Koń maga (Grecka bajka)

Dawno, dawno temu był król, który miał trzech synów. Teraz stało się, że pewnego dnia trzy książęta wyszły polując w dużym lesie w pewnej odległości od pałacu ich ojca, a najmłodszym księciem stracił drogę, więc jego bracia musieli wrócić do domu bez niego.

Cztery dni książę wędrował przez radosny lasu, śpiąc na mchu pod gwiazdami w nocy, a dzień mieszkający na korzeniach i dzikich jagód. W końcu rano piątego dnia przyszedł do dużej otwartej przestrzeni w środku lasu, a tu stał okazały pałac; Ale ani wewnątrz, ani bez nie było śladu ludzkiego życia. Książę wszedł do otwartych drzwi i wędrował przez opuszczone pokoje bez widzenia żywej duszy. W końcu przyszedł na wspaniałą sali, a w centrum hali rozłożono stolik z delikatnymi daniami i wybór win. Książę usiadł i zaspokoił głód i pragnienie, a zaraz natychmiast stół zniknął z jego wzroku. To uderzyło za księcia jako bardzo dziwne; Ale choć kontynuował wyszukiwanie przez wszystkie pokoje, na piętrze i w dół, nie mógł znaleźć nikogo, z którym nie mówił. W końcu, tak jak zaczęło się ciemno, usłyszał kroki w oddali i zobaczył starego mężczyznę przychodzącego do niego po schodach Stary człowiek.

Do kogo księcia odpowiedział: "Straciłem drogę polowanie w lesie. Jeśli weźmiesz mnie do swojej służby, powinienem zostać z tobą, i będzie mi służyć wiernie."

"Bardzo dobrze – powiedział stary człowiek. "Możesz wejść do mojej służby. Będziesz musiał zawsze oświetlić piec, będziesz musiał przynieść drewno z lasu, a będziesz miał ładunek czarnego konia w stajniach. Zapłacę ci florinę dziennie, a w czasie posiłku zawsze znajdziesz stół w hali rozprzestrzenił się z jedzeniem i winem, a można jeść i pijesz jak najwięcej, ile potrzebujesz."

księcia był zadowolony, a on wszedł do służby staruszki i obiecał zobaczyć, że zawsze było drewno na piecu, aby ogień nigdy nie powinien umrzeć. Teraz, choć tego nie wiedział, jego nowy mistrz był magiem, a płomień pieca był magicznym ogniem, a jeśli wydostał się, mag, straciłby wielką część swojej mocy.

Pewnego dnia książę zapomniał i pozwolił ogień płonąć tak niską, że bardzo się spalała. Tak jak płomień migocząc stary, stary, szturmował do pokoju.

"Co masz na myśli, pozwalając ogień się tak niski?" "Przybyłem tylko do NIC MATE TO." A podczas gdy książę pospiesznie rzucił dziennik na piecu i wrwał na popioły, aby rozpalić blask, jego mistrz dał mu ciężkie pudełko na ucho i ostrzegł go, jeśli kiedykolwiek zdarzyło się to znowu, to źle z nim pielęgnacja Mój stragan – powiedział: "Mam ci coś do powiedzenia. Przynieś moją uzdę i siodło z tej szafki i włóż je na mnie. Weź butelkę, która jest obok nich; Zawiera maść, która sprawi, że włosy świecą jak czyste złoto; Następnie umieść całe drewno, możesz zebrać się razem na piec, dopóki nie jest ułożone całkiem wysoko."

Więc książę zrobił to, co powiedział konno; obnosił się i dziczył konia, włożył maść na włosy, dopóki nie świecił jak złoto, a on stworzył taki duży ogień w piecu, że płomienie wyskał i podpalił do dachu, aw ciągu kilku minut pałac był Płonący jak ogromny ognisko.

Potem pospieszył z powrotem do stajni, a koń powiedział do niego: "Jest jedna rzecz, którą musisz zrobić. W szafce znajdziesz szkło, pędzel i bicz jazdy. Przynieś je z tobą, zamontuj na plecach i jeździć tak mocno, jak możesz, na razie dom płonie wesoło. Ledwie, gdy wszedł do siodła niż konia był wyłączany i daleko, galopujący w takim tempie, że w krótkim czasie las i cały kraj należący do magika leżą daleko za nimi.

w Tymczasem magik wrócił do swojego pałacu, który znalazł w tlącego się ruinach. Na próżno wezwał swojego sługi. W końcu poszedł szukać go w stajni, a kiedy odkrył, że czarny koń też zniknął, od razu podejrzewał, że poszli razem; Więc zamontował konia Roan, który był w następnym straganie, a wyruszył w pościgu.

