Czarownica (Rosyjska bajka)

Dawno, dawno temu był chłopski, którego żona zmarła, pozostawiając go z dwoma dziećmi-bliźniakami – chłopcem i dziewczyną. Od kilku lat biedny człowiek mieszkał sam z dziećmi, troszczy się o nich, jak najlepiej mógł; Ale wszystko w domu wydawało się, że pójdzie nie tak, bez kobiety do opieki nad tym, a wreszcie podjął decyzję, by znowu się ożenił, czując, że żona przyniesie spokój i porządek do jego gospodarstwa domowego i dbałoby o jego bezmeczkowe dzieci. Więc poślubił, aw kolejnych latach narodziło się mu kilka dzieci; Ale pokój i porządek nie przyszły do ​​domu. Dla kroku była bardzo okrutna do bliźniaków i pokonała ich, a na wpół głodowali je i ciągle jechał z domu; Dla jej jednego pomysłu było zdobycie ich z drogi. Przez cały dzień myślała o tym, jak powinna się ich pozbyć; A w końcu złego pomysł wszedł do jej głowy, a ona zdecydowała wysłać je w wielkie ponury drewno, gdzie żyła niegodziwa czarownica. I tak rano rozmawiała z nimi, mówiąc:

"Byliście takimi dobrymi dziećmi, które zamierzam wysłać cię do odwiedzenia mojej babci, która mieszka w drodze małej chaty w drewnie. Będziesz musiał poczekać na niej i służyć jej, ale będziesz dobrze nagrodzony, bo da ci najlepsze we wszystkim."

Więc dzieci razem opuściły dom; A mała siostra, która była bardzo mądra na lata, powiedział do brata:

A gdy babcia słyszała tam, gdzie mieli, płakała i powiedziała:

"You Biedne Mothless Dzieci! Jak cię korzyściłem; A jednak nie mogę nic zrobić! Twoja matka nie wysyła cię do swojej babci, ale do nikczemnej czarownicy, która mieszka w tym wielkim ponurym drewnie. Teraz słuchać mnie, dzieci. Musisz być obywatelski i życzliwy dla wszystkich, a nigdy nie mówisz do nikogo, i nigdy nie dotykaj okrucia należącego do nikogo innego. Kto wie, jeśli w ogóle pomaga nie zostać wysłana do Ciebie? ponury drewno. Kiedy dotarli do niego widzieli przed nimi, w najgrubszym drzewach, dziwnej chaty, a kiedy spojrzeli w to, leżała czarownica, z głową na progu drzwi, z jedną stopą w jednym Narożnik, a drugi w drugim rogu, a jej kolana przechylały się, prawie dotykając sufitu.

"Kto tam jest?" Skarbiona w okropnym głosie, kiedy zobaczyła dzieci.

I odpowiedzieli cywilnie, choć byli tak przerażali, że ukryli się za sobą, a powiedzieli:

'rano, babcia; Nasza matka wysłała nas, aby czekać na ciebie, i służyć ci."

"- zobacz, że robisz to dobrze, wtedy – warknął czarownicę. "Jeśli jestem z ciebie zadowolony, nagradzam cię; Ale jeśli nie jestem, umieścię cię na patelni i smażyć cię w piekarniku – to właśnie zrobię z tobą, moje ładne drogie! Zostałeś delikatnie wychowany, ale znajdziesz wystarczająco trudną pracę. Sprawdź, czy nie."

i tak mówiąc, ustawiła dziewczynę do wirowania przędzy, a ona dała chłopcu sito, w którym można przenosić wodę ze studni, a ona sama się skończyła do drewna. Teraz, gdy dziewczyna siedziała na jej łuszczucie, pasując gorzko, ponieważ nie mogła się kręcić, usłyszała dźwięk setek małych stóp, a z każdej dziury i rogu na myszy chaty przyszedł wzdłuż podłogi, skrapiące się i mówiąc:

"mała dziewczynka, dlaczego twoje oczy są tak czerwone? Jeśli chcesz pomocy, daj nam trochę chleba."

a dziewczyna dała im chleb, że jej babcia jej dała. Wtedy myszy powiedział jej, że czarownica miała kota, a kot bardzo lubił szynki; Gdyby da kota jej szynkę, pokazałaby jej wyjście z drewna, aw międzyczasie obracają dla niej przędzę. Więc dziewczyna wyruszyła, by szukać kota, a ponieważ ją polują, poznała swojego brata, w wielkim kłopocie, ponieważ nie mógł nosić wody ze studni w sito, jak wylewa się tak szybko, jak włożył W tym miejscu A nejce powiedzieli:

P>Wtedy bliźniacy kruszyli ich chleb na ziemię, a podwory zrobieni, i zamierza i chiped. A kiedy jadli ostatnie okruchy, powiedzieli chłopcu, aby wypełnić otwory sito gliny, a następnie wyciągnąć wodę ze studni. Zrobił więc to, co powiedzieli i nosili sito pełne wody do chaty bez rozlewania kropli. Kiedy weszli do chaty, kot został zwinięty na podłodze. Więc uderzyli ją i karmili ją szynką i rzekł do niej:

