Historia Rycerza Yaroslava Lasaarevicha i Księżniczki Anastasia (Rosyjska bajka)

W pewnym kraju mieszkał tsar o imieniu Kartausa, który miał dwanaście rycerzy, a Car miał szef nad tymi rycerzy, księcia Lasar Lasaarevich. Prince Lasar i jego żona, księżniczka Epistimia, żyli przez siedemdziesiąt lat i nie mieli dziecka; I zaczęli, ze łzami, westchnienie, żeby się rozweseniwić i modlić się za swoje dusze po śmierci.

długość ich życzenie zostało przyznane, a oni mieli syna, którego książę Lasar nazwany Yaroslav. Mały facet miał różową twarz, blond włosy i jasne oczy. Jego rodzice byli radośni i starali się wspaniałą ucztę. Kiedy Yaroslav miał piętnaście lat, poszedł często do sądu Cara i grał z dziećmi książąt i boyarów. Potem książęta doradzali razem i poszedł do Car i powiedział: "Nasz Pan i Sovereign, przyznaj nam swoją cesarial przysługę: Książę ma Knight, Książę Lasar, którego Son Yaroslav przychodzi do twojego cesarskiego sądu i gra z naszymi dziećmi; Ale jego sporty są złośliwe, na zawsze, gdy bierze kogoś w głowę, głowa spada, a to powoduje nas wielkie kłopoty i żal. Teraz, o tsara, pokaż nam swoją przysługę, a także wyślij Yaroslav z twojego królestwa lub daj nam odejść do odejścia, na żywo nie możemy z Yaroslavem."

Następnie Tsar Kartaus natychmiast wysłany dla księcia Lasar, Powiedział mu, że skargi książęta i szlachta zrobili z Yaroslava i rozkazały, że powinien opuścić królestwo. Kiedy Lasar usłyszał o tym poleceniu, jechał smutnie, z głową wiszącą niższą niż jego ramiona. Teraz Yaroslav przyszedł spotkać jego ojca, ukłonił się na ziemi i powiedział: "Długie lata szczęścia do mojego Pana i Ojca! Po co jeździć tak smutnie, mój panie? Czy otrzymałeś nieuprzejmowe słowo z tsara? Prince Lasar odpowiedział: "Moje drogie dziecko Yaroslav, rzeczywiście otrzymałem okrutne zamówienie z Tsara. Inne dzieci są radością ich ojca z ich młodzieży, wsparcie w jego starszym wieku, a opiekun jego pamięci, gdy martwy. Nie tak, niestety! Z tobą mój syn. Idziesz do sądu Cara i zagrajcie psotnymi sztuczkami z dziećmi książąt i bojarów, i skarżyli się na Kartausza Tsara, a on wygnał Cię z Królestwa."

w tym Jarosławie się roześmiała i Powiedział: "Mój Pan i Ojciec, nie żałuj, że jestem wygnany. Mam tylko jeden problem: mam teraz piętnaście lat i nigdy nie byłem w stanie znaleźć w swoich stajniach, dobrego konia, który może służyć mi na zawsze i aye ". Potem poszli do sali marmurowej, a Jarosław Lasaarevich błagał o pozwolenie Jego Ojca i Matki, aby podróżować o świecie, widzieć mężczyzn i zobaczyć. Więc jego rodzice o długości zgadzali się i dali mu dwadzieścia chłopców, a pięćdziesiąt zręcznymi budowniczami, zbudować marmurowy pałac na wybrzeżu morskim. Te budowniczowie wznoszą pałac w ciągu trzech dni i wysłali posłaniec do księcia Lasara i księżniczki Epistimia, aby powiedzieć im, że wspaniały pałac był gotowy. Potem Yaroslav wziął urlop swoich rodziców, a książę Lasar i jego żona i jego żona uderzyli go gorzko na rozstanie z synem i dali mu swoje błogosławieństwo.

