Historia ładnych złotoilocków (Francuska bajka)

Dawno, dawno temu była księżniczka, która była najładniejszą stworzeniem na świecie. A ponieważ była taka piękna, a ponieważ jej włosy były jak najlepsze złoto i pomachały i pomachały prawie na ziemię, nazywała się ładnymi złotowładami. Zawsze nosiła koronę kwiatów, a jej sukienki były haftowane diamentami i perłami, a wszyscy, którzy widzieli ją zakochani w niej.

Teraz jeden z jej sąsiadów był młodym królem, który nie był żonaty. Był bardzo bogaty i przystojny, a kiedy usłyszał wszystko, co powiedziano o ładnych Goldilocks, choć nigdy jej nie widział, upadł tak głęboko zakochany w niej, że nie mógł jeść ani napić. Postanowił więc wysłać ambasador, by zapytać ją o małżeństwie. Miał wspaniały przewóz dla jego ambasadora i dał mu ponad sto koni i sto sług, i kazał mu, żeby był pewien i przynieś z nim księżniczkę z powrotem. Po rozpoczęciu nic innego nie rozmawiało z sądem, a król czuł się tak pewien, że księżniczka wyraża zgodę, że ustanowił swoich ludzi do pracy w ładnych sukienkach i wspaniałych mebli, że mogą być gotowe do czasu, gdy przyszła. Tymczasem ambasador przybył do pałacu księżniczki i dostarczył swoją małą wiadomość, ale czy zdarzyło się, że jest przekroczenie tego dnia, czy komplement nie zadowolił jej, nie jest znany. Odpowiedziała tylko, że była bardzo zobowiązana do króla, ale nie miała małżeństwa. Ambasador ustawił niestety w drodze do domu, przynosząc z nim wszystkich przedstawienia króla, ponieważ księżniczka była zbyt dobrze wychowana, aby zaakceptować perły i diamenty, kiedy nie zaakceptowała króla, więc miała tylko dwadzieścia- pięć angielski szpilki, że może nie być rozdrażniony I nikt go nie musiał go konsoli. Teraz był na boisku młody człowiek, który był bardziej mądry i przystojny niż ktokolwiek inny. Zadzwonił do uroczy, a wszyscy go kochali, z wyjątkiem kilku zazdrosnych ludzi, którzy byli źli na jego bycie ulubionym królem i poznając wszystkie tajemnice państwowe. Udało mu się pewnego dnia być z niektórymi ludźmi, którzy mówią o powrocie ambasadora i mówiąc, że jego pójście do księżniczki nie zrobili wiele dobrych, kiedy uroczy powiedział pochopnie:

"Jeśli król wysłał mnie Princess Goldilocks Jestem pewien, że wróci ze mną Ma mieszka do powiedzenia – że gdyby został wysłany do księżniczki Goldilocks, z pewnością wrócimy z nim. Wydaje się, że uważa, że ​​jest tyle handsomeru niż ty, że księżniczka zakochała się w nim i poszedł za nim chętnie ". Król był bardzo zły, kiedy go usłyszał.

"ha, ha!" he Said – On powiedział; "Czy śmiał się z mojego nieszczęścia i myśli sam bardziej fascynujący niż jestem? Idź i pozwól mu się zamknąć w mojej wielkiej wieży, aby umrzeć z głodu."

Więc strażnicy King'ch chodzili do uroczych, którzy nie myślali o swojej wysypkiej mowie i ponoszą go do więzienia z wielkim okrucieństwem. Biedny więzień miał tylko małą słomy na łóżko, a ale na mały strumień wody, który płynął przez wieżę, zmarł z pragnieniem.

pewnego dnia, kiedy był w rozpaczy, że powiedział sobie :

"Jak mogę obrażać króla? Jestem jego najbardziej wiernym podmiotem i nic przeciwko niemu nic przeciwko nim Przestał słuchać pomimo uroczej wrogów, którzy próbowali przekonać go, aby nie mieć nic wspólnego z zdrajcą. Ale król powiedział:

"bądź cicho, chcę usłyszeć, co mówi."

