Robak malinowy (Fińska bajka)

few! – krzyknął Lisa.

'Ugh! robak! – zawołała Lisa.

'na malin! – krzyknęła Aina.

"Zabij go!" Całek Otto.

"Co za zamieszanie biedny mały robak! – powiedziała, że ​​duża siostra pogardliwie.

'tak, kiedy tak ostrożnie oczyściliśmy maliny – powiedziała Lisa.

- umieścić w Ainy P>

"Cóż, co szkodzi?" – powiedział Otto.

'Eat a Worm!

"Po prostu pomyśl o tym!" powiedziała Otto śmiech ! – powiedziała wielka siostra.

"tramp na nim!" Roześmiał się Otto podwórko. Potem Aina zauważyła, że ​​wróbel siedzi na ogrodzeniu był po prostu gotowy do rzucania się na biednym małym robaku, więc wzięła liść, naliczył go do drewna i ukrył ją pod krzakiem malinowym, gdzie chciwy wróbel nie mógł go znaleźć. Tak, a co więcej jest, aby powiedzieć o robaku malinowym? Kto dałby trzy słomki na tak nieszczęską małą rzecz? Tak, ale kto nie chciałby mieszkać w tak ładnym domu, w którym mieszka; W tak świeżym pachnące ciemnoczerwony domek, daleko w spokojnym drewnie wśród kwiatów i zielonych liści!

Teraz był to tylko czas obiadowy, więc wszyscy mieli obiad malin i śmietany. "Uważaj na cukier, Otto", powiedziała duża siostra; Ale talerz Otto był jak snowdrift w zimie, z zaledwie trochę czerwony pod śniegiem.

Wkrótce po obiadu Duża siostra powiedziała: "Teraz jadliśmy maliny i nie mamy żadnych na zimę; Byłoby dobrze, gdybyśmy mogli dostać dwa kosze pełne jagód, a potem moglibyśmy je oczyścić dziś wieczorem, a do jutra moglibyśmy ugotować je na dużej przestrzeni konserwującym, a potem powinniśmy mieć dżem malinowy, aby jeść na naszym chlebie!

's chodźmy, chodźmy do drewna i wybierzmy – powiedziała Lisa.

"Tak, pozwól nam," powiedziała Aina. "Bierzesz żółty kosz i weźmiemy zielony – Pozdrowienia do robaka malinowego – powiedział Otto, kpiąco. – Następnym razem, gdy go spotykam, zrobię mu honor jedzenia go."

tak Aina i Lisa poszli do drewna. Ach! Jak bardzo było tam, jak piękne! Z pewnością było to męczące, a czasem wspinanie się na opadłych drzew i złapany w gałęziach, a wiążąc wojnę z krzewów jałowców i muszek, ale co to miało? Dziewczyny wspiął się dobrze w swoich krótkich sukienkach, a wkrótce byli głęboko w drewnie.

Było mnóstwo borówki i jagód starszych, ale bez malin. Wędrowali dalej, a w końcu przyszli ... nie, nie mogło być prawdą! ... przyszli do dużego drewna malinowego. Drewno płonie raz, a teraz Malinowe krzaki dorastały, a były krzaki malinowe i krzaki malinowe, jeśli chodzi o oko. Każdy krzak był ważony na ziemię z największym, ciemnoczerwonym, dojrzałym malinami, takimi bogactwem jagód, ponieważ dwa małe brzegówki nigdy wcześniej nigdy wcześniej!

Lisa wybrane, Aina wybrała. Lisa jadła, Aina jedła, a za chwilę, gdy ich kosze były pełne.

'Teraz wrócimy do domu – powiedziała Aina. "Nie, pozwól nam zebrać więcej" – powiedziała Lisa. Więc wkładają kosze na ziemię i zaczęli wypełniać swoje pinafory, a nie było długo, zanim ich pinafory też były pełne.

'Teraz wrócimy do domu – powiedziała Lina. – Tak, teraz pójdziemy do domu – powiedziała Aina. Obie dziewczyny wzięły kosz w jednej ręce i trzymali jej fartuch w drugim, a potem odwrócił się, by iść do domu. Ale to było łatwiej powiedzieć niż zrobione. Nigdy wcześniej nie byli tak daleko w wielkim drewnie, nie mogli znaleźć żadnej drogi ani ścieżki, a wkrótce dziewczyny zauważyły, że stracili drogę.