Więc Yaroslav Lasarevich jechał, dopóki nie przyszedł do Pałacu Marmurowego nad brzegiem morza. Jego ojciec i matka zaoferowali mu złoto, srebro, klejnoty, konie i opiekunce, ale Jarosław nie miałby nikogo z nich: wziął z nim tylko starego konia, siodła Tcherkiss, koc, koc i skórzany bat. W ten sposób przyszedł Yaroslav do Jego Marmurowego Pałacu nad brzegiem morza, rzucił koc nad nim, umieścił siodło pod głową i rozciągnął się spać. Wcześnie następnego ranka Yaroslav powstał, poszedł chodzić nad brzegiem morza i zastrzelił wiele dzikich gęsi, łabędzi i kaczek. Na tych, które karmił i żył w ten sposób jeden, dwa i trzy miesiące. Potem poszedł na drogę, która była tak szeroka, że ​​strzał nie mógł dotrzeć do niej, a tak głęboko, że poszedł do uszu odważnego rumu. Yaroslav spojrzał na drogę i rzekł do siebie: "Kto podróżuje tej drogi, wspaniałej armii lub grubych rycerzy?" Zdarzyło się, że starzec przyszedł do niego na szarym konia, a on zdemontowany i rzucił się z twarzą do ziemi, mówiąc: "Długie życie i szczęście dla ciebie, Yaroslav Lasaarevich! Jak idzie to z tobą, mój panie? I jak przychodzi, jesteś w tym pustynnym miejscu? "Jakie jest twoje imię, staruszek?" powiedział Yaroslav. Mężczyzna odpowiedział: "Nazywam się Ivashka, Mistrz, a mój koń nazywa się alotyagilei. Jestem wielkim strzałem i potężnym zapaśnikiem w wielu rycerskich. "Ale skąd znasz moje imię?" odpowiedział Yaroslav. Ivashka odpowiedział: "Mój Panie, jestem starym sługą twojego ojca i stwalił konie w dziedzinach przez trzy i trzydzieści lat, a ja przychodzę do twojego ojca raz każdego roku, aby otrzymać moje wynagrodzenie. Tak więc cię znam. " Yaroslav odpowiedział: "Idę do pościgu i wędrujemy w otwartej dziedzinie. Kto nie smakował go gorzki, nie smakuje słodkiego. Podczas gdy wciąż młody chłopak pobiegłem na dziedzińcu i grał z dziećmi książąt i boyarów. Ale kiedy chwytam kogoś na głowę, jego głowa spada, a kiedy zabiorę go przy dłoni, jego ręka spada. Nie było to przyjemne dla Cara, a on wygnał mnie z Królestwa; Ale ta kara była niczym w porównaniu z innym większym żalem, który bada mnie bardzo. Mam już piętnaście lat, ale nie może znaleźć konia w stajni mojego ojca, który może służyć mi do życia. " Potem powiedział Ivashaka: "Mój Pan, Yaroslav Lasaarevich, mam konia, który nazywa się Podlas: Musi zostać złapany, a on będzie ci służyć na zawsze i dzień. Jeśli go nie złapiesz, nigdy nie będziesz. "Ale jak mogę zobaczyć konia, brat Ivashka?" Ivashka odpowiedział: "Yaroslav Lasarevich, widzisz ten ratek wcześnie rano, kiedy biorę koni do morza do picia, ale jeśli, kiedy go widzisz, nie kupujesz go na miejscu, nigdy nie będziesz". Następnie Yaroslav Lasaarevich wszedł do swojego marmurowego pałacu, położył konia płótno pod nim, a siodło Tcherkiss i trochę pod głową i rozciągnął się spać. Następnego ranka wzrósł wcześnie, poszedł na boisko i wziął uzdę, siodło Tcherkess i skórzany bicz z nim. Ukrył się pod dębowym drzewem; I obecnie widział Ivashkę prowadzącej koni do morza do wody, a gdy patrzył na morze, zauważył, że gdy rumak piły, fale spieniły i ryknął strasznie. Nad dębem krzyczał orły, a na górach ryknął lwy i nikt nie mógł zbliżyć się do miejsca. Yaroslav zastanawiał się znacznie, a kiedy koń przyszedł stać naprzeciwko go, wyskoczył z dębu i uderzył go z tyłu ręki. Koń upadł na kolana, a on chwycił go przez jego grzywę i powiedział: "Mój zaufany rumak, który jeździ na tobie, jeśli nie jestem twoim mistrzem?" Wtedy rzucił nad nim podnę, włóż siodło Tcherkisowe na plecach, i pojechał do marmurowego pałacu, a Ivashka nastąpiła. Potem powiedział, że jest Ivashka: "Jakiego mojego konia mam dać tego konia?" "Jak, mój Pan, sługa wie znacznie lepiej niż jego pana nazwać takiego konia?" Więc Yaroslav nazwał go Uroshtch Veschei; I rzekł do Ivashki: "Jedź do mojego ojca, księcia Lasara i powiedz mu, że jestem dobrze i znalazłem zaufany rumak". Potem Yaroslav Lasaarevich przyjechał na jego dobrej koniu do Ivana Rosyjskiego rycerza, a za nim podążył w Ivashce w pełnym galopie, aż zginął na wzrok.

