Małe kwiaty IDS (Duńska bajka)

moje biedne kwiaty są dość wyblakłe! " powiedział mały Ida. "Tylko wczoraj wieczorem byli tak ładnymi, a teraz wszystkie liście opadają. Dlaczego to robią? " Poprosiła ucznia, który siedział na kanapie. Był z nią świetnym ulubionym, ponieważ kiedyś mówił jej najpiękniejszych historii i wyciąć najbardziej zabawne rzeczy w papierowych sercach z małymi damami tańczącymi w nich i wysoki zamki z drzwiami, które można otworzyć i zamknąć. Był wesoły studentką. "Dlaczego kwiaty wyglądają tak nędzne do dnia?" zapytała znowu, pokazując mu bukiet wyblakłych kwiatów.

"Czy nie wiesz?" odpowiedział studentowi. "Kwiaty poszły na piłkę zeszłej nocy i są zmęczeni. Dlatego powiesić głowy."

"Jaki pomysł "zawołał Little Ida. "Kwiaty nie mogą tańczyć!"

"Oczywiście, że mogą tańczyć! Kiedy jest ciemno, a wszyscy poszliśmy spać, wskoczają, jak to możliwe. Mają piłkę prawie każdej nocy."

"i mogą ich dzieci pójść do piłki? " zapytał Ida.

"Och, tak", powiedział student; "Stokrotki i lilii doliny, które są dość mało."

"i kiedy jest to, że najładniejsze kwiaty tańczą?"

"Czy nie byłeś w dużym ogrodzie na zewnątrz Brama miasta, przed zamkiem, w którym król mieszka latem – ogród, który jest tak pełen pięknych kwiatów? Z pewnością pamiętasz łabędzi, którzy przychodzą pływać, kiedy dajesz im okruchy chleba? Uwierz mi, mają tam kultury."

"Byłem tam tylko wczoraj z moją matką "- powiedziała Ida," ale nie było liści na drzewach i nie widziałem ani jednego kwiatu. Co się z nich stało? W lecie było tak wiele."

"Są w pałacu teraz "odpowiedział student. "Jak tylko król i całe jego sąd wrócą do miasta, kwiaty spędzone z ogrodu i do pałacu, gdzie mają sławne czasy. Och, jeśli mógłbyś je zobaczyć! Dwie najpiękniejsze róże siedzą się na tronie i akt króla i królowej. Wszystkie wysokie czerwone cockscombs stoją przed nimi po obu stronach i łuku; są kameralami. Wtedy przychodzą wszystkie ładne kwiaty, a jest świetna piłka. Niebieskie fiołki reprezentują kadetów morskich; Tańczą z hiacyntami i krokusami, które biorą część młodych panie. Tulipany i wysokie lilii tygrysa to stare panie, -DOWagers,-Kto zobaczyć, że taniec jest dobrze wykonany i że wszystkie rzeczy idą prawidłowo."

"Ale "zapytał Little Ida", ale – zapytała Little Ida, " Czy nie ma nikogo, kto ma zaszkodzić kwiatom, aby odważyć się tańczyć w zamku króla?"

"Nikt o tym nic o tym "odpowiedział student. "Raz w nocy, być może stary zarządca zamku, aby upewnić się, przyjdź z jego wielką grupą kluczy, aby zobaczyć, że wszystko ma rację; Ale w momencie, gdy kwiaty usłyszały chucha kluczy, które stoją, nadal lub ukryj się za długim jedwabnym zasłonami okiennymi. Wtedy stary steward powie: "Czy nie pachniam tutaj kwiatów?" Ale nie widzi ich. "Ale nie powinienem być w stanie zobaczyć kwiaty?"

"Aby mieć pewność, że możesz je zobaczyć" – odpowiedział student. "Masz tylko pamiętać, aby podglądać się w oknach następnym razem, gdy pójdziesz do pałacu. Zrobiłem to bardzo dzień i zobaczyłem długą żółtą lilia na kanapie. Była damą sądową."