Jako książę książę, szybkie uszy jego konia słyszały dźwięk ścigania stóp.

"Spójrz za tobą", powiedział: "i sprawdź, czy starzec obserwuje". Pospiesz się – powiedział konia Jest całkiem blisko – odpowiedział księcia.

', a następnie rzuć kieliszek na ziemi – powiedział konia. Więc książę go rzucił; A kiedy pojawił się magik, koń Roan wszedł na lustro i rozbija się! Jego stopa przeszła przez szkło, a on potknął się i upadł, wycinając nogi tak bardzo, że nie ma nic dla starego człowieka, ale żeby zrobić powoli z nim do stajni i umieścić nowe buty na nogach. Potem zaczęli po raz kolejny w dążeniu do księcia, dla maga wyznaczył wielką wartość na koniu, i był zdecydowany nie stracić tego.

w międzyczasie księcia wyszedł na dużą odległość; Ale szybkie uszy czarnego konia wykryły dźwięk następujących stóp z daleka.

'demount, "powiedział do księcia; – Połóż ucho na ziemię i powiedz mi, czy nie słyszysz dźwięku."

Więc książę demontowany i słuchał. – Wydaje mi się, że słyszę Ziembę – powiedział; "Myślę, że nie może być bardzo daleko od"

"Zamontuj mnie na raz", odpowiedział konia", a ja będę galopowy tak szybko, jak tylko mogę." I wyruszył tak szybko, że ziemia wydawało się latać spod jego kopyt.

"Powiedzieć jeszcze raz," powiedział, po krótkim czasie "i zobacz, czy jest w zasięgu wzroku. chmura i płomień – odpowiedział księcia; – Ale długi sposób wolny."

"Musimy zrobić pośpiech" – powiedział konia. I wkrótce po tym, jak powiedział: "Spójrz ponownie ponownie; Nie może być już daleko. p>

', a następnie wyrzuć pędzel na ziemi – powiedział konia Nie przeszedłem przez niego, a kiedy stary człowiek wstał, koń Roan pojawił się nagle na stojącego, nie w stanie awansować krok do grubej plątaniny. Więc nie było nic dla Maga, ale do ponownego przejścia jego kroków, aby przynieść siekierę, z którą przeciął sobie drogę przez drewno. Ale zajęło mu trochę czasu, podczas którego księcia i czarny koń posłużyły dobrze.

Ale jeszcze raz usłyszeli dźwięk ścigania stóp. – Spójrz na siebie – powiedział czarny koń, i sprawdź, czy obserwuje."

"tak, "odpowiedział księcia", tym razem słyszę go wyraźnie.

"Pospieszmy się – powiedział konia. I trochę później powiedział: "Spójrz teraz teraz i sprawdź, czy jest w zasięgu wzroku."

"Tak" – powiedział księciu, obracając się, "Widzę płomień; Jest blisko nas."

', musisz rzucić bat, "odpowiedział konia". Kiedy staruszek wstał do niego wezwał konia Roan do wody, ale gdy woda zamontowana jest wyższa i wyższa, magiczny płomień, który dał magowi, całą jego moc rósł mniejszy i mniejszy, aż, z fizzem, to wyszło, a starca i konia Roan zatonął w rzece i zniknęły. Kiedy książę wyglądał zaokojeniem, nie były już widoczne.

'teraz – powiedział konia – możesz zsiąść; Nie ma nic bardziej obawiać się, ponieważ mag będzie martwy. Obok tego potoku znajdziesz różdżkę wierzby. Zebrać go i uderz na ziemię, a otworzy się, a zobaczysz drzwi na nogach. Duża sklepienia kamienna sala Ale musisz przejść przez pola, aż dotrzesz do ogrodu, w środku jest pałac króla. Kiedy tam dotrzesz, musisz poprosić o podjęcie w służbie króla. Do widzenia i nie zapomnij o mnie."

Więc rozstali się; Ale najpierw konia sprawił, że książę obiecał, że nie pozwolił nikomu w pałacu zobaczyć jego złote włosy. Zatrudnił więc szalik wokół tego, jak turban, a książę wyruszył przez pola, dopóki nie dotarł do pięknego ogrodu, a poza ogrodem widział ściany i wieże z okazałym pałacu. W bramie ogrodniczej spotkał ogrodnika, który zapytał go, co chciał.