Ivashka wrócił do Królestwa Kartausa, do ojca i matki Ivashka i niósł wiodące, że był dobrze. Rodzice cieszyli się bardzo, aby usłyszeć ich syna i oddalili Ivashkę z bogatymi prezentami. Ale Jarosław Lasarevich jeździł na, przez dwa i przez trzy miesiące, aż do końca przyszedł do pola, gdzie zabił ogromną armię. Potem płakał głośnym głosem: "Jest tutaj, że nikt nie żyje?" Natychmiast człowiek wstał i powiedział: "Mój Pan, Yaroslav Lasaarevich, kogo doszułeś?" "Chcę żywy człowiek", powiedział Yaroslav; A potem zapytał, do kogo należał armię, a kto go zabił. "Armia" odpowiedziała człowieka", należał do Feodul Dragon Car, i został zabity przez księcia Ivana Rosyjskiego Rycerza, który pozwał za rękę Córki Feodula, księżniczki Kandaula Feodulavna; I, ponieważ nie dałby jej swojej wolnej woli, Ivan starał się zabrać ją siłą. " Następnie Yaroslav zapytał, jak daleko był ten rosyjski rycerz; A mężczyzna odpowiedział: "Yaroslav Lasarevich, poszedł za daleko, żebyś się do niego dotrzeć; jeździć wokół armii, a zobaczysz ślady księcia Ivana. " Więc Jarosław jechał wokół armii i zobaczył utwory związane ze stuty; Gdziekolwiek uderzył w kopyta, duże sterty ziemi zostały wyrzucone. Podążył za toriem, dopóki nie dotarł do kolejnej skargowej armii: Tutaj płakał głośnym głosem: "Czy nie ma tu jednego życia, który przetrwał bitwę?" Potem w górę rósł mężczyznę i powiedział: "Mój Pan, Yaroslav Lasaarevich, jeden rumak jest lepszy niż inny, a jedna młodzież przewyższa innego". Jarosław jechał, a on jechał przez jeden, dwa i trzy miesiące; Kiedy na długości przyszedł do otwartego kraju, gdzie opuścił białego namiotu i obok go daleko stuty, w jakim wylano kukurydzę na białej płótnie. Jarosław zsiadł i poprowadził konia do karmienia, a jego koń pojechał w drugą stronę. Wtedy Yaroslav wszedł do namiotu, gdzie comely młodzież świeci się szybko śpiący: przyciągnął miecz i był w punkcie zabicia go, gdy sam się uchylił, że nie spowodowałoby zabicia śpiącego mężczyzny; Więc położył się w namiocie, po drugiej stronie, blisko Prince Ivana. Kiedy Ivan obudził się z namiotu, i zobaczył, że jego rumak został wypędzony i wypasał na otwartych polach, podczas gdy dziwny konia zjadł kukurydzę. Potem wrócił do namiotu i zobaczył młodzież leżącą szybko. Książę Ivan wyglądał na niego zaciekle; Ale nagle odzwierciedlało, że powinien mieć niewielki zaszczyt zabijania mężczyzny śnie. Więc płakał: "Wstań, człowieku i uratuj siebie. Dlaczego umieściłeś konia, aby karmić się na kukurydzy innej, i pozostajesz spać w namiocie innego? Za to musisz odpowiedzieć w swoim życiu. " Potem się obudził Yaroslav, a Prince Ivan zapytał go jego imię, skąd przyszedł, a którzy byli jego rodzice. "Jestem z Królestwa Kartausa", odpowiedział Yaroslava", syn księcia Lasar i księżniczki Epistimia i nazywam się Yaroslav. Twój rumak nie został napędzany przeze mnie, ale przez mojego konia, a dobre folk nie są przyzwyczajeni do poznawania obcych z nieficilową mową, ale raczej traktować je z gościnnością. Jeśli masz szklankę wody, daj mi, bo jestem twoim gościem ". "Jesteś młody" – powiedział Ivan, "i przystało mi, że nie przynieść wody; Przynieś to raczej. " "Zrzucasz ptaka, zanim go złapałeś", odpowiedział drugiemu, "i obwiniaj młodzież, którego próbowałeś go." Potem powiedział Prince Ivan: "Jestem księciem książąt, a rycerz rycerzy, a ty jesteś kozakiem". "Ay, rzeczywiście!" odpowiedział Yaroslava: "Jesteś księciem w namiocie; Ale spotkać się w otwartym polu i jesteśmy równi. " Prince Ivan zobaczył, że nie ma tchórza do czynienia z: Wziął złotą kolbę, przynosząc zimną wodę i dał ją Jarosławowi do picia. Potem zamontowali swoje konie i jechali do otwartego kraju. A kiedy zaczęli walczyć, Jarosław uderzył księcia Ivana z tyłkiem jego Lance'a i rzucił go na ziemię: potem wirował wokół konia, położył punkt jego lancy do piersi Ivana i powiedział: "Prince Ivan, Wilt Thou Żyj lub umieraj?" A Ivan odpowiedział: "Yaroslav Lasarevich, bądź dla mnie moim starszym bratem-oszczędzaj moje życie!"