"Czy kwiaty w ogrodzie botanicznym idą do piłki? Czy mogą pójść całą tę odległość?"

"z pewnością", powiedział student; "Dla kwiatów może latać, jeśli proszę. Nie widziałeś pięknych czerwonych i żółtych motyli, które wyglądają tak bardzo jak kwiaty? Nic nie są niczym innym. Plecili łodygi wysoko do powietrza i trzepotali ich małe płatki, tak jakby były skrzydłami, a zatem przyszli latać. Jako nagroda za zawsze zachowuje się, że zostawiają też w ciągu dnia, zamiast siedzieć cicho na łodygi w domu, aż w końcu płatki kwiatów stały się prawdziwymi skrzydłami. Że widziałeś siebie.

"Może to być jednak, że kwiaty w ogrodzie botanicznym nigdy nie były w zamku królewskiego. Mogą nie słyszeć, jakie froliika odbywają się tam każdej nocy. Ale powiem ci; Jeśli następnym razem, gdy pójdziesz do ogrodu, szepczesz do jednego z kwiatów, że wielka piłka ma być podana w zamku, wiadomości rozprzestrzeni się z kwiatu do kwiatu i wszyscy odlatują. Jeśli profesor przyszedł do jego ogrodu, nie będzie tam kwiat, a on nie będzie w stanie sobie wyobrazić, co się z nich stało."

"Ale jak można powiedzieć jeden kwiat inny? bo jestem pewien, że kwiaty nie mogą mówić."

"Nie; Jesteś tam, "zwrócił student. "Nie mogą mówić, ale mogą robić znaki. Czy kiedykolwiek zauważyłeś, że gdy wiatr wieje trochę kwiaty głową głową do siebie i przenieś wszystkie zielone liście? Mogą uczynić się nawzajem zrozumieć w ten sposób, a także robimy przez rozmowę."

"i czy profesor rozumie ich pantomima? " zapytał Ida.

"Och, na pewno; przynajmniej jej część. Pewnego ranka wszedł do swojego ogrodu i zobaczył, że wspaniała pokrzywa robi znaki z liśćmi do pięknego czerwonego goździka. Mówiło to: Ale ułożyła go, a od tego czasu nigdy nie odważył się dotknąć pokrzywy."

"ha! ha! " Roześmiał się Littleda, "To jest bardzo zabawne".

"Jak można umieścić takie rzeczy w głowie dziecka?" powiedział męczący radny, który przyszedł odwiedzić. Nie podobała mu się studentowi i zawsze bić, gdy zobaczył, że wycinał figury Pasze Pasteboard Droll, takich jak człowiek wiszący na Gibbet i trzymając serce w ręku, aby pokazać, że był strażnikiem serca lub starego Czarownica jazda na miotle i niosąc męża na końcu nosa. Radca nie mógł znieść takich żartów, a on zawsze powiedział, jak teraz: "Jak każdy może umieścić takie pojęcia w głowę dziecka? Są tylko głupimi fantami."

Ale do Little Ida wszystko, co uczeń powiedział jej, było bardzo zabawne, a ona myślała o tym. Była pewni, że jej dość wczoraj kwiaty wisiały głowy, ponieważ byli zmęczeni, a że byli zmęczeni, ponieważ byli w piłce. Więc wzięła je do stołu, gdzie stał jej zabawki. Jej lalka leżała, ale Ida powiedziała do niej: "Musisz wstać, i bądź zadowolony, abyś spać do nocy w szufladzie stołowej, bo biedne kwiaty są chory i muszą mieć łóżko spać; Potem będzie dobrze znów na jutro " Ida położyła kwiaty w łóżku lalki i wyciągnęła całkiem na nich coverlet, mówiąc im, żeby leżeć wciąż, gdy zrobiła na nich herbatę do picia, aby mogli być dobrze następnym dniem. A ona narysowała zasłony o łóżku, że słońce może nie świecić do ich oczu.

cały wieczór, o czym myślała o tym, co powiedział jej student; A kiedy sama się spieszała, pobiegł do okna, w którym stali tulipany matki i hiacynty. Szepnęła do nich: "Wiem bardzo dobrze, że idziesz do piłki do nocy". Kwiaty udawały, że nie rozumieją i nie poruszy się tak bardzo jak liść, ale to nie uniemożliwiło IDA wiedząc, co wiedziała.

