Cripple (Duńska bajka)

Była stara wiejska, która należała do młodych, bogatych ludzi. Mieli bogactwo i błogosławieństwa, lubili cieszyć się sobą, ale również zrobili dobrze, chcieli sprawić, by wszyscy byli szczęśliwi, jak oni byli sami. W wigilii pięknie zdobione choinki stało w starej sali, gdzie ogień spalony w kominie, a gałęzie jodły były zawieszone wokół starych zdjęć. Tutaj zgromadzono rodzinę i ich gości, a taniec i śpiewało Oto wspaniałe jedlinowe z czerwonymi i białymi świecami, małe duńskie flagi, łabędzie i sieci rybackie, wycięte z kolorowego papieru i wypełnione gadżetom. Zaproszono biedne dzieci z okolicy, każdy miał z nim jego matkę. Matki nie wyglądały zbyt wiele na choinki, ale na bożych narodzeń stole, gdzie świeciła lniana i wełniana tkanina – rzeczy na suknie i rzeczy do spodni. Oni i im większe dzieci spojrzeli tam, tylko bardzo maleje wyciągnęli ręce do świec, a świecidełko i flagi.

Cała impreza przyszła wcześnie po południu i dostała świąteczną owsianka i pieczona gęś czerwona kapusta. Wtedy, gdy widziano choinkę, a prezenty dystrybuowane, każdy ma małą szklankę ciosu z fritters Apple. Potem wrócili do swoich ubogich domów i rozmawiali o dobrym życiu, to znaczy dobre rzeczy do jedzenia; a prezenty były jeszcze bardziej sprawdzane. Były teraz ogród Kirsten i ogród Ole. Byli małżeństwem i mieli swój dom i codzienny chleb na pielenie i kopanie w ogrodzie wielkiego domu. Każdy festiwal świąteczny mają dobry udział w prezentach; mieli pięciu dzieci, a wszystkie z nich były ubrani przez rodzinę.

"Są hojnymi ludźmi, naszym mistrzem i kochanką – powiedziała, że", ale mają środki, aby być tak, i mają przyjemność z tego robić."

"Oto dobre ubrania dla czterech dzieci do noszenia "- powiedział Ole; "Ale dlaczego nie ma nic dla CripPle? One także

używane również o nim, chociaż nie był na festiwalu. "Największa był najstarszy z dzieci, które nazywali" Kalkiem", nazywał się Hansem inaczej.

jako mały chłopiec, był najmądrzejszym i największym dzieckiem, ale stał się wszystkim od razu "luźny w nogach", jak to nazywają, nie mógł ani chodzić ani stać, a teraz leżał w łóżku Przez pięć lat Nie dostanie tego tłuszczu – powiedział ojciec.

ale Hans był z tego zadowolony. Był bardzo sprytnym chłopcem, który lubił czytać, ale użył swojego czasu także do pracy, do tej pory, który zawsze musi leżeć w łóżku, mógł go przydatny. Był bardzo przydatny i dzianiny wełniane pończochy, a nawet łóżka. Pani w Wielkim domu chwalił i kupił je. Była to historia Hans Hans; W niej było wiele do przeczytania i wiele do myślenia Nie zawsze może być pończochami dziewiarowymi!"

Sprężyna przyszła; kwiaty i zielone liście zaczęły kiełkować – chwasty również, jak można nazwać pokrzywami, chociaż psalm mówi tak ładnie z nich:

Choć królów we wszystkich ich mocy i może wydobyć się w świetności Wiersz

nie mogli zrobić najmniejszego liścia na pokrzywy rosnąć.

"Jest to idealne brudgery" – powiedział. "Nie mamy wcześniejszego rakowania ścieżek i zrobili je miłe, niż znowu są w dół. W domu jest taki bieg gości. Ile musi kosztować! Ale rodzina jest bogatymi ludźmi!"

"rzeczy są źle podzielone "- powiedział Ole; "Kapłan mówi, że wszyscy jesteśmy dziećmi naszego ojca, dlaczego wtedy różnica?"

"Pochodzi z jesieni!" powiedział kirsten ciężko w rękach, ale także w ich opiniach i wyrokach; Nie mogli go zrozumieć, nie mogli tego wyjaśnić, i zły się bardziej zły i zły, gdy rozmawiali.

"Niektórzy ludzie dostają dobrobyt i szczęście, inne tylko ubóstwo! Dlaczego nasze nieposłuszeństwo i ciekawość pierwszych rodziców zostanie odwiedzona na nas? Nie zachowywalibyśmy się tak, jak zrobili!"