'Chcę wziąć serwis z królem – odpowiedział księcia.

cóż, możesz Bądź i pracuj pode mną w ogrodzie – powiedział mężczyzna; Bo Książę był ubrany jak biedny człowiek, nie mógł powiedzieć, że był synem króla. "Potrzebuję kogoś do chwastów ziemi i zamiatać martwe liście z ścieżek. Będziesz mieć florinę dziennie, konia, który pomoże Ci w koszykowi odchodzi, a jedzenie i pić Ale kiedy jego jedzenie zostało mu przyznane, tylko jedliśmy połowę; Reszta przenosiła się do sklepionej sali obok potoku i dał czarnym koniu. I to zrobił każdego dnia, a koń podziękował mu za swoją wierną przyjaźń.

jeden wieczór, ponieważ byli razem, po tym, jak jego praca w ogrodzie skończyła się, powiedział do niego konia: " Morrow Duża firma Princes i Wielkich Lordów przyjeżdża do pałacu króla. Przyjeżdżają z daleko, jak wooers dla trzech księżniczek. Wszyscy stoją z rzędu na dziedzińcu pałacu, a trzy księżniczki wyjdą, a każdy będzie nosić diamentowe jabłko w dłoni, którą wrzuci w powietrze. W Whosesever stóp jabłko spada, będzie oblubieniem tej księżniczki. Musisz być blisko w ogrodzie w swojej pracy. Jabłko najmłodszej księżniczki, która jest znacznie najpiękniejsza z sióstr, przerzuca wooers i zatrzyma się przed tobą. Wybierz go na raz i umieść go w kieszeni."

Następnego dnia, kiedy wooers byli zmontowane na dziedzińcu zamku, wszystko się stało, gdy koń powiedział. Księżnice rzucili jabłka do powietrza, a diamentowe jabłko najmłodszej księżniczki przetoczyła się przez wszystkie wooers, na ogród, i zatrzymał się u stóp młodej ogrodnika, który był zajęty zamiataniem liści. Za chwilę pochylił się, podniósł jabłko i umieścił go w kieszeni. Gdy pochylił szalik wokół głowy, wślizgnął się trochę na bok, a księżniczka złapała jego złote włosy i kochałem go od tego momentu.

Ale król był bardzo smutny, dla jego najmłodszych córki był ten, który najbardziej kochał. Ale nie było pomocy; a następnego dnia obchodzony w pałacu, a po ślubie najmłodsza księżniczka wróciła z mężem do małej chaty w ogrodzie, gdzie mieszkał.

jakiś czas po tym ludzie Sąsiadujący kraj poszedł do wojny z królem, a on wyruszył do bitwy, w towarzystwie mężów jego dwóch najstarszych córek zamontowanych na okazałych stredach. Ale mąż najmłodszych córki nie miał nic innego jak starego zerwanego konia, który pomógł mu w swojej pracy w ogrodzie; A król, który wstydził się niniejszej Sondy, odmówił mu dawać mu żadnych innych.

Tak jak został zdeterminowany, aby nie został pozostawiony, poszedł do ogrodu, zamontowany przez Nag i wyrusz. Ale ledwo miał go przejechał kilka jardów, zanim konno potknął się i upadł. Więc zsiadł i poszedł do potoku, gdzie czarny koń mieszkał w sklepieniu. A koń powiedział do niego: "siodło i uzdęcie mnie, a potem wejdź do następnego pokoju, a znajdziesz garnitur zbroi i miecz. Włóż je, a my pojedziemy razem do bitwy."

i księcia zrobił, jak powiedział; A kiedy zamontował konia, jego zbroja błyszczała na słońcu, i wyglądał tak odważny i przystojny, że nikt nie rozpoznał go jako ogrodnika, który zmiecił martwe liście z ścieżek. Koń otworzył go w wielkim tempie, a kiedy dotarli do bojowego pola, widzieli, że król przegrywał dzień, tak wielu jego wojowników zostało zabitych. Ale kiedy Wojownik na jego czarnej ładowarce i błyszczącej zbroi pojawił się na scenie, udaje się w prawo i w lewo ze swoim mieczem, wróg był przerażony i uciekł we wszystkich kierunkach, pozostawiając King Master of the Field. Potem król i jego dwajnik, kiedy widzieli swojego dostawcę, krzyknęli, a wszystko, co zostało pozostawione z armii dołączył w płaczu: "Bóg przyszedł na nasze ratunek!" I otoczyli go, Ale jego czarny koń wzrósł w powietrzu i nękać go z ich wzroku.

