був там уже накритий королівський стіл і бігали взад і вперед слуги.

Казка на тому й закінчується, але у бабусі моєї, яка мені її розповідала, пам’ять стала короткою: кінець-то казки вона позабула. Я впевнений, що королівна вийшла заміж за графа, і вони залишилися жити разом у палаці, і жили вони там у повному щасті та багатстві стільки, скільки їм було Богом відпущено. Чи були білі гуски, що паслися біля хатинки, дівчатами (нехай це ніхто не зрозуміє

у дурному розумінні), яких прийняла до себе стара, і повернулася до них знов їх людська подоба, чи залишилися вони у молодої королеви служницями, – цього я напевне не знаю, але думаю, що це було саме так. А стара, мабуть, і зовсім не була відьмою, як думали люди, а була вона віщункою, і до того ж доброю. І, мабуть, це вона подарувала королівні в день її народження дар плакати не простими слізьми, а перлинами. Тепер воно так більше не відбувається, а інакше бідняки скоро б стали заможними.