, a potem otworzył drzwi wieżowe i zadzwonił do uroczych, którzy przyszli bardzo niestety i pocałował Ręka króla, mówiąc:

"Co zrobiłem, Sire, aby zasłużyć na to okrutne traktowanie?"

"Wyśmiewałeś mnie i mojego ambasadora" – powiedział król", a Powiedziałeś, że gdybym wysłał Cię za księżniczki Goldilocks, na pewno sprowadziłbyś ją z powrotem."

"To dość prawdziwe, ojciec "odpowiedział uroczy; "Powinienem był narysować takie zdjęcie i reprezentowałem twoje dobre cechy w taki sposób, że jestem pewien, że księżniczka znalazłaby cię nieodparte. Ale nie widzę, co jest w tym, abyś był zły Bardzo zaciekle na dworzarniach, którzy tak błędnie przedstawili swoje ulubione.

Więc zabrał z nim uroczy z powrotem do pałacu, a po zobaczeniu, że miał bardzo dobrą kolację, którą mu powiedział:

"Wiesz, że kocham ładne złotoilocks tak bardzo, jak zawsze, jej odmowa nie zmieniła dla mnie żadnej różnicy; Ale nie wiem, jak sprawić, by ją zmienić; Naprawdę chciałbym cię wysłać, aby zobaczyć, czy możesz ją przekonać, żeby mnie ożenić.

"Ale musisz poczekać, aż mogę dla ciebie zdobyć wielką eskortę" – powiedział król. Ale urocze powiedział, że chciał tylko jeździć na dobrej koniu, a król, który był zachwycony, który był gotowy, by zacząć tak szybko, dał mu listy Księżniczce, i zbukali go dobrą prędkością. Był w poniedziałek rano, że wyruszył sam na jego zranie, myśląc o niczym, ale jak mógł przekonać księżniczki Goldilocks, by poślubić króla. Miał pismo w kieszeni, a gdy każda szczęśliwa myśl, uderzyła go, zdemontowany z konia i usiadł pod drzewami, aby umieścić go w Harangue, który przygotowywał do księżniczki, zanim zapomniał go.

Pewnego dnia, kiedy zaczął w najwcześniejszym świcie i jadł nad wielką łąką, nagle miała pomysł na stolicy, a wyrastał z konia, usiadł pod drzewem wierzbowym, który wzrósł trochę rzeka. Kiedy napisał go, wyglądał na niego, zadowolony, że znalazł się w tak ładnym miejscu, kiedy wszyscy na raz zobaczył wielki złoty karp leżący łapiąc i wyczerpany na trawie. W skaczącym się po niewielkich latach rzuciła się wysoko na brzegu, gdzie miała leźła, dopóki nie była prawie martwa. Czarowna miała na nią litość, a choć nie mógł pomóc myśleć, że byłaby bardzo miła na obiad, wybrał ją delikatnie i odłożył ją z powrotem do wody. Jak tylko karp Dame poczuł orzeźwiającą chłodność wody, zatopiła radośnie z radością na dno rzeki, płynie do banku dość śmiało, powiedziała:

"Dziękuję, uroczy, na dobroć mnie zrobiłeś. Uratowałeś moje życie; Pewnego dnia cię spłacę. " Więc mówiąc, znów zatopił się do wody, pozostawiając uroczy, zdumiewając jej uprzejmości.

kolejny dzień, jak podróżował, widział kruk w wielkim cierpieniu. Biedny ptak był ściśle realizowany przez orzeł, który wkrótce go zjadł, nie uroczył szybko dopasowała strzałę do łuku i zastrzelił orła zmarłych. Raven siedzący na drzewie bardzo radośnie.

"Uroczy" – powiedział, "był bardzo hojny z ciebie, aby uratować biednego kruka; Nie jestem niewdzięczny, jakiś dzień cię spłacznie. Znalazł się w grubym drewnie, gdzie było dla niego zbyt ciemno, aby zobaczyć jego ścieżkę, a tutaj usłyszał sowy płacze, jakby był w rozpaczy.