Wkrótce potem część kraju wzrosła w bunt przeciwko królowi, a raz więcej on i jego dwoma synami musiałem tracić do walki. I zięcia, która była maskowana jako ogrodnik też chciał walczyć. Więc przyszedł do króla i powiedział: "Drogi Ojciec, pozwól mi jeździć z tobą, żeby walczyć z wrogami". "Poza tym nie mam dla ciebie konia. Ale widzisz, w siłowaniu drogowym jest carter; Możesz wziąć jego konia Książę, więc książę zwrócił się ze smutkiem do ogrodu i obserwował, że król jazdy na czele armii towarzyszy jego dwóch synów. Kiedy byli poza zasięgiem, księcia betook się do sklepienionej komory przez bok-brook-brook i podjął radę wiernego czarnego konia, zakładał błyszczący garnitur zbroi i był poniesiony z tyłu konia przez powietrze, do miejsca, w którym walczyła bitwa. I jeszcze raz kierował wrogów króla, włamanie się do prawej i w lewo ze swoim mieczem. I znowu wszyscy płakali: "Bóg przyszedł na nasze ratunek!" Ale kiedy próbowali zatrzymać go czarny koń wzrósł w powietrzu i nękać go z ich wzroku.

Kiedy król i jego Synowie powrócił do domu, mogą mówić o niczym oprócz bohatera, który walczył o nich, a wszyscy zastanawiał się, kim może być Król i jego synowie, a jego przedmioty musieli przygotować się do bitwy, a raz jeszcze książę błagał o jazdę z nimi, ale król powiedział, że nie ma konia. – Ale – dodał – możesz wziąć konia lasu, który przynosi drewno z lasu, jest dla ciebie wystarczająco dobry."

Więc książę zabrał konia Woodmana, ale to było tak stary i bezużyteczny, że nie mógł go nosić poza bramkami zamkowymi. Więc teraz betokuje się jeszcze raz do sklepionej sali, gdzie czarny koń przygotował jeszcze bardziej wspaniały garnitur zbroi niż ten, który nosił w poprzednich okazjach, a kiedy go umieścił, i zamontowany na plecach konia, rzucił go prosto do pola bojowego, a po raz kolejny rozrzucił wrogów króla, walcząc jednoręgową w swoich szeregach i uciekli we wszystkich kierunkach. Ale stało się, że jeden z wroga uderzył mieczem i ranował księcia w nodze. A król wziął własną kieszeń – rękodzieło, z jego imieniem i koroną haftował na nim i związałem go wokół rannej nogi. A król uda mu się zmusić do zamontowania w miocie i być noszony prosto do pałacu, a dwaj jego rycerzy miały prowadzić czarną ładowarkę do stajni królewskiej. Ale książę położył dłoń na grzywie swojego wiernego konia i udało się wyciągnąć do siodła, a koń zamontowany w powietrze z nim. Potem wszyscy krzyczali i płakali: "Wojownik, który walczył za nas, jest Bogiem! Musi być Bogiem. Nie może być człowiekiem, musi być bogiem."

i król powiedział: Boże, nagradzam go z połową mojego królestwa."

Teraz, gdy książę dotarł do domu – chata ogrodnika, gdzie mieszkał z żoną – był zmęczony, a on położył się na łóżku i spał. A jego żona zauważyła chusteczkę związaną z ranną nogą i zastanawiała się, co może być. Potem spojrzała na to ściślej i zobaczyła w rogu, że został wyszywany z nazwiskiem ojca i królewską koroną. Prowadziła więc prosto do pałacu i powiedziała ojcu. A on i jego dwie synowie podążali za nią z powrotem do domu, a tam ogrodnik śpi na łóżku. I szalik, który zawsze nosił na głowie, wymknął się, a jego złote włosy błyszczały na poduszce. I wszyscy uznali, że był to bohater, który walczył i wygrał dla nich tak wiele bitwy.

Wtedy było wielkie radość na całej ziemi, a król nagrodził jego zięcia z połową jego Królestwo, a on i jego żona panowali szczęśliwie nad nim.

i nbsp;