"cipki, szara cipka, powiedz nam, jak mamy uciec od czarownicy?"

wtedy Kot podziękował im za szynkę i dał im kieszeniową chusteczkę i grzebień, a powiedzieli im, że gdy czarownica je ścigała, jak ona z pewnością miałaby wszystko, co musieli zrobić, to rzucić chusteczkę na ziemię i biegać jako szybko, jak mogli. Gdy tylko chusteczka dotknęła ziemi głęboką, szeroka rzeka wyrastałaby, co utrudniłoby postępy czarownicy. Gdyby udało mu się go przejść, muszą rzucić grzebienie za nimi i biegać na swoje życie, bo gdy grzebień spadłby gęsty las, który rozpocznie się, co opóźniłoby czarownicę tak długo, że będą mogli być bezpieczni.

Kot ledwie zakończył mówienie, gdy czarownica wróciła, aby sprawdzić, czy dzieci spełniły swoje zadania.

'cóż, zrobiłeś dobrze na tyle do dziś, ; "Ale do jutra będziesz miał coś trudniejszego, a jeśli nie zrobisz tego dobrze, rozpieszczasz bachory, prosto do piekarnika, który idziesz"

pół martwych z strachu, I drżący w każdej kończynie, biedne dzieci ustanawiają spać na sterty słomy w rogu chaty; Ale nie ośmielili się nie zamknąć oczu, i ledwie odważył się oddychać. Rano Czarownica dała dziewczynie dwa kawałki pościel do splotu przed nocą, a chłopiec jest stosem drewna do cięcia na frytki. Wtedy czarownica pozostawiła ich do swoich zadań i wyszedł do drewna. Gdy tylko zniknęła z zasięgu wzroku, dzieci wzięły grzebień i chusteczkę, i biorąc się do siebie ręką, zaczęli i uciekli, i pobiegli. I najpierw poznali zegarku-dog, który zamierzał na nich przeskoczyć i rozerwać je na kawałki; Ale rzucili do niego pozostałości ich chleba, a on je zjadł i pomijając ogonem. Potem były utrudnione przez drzewa brzozowe, których gałęzie prawie odkładają oczy. Ale mała siostra przywiązała gałązki wraz z kawałkiem wstążki i bezpiecznie przeszli przez drewno, a po przebieganiu przez drewno, wyszedł na otwarte pola.

w międzyczasie w chacie Kot był zajęty tkaczą bielizny i spieszą się niciami, gdy jeżdżą. I czarownica wróciła, aby zobaczyć, jak się stają dzieci; A ona wkradła się do okna i wyszeptała:

'Czy jesteś tkany, moja mała droga? / P>

Kiedy czarownica zobaczyła, że ​​dzieci jej uciekły, była wściekła, i uderzając kota z podnamir, powiedziała: "Dlaczego pozwoliłeś dzieciom opuścić chaty? Dlaczego nie zarysowałeś ich oczu? Ale drogi dzieci dały mi własny kawałek szynki. Ale pies odpowiedział:

"Służyłem ci przez te wszystkie lata i nigdy nie dałeś mi tak bardzo jak twardą skorupę, ale drogi dzieci dały mi swój bochenek chleba"

i brzoza zardzewiała jego liście i powiedział: "Służyłem cię dłużej niż mogę powiedzieć, a ty nigdy nie widziałeś trochę sznurków nawet wokół moich gałęzi; A drogie dzieci związane z ich najjaśniejszymi wstążkami i wyruszaj w pogoń za dziećmi. A gdy dzieci prowadzili, usłyszeli dźwięk miotły zamiatając ziemię blisko nich, więc natychmiast rzucili chusteczkę w dół na ich ramieniu, a za chwilę głęboką, szeroka rzeka płynęła za nimi.

Kiedy znalazła się czarownica, zajęło jej jej długi czas, zanim znalazła miejsce, które mogła przedstawiać na swojej miotły; Ale w końcu się skończyła i kontynuowała pościg szybciej niż wcześniej. A gdy dzieci pobiegł, słyszeli dźwięk, a mała siostra położyła ucho na ziemię i słyszała miotła zamiatająca ziemię blisko nich; Tak więc, szybko, jak myślała, rzuciła romans na ziemi, a w jednej chwili, gdy kot powiedział, gęsty las powstał, w którym korzenie i gałęzie były tak ściśle splecione, że nie można wymusić droga przez nią. Więc kiedy czarownica pojawiła się do niej na jej miotle, okazała się, że nie ma nic dla niego, ale odwrócić się i wracaj do jej chaty.

Ale bliźniacy biegli prosto, dopóki nie dotarli do własnego domu. Potem powiedzieli swojemu ojcu wszystkim, że cierpiał, a on był tak zły na swojej kroku, że wyjechał ją z domu, a nigdy nie pozwolił jej powrotu; Ale on i dzieci żyli szczęśliwie razem; A on sam się nimi zajęł i nigdy nie pozwól, aby nieznajomy przyjść blisko nich.