"Tak, byśmy chciali! " Powiedział, że CRipPle Hans, wszystko jednocześnie. "To wszystko tutaj w książce"

"Co jest w książce?" zapytał rodziców.

i Hans czytają dla nich starej historii drewna frezu i jego żony. Zjechali także o ciekawość Adama i Ewy, która była przyczyną ich nieszczęścia. Król kraju przeszła wtedy wtedy.

"Wracaj ze mną do domu", powiedział, "wtedy będziesz miał go tak dobry jak ja; Siedem kursów na obiad i kurs na pokaz. To jest w zamkniętym tureen i nie możesz go dotknąć; Bo jeśli to zrobisz, wszystko się skończyło z myślą ".

"Co może być w Tureen?" powiedziała żonę.

"To nas nie dotyczy" – powiedział mężczyzna.

"Tak, nie jestem ciekawski", powiedziała żonę, ale chciałbym tylko wiedzieć, dlaczego nie ośmielamy się podnieść pokrywy; Z pewnością coś jest delikatne!"

"Jeśli tylko nie jest to coś mechanicznego" – powiedział człowiek, taki jak pistolet, który zgaśnie i Wakens cały dom ".

"o moim!" powiedziała żonę i nie dotykła Tureen. Ale w nocy marzyła, że ​​pokrywa podniosła się, a z Tureen pojawiła się zapach najpiękniejszego ciosu, takich jak jeden, gdy ktoś dostaje się na weselach i pogrzebie.

Połóż duży srebrny szyling z napisem, "Pić tego ciosu, a będziesz stać się dwoma najbogatszymi ludźmi na świecie, a wszyscy inni zostaną żebrakom!" – A żona zgrzyta na raz I powiedział jej mężowi jej sen.

"Myślisz za dużo o tej rzeczy!" he Said – On powiedział.

"Moglibyśmy go delikatnie podnieść" – powiedziała żonę.

"Delikatnie", powiedział mężczyzna, a żona bardzo delikatnie podniosła pokrywę. Wtedy dwa małe aktywne myszy wyskoczył i uciekł raz w otwór myszy.

"Dobranoc", powiedział król. "Teraz możesz wrócić do domu i leżeć we własnym łóżku. Nie zwalczaj Adama i Wigilii, jesteście, jesteście jako ciekawski i niewdzięczny!"

"z miejsca, w którym ta historia przychodzi w książce? " powiedział OLE. "Wygląda tak, jakby nas dotyczył. Coś do myślenia!"

następnego dnia poszli do pracy ponownie; Były palone przez słońce i nasączone do skóry deszczem; W nich były frettywne myśli, a oni przerażali na nich. "Powiedział Ole.

"Jest tak wiele miłych w książce "- powiedział Hans," tak wielu, nie wiesz."

"Tak, ale nie mam dbać o nich, "powiedział Ole," Chcę usłyszeć, że jeden, który znam."

I on i jego żona słuchali go ponownie.

więcej niż jeden wieczór wrócił do historii. Niektórzy stają się pięknym serem, a inni cienką, wodną serwatką; Niektórzy ludzie mają szczęście we wszystkim, usiąść przy wysokim stole każdego dnia i nie znają ani smutku, ani nie chcą."

CRipPle Hans usłyszeć to. Był słaby w nogach, ale mądry w głowie. Czytał do nich ze swojej historii, przeczytaj o "Człowieku bez smutku lub chcę". Gdzie został znaleziony, na znaleziono, że musi być!

Króla leżał chory i nie można go wyleczyć, z wyjątkiem ubierania się w koszulę, która była noszona na ciele człowieka, który mógłby być zgodny z prawdą powiedzmy, że nigdy nie znał smutku ani nie chcą.

Wiadomości zostały wysłane do wszystkich krajów na świecie, do wszystkich zamków i majątków, dla wszystkich pomyślnych i szczęśliwych mężczyzn, ale kiedy został właściwie zbadany, każdy z nich doświadczył smutku i chcieć.

"że nie mam!" Powiedział, że świnia, która siedziała w rowie i śmiała się i śpiewała: "Jestem najszczęśliwszym człowiekiem!"

", a następnie daj nam koszulę", powiedział posłańcy króla. "Jesteś opłacany za to z połową królestwa."

Ale nie miał koszuli, a jednak zadzwonił do siebie najszczęśliwszym człowiekiem.

"To był dobry facet – Krzyknął Ole, a on i jego żona śmiał się, nie śmiali się przez rok i dzień. Wtedy przeszła szkoła.

"Jak się cieszysz!" Powiedział, że "to jest coś nowego w tym domu. Czy wygrałeś nagrodę w loterii?"

"Nie, nie jesteśmy tego rodzaju "- powiedział Ole. "To Hans, który czytał do nas swoją historię, o" Człowieku bez smutku lub chcę", a kolega nie miał koszuli. Oczy są wilgotne, gdy ktoś słyszy takie rzeczy, a z drukowanej książki. Każdy ma swoje ładunek do rysowania, jeden w tym nie jest sam. To zawsze jest komfort."

