Bajki ludowe
Bajki autorskieTrochę z Iloilo, kiedyś była piękna wyspa zwana polobulac lub wyspa kwiatów. Jego brzegi były pokryte pięknymi drzewami i roślinami; Wszędzie znaleziono wspaniałe ogrody kwiatów; owoce rosły w obfitości; Fontanny błyszczały w świetle słonecznym; a ludzie byli najszczęśliwsi na świecie. Tańczyli i śpiewali do muzyki gejów i były wolne od każdej opieki i smutku.
wypełnione zaufaniem do ich szczęścia i dumny z ich pięknej wyspy, zaczęli lekcewa ludzi z sąsiednich wysp, i traktować je z bezczelnością i pogardą.
Jedna noc Niebo zostało zaciemnione, błyskawica błysnęła, deszcz spadł w torrentach, a głos płakał z chmur, powyżej ryk grzmotu:
"jestem dumny. Unikaj mnie lub zginąć."
Przerażony, modlili się do Boga o ochronę, ale z porannym słońcem ich obawy pozostawiły ich i kontynuowali jak poprzednio.
minęły, a ludzie zmarł bogatsi, ale nie zadowolony z ich bogactwa i własnej pięknej wyspy, pragnęli posiadać ziemię swoich sąsiadów.
znowu przyszedł burzę, a znowu głos płakał z niebios:
"Jestem pożądanym. Przyjdź do mnie i umieraj. Storm przyszedł jak poprzednio i przyniósł ostrzeżenie:
"Jestem złym pragnieniem. Leć ze mnie lub bądź zagubiony."
Ale znowu brzmiało na uszczelnione uszy. Miesiące walcowane dalej. Ludzie kłócili się ze swoimi sąsiadami i wysyłali armię, aby zlikwidować ich wojnę. Głos oszustwa:
"Jestem gniewem. Daję wieczne męki."
przestrzegane lata, a stoły ludu Polobulaca zostały załadowane z najlepszymi pokarmami i winami. Dzień i noc znalazł im ucztowanie. Krzyk brzmiał nad nimi:
"Jestem obżarstwo. Pożądam moich dzieci."
sam wiatry echnął ostrzeżenie.
czas przeleciał. Każdy człowiek starał się prześcignąć innych w pokazie luksusu i wspaniałości. Biedny rozpraszał bogatych ich fortuny i poszukiwane w każdy sposób ich zranienia. Ponownie głos przyszedł przez ciemność:
"Jestem zazdrość. Moi ludzie są potępieni."
Ale zamknęli uszy i nie słyszą.
więcej bogactwa przyniósł większy luksus. Lollili w bezczynności. Idiało w środku wspaniałości. Głos ostrzegał:
"Jestem lenistą. Przynoszę ostateczne ostrzeżenie."
Były teraz używane do głosów i dał im nie najmniejszą uwagę. Ich bezczelność i chciwość rosła większa. The Fair Island potrząsnął się z wyróżnieniem i walką.
Pewnego dnia słońce było ukryte przez czerń. Straszny burzliwy wybuch nad ziemią. Ludzie na pozostałych wyspach widzieli Polobulac owinięty w siedem ogromnych słupach płomienia.
Gdy niebo rozliczane, Polobulac nigdzie nie był widoczny. Na swoim miejscu siedem czernionych skał oznaczyło miejsce, w którym stała piękną wyspę.
Są tam do dnia. Możesz je zobaczyć, jak opuszczasz port na południowe porty. Czasami pojawiają się jako jeden. Znowu wydają się grupować w TWO i trójki. Ale jest siedem.
Są one nazywane śmiertelnymi grzechami.
i nbsp;