potem Yaroslav zsiadł, wziął księcia Ivana, rosyjski rycerz, przy ręce i objęli go, dzwoniąc do niego jego młodszy brat; Po czym zamontowali swoje rumaki, jechali do namiotu i upadły na uczcie i zrobienie wesołości. A Yaroslav powiedział: "Mój Pan Brat, Prince Ivan, ponieważ wędrowałem w otwartym kraju, przyszedłem na dwóch zabijalnych armii". Do której odpowiedział Ivan: "Brother Yaroslav, pierwsza armia, z Feodul Car, paliłem, gdy odmówił mi dał mi swoją córkę Kandaula w małżeństwie; I zdecydowałem się nosić przez siłę, bo słyszę, że nie ma takiego piękna na świecie. Jutro walczę z nim ostatnią bitwą, a ty będziesz świadkiem mojej walory. " Następnego ranka Książę Ivan wzrastał wcześnie, uznał strył i jechał do Królestwa Feodul, smoka Cara; A Jarosław poszedł pieszo i ukrył się pod dębowym drzewem, aby być świadkiem walki. Potem Prince Ivan zawołał na Cara z głośnym głosem, a Feodul zamówił trąbki do dźwięku, a armia sto tysięcy mężczyzn do montażu. Car Feodul jeździł przed księciem Ivanem, a przed i za nim pojechał niezliminny gospodarz gościć i rycerzy. Ivan chwycił swoją tarczę jedną ręką i jego lancą z drugim. Gdy sokoła spoczywa na gęsiach, łabędziach i kaczek, nawet tego, że książę Ivan spadnie na tę straszną armię; i jego rumak trod na ziemię dwa razy więcej, jak on sam się obrócił. Zniszczył cały gospodarz, oszczędzając tylko życie starych mężczyzn i chłopców, którzy nie mogli się oprzeć; I wziął więźnia Car Feodul i zabrał go na śmierć. Potem przyspieszył do jego królestwa i prowadził Kandaula księżniczki. Wziął ją przez białe ręce, pocałował ją na miękkie usta i poprowadził ją do namiotu. Wkrótce pojawił się także Yaroslav Lasaarevich, a oni wszyscy upadli do ucztowania i wesołości.

Kiedy Jarosław wyszedł z namiotu Ivan powiedział: "Moja ukochana księżniczka, powiedz mi, czy jest na świecie sprawiedliwszy niż ty, lub odważniejszy rycerz niż mój brat Yaroslav Lasaarevich? Poszedłem daleko i szeroko i nie znalazłem się na równym. " – Nie, "odpowiedział księżniczkę – jest jeszcze bardziej sprawiedliwy niż ja. Na otwartej dziedzinie jest białe namiot, w którym mieszka córki bogowarza CAR. Najstarsza jest nazwa Prodora, druga Tivobriga, a najmłodsza Legia: Są dziesięć razy bardziej sprawiedliwy niż ja; W porównaniu z nimi jestem jak noc do dnia. Podczas gdy z rodzicami byłem wciąż sprawiedliwy, ale teraz jestem zmarnowany ze smutkiem. W drodze do Królestwa Indii znajduje się rycerz, w dominach Dalmat Dalmat, imieniem Ivashka WhiteMantle Saracen's-Cap. Słyszałem od mojego ojca, że ​​za trzy i trzydzieści lat strzegł Królestwo Indii, a że żaden podróżnik lub rycerz jeździ przeszłości, żadne zwierzę nie biegnie, a żaden ptak nie leci obok; Nie znam nikogo odważniejszego niż on, ponieważ nigdy wcześniej nie usłyszałem o walcelu Yaroslava Lasaarevicha."