"Gdzie dostałeś tę książkę? " zapytał ucznia.

"Nasze Hans dostał go ponad rok temu w Christmastime. Mistrz i kochanka go dali. Wiedzą, że tak bardzo lubi czytać, a on jest kalecynem. Wolałbyśmy widzieli go w tym czasie dostać dwie koszulki pościelowe. Ale książka jest wspaniała, może prawie odpowiedzieć na myśli."

Schoolmaster wziął książkę i otworzył go.

"Pozwól nam znów mieć tę samą historię! " powiedział OLE, "Jeszcze nie bardzo go zabrałem. Następnie musi również czytać drugi o drewnie!"

Te dwie historie były wystarczające do OLE. Byli jak dwa promienie słoneczne przychodzące do biednego pokoju, w skarłowaciała myśl, która sprawiła, że ​​tak krzyża i źle naturalna. Hans przeczytał całą książkę, przeczytałem go wiele razy. Historie niosli go do świata, gdzie nie mógł iść, ponieważ jego nogi nie noszą go.

Schoolmaster siedział przy łóżku: rozmawiali razem i była przyjemnością dla obu z nich. Od tego dnia szkolnictwo przyszedł często do Hansa, kiedy rodzice byli w pracy. To była uczta dla chłopca, za każdym razem, gdy przyszedł. Jak słuchał tego, co powiedział stary człowiek, o wielkości świata i wielu krajach, a słońce było prawie pół miliona razy większe niż ziemia, a tak daleko, że armata w swoim kursie Poświęć całe dwadzieścia pięć lat, aby pochodzić z słońca na ziemię, podczas gdy belki światła mogły przyjść w ośmiu minutach i jeszcze bardziej cudowne niż to, co było w książce historii.

Schoolmaster objany rodziną Squirea dwa lub trzy razy w roku, a on powiedział, ile ważne jest, aby historia-book miała w biednym domu, W przypadku gdy dwie historie w samym samym było środkiem duchowego przebudzenia i błogosławieństwa. Słabo, sprytny mały chłopiec miał ze swoim czytaniem przyniósł refleksję i radość w domu.

Kiedy uczeń odeszł, pani wcisnął dwa lub trzy srebrne dolary do ręki do małego Hansa.

"Ojciec i matka muszą je mieć!" powiedział Hans, gdy uczciwy przyniósł pieniądze.

i Ole i Kirsten powiedział: "Crowple Hansa po wszystkim jest zysk i błogosławieństwem."

dwa lub trzy dni po, kiedy Rodzice byli w pracy w Wielkim Domu, wózek Squirea zatrzymał się na zewnątrz. Był to życzliwa dama, która przyszła, cieszę się, że jej świąteczna obecna była taka komfort i przyjemność dla chłopca i jego rodziców. Przywiezła z jej drobnym chlebem, owocem i butelką syropu owocowego, ale co było jeszcze bardziej zachwycające, przyniosła go, w złoconej klatce, mały kos blackbird, który mógł dość uroczo.

Klatka z ptakiem została ustawiona na starej skrzyni na ubrania, trochę z dala od łóżka chłopca; widział ptaka i usłyszeć; Nawet ludzie na drodze mogą usłyszeć jego piosenkę.

ole i Kirsten wróciliśmy do domu po odejdzie pani; Zauważyli, jak się cieszę, że Hansa była, ale myślał, że będzie tylko kłopoty z teraźniejszością, którą otrzymał.

"Bogaci ludzie nie mają zbytnio foresight!" powiedział. "Czy mamy teraz również opiekę? Kalka Hans nie może tego zrobić. Koniec będzie to, że kot zabierze go!"

Osiem dni minęło, a jeszcze kolejne osiem dni: kot miał w tym czasie często w pokoju, nie przerażając ptaka, nic nie rani to. Wtedy stało się wspaniałe wydarzenie. To było popołudnie.

Rodzice i inne dzieci byli w pracy, Hans był dość samotny; Miał historię w ręku i przeczytał o Fisherwoman, który dostał wszystko, czego życzyła; Chciała być królem i że stała się; Chciała być cesarzem i że stała się; Ale kiedy chciała zostać dobrym Bogiem, a potem usiadła jeszcze raz w błotnistym rowie, pochodziła z.

Historia nie miała nic wspólnego z ptakiem lub kotem, ale to była tylko historia Czytał, kiedy zdarzył się incydent: zawsze pamiętał, że potem Było coś na twarzy kota, które wydawało się powiedzieć: "Jak bardzo jesteś piękny! Jak chciałbym cię zjeść!"

Hans może to zrozumieć; Czytał go na twarzy kota.