"Hark!" Powiedział, że "to musi być sowa wielkich kłopotów, jestem pewien, że poszedł do snare"; I zaczął się polować, a obecnie znalazł wielką sieć, którą niektórzy łapacze ptaków rozprzestrzenili się w nocy im jakąkolwiek krzywdę! " powiedział, a on wyciągnął nóż i wycięł sznury sieci, a sowa uderzyła w ciemność, ale potem odwracając się, z jednym migotaniem skrzydeł, wróciła do uroczy i powiedział:

"Nie potrzebuje wielu słów, aby powiedzieć, jak wspaniała usługa mnie zrobiłeś. Zostałem złapany; W ciągu kilku minut byliby tutaj fowlowie – bez twojej pomocy powinienem zostać zabity. Jestem wdzięczny, a pewnego dnia spłacę cię."

Te trzy przygody były jedynymi z powodu jakichkolwiek konsekwencji, które spotkały się z jego podróżą i zrobił cały pośpiech, aby dotrzeć do pałacu Princess Goldilocks.

Kiedy przybył, myślał, że wszystko, co widział zachwycający i wspaniały. Diamenty były tak obfite jak kamyki, a złoto i srebro, piękne sukienki, słodkie miłe rzeczy, które były wszędzie całkiem zdumiewane; pomyślał sobie: "Jeśli księżniczka zgasła to, by opuścić to wszystko, i chodź ze mną, aby poślubić króla, może myśleć o szczęście!"

potem starannie przebrał się w bogatym brokuade, ze szkardem i Białe piórki i rzucił wspaniały haftowany szalik na ramieniu, a także patrząc jak gejem i jak najszlichłym, jak to możliwe, przedstawił się przy drzwiach pałacu, niosąc jego ramię maleńki ładny pies, który kupił w drodze. Strażnicy zasadził go z szacunkiem, a posłaniec został wysłany do księżniczki, aby ogłosić przybycie uroczy jako ambasador jej sąsiada króla Nie mam wątpliwości, że jest dobrze wyglądający i fascynuje wszystkich. "Widzieliśmy go z okna Garret, gdzie wirujemy len i nie moglibyśmy nic zrobić, tylko spojrzeć na niego tak długo, jak był w zasięgu wzroku."

"Dobrze być pewnym," powiedział Princess, "tak się bawiasz, to jest? Patrząc na nieznajomi z okna! Bądź szybki i daj mi moją niebieską satynową sukienkę z haftowaną i rozdajcie moje złote włosy. Niech ktoś sprawi, że świeżych girlandach kwiatów i daj mi moje obcasne buty i mój fan, i powiedz im, żeby zamiatać moją wielką sali i mojego tronu, bo chcę, żeby wszyscy mówią, że jestem naprawdę "ładnymi złotowładami".

Można sobie wyobrazić, jak wszyscy jej pokojówki w ten sposób zbił w ten sposób i to, aby księżniczka była gotowa, a jak w ich pośpiechu powalowali głowy i utrudniali sobie nawzajem, dopóki nie pomyślała, że ​​nigdy nie zrobili. Jednak w końcu poprowadzili ją do galerii luster, że może zapewnić siebie, że w jej wyglądzie nic nie brakowało jej tronu złota, hebanu i kości słoniowej, podczas gdy jej panie wziął gitary i zaczęli śpiewać cicho i zaczęli śpiewać cicho. Wtedy uroczy był prowadzony i był tak uderzony zdziwieniem i podziwem, że początkowo nie słowo mógł powiedzieć. Ale obecnie wziął odwagę i dostarczył Harangue, dzielnie kończąc, błagając księżniczkę, by oszczędzić mu rozczarowanie powrotu bez niej.