Teraz Yaroslav podsłuchaj te słowa, a jego rycerskie serce nie mogło go potrutować. Obniżył swoje rumaki, objęło Ivana Rosyjskiego Rycerza, a Kandaula księżniczki, i pojechała do Królestwa Dalmatycy Królewskiej, angażować się w walkę z Ivashka WhiteMantle. Podróżował przez jakiś czas, kiedy sam się uchylił, że był związany z przedsiębiorstwem życia i śmierci, bez wychodzenia z jego ojca i matki. Więc odwrócił się i jechał, dopóki nie przyszedł do Królestwa Tsara Kartausa, gdzie napotkał Książę Daniil białą, na czele trzech tysięcy mężczyzn, którzy chwalił się, aby obniżył Królestwo Kartausa, weź więźniów samego Car, książę Lasar i dwanaście rycerzy i noszą ich do własnego kraju. Yarosław jechał prosto do miasta, a tam książę Lasar gromadzą armię do bitwy. Następnie zsiadł z konia, rzucił się ze swoją twarzą na ziemię i powiedział: "Długie życie do mojego Pana i Ojca! Jak talerze z tobą? Dlatego tak smutny, mój panie? A księcia Lasar odpowiedział: "Mój drogi syn, skąd przychodzisz jak słońce, żeby mnie rozweselić? Jak mogę pomóc żałować? Książę Daniil najechał naszą dominę z ogromną armią i grozi przejąć go i przeniesie Car i mnie i dwanaście więźniów rycerskich. Potem mówił Jarosław Lasarevich: "Mój Pan i Ojcze, daj mi tarczę i Lance, a ja wyjdę, żeby walczyć z wrogiem". Ale księcia Lasar odpowiedział: "Mój syn, jak cur możesz walczyć takim gospodarzem, który nigdy nie był w bitwie? Krzyki tatarów przerażają cię, a oni będą cię zabić! " "Naucz nie gęsi do pływania, ojca", odpowiedział Yaroslava", ani synu rycerza do walki z tatarami! Daj mi tylko to, czego popytałem, a strach na niego. A nie był tak wielu, jak jego koń deptał pod kopytami i wziął więźnia Daniila. Yaroslav sprawił, że zobowiązał się ponownie słowo, żeby ustawić stopę w Królestwie Kartausza – on ani jego dzieci, ani dzieci jego dzieci; dodając, że jeśli spadnie w jego ręce, powinien umrzeć nieszczęśliwą śmierć. Potem Yarosław wysłał go z powrotem do własnego kraju i jechał do miasta. Potem wyszedł Tsar Kartaus, a Yaroslav rzucił się ze swoją twarzą na ziemię i powiedział: "Długie lata szczęścia do ciebie, mój Liege Tsar Kartaus!" "Sir Yaroslav Lasaarevich", odpowiedział Kartaus, "Złapałem cię w przeminęciu Cle'a z mojego królestwa. Przestrzegać tutaj i wybrać najlepsze miasto i najpiękniejsze wioski. Moje skarby są otwarte na ciebie, co ty jesteś wyjątkowo, a twoje miejsce jest u mojego boku. " Jarosław odpowiedział: "O Tsar, nie będę się rącić, szukając przygody i walki". Więc po tym, jak zjadł sól i chleb z TSAR i ze swoimi rodzicami, wziął je wszystkie i przyjechał na równinę, na której rozbił białego namiotu, w którym siedział trzy uczciwe córki z bogowania CAR, którego piękno nie było takiego jak w szerokim świecie; i byli zajęci w swojej pracy. Yaroslav wszedł do namiotu i był tak zdumiony w oczach, że zapomniał modlić się do Ikonek Saints. Potem wziął najstarszą córkę, Prodora, ręką i pragnąc, aby inni opuściły namiot, powiedział: "Moja delikatna i piękna księżniczka Prodora bogrigorovna, jest na świecie, sprawiedliwsza dziewica niż ty, lub odważniejszy rycerz niż ja ? " A Prodora odpowiedział: "Sir Yaroslav Lasaarevich, jak możesz nazywać mnie sprawiedliwe? W mieście Dobri mieszka córkę Tsara Vorcholomei, Anastasia księżniczki, w porównaniu do niej, jesteśmy jak noc. W drodze do Indian Królestwa Tsar Dalmat jest Knight o imieniu Ivashka WhiteMantle Saracen's-Cap i słyszałem od mojego ojca, że ​​jest bardzo potężny i strzegł królestwa Indii za trzy i trzydzieści lat; Nikt nie mija go na piechotę lub konia, żadne zwierzęcia nie biegnie, żaden ptak nie leci obok. Ale co za odważny rycerz, który rzeczywiście prowadził nas dziewicy z namiotu! " W tym Yaroslav był rozgniewany: skłonił głowę księżniczki i uderzył go ze swoim mieczem. Potem wziął drugą księżniczkę, tivobriga, przy ręce i powiedział: "Delikatna księżniczka, czy jest piękniejsza dziewica na świecie niż ty, lub odważniejszy rycerz niż ja?" I odpowiedziała, jak zrobił najstarszy; Więc uderzył w głowę w podobny sposób. Potem wziął trzecią siostrę Legię ręką i poprosił o to samo pytanie, co jej siostry. A Legia odpowiedział: "Sir Yaroslav, nie jestem ani piękny, ani dobry. Kiedy byłem z moim ojcem i matką, byłem tak, ale teraz jestem zmarnowany i już nie przystojny. " Potem również powiedziała mu o Księżniczanej Anastasii, córce Tsara Vorcholomei i Rycerza Ivashka. "Fairest Lady", odpowiedział Yaroslava, "pocieszałeś mnie z delikatnymi słowami" Indie, aby zobaczyć Dalmat Tsara i Ivashka WhiteMantle. I jeździł na jeden, dwa i trzy miesiące; A kiedy przyjechał blisko miasta, na zwykłym stał Ivashka, opierając się na lance'a, z czapką Saraca na głowie i białego płaszcza wokół niego. Jarosław jechał do niego, uderzył z czapką ze swoim batem i powiedział: "Połóż się i spać, nie ma potrzeby stać!" "Kto jest?" zapytał Ivashka; "Co to jest twoje imię, a skąd jesteś komentuj?" Yaroslav odpowiedział: "Pochodzę z Królestwa Tsara Kartausza, a nazywam się Yaroslav: przygotowuję się do podróży do Królestwa Indii, aby zapłacić szacunek do Dalmatów Tsar". Ale Ivashka odpowiedział: "Nigdy nie ma człowieka ani zwierząt minęło w ten sposób i uważasz to za to? Najpierw wejdźmy do zwykłej i spróbuj wdzięczności naszych ramion! " Dwóch rycerzy złożył wściekły początek; A po długiej walce Yaroslav wrzucił Lancę w sercu Ivashki i rzucił go z siodła; a Ivashka spadł na ziemię jak snop owsa, a Yaroslav obrócił go na miejscu.