Najgorsze było to, że cienie TRESS stawało się tak długo w wieczornym świetle słonecznym, ptaki zaczął latać do domu, a dzień się zamykał. W końcu słońce poszło za szopą, a było fajne i ciemne w wielkim drewnie.

Dziewczyny stały się niespokojne, ale zachowały się stale, spodziewając się, że drewno wkrótce się skończy, i że zobaczyli dym z kominów ich domu.

po tym jak długo wędrowali długo czas zaczął rosnąć ciemno. W końcu dotarli do wielkiego zwykłego zarośnięte krzakami, a kiedy rozejrzał się wokół nich, widzieli, tyle, jak mogli w ciemności, że byli wśród tych samych pięknych krzewów malinowych, z których wybrali swoje kosze i ich fartuchy. Wtedy byli tak zmęczeni, że usiedli na kamieniu i zaczęli płakać.

"Jestem tak głodny" – powiedziała Lisa.

'tak – powiedziała Aina, "jeśli mieliśmy teraz tylko dwa dobre kanapki mięsne. Lisa powiedziała: "Jak bardzo się kryje! Mam kanapkę w mojej ręce."

"i ja też – powiedziała Aina. "Czy odważysz go zjeść?"

"oczywiście, że będę – powiedziała Lisa. "Ach, jeśli mieliśmy teraz dobre szklankę mleka!"

Tak jak powiedziała, że ​​poczuła dużą szklankę mleka między palcami, a jednocześnie Aina krzyknął: "Lisa! Lisa! Mam szklankę mleka w mojej ręce! Czy to nie jest queer?"

dziewczyny, jednak były bardzo głodne, więc jedli i pili z dobrym apetytem. Kiedy skończyli Aina ziewnęli, wyciągnął ramiona i powiedział: "Gdybyśmy, gdybyśmy mieli ładne miękkie łóżko do spania! Jej bok i tam obok Lisa też była. Wydawało się to dziewczynom coraz bardziej wspaniałym, ale zmęczeni i śpiących, ponieważ byli, nie myśleli o tym, ale wkradli się do małych łóżek, przyciągnęli kapeluszy na głowie i wkrótce zasnęły.

Kiedy się obudzili, słońce było wysokie w niebiosach, drewno było piękne w letnim rano, a ptaki lecą w gałęziach i topach drzewa.

na początku dziewczyny były wypełnione cudem Widzieli, że spali w drewnie wśród krzaków malinowych. Spojrzeli na siebie, spojrzeli na swoje łóżka, które były z najlepszego lnu pokryte liśćmi i mchem. W końcu Lisa powiedział: "Czy nie śpisz, Aina?"

'tak, powiedziała Aina P>'Nie – powiedziała Aina, ale z pewnością istnieje pewna dobra wróżka mieszkająca wśród tych krzewów malinowych. Ach, gdybyśmy mieli teraz tylko gorąca filiżanka kawy i ładny kawałek białego chleba, aby zanurzyć się w to!"

ledwo skończyła mówić, kiedy zobaczyła obok niej mała srebrna taca Pożółko, dwie filiżanki rzadkiej porcelany, basenu cukru drobnego kryształu, srebrnych szczypców cukrowych i dobrego świeżego białego chleba. Dziewczyny wylały piękną kawę, umieścić w kremu i cukru i smakowały; Nigdy w ich życiu pijali tak piękną kawę.

'Teraz chciałbym wiedzieć bardzo, kto dał nam to wszystko – powiedziała wdzięcznieniu Lisa.

"Mam, moje małe dziewczynki – powiedział głos właśnie wtedy z krzaków.

Dzieci wyglądały na okrągłym cudownie i zobaczyli trochę miły starszy człowiek, w białym płaszczu i czerwonej czapce, wypuszczenie spośród Krzaki, bo był kulawy w lewej stopie; Ani Lisa, ani Aina mogli wypowiedzieć słowo, byli tak wypełniony zaskoczeniem.