"Sir uroczy" odpowiedziała, "wszystkie powody, dla których mi dałeś są bardzo dobre, a ja zapewniam cię, że powinienem mieć większą przyjemność w zobowiązaniu się niż ktokolwiek inny, ale musisz wiedzieć, że miesiąc temu, kiedy chodziłem nad rzeką z moimi damami zdjąłem rękawicę, a tak jak ja Więc pierścień, który sobie mam na sobie ześlizgnął się z palcem i przewrócił się do wody. Kiedy ceniłem to więcej niż moje królestwo, możesz sobie wyobrazić, jak bardzo się utrata, a ja przyrzekłem nigdy nie słuchałem żadnej propozycji małżeństwa, chyba że ambasador najpierw doprowadził mnie do mojego pierścienia. Więc teraz wiesz, czego się od piętnastu dni i piętnaście nocy nie mógłbyś sprawić, żebym zmienić zdanie."

Czarowna była bardzo zaskoczona ta odpowiedzią, ale ukłonił się nisko Do księżniczki i błagał ją, by zaakceptować haftowany szalik i mały pies, który przyniósł z nim. Ale odpowiedziała, że ​​nie chciała żadnych prezentów, a on miał pamiętać, co właśnie powiedziała. Kiedy wrócił do zakwaterowania, poszedł spać bez jedzenia żadnej kolacji, a jego małego psa, który nazywał się Friązą, nie mógł też jeść, ale przyszedł i położył się blisko niego. Cała noc uroczy westchnęła i lamentowana.

"Jak mogę znaleźć pierścień, który spadł do rzeki miesiąc temu?" he Said – On powiedział. "Jest bezużyteczny, aby spróbować; Księżniczka musiała mi powiedzieć, żebym to zrobił celowo, wiedząc, że to niemożliwe. " A potem ponownie westchnął.

Frisk usłyszał go i powiedział:

"Mój drogi mistrz, nie rozpaczaj; Szczęście może się zmienić, jesteś zbyt dobry, aby nie być szczęśliwy. Zejdźmy do rzeki, gdy tylko jest lekki Pierwszy blask Dawn Frisk zaczął się skakać, a kiedy bawił uroczy, wyszli razem, najpierw do ogrodu, a potem do krawędzi rzeki, gdzie wędrowali w górę iw dół. Czarowna myślała, że ​​cieszy się nieudany, gdy usłyszał kogoś, kto dzwoni: "Uroczy, uroczy!" Wyglądał na niego wszystko i pomyślał, że musi marzyć, jak nikogo nie widział. Potem podszedł dalej, a głos zadzwonił ponownie: "Uroczy, uroczy!"

"Kto mnie nazywa?" he Said – On powiedział. Frisk, który był bardzo mały i mógł się ściśle spojrzeć w wodę, krzyknął: "Widzę złotego karpia". I na pewno był wielki karp, który powiedział do uroczy:

"Uratowałeś moje życie na łące przez wierzby, a obiecałem, że cię spłaci. Weź to, to pierścień Princess Goldilock. " Uroczy wziął pierścień z ust psująca karpia, dziękując jej tysiąc razy, a on i malutki Frisk poszli prosto do pałacu, gdzie ktoś powiedział księżniczce, że prosi o to, żeby ją zobaczyć.

"Ach! Biedny facet – powiedziała, że ​​"musiał przyszedł powiedzieć dobro, znalezienie tego niemożliwe, jak prosiłem / p>

"Madam, wykonałem licytowanie. Czy będziesz mógł poślubić mojego mistrza? " Kiedy księżniczka zobaczyła, że ​​jej pierścionek przywiózł do niej, był tak zdumiony, że pomyślała, że ​​musi marzyć nigdy tego nie znalazłeś. – Powiedziała ona, "Być może zrobisz mi kolejną obsługę, bo do czasu się skończy, nigdy nie będę żonaty. Jest książę niedaleko tutaj, którego imię jest Galifron, który kiedyś chciał mnie ożenić, ale kiedy odmówiłem, wypowiedział najbardziej straszne zagrożenia przeciwko mnie i przygnębił, że będzie odpadł mój kraj. Ale co mogę zrobić? Nie mogłem poślubić przerażającego giganta tak wysokiego jak wieża, która zjada ludzi jako małpa zjada kasztany, a kto mówi tak głośno, że każdy, kto musi go słuchać, staje się dość głuchy. Niemniej jednak nie przestaje mnie prześladować i zabić moje przedmioty. Więc zanim będę mógł słuchać swojej propozycji, musisz go zabić i przynieść mi głowę.