Kiedy była w łóżku, leżała przez długi czas myśląc, jak zachwycający to Musi zobaczyć taniec kwiatu na zamku królewskim, i rzekł do siebie: "Zastanawiam się, czy moje kwiaty naprawdę tam były". Potem zasnąła. ​​

W nocy się obudziła. Marzyło o studencie i kwiatach i radnym, który powiedział jej, że robiła jej grę. Wszystko było nadal w pokoju, nocna lampa spalała się na stole, a jej ojciec i matka byli śpi.

"Zastanawiam się, czy moje kwiaty wciąż leżą w łóżku Sophie" – pomyślała do siebie. "Jak chciałbym wiedzieć!" Sama się trochę podniosła i spojrzała w stronę drzwi, która stała na wpół otwarta; W ramach świeckich kwiatów i wszystkich jej zabawek. Słuchała i wydawała się jej, że usłyszała jakiś jeden grający na fortepianie, ale dość cicho, a słodsze, niż kiedykolwiek usłyszała wcześniej.

"Teraz wszystkie kwiaty z pewnością tańczą", pomyślałem Ona. "Och, jak powinienem je zobaczyć!" Ale odważyła się nie wstać ze strachu przed zabrzaniem ojca i matki. "Gdyby tu przyszli tylko!" Ale kwiaty nie przyszły, a muzyka była tak ładnie, że mogła się już powstrzymać, a ona wkradła się z jej małego łóżka, ukradła cicho do drzwi i zaglądał do pokoju. Och, co za ładny wzrok był!

W pokoju nie było lampki nocnej, wciąż było dość jasne; Księżyc świecił przez okno na podłodze i było to prawie jak światło dzienne. Hiacynty i tulipany stały tam w dwóch rzędach. Nie pozostało w oknie, gdzie stał puste doniczki. Na podłodze wszystkie kwiaty tańczyły wdzięcznie, robiąc wszystkie zakręty i trzymając się nawzajem przez ich długie zielone liście, gdy kręcili się wokół. Na fortepianie usiadł dużą żółtą lilia, której mała Ida przypomniała sobie, by widział w lecie, bo wspomniała, że ​​student powiedział: "Jak ona ma panna Laura" i jak każdy roześmiał się z uwagi. Ale teraz naprawdę pomyślała, że ​​lilia była bardzo jak młoda dama. Miało to dokładnie jej sposób gryzienia swojej długiej twarzy żółtej twarzy, teraz na bok, a teraz do drugiego i kiwając głową, aby zaznaczyć czas pięknej muzyki.

wysoki niebieski krokus Naprzód, wyskoczył na stole, na którym świeci playencje Ida, poszedł prosto do kołyski lalki i przywrócił zasłony. Leżały chore kwiaty; Ale wzrosły na raz, przywitałem pozostałe kwiaty i zrobił znak, że chcieliby dołączyć do tańca. Nie spojrzeli teraz teraz.

Nagle usłyszał ciężki hałas, co spadające z stołu. Ida spojrzał w ten sposób i zobaczył, że był to pręt, który znalazł na łóżku na wtorku wtorek, i że wydawało się, że chce należeć do kwiatów. To był ładny pręt, dla postaci woskowej, która wyglądała dokładnie tak, jakby radna siedziała na czele jak sam radny i zaczął zawiązać: "Jak można umieścić takie rzeczy w głowie dziecka?" Było bardzo zabawne, a Mała Ida nie mogła pomogła się śmiać, ponieważ pręta trzymała się na tańce, a radna też musiała tańczyć, ale nie była dla tego pomocy, – whether pozostał wysoki i duży lub duży wosk Również postać. Ale inne kwiaty powiedzieli dla niego dobre słowo, zwłaszcza te, które mieli lain w łóżku lalki, tak że w końcu pręt opuścił go w pokoju.

