Czajnik do herbaty (Japońska bajka)

dawno temu, jak słyszałem, mówiąc, mieszkam w świątyni Morinji, w prowincji Kotske, Kapłana Świętego.

Teraz było trzy rzeczy o tym wielebnych człowieku. Po pierwsze, został owinięty w medytacje i obrzędy, formy i doktryny. Był świetną dla świętych sutrów i znał dziwne i mistyczne rzeczy. Potem miał świetny wspaniały smak i nic mu nie zadowolił, jak starożytna ceremonia herbaty Cha-No-Yu; I dla trzeciej rzeczy o nim znał od obu stron monety miedzi wystarczająco dobrze i uwielbiał okazyjny Pół-zapomniany w rogu biednego sklepu na tylnej ulicy jego miasta.

"Brzydki kawałek starego metalu", mówi święty człowiek do sklepikarza; "Ale zrobi to wystarczająco dobrze, aby zagotować moją pokorną kroplę wieczoru. Dam ci to trzy rin. " To on zrobił i wziął czajnik do domu, radość; Była to z brązu, świetna praca, sama rzecz dla Cha-No-Yu Kapłan wyłączył to w ten sposób i że i do góry nogami, spojrzał w to, stukając go palcem. Uśmiechnął się. "Okazja", płakał: "Okazja!" i potarł ręce. Ustawił czajnik na pudełku pokrytym fioletową szmatką i spojrzał na niego tak długo, że najpierw był najpierw pocieszając jego oczy wiele razy, a potem całkowicie zamknięcie ich. Jego głowa spadła naprzód i spał.

A potem uwierz mi, cudowna rzecz stała się stała. Czajnik do herbaty poruszył się, choć żadna dłoń nie była blisko. Owłosiona głowa, z dwoma jasnymi oczami, spojrzała z wylewki. Pokrywa wyskoczyła w górę iw dół. Pojawiły się cztery brązowe i owłosione łapy i delikatny krzaczasty ogon. W chwili czajnik był w dół z pudełka i kręci się i okrągły patrząc na rzeczy.

"Bardzo wygodny pokój, aby mieć pewność", mówi czajnik do herbaty.

Zadowolony na dość, aby się tak dobrze znaleźć, wkrótce zaczął tańczyć i kaparowi sznurowi i śpiewać na szczycie głosu. Trzy lub cztery nowicjusze studiowały w następnym pokoju. "Stary człowiek jest żywy", powiedzieli; "Wystarczy go tylko. Co on może być? " I śmiali się w rękawach.

Miłosierdzie Nieba, hałas, który zrobił czajnik herbaty! Huk! huk! Walić! walić! Thud!

Nowicjuszy wkrótce się śmieją. Jeden z nich zsunął się na bok Kara-Kami i zaglądał przez.

"Arah, diabeł i wszystko w nim!" płakał. "Oto stara herbata mistrza zamieniła się w pewien rodzaj borsuk. Bogowie chronią nas przed czarownicami, a na pewno będziemy zgubić się!"

"i przecinałem go, że nie jest to godzina, "powiedziała kolejna nowicjusz, a on spadł do recytowania świętych sutrów na kolanach.

Trzeci roześmiał się. "Jestem za bliższy widok na hobgoblin", powiedział Ale czy mogli wymyślić czajnik herbaciany? Nie trochę tego. Tańczył i wyskoczył i przeleciał w powietrze. Nowicjusze rzuciły się tu i tam, ślizgając się na matach. Rosły gorąco. Rozdali się bez tchu.

"ha, ha! Ha ha!" roześmiał się czajnikiem herbaty; i "złap mnie, jeśli możesz!" śmiał się wspaniałą czajnikiem Moje święte medytacje i wszystkie?"

"Mistrz, Mistrz, "Płacz nowicjuszy, dysząc i zamypanie brwi", czajnik herbaciany jest oczkowy. To był borsuk, nie mniej. A taniec, który nam daje, nigdy nie wierzysz!"

"Rzeczy i nonsens", mówi kapłan; "oczarowany? Nie trochę tego. Tam spoczywa na swoim pudełku, dobra spokojna rzecz, właśnie tam, gdzie go umieściłem. W pobliżu nie było włosów z borsuk. Były to nowicjusze, które wyglądały głupio.

"Prawdopodobna historia rzeczywiście" – mówi kapłan. "Słyszałem o tłuszczeniu, który wziął w sobie skrzydła i odleciałem, rozstrzygającą firmę moździerzem. Łatwo jest zrozumieć każdego człowieka. Ale czajnik, który zamienił się w borsuk-nie, nie! Do twoich książek, moich synów i modlić się, aby zachować się z niebezpieczeństwa iluzji. ​​"

Ta bardzo noc Święty mężczyzna wypełnił czajnik z wodą z wiosny i ustawić go na Hibachi, aby zagotować za jego filiżanka herbaty. Gdy woda zaczęła się gotować -

"AI! Ai! " czajnik płakał; "Ai! Ai! Ciepło wielkiego do diabła! " W ogóle nie ma czasu, ale wskoczył z ognia tak szybko, jak chcesz.