Czarowna była raczej przerażona na tym poleceniu, ale odpowiedział:

"Bardzo dobrze, księżniczka, Będę walczyć z tym Galifronem; Wierzę, że zabije mnie, ale w jakiejkolwiek stawce umrę w twojej obronie."

potem księżniczka przestraszyła się i powiedziała wszystko, co mogłaby pomyśleć, aby zapobiec uroczych z walki z giganta, ale to było bez użycia, a on poszedł samotnie, a potem zabrał się z nim trochę, zamontował konia i wyruszył na kraj Galifronu. Wszyscy, których poznał, powiedział mu, co był straszny Gifant Galifron, i że nikt nie odważył się bliżej; I tym bardziej słyszał, tym bardziej się boi. Frisk próbował go zachęcić, mówiąc: "Chociaż walczysz z gigantem, drogi mistrz, pójdę i ugryzię obcasy, a kiedy pochyla się, by spojrzeć na mnie, możesz go zabić."

urocze Chwalił plan swojego małego psa, ale wiedział, że ta pomoc nie zrobi wiele dobrych.

W końcu przyciągnął w pobliżu zamku giganta i widział do jego przerażenia, że ​​każda ścieżka, która doprowadziła do tego, została usiana z kościami. Wkrótce zobaczył, że nadchodzi Galifron. Jego głowa była wyższa niż najwyższe drzewa, a on śpiewał w strasznym głosie:

"Wydobyć swoich małych chłopców i dziewcząt, módlcie się nie pozostać do robienia swoich loków, bo będę jeść tak wiele, Nie wiem, czy mają jakieś."

Następnie uroczy śpiewał tak głośno, jak mógłby do tej samej melodii:

"Wyjdź i spotykaj się z dziewiętnastym uroczym, który nie ma w ogóle alarmu; Chociaż nie jest bardzo wysoki, jest wystarczająco duży, aby upadł. ; zwłaszcza, że ​​cały czas był strasznie przestraszony. Kiedy Galifron usłyszał te słowa, spojrzał na niego wszystko, i zobaczył uroczą stojącą, miecz w ręku, położył giganta w strasznej wściekłości, a on miał na celu cios w uroczy z jego ogromnym żelaznym klubem, który z pewnością go zabił, gdyby miał dotarł do niego, ale w tej chwili kruk umieścił na głowie olbrzyma, i dzickowania z silnym dziobem i bijącym z wielkimi skrzydłami tak zdezorientowanymi i oślepił, że wszystkie jego ciosy spadły nieszkodliwie na powietrzu, i uroczych, pędząc, dał Mu kilka uderzeń ze swoim ostrym mieczem, aby upadł na ziemię. Po czym uroczy odciął głowę, zanim coś o tym znalazł, a kruk z drzewa w pobliżu Croake Out:

"Widzisz Nie zapomniałeś o dobrą turę, którą zrobiłeś w zabiciu orła. Dziś myślę, że spełniłem moją obietnicę spłaty. Koń i jeździł z głową Galifron.

Kiedy dotarł do miasta, ludzie pobiegł po nim w tłumach, płacząc:

"Oto dzielna urocza, która zabiła gigant!" A ich krzyki osiągnęły ucho księżniczki, ale nie ośmieliła się pytać, co się dzieje, ze strachu, że powinna usłyszeć, że urocze zostało zabite. Ale bardzo szybko dotarł do pałacu z głową olbrzyma, z których nadal była przerażona, choć nie mogła już zrobić jej żadnej krzywdy ; Mam nadzieję, że będziesz sobie wyrażać poślubić króla mojego mistrza."

"Och Drogi! Nie, "powiedziała księżniczka", dopóki nie przynieśli mi trochę wody z ponurych jaskini.