W tym samym czasie było głośne pukanie wewnątrz Szuflada, gdzie Sophie, lalka IDA, leżała z wieloma innymi zabawkami. Wyciągnęła głowę i zapytała w wielkim zdumieniu: "Czy jest tu piłka? Dlaczego nikt mi o tym nie powiedział? Usiadła na stole, spodziewając się, że niektóre kwiaty poprosi ją o tańczenie z nimi; Ale gdy tego nie zrobili, pozwala się spadać na podłogę, aby zrobić wielki hałas; a potem kwiaty przyszły tłumienie, by zapytać, czy została zraniona i byli bardzo uprzejmi – zwłaszcza te, które mieli w swoim łóżku.

Nie była wcale zraniona, a kwiaty podziękowały jej za Wykorzystanie jej ładnego łóżka i wziął ją na środek pokoju, gdzie księżyc świecił i tańczył z nią, podczas gdy inne kwiaty uformowały koło wokół nich. Więc teraz Sophie był zadowolony i powiedział, że mogą zachować jej łóżko, bo nie przeszkadzała śpi w szufladzie najmniej na świecie.

Ale kwiaty odpowiedziały: "Dziękujemy Ci najbardziej serdecznie dla twojej życzliwości, Ale nie będziemy żyć wystarczająco długo, by tego potrzebować; Będziemy dość martwi je jutro. Ale powiedz Little Ida, żeby pochowała nas w ogrodzie w pobliżu grobie ptaka Canary'ego; A potem obudzimy się ponownie w następnym lato i bądź jeszcze piękniejszy niż byliśmy w tym roku."

"Och, nie, nie możesz umrzeć", powiedział Sophie, całując je, mówiąc; A potem tańczył wielką firmę kwiatów. Ida nie mógł sobie wyobrazić, skąd mogli pochodzić, chyba że z ogrodu króla. Dwie piękne róże prowadziły drogę, nosząc złote korony; Następnie śledził Wallflowers i Pinks, którzy skłonili się do wszystkich obecnych. Przywieźli z nimi zespół muzyki. Dziki hiacynty i małe białe przebiśniegi Jingled Merry Bells. To była najbardziej niezwykła orkiestra. Poniżej znajdującym się ogromną liczbę kwiatów, wszystkie fiołki taneczne, stokrotki, lilii doliny i innych, które była przyjemnością, aby zobaczyć.

W końcu wszystkie szczęśliwe kwiaty życzyły sobie dobranoc. Mała Ida, też wkradła się do łóżka, marzyć o wszystkim, że widziała Odciągnęła zasłony swojego małego łóżka; Tak, leżały kwiaty, ale były znacznie bardziej wyblakłe do dnia niż wczoraj. Sophie też była w szufladzie, ale wyglądała bardzo śpiący.

"Czy pamiętasz, co mi do powiedzenia?" zapytał jej Ida "A jednak wszystkie kwiaty pozwalają tańczyć z nimi" p>"To będzie twoja ładna trumna", powiedziała; "A kiedy moje kuzyni przychodzą do mnie, pomogą mi pochować cię w ogrodzie, aby następne lato możesz wzrastać ponownie i być jeszcze piękniejszym".

te dwa Kuzynowie byli dwoma wesołymi chłopcami, Gustave i Adolphe. Ich ojciec dał im każdy nowy kuszę, które przyniósł z nimi, aby pokazać IDA. Powiedziała im o biednych kwiatach, które były martwe i miały być pochowani w ogrodzie. Dwaj chłopcy poszli z przodu, z łukami pochylił się przez ich ramiona, a mała Ida podążyła, niosąc martwe kwiaty w ich ładnej trumnie. Mały grób był dla nich wykopany w ogrodzie. Ida po raz pierwszy pocałował kwiaty, a następnie położył je na ziemi, a Adolphe i Gustave strzał ze swoimi krzyżami nad gratem, bo nie mieli ani broni, ani armaty.