'Nie bój się, małe dziewczynki – powiedział uśmiechnięty uprzejmie; Nie mógł się dobrze śmiać, ponieważ jego usta były krzywe. "Witamy w moim królestwie! Czy spałeś dobrze i dobrze spożywać i dobrze się pij? – zapytał było, ale bałem się.

'Powiem ci, kim jestem – powiedział stary; "Jestem królem malinowym, który panuje nad całym tym królestwem krzaków malinowych, a ja mieszkałem tu od ponad tysiąca lat. Ale Wielki Duch, który rządzi lasami, a morzem, a nieba, nie chciała, żebym stał się dumny z mocy królewskiej i mojego długiego życia. Dlatego okazał się, że jeden dzień w co sto lat powinienem zmienić w małym robaku malinowym i żyć w tej słabej i bezradnej formie od wschodu słońca na zachód słońca. W tym czasie moje życie jest zależne od życia małego robaka, tak że ptak może mnie zjeść, dziecko może odebrać mnie z jagodami i deptać pod stopy tysiąc lat życia. Teraz wczoraj był tylko moim dniem transformacji, a ja byłem zabrany z malinami i zostałem zdeputowany na śmierć, jeśli nie uratowałeś mojego życia. Dopóki zachód słońca leżę bezradny w trawie, a kiedy zostałem zmieciony od twojego stołu, przekręciłem jedną z moich stóp, a moje usta stały się krzywe z terrorem; Ale kiedy wieczór przyszedł i mógłbym znowu wziąć własną formę, szukałem cię dziękuję i nagradzam cię. Potem znalazłem ci oboje tutaj w moim królestwie i próbowałem cię poznać, jak również mogłem cię bez przerażania. Teraz wyślę ptaka z mojego drewna, aby pokazać ci drogę do domu. Do widzenia, małe dzieci, dziękuję za swoje miłe serca; Król malinowy może pokazać, że nie jest niewdzięczny. "Dzieci uścisnęły ręce ze starym mężczyzną i podziękowali mu, czując się bardzo zadowoleni, że uratowali małego robaka malinowego. Chodzili tylko, gdy starzec odwrócił się, uśmiechnął się złośliwie z jego krzywą ustami i powiedział: "Pozdrowienia do Otto ode mnie i powiedz mu, kiedy znów się z nim spotykam, zrobię go z honorem jedzenia go"

'Och, proszę tego nie robić – zawołał zarówno dziewczyny, bardzo się boili.

"cóż, dla twojego dobra wybaczę mu – powiedział stary, "ja nie jestem pomiarowy. Pozdrowienia do Otto i powiedz mu, że może również oczekiwać ode mnie prezentu. Do widzenia."

Dwie dziewczyny, światło serca, teraz wziął jagody i uciekł przez drewno po ptaka; I wkrótce zaczęło się jeździć w drewnie i zastanawiali się, jak mogli wczoraj zgubić drogę, wydawało się teraz tak łatwe i zwykłe Wszyscy szukali ich, a duża siostra nie była w stanie spać, ponieważ pomyślała, że ​​wilki zjadły je.

Otto spotkał się z nimi; miał kosz w dłoni i powiedział: "Spójrz, oto coś, co starzy właśnie pozostawił dla ciebie."

Kiedy dziewczyny zajrzały do ​​koszyka, widzieli parę najpiękniejszych bransoletek Kamienie szlachetne, ciemnoczerwone i wykonane w kształcie dojrzałych malin i napisem: "do Lisa i Aina"; Obok nich była diamentowa szpilka piersiowa w kształcie robaka malinowego: na nim została wpisana "Otto, nigdy nie niszczyć bezradnego!"

Otto poczuł się raczej wstydzony: On rozumiał, co to znaczy, ale on Myślałem, że zemsta starego człowieka była szlachetnym.

Król malinowy przypomniał również dużą siostrę, ponieważ wszedł, aby ustawić stół na obiad, znalazła jedenaście dużych koszy z najpiękniejszych malin, I nikt nie wiedział, jak tam przyszli, ale wszyscy domyślili.

I tak dżem, co nigdy wcześniej nie widziałeś, a jeśli chcesz iść i pomóc w nim, możesz Być może zdobądź trochę, bo musieliby na pewno zrobić dżem w tym samym dniu.