"Nie ma głębokiej jaskini, wejście, do którego jest strzeżona przez dwa smoki z ognistą Oczy, które nie pozwolą nikomu ich przekazać. Kiedy dostaniesz się do jaskini, znajdziesz ogromną dziurę, którą musisz zejść, i jest pełen ropuchy i węży; Na dole tej dziury znajduje się kolejna mała jaskinia, w której rośnie fontannę zdrowia i piękna. To jedna z tej wody, którą naprawdę muszę mieć: wszystko, co dotyka staje się cudowne. Piękne rzeczy zawsze pozostaną piękne, a brzydkie rzeczy stają się piękne. Jeśli ktoś jest młody, nigdy się nie rośnie, a jeśli ktoś jest stary, staje się młody. Widzisz, uroczy, nie mogłem zostawić mojego królestwa bez zabrania niektórych ze mną."

"Princess", powiedział," ty przynajmniej nie może potrzebować tej wody, ale jestem nieszczęśliwym ambasadorem, którego śmierć pragniesz. Tam, gdzie wysyłasz mnie, chociaż wiem, że nigdy nie wrócę. Wszyscy spotkali się po drodze:

"Co za litość, którą przystojny młody człowiek powinien wyrzucić swoje życie tak niedbale! Idzie do jaskini, choć gdyby miał z nim sto ludzi, nie mógł się odnieść sukcesu. Dlaczego księżniczka poprosi niemożliwości? Czarowna nic nie powiedziała, ale był bardzo smutny. Kiedy był blisko szczytu wzgórza, zdemontował się, by wypaść konia, podczas gdy Frisk rozbawił się, goniąc muchy. Uroczy wiedział, że nie mógł być daleko od ponurych jaskini, a patrząc na niego widział czarną ohydną skałę, z której przyszedł gruby dym, a następnie przez jednego z smoków ogniem płonącym z jego ust i oczy. Jego ciało było żółte i zielone, a jego pazury szkarłat, a jego ogon był tak długi, że leżał w stu cewkach. Frisk był tak przerażony na tym, że nie wiedział, gdzie się ukryć. Uroczy, dość zdecydowany zdobyć wodę lub umrzeć, teraz przyciągnął miecz i, biorąc kryształowej kolby, którą dało mu ładne Goldilocks, aby wypełnić, powiedział do Frysku:

"Czuję się pewny, że nigdy nie będę wrócić z tej wyprawy; Kiedy jestem martwy, idź do księżniczki i powiedz jej, że jej sprawa kosztowała mi moje życie. Następnie znajdź króla mojego mistrza i odnoszą się do niego wszystkie moje przygody " " he Said – On powiedział; Potem zobaczył sowy siedząc w pustym drzewie, który do niego powiedział:

"Uratowałeś moje życie, kiedy zostałem złapany w sieć, teraz mogę cię spłacić. Zaufaj mi kolbę, bo wiem wszystkie sposoby ponury jaskini, i mogą wypełnić go z fontanny piękna. " Czarowna była tylko cieszę się, że daje jej kolbę, a ona znalazła się w jaskinie, niezauważony przez smoka, a po pewnym czasie wrócił z kolbą, wypełniając bardzo brzegi z musującą wodą. Uroczy podziękował jej całym sercem i radośnie pospieszył z powrotem do miasta.

Poszedł prosto do pałacu i dał kolbę księżniczką, która nie miała dalszego sprzeciwu. Więc podziękowała uroczo i nakazał, aby przygotowania powinny być wykonane do odejścia, a wkrótce wyruszyli razem. Księżniczka znalazła uroczy takiego przyjemnego towarzysza, że ​​czasami mówi mu: "Dlaczego nie zostaliśmy tam, gdzie byliśmy? Mógłbym cię stworzyć króla, a my powinniśmy być tak szczęśliwi!"

ale urocze odpowiedziały:

"Nie mogłem zrobić nic, co byłoby bardzo rozdrażni mojego mistrza tak bardzo, nawet na królestwo, lub proszę, choć myślę, że jesteś tak piękna jak słońce."