Następnie Yaroslav jechał w drodze do Królestwa Indii, a przy przybyciu do miasta poszedł prosto do Tsar dalmat; I, wchodząc do pałacu, uczynił swoją pokłon i powiedział: "Długie lata szczęścia do ciebie, o tsara, do rodziny twoich, i wszystkie twoje książki i boyary! Zabierz mnie do służby! " Potem powiedziała Dalmat: "Mężczyzna, skąd komenda, a co to jest imię twoje, a czyjeś syn?" Więc Yaroslav powiedział mu, a Tsar powiedział: "W którą stronę przychodzisz, lądem lub wodą?" Jarosław odpowiedział: "Ląd", a Car powiedział: "Mam rycerza, który mieszka na otwartych równinach i strzegł mojego królestwa na trzy i trzydzieści lat; Żaden człowiek ani zwierzę nigdy go nie minęły, na koniu, stopie lub skrzydle; i jak się obejdziesz? Jarosław odpowiedział: "Przesłałem ten człowiek, o tsara; ale nie wiedziałem, że nie należał do ciebie obrabować mnie o moim tronie. " Ta myśl uczyniła go smutnym, a on dowcił wszystkim zaszczytem, ​​który zostanie pokazany Yaroslavowi Lasaarevich i dał mu pić z własnego kielicha. Potem Yaroslav zauważył, że tsar obawiadł go: wyszedł z zamku, uznał jego rumaka i wyjechał z królestwa. Tsar Dalmat cieszył się, by zostać uwolnionym od Yaroslava i rozkazał bramy, aby były zamknięte za nim na jeden, dwa i trzy miesiące. Potem sam piszczy: "Przyjechałem do dziwnego kraju, może poślubić tę księżniczkę lub spotkać śmierć bez mamy błogosławieństwa moich rodziców."

i z dala, że ​​jechał do Królestwa Tsar Kartaus, który znalazł podbity i położył odpady z ogniem i mieczem. Pozostała jedna samotna chata stoi, w której mieszkał jeden oczu stary człowiek. Yaroslav wszedł do chaty, ukłonił się człowiekowi i powiedział: "Stary brat, co stało się z tym królestwem?" Mężczyzna odpowiedział: "Odważny rycerz, skąd przychodzisz, a co to jest twoje imię?" Ale Yaroslav odpowiedział: "Nieznisz, że nie? Urodziłem się w tym królestwie, syn księcia Lasar i nazywam się Yaroslav. " Słysząc, że stary człowiek upadł na ziemię i powiedział ze łzami: "Odkąd minąłeś, długi czas minął. Daniil White powrócił i z nim pięć razy sto tysięcy mężczyzn; Upadł na to królestwo, położył to marnotrawstwo z ogniem i mieczem, i zabił sto tysięcy dzielnych wojowników. Pięć milionów wspólnego ludu, ze wszystkimi kapłanami i mnami, spalał na otwartych dziedzinach, obrócił dwanaście tysięcy niemowląt, wziął więźniów tsara Kartaus ze swoimi dwunastymi rycerskimi, a śmierci Tsarina i twoja matka, księżniczki Epistimia. Jestem jedynym, który pozostawił żywy i trzymaj dziewięć dni tutaj w połowie martwych strachu. tsar daniil biały. Przyszedł do miasta w południe, nie widząc, z wyjątkiem kilku małych chłopców grających na ulicach: i zapytał ich, gdzie jest Kartaus Tsar, jak chciał dać mu jałmużnę; Więc pokazali mu więzienie. W bramie stał strażnik, ale Jarosław uderzył go i złamał drzwi. Wchodząc do więzienia widział Kartausa, ojca Lasar i dwanaście rycerzy, wszyscy oślepili; W którym okrutny wzrok upadł na ziemię, a ze łzami zawołał: "długie życie do ciebie, o tsara, do mojego ojca, a do ciebie odważnych rycerzy!" Potem odpowiedział Kartaus: "Słyszałem twój głos, ale nie widzę twarzy twego. Skąd najczęściej masz imienia, a którego syn sztuczy? Więc Yaroslav powiedział mu, kim był; Ale Kartaus odpowiedział: "Fellow, Away! I nie skobieć mnie nie. "Leżaj, facet!" powiedział Kartaus; "Jeśli Yaroslav był żywy, nie powinniśmy siedzieć tutaj w więzieniu i cierpieć tak okrutny los; Ale powinienem był panować w moim królestwie z księciem Lasarem i moimi dwunastu rycerzy. Ale ponieważ Yaroslav jest martwy, jesteśmy karani za nasze grzechy i usiądziemy tutaj w bezrażnej samotności. Jeśli jednak jesteś naprawdę prawdziwym Yaroslavem Lasarevich, jeździć, modliłem się, nie, poza wadami i ciepłym morzem, do miasta Shtchetin, gdzie rządzi TSAR Fireshield. Zabij go i wziąć krople swojej krwi; A kiedy wrócisz, namaskuj nasze oczy i będziemy wtedy zobaczymy i uwierzy ci. Ale chłopcy na ulicach zaobserwowali go i powiedzieli to swoim ojcami, którzy rzekli do Daniila The White: "O Prince, w naszym mieście odważny wojownik; Jego konia był jak lew, a on był uzbrojony od kierowcy na piechotę, a on jechał z więzienia, gdzie Car Kartaus i jego towarzysze są ograniczone. " Natychmiast księcia Daniil wysłał swojego sługi Mursa, aby zapytać, kto był w więzieniu. A kiedy przyszedł tam, znalazł otwarte drzwi, a strażnik zabił; Wtedy, wchodząc do drzwi, powiedział: "O tsar Kartaus, powiedz mi, kto był z tobą? Książę Daniil wysyła mnie do zapytania. " A KARTAUS odpowiedział: "Mój dobry facet, jak możemy powiedzieć, kto tu był? Mężczyzna był w więzieniu, który zadzwonił do Yaroslava, ale rozpoznaliśmy nie jego głos."