"Bądź wyłączony, kot!" Krzyknął: "Wynikasz z pokoju?" Wydawało się, że chodziło o wiosnę. Hans nie mógł się do niego, i nie miał nic innego do rzucenia go, ale jego najdroższym skarbem, historia książki.

Wrzucił to, ale wiązanie było luźne, a przeleciało na bok, a sama książka ze wszystkimi jej liśćmi poleciała do drugiego. Kot udał się trochę z powolnymi krokami trochę z powrotem do pokoju, i spojrzał na Hans tak bardzo, jak powiedział: "Nie mieszaj się w tej sprawie, małe Hans! Mogę chodzić, a ja mogę wiosną, a ty możesz zrobić ani. Ptak był również niespokojny. Nie było nikogo, kto mógłby zadzwonić; Wydawało się, że kot wiedział: przygotował się do wiosny. Hans potrząsnął na niego osłonę; jego ręce, których mógłby użyć; Ale kot nie zwracał uwagi na osłonę; A kiedy był również wrzucony do niego bez skorzystania, sprang na krzesło i do parapetu, gdzie był bliżej ptaka.

Hans mogli poczuć własną ciepłą krew w sobie, ale nie myślał o tym, pomyślał tylko o kciuce i ptaka; Chłopiec nie mógł się powstrzymać z łóżka, nie mógł stać na nogach, wciąż mniej spaceru. Wydawało się, że jego serce odwróciło się do niego, gdy zobaczył kot wiosną z okna, aż do klatki piersiowej i pchają klatkę, aby było zdenerwowane. Ptak trzepotał dziko wewnątrz.

Hans dał krzyk; Coś dał holowniku w nim i nie myśląc o tym, skoczył z łóżka, przeleciał do piersi, rozdarli kota w dół i zabrał klatkę, gdzie ptak był w wielkim strachu. Trzymał klatkę w ręku i pobiegł z nim z drzwi i na drogę. Krzyknął radością: "Mogę chodzić! Mogę chodzić!"

Ponownie odzyskał swoją aktywność; Takie rzeczy mogą się zdarzyć, a to się przytrafiło.

Schoolmaster mieszkał blisko; Hans prowadził do niego z jego bosymi stopami, tylko na jego koszulę i kurtkę, a z ptakiem w klatce.

"Mogę chodzić!" krzyknął. "Mój Boże" i on szlochał i płakał z radością.

I była radość w domu Ole i Kirsten. "Bardziej radosny dzień, którego nie widzieliśmy" – powiedział obaj. Hans został wezwany do Wielkiego Domu; Od wielu lat nie poszedł w ten sposób; Wydawało się, że drzewa i krzaki orzechowe, które tak dobrze wiedział, skinęła do niego i powiedziała: "Dobry dzień, Hans, Witamy tutaj!"

słońce świeciło na twarzy, a także w jego sercu. Mistrz i Mistress pozwalają mu siedzieć z nimi, i wyglądał tak samo zadowolony, jakby należeł do własnej rodziny Singing-Bird, który był teraz w rzeczywistości martwy, martwy o strachu, ale był to środek przywracania go do zdrowia, a książka przyniosła przebudzenie rodziców: Miał jeszcze książę, a on był Trzymaj go i przeczytaj, jeśli kiedykolwiek był taki stary.

Teraz może być korzyścią dla tych w domu. Nauczyłby się w handlu, preferując bawełkowanie", ponieważ – powiedział," mogę dostać wszystkie nowe książki do przeczytania!"

po południu pani zadzwoniła do niej obojga rodziców. Ona i jej mąż rozmawiali o Hansach; był mądrym i sprytnym chłopcem: miał przyjemność czytając i umiejętność Daleko: był ubrany w dobre ubrania; był dobrym chłopcem; Ale teraz musi odejść przez słoną wodę, daleko do szkoły, a wiele lat przejdzie, zanim znów go zobaczy.

Nie dostał z nim książki z nim, rodzice dla pamięci. A Ojciec często w nim czytał, ale nic z wyjątkiem dwóch opowieści, ponieważ wiedział je Był z dobrymi ludźmi, w dobrych okolicznościach i był najbardziej zachwycający iść do szkoły; Było tak wiele do nauczenia się i wiedzieć; Chciał tylko pozostać tam sto lat, a potem był uczonym.

"Jeśli powinniśmy żyć, aby to zobaczyć!" Powiedział rodzice i przycisnęli się nawzajem, jakby w komunii.

"Aby pomyśleć o tym, co stało się z Hansem!" powiedział Ole.

Nasz ojciec myśli także dziecka biednego człowieka! I że powinien się zdarzyć tylko z Cripple! Czy nie jest tak, jakby Hans miały przeczytać go dla nas poza książką z historii?