W końcu dotarli do wielkiego miasta króla, a on wyszedł, by spotkać księżniczkę, przynosząc wspaniały prezenty, a małżeństwo obchodzono z wielkimi radościami. Ale Goldilocks tak lubiła uroczy, że nie mogła być szczęśliwa, chyba że była blisko niej, a ona zawsze śpiewała jego pochwały.

"Gdyby to nie było dla uroczy", powiedziała królowi – Nigdy nie powinienem tu przyjechać; powinieneś być bardzo zobowiązany do niego, ponieważ zrobił najbardziej niemożliwe rzeczy i dostał mi wodę z fontanny piękna, więc nigdy nie mogę się zestarzeć, i otrzyma ładniej każdego roku."

Następnie Czarowne wrogowie powiedzieli królowi:

"To jest cud, że nie jesteś zazdrosny, królowa myśli, że nikt na świecie jak uroczy. Jakby ktokolwiek wysłał, nie mógł zrobić tak dużo!"

"To jest całko, teraz przychodzę o tym myśleć", powiedział król. "Pozwól mu być przykuty ręką i stopą, wrzucony do wieży."

Więc wzięli uroczych, a jako nagroda za podawana przez króla tak wiernie, został zamykany w wieży, gdzie on tylko widziałem jailera, który przyniósł mu kawałek czarnego chleba i dzbanek wody każdego dnia.

Jednak mało Frisk przyszedł do niego konsoli i powiedział mu wszystkie wiadomości.

Kiedy ładne złotoły słyszały, co się stało, rzuciła się na stóp królewskiego i błagała go, by ustawić uroczy wolne, ale im bardziej płakała, tym bardziej zły był, a wreszcie zobaczyła, że ​​był bezużyteczny, że więcej więcej; Ale to bardzo smutne. Wtedy król wziął go w głowę, że może nie był wystarczająco przystojny, by zadowolić księżniczki Goldilocks, a on pomyślał, że kąpią twarz z wodą z fontanny piękna, który był w kolbie na półce w pokoju księżniczki, gdzie umieściła go, że może to często zobaczyć. Teraz stało się, że jedna z panie księżniczki w ściganiu pająka powalała kolbę z półki i złamał go, a każda kropla wody została rozlana. Nie wiedząc, co robić, pospiesznie zmieciła kawałki kryształu, a potem przypomniała sobie, że w pokoju króla widziała kolbę dokładnie tego samego kształtu, również wypełniona musującą wodą. Więc, nie mówiąc słowo, przyniósł go i stanęła na półce królowej.

Teraz woda w tej kolbie była używana w Królestwie, aby pozbyć się kłopotliwych ludzi. Zamiast mieć odcięte głowy w zwykły sposób, ich twarze były skąpane z wodą, a oni natychmiast zasnął i nigdy więcej się nie obudziły. Tak więc, kiedy król, myślący, aby poprawić swoje piękno, wziął kolbę i posypił wodę na jego twarzy, zasnął, a nikt go nie obudził.

Mała Frisk była pierwszym, który usłyszeć wiadomości, I pobiegł, żeby powiedzieć uroczy, który wysłał go, by błagał księżniczkę, by nie zapomnieć o biednym więźnia. Cały pałac był w nieporozumieniu ze względu na śmierć króla, ale malutki Frisk udał się przez tłum do strony księżniczki i powiedział:

"Madam, nie zapomnij o słabych uroczych".

Potem przypomniała sobie wszystko, co zrobił dla niej, a nie mówiąc słowo do nikogo poszedł prosto do wieży, a z własnymi rękami zdjął czarujący łańcuchy. Następnie, umieścając złotą koronę na głowie, a królewski płaszcz na jego ramionach, powiedziała:

"Przyjdź, wierny uroczy, robię cię królem i zabierze cię za mąż"

uroczy, raz więcej darmowych i szczęśliwych, upadł na nogi i podziękował jej za jej łaskawe słowa.

Każdy był zachwycony, że powinien być królem, a ślubem, który odbył się od razu, był najładniejszy, który można sobie wyobrazić, a księcia urocze i księżniczki Goldilocks żyło długo i szczęśliwie.