potem Mursa wrócił do księcia Daniila i powiedziała mu, co powiedział Kartaus; i niezwłocznie Prince Daniil zamówił trąbki do dźwięku, a bębny do pokonania; I wielu tatarów zmontował się do niego do liczby dwieście pięćdziesiąt tysięcy mężczyzn. I dowodził trzydziestu jeźdźców do realizacji i wziąć Yaroslava i przynieść go przed nim. Więc poszli w pościgu, a po jazda przez jakiś czas deskried Yaroslav śpi pod drzewem dębowym, a jego konia stoi obok niego. Koń postrzegał, że tatars byli w pogoni za mistrzem i głośno. Przewidziano tam, że Yaroslav obudził się i widząc Rycerzy, zamontował jego rumkę i jechał, wykrzyknął: "Najpierw złap wiatr na szerokich równinach, a potem spojrzeć, żeby mnie złapać!"

tak, że zniknął z ich Widok i jechał poza wadami wciąż i ciepłe mórz na Podolish Horde, do miasta Shtchetin. Wtedy tatars radził sobie, co powinni powiedzieć księciu, i postanowili udawać, że nie widzieli Yaroslava.

Yaroslav Lasaarevich przybył na pół roku w mieście Shtchetin, wcześniej, który leżał Pozostałości armii zabitych, i pośród szefa rycerza tak dużego jak duży hillock. Potem Yaroslav jeździł wokół tej armii i płakał głośnym głosem: "Czy nie ma tu jednego życia?" A głowa rycerza powiedziała: "Yaroslav Lasaarevich, którego szukasz?" Na tym Yaroslav bardzo się podziwił; Ale głowa przemówiła ponownie: "Zastanawiam się, ale powiedz mi, gdzie się pojawił, a co szukasz". Wtedy Yaroslav zapytał: "Ale kim jesteś? W jakim królestwie mieszkasz, a kim jesteś ojcem i matką? A głowa odpowiedziała: "Jestem rycerzem Królestwa Sadonic, Syn Tsara Prochos, a nazywam się Raslanei". A Yaroslav powiedział: "Czyje armie kłamnie tutaj zabijają?" "Te gospodarze należą do Carskiej Firefield", odpowiedział Raslanei, "i rok nie minął, odkąd przyjechałem tutaj i zabiłem. Przyczyną wojny było to, że Tsar zajmował miast należące do mojego ojca. Ale powiedz mi, Yaroslav, jak daleko podróżujesz? " Potem powiedział Yaroslav: "Ja jazda na miasto Shtchetin, aby zabić Tsar Fireshield". Ale głowa odpowiedziała: "Prędzej będziesz się zabił! Rzeczywiście byłem potężnym rycerzem, obawiając się wszystkich tsarów i rycerzy; W moich narodzinach miałem sześć stóp wysokości i jako gruby jak człowiek może kompasować. Kiedy miałem dziesięć lat, nie ma dzikiej bestii, nikt pieszo, ani Knight na koniu, może stanąć przede mną. Teraz widzisz, jak jestem uprawiany: moje ciało jest sześćdziesiąt stóp długości, dwanaście stóp między ramionami, a pierzasty wał może leżeć między moimi brwiami. Moja głowa jest tak duża jak VAT browaru; Moje ramiona są długości dwadzieścia stóp i nie mogłem znieść mojej ziemi przeciwko Carowi. TSAR jest silny i ma potężny gospodarz; Miecz i Scimitar go nie radzą; Ogień nie palić, woda go nie utopiła. Jednak mam miecz, który może go nawinięty, ale pechowo nie mogłem tego dzierać, a on mnie uderzył. Niemniej jednak zrobię ci dobrą obsługę i daj ci doradzić; Kiedy przyjeżdżasz do miasta Shtchetin, a Car Firefield widzi i pytasz, odpowiedz, że pragniesz mu służyć. Potem licytujesz za nim; Zrób to i służyć go wiernie, a kiedy wychodzi do pościgu, towarzyszy mu. Następnie przypomnij o mnie, a on będzie smutny, ale powiedz mu, że możesz dostać miecz, który leży pod moją głową. Nie uwierzy ci, ale zobowiązanie twoje słowo, a jak najszybciej, przyjdź do mnie, podniosę głowę i dam ci miecz. i jechał do shtchetin; I, gdy zbliżył się do miasta, Tsar postrzegał go i zaczepiali. Jarosław zsiadł i spada z twarzą na ziemię, powiedział: "Długie lata szczęścia do ciebie, o tsar! Zabierz mnie, modlę się, w służbę twoją. " Wtedy Tsar zapytał go, skąd przyszedł, którego syn był i jaki był jego imię. Yaroslav odpowiedział: "Roamed daleko i szeroko, a teraz szukaj usługi dobrego Pana i Mistrza; Urodziłem się w Królestwie Tsara Kartausa, syna księcia Lasar, i nazywam się Yaroslav. Potem powiedział Tsar: "Yaroslav Lasaarevich, jeździć do mojego miasta-chcę naśladowców". Więc Jarosław jechał do miasta.

