Szakal i kuropatwa (Indyjska bajka)

Szafka i kuropatwa przysięgła wieczna przyjaźń; Ale szakal był bardzo wymagający i zazdrosny. "Nie robisz na mnie o połowę, tak jak dla ciebie", powiedział, a jednak rozmawiasz z wielką swoją przyjaźnią. Teraz mój pomysł na przyjaciela jest taki, który jest w stanie mnie rozśmieszyć lub płakać, daj mi dobry posiłek lub ocalić moje życie, jeśli będziesz potrzebować. Nie można tego zrobić!"

"Zobaczmy," odpowiedział kuropatwy; "Podążaj za mną w odległości, a jeśli nie sprawię, że wkrótce się śmiejesz! inny. Byli zarówno footsore, jak i zmęczony, a pierwsza nosiła wiązkę na kiju na ramieniu, podczas gdy drugi miał buty w ręku.

Lekko jako piórko kuropatwa osiona pierwszy kija podróżnika. On, nikt mądrzejszy, trudni, ale drugi podróżnik, widząc ptaka siedzącego tak bardzo przed nosem, powiedział do siebie,

"Jaka szansa na kolację ! "I natychmiast rzucił buty, są gotowi do ręki. Po czym kuropatwa odleciała, a buty zjechały z pierwszego turbanu podróżnika.

"Co masz na myśli plagę? "Dlaczego rzuciłeś buty w głowie?"

[ilustracja: Drugi podróżnik przygotowujący się do rzucania buta w kuropatwie]

"Brat!" Odpowiedział drugiego łagodnie – nie bądź rozdrażniony. Nie rzuciłem ich na ciebie, ale w kuropatwie siedział na patyku."

' na moim patyku! Czy bierzesz mnie za głupca? – krzyknął zranionego mężczyznę, w wielkim wściekłości. "Nie mów mi, że takie historie koguta i byków. Najpierw mnie obrażasz, a potem kłamiesz jak tchórz; Ale nauczę cię manners!"

Potem upadł na swojego innego podróżnika bez więcej ADO, a oni walczyli, dopóki nie mogli zobaczyć z ich oczu, aż ich nosy były Krwawienie, ich ubrania w szmatach, a szakal prawie umarł ze śmiechu.

"Czy jesteś zadowolony?" Zapytała kuropatę jej przyjaciela.

" Cóż, "odpowiedział szakal" – miałeś na pewno mnie się śmiać, ale wątpię, czy mógłbym mnie płakać. Jest wystarczająco łatwy, aby być Bufonem; trudniej jest wzbudzać wyższe emocje. "Istnieje Huntsman ze swoimi psami nadchodzącymi na drodze. Po prostu pełzaj do tego pustego drzewa i obserwuj mnie: Jeśli nie płacisz skaldingów łez, nie musisz mieć w tobie nie czuć się w tobie! Kuropatwa, która zaczęła fruwająca o krzakach, dopóki psy zauważyły ​​jej, kiedy poleciała do pustych drzew, gdzie ukryty był Jackal. Oczywiście psy stały go jednocześnie, i założyli tak krzyczało i drapie, że Huntsman pojawił się i widząc, co to było, wciągnął szakal na ogonie. Po czym psy martwiły go do treści swoich serc, i w końcu zostawili go za martwy.

przez i otworzył oczy – bo był tylko lisiącym – i zobaczył

Partridge siedzi na gałęzi nad nim.

"Czy płaczesz?" Zapytała z niepokojem. "Czy wzbudziłem wyższe emo -"

"bądź cicho, czy będziesz!" Warknął szakal; "Jestem w połowie martwy ze strachu!"

Więc tam szakal leżał przez jakiś czas, zdobywając lepsze z jego siniaków, a tymczasem stał się głodny.

"Teraz jest czas na przyjaźń!" Powiedział, że do kuropatwy. – Daj mi dobrą kolację, a ja będę potwierdzić, że jesteś prawdziwym przyjacielem."

"Bardzo dobrze!" Odpowiedział kuropatwa; "Oglądaj mnie i pomóż sobie, gdy nadejdzie czas"

Kuropuzerka dała trochę żałosny krzyk i zaczął frulinding z buszu do buszu, jak gdyby została ranna.

"Ranny ptak! – Ranny ptak! – zawołał kobiety; "Możemy łatwo złapać go!"

Po czym wyruszyli w pościgu, ale przebiegła kuropatwa odegrała tysiąc sztuczek, dopóki stawali się tak podekscytowany przez gonę, wkładają swoje pakiety ziemia, aby ją bardziej oszukać. W międzyczasie, chwytając jego szansę, zakradł się i zrobił z dobrą kolacją.

"Czy jesteś teraz zadowolony?" Zapytał kuropatę.

"Cóż," zwrócił szakal "- Przyznam, że dałeś mi bardzo dobrą kolację; Zrobiłeś też mnie śmiejąc się i Cry-Ahem! Ale w końcu wielki test przyjaźni jest poza tobą – nie mógłbyś uratować mojego życia!"

Być może nie, "upuszczenie kuropatwem żałośnie", jestem tak mały i słaby. Ale rośnie późno – powinniśmy iść do domu; I tak jak Forda jest długa droga, przejdźmy do rzeki. Mój przyjaciel Krokodyl nas niesie nas."

W związku z tym, wyruszyli do rzeki, a krokodyl uprzejmie zgodził się na ich noszenie, więc siedzieli na jego szerokie z powrotem i on przewiezionym ich. Ale tak jak byli w środku strumienia, kuropatwa zauważyła: "Wierzę, że krokodyl zamierza nam zagrać. Jak niezręcznie, gdyby miał cię upuścić w wodę!"

" Niezręcznie dla Ciebie! "Odpowiedział szakal, obracając blado.

"Wcale nie! Ani trochę! Mam skrzydła, nie zrobiłeś Dobry posiłek, nieszczęsna istota nie miała słowa do powiedzenia.

"Pooh!" Krzyknął kuropatę, -I powinno odlecieć, a co do mojego przyjaciela Szakal, nie mógłbyś skrzywdzić go. Nie jest takim głupcem, aby wziąć swoje życie z nim na tych małych wycieczkach; Pozostawia go w domu, zamknięte w szafce."

" Czy to jest fakt? "Zapytał krokodyla, zaskoczony.

"Z pewnością!" Odparte na kuropatwie. "Spróbuj go zjeść, jeśli chcesz, ale będziesz miał wyłączyć siebie bez celu"

"Drogi mnie! jak bardzo dziwne! "Sapnęło krokodyla; I był tak przyjmowany, że nosił jackal bezpieczny na brzeg.

"Cóż, jesteś teraz zadowolony?" Zapytała kuropatę.

" Moja droga Madam! "Quoth The Jackal" – zrobiłeś mnie śmiejąc, uczyniłeś mnie płakać, dałeś mi dobrą kolację, a ty uratowałeś moje życie; Ale na moim cześć myślę, że jesteś zbyt mądry dla przyjaciela; Tak więc, Good-Bye!"

A Jackal nigdy więcej nie udał się w pobliżu kuropatwy.