Pewnego dnia Car wyjechał do pościgu i wziął z nim bojarów i rycerzy, a Yaroslav był wśród nich. Kiedy zbliżyli się do głowy rycerza, Yaroslav stał i podziwił widok. Potem powiedział tsar: "Dlaczego warto tu, Yaroslav?" A Yaroslav odpowiedział: "O Tsar, widzę tutaj wspaniałą armię kłamstwo, a głowa tego rycerza, pod którą spoczywa worowy miecz". Tsar westchnął i odpowiedział: "Ten rycerz zniszczył moją armię, a ja go obejrzę; Jego miecz leży pod głową i nie mogę tego zdobyć. Żaden miecz nie może mnie nawiązać, nie palić, żadna woda nie utrudziła mnie; Ten miecz ma moc, aby mnie zabił. A Tsar odpowiedział: "Czy ta służba i ja wyznaczę ci przede wszystkim moich rycerzy; Ale jeśli mówisz bezczynnie, będziesz bezpieczny ani w wodzie, ani pod ziemią, ani wśród skał. And so saying, the Tsar returned into the city, and Yaroslav rode up to the Knight’s Head and said: “Sir Knight’s Head, I trust to thy love and friendship to fulfil thy promise and give me up this sword; for I have given my word to the Tsar to take it to him, and shall die a cruel death if I perform not my promise.” But the Knight’s Head answered not a word. Then Yaroslav dismounted from his good steed, fell on his knees before him, and said: “Sir Raslanei, let me die not thus in vain–give me, I pray, the sword from under thee.”

Thereupon the Knight Raslanei raised himself, and Yaroslav took the sword, bowed to the Knight’s Head, and mounting his steed, rode off to the city of Shtchetin. And on the way he said to himself: “Hitherto I have been victorious over Tsars and knights, but now indeed I am forced to bend before a Knight’s Head, and entreat him to give me a sword!”

Raslanei heard this, and cried with a loud voice: “Ho, Sir Knight! return!” So Yaroslav turned round, and went back to the Head; and the Head reproached him, saying: “Thy sword could not touch my helm.” Then Yaroslav fell on the ground and said: “Sir Knight Raslanei, pardon me for having offended thee!” And the Knight’s Head answered: “Yaroslav Lasarevich, thy youth and want of understanding have made thee speak thus. Thou hast taken my sword indeed; but even with this thou mayest still lose thy life; nevertheless, I wish thee well, and will teach thee understanding. When thou comest to the city, and the Tsar sees thee, he will descend from his throne for joy, welcome thee in the midst of his Court, and give thee gold and silver and precious stones. Then deal him a single blow upon his head with the sword; but beware of striking a second blow, or he will revive and kill thee.”

And so saying, he stretched out his hand to take the sword.

Yaroslav bowed himself to the Knight’s Head, and rode to the city; and no sooner had he reached the castle, and the Tsar saw him bringing the sword, than he sprang from his throne, flung away his sceptre, received him in his Court, and said: “Yaroslav Lasarevich, in return for this service I grant thee one place opposite me, the second by my side, and a third where thou wilt. My treasures are open to thee–take towns and handsome villages, and if thou wilt have my daughter the Prin