"Czarnoksięstwo!" zawołał kapłana. "Czarna magia! Diabeł! Diabeł! Diabeł! Ulituj się nade mną! Pomoc! Pomoc! Pomoc!" Był przestraszył się z uderzeń, drogi dobrego człowieka. Wszystkie nowicjusze biegły, aby zobaczyć, co się dzieje.

"Czajnik jest oczarowany", sapnął; "Był borsuk, pewnie był to borsuk ... Oboje mówi i skokuje o pokoju" rzecz."

i na pewno wystarczy, więc to zrobił

Kapłan sprzedał czajnik do herbaty do majsterki i dostał do niego dwadzieścia miedzianych monet.

"To potężny drobny brąz" – mówi kapłan. "Umysł, oddajam ci to, jestem pewien, że nie mogę powiedzieć, co za". Ach, był tym, który na okazje! Tinker był szczęśliwym człowiekiem i nosił do domu czajnik. Odwrócił to w ten sposób i że i do góry nogami i spojrzeli do niego.

"Ładny kawałek", mówi majtek; "Bardzo dobra okazja". A kiedy poszedł do łóżka tej nocy, umieścił czajnik, żeby zobaczyć to pierwszą rzeczą rano.

Obudził się o północy i spojrzał na czajnik przy jasnym świetle księżyca.

Obecnie przesunął się, choć nie było dłoni w pobliżu Ale był człowiekiem, który wziął rzeczy, jak przyszedł Pokrywa wyskoczyła w górę iw dół. Pojawiły się cztery brązowe i owłosione łapy i delikatny krzaczasty ogon. Przyszedł do Morszera i położył na niego łapę.

"Cóż?" mówi Tinker.

"Nie jestem zły", mówi czajnik herbaciany.

"Nie", mówi Tinker.

", ale lubię być dobrze traktowanym. Jestem czajnikiem z baldgent."

"Więc wydaje się, że wydaje się", mówi Tinker ogień. Nie mogłem tego znieść, wiesz.>

"Czy mam cię zachować w polu lakierowym?" mówi Tinker.

"Nie odrobina tego, trzymaj mnie z tobą; Pozwól nam teraz rozmawiać. Bardzo lubię rurę. Lubię ryż do jedzenia, fasoli i słodkie rzeczy."

"Filiżanka Saké? " mówi Tinker.

cóż, tak, teraz wspominasz o tym."

"Jestem chętny", mówi Tinker.

"Dziękuję Ci Uprzejmie – mówi czajnik herbaciany; "A jako początek sprzeciwiłbyś się do dzielenia się swoim łóżkiem? Noc stała się trochę chłodna."

"Nie najmniej na świecie", mówi Tinker.

Tinker i herbaciany czajnik stał się najlepszymi przyjaciółmi. Zjadli i rozmawiali razem. Czajnik znał coś lub dwóch i był bardzo dobrą firmą.

jeden dzień: "Jesteś biedny?" Mówi czajnik.

"Tak", mówi Tinker, "średniej biednych."

"Cóż, mam szczęśliwą myśl. W przypadku czajnika z herbatą, jestem wyjątkowy – naprawdę bardzo osiągnięty."

"Wierzę, że ci, "mówi Tinker.

"Nazywam się Bumbuku -Chagama; Jestem samym księciem borsadger herbaty."

"Servant, mój Panie", mówi Tinker.

"Jeśli podejmiesz moją radę "- mówi Herbaciany czajnik: "Zabierzysz mnie jako pokaz; Naprawdę jestem poza sposobem, a moja opinia, że ​​zrobiłeś miętę pieniędzy."

"To byłaby ciężka praca dla Ciebie, moja droga Bumbuku", mówi Tinker.

"Wcale nie; Zacznijmy natychmiast – mówi czajnik herbaciany.

Więc zrobili. Tinker kupił zawieszki do teatru i nazwał pokazu Bumbuku-Chagama. Jak ludzie gromadzili się, aby zobaczyć zabawę! Dla wspaniałego i najbardziej osiągniętego czajniku herbacianego tańczył i śpiewał i chodził do ciasnej liny, co do narodzonego sposobu. Odtwarzał takie sztuczki i miały takie sposoby drrowania, które ludzie śmiałe się, aż bóle boków. To była uczta, aby zobaczyć łuk czajnikowy tak wdzięcznie jak Pan i podziękować ludziom za cierpliwość.

Bumbu-Chagama był rozmową o roli, a cała szlachta przyszła Zobacz to, jak również wyścigowa. Jeśli chodzi o majornik, pomachał fanem i wziął pieniądze. Możesz wierzyć, że dorośnie gruby i bogaty. Poszedł nawet do sądu, gdzie wielki panie i królewskie księżniczki zrobiły wiele wspaniałego czajnika herbaty.

w końcu na emeryturę z biznesu, a do niego czajnik do herbaty przyszedł ze łzami w swoim jasne oczy.

"Obawiam się, że czas, aby cię zostawić", mówi.

"Teraz nie mów, Bumburu, kochanie". "Będziemy tak szczęśliwi razem, jesteśmy bogaty."

"Doszedłem do końca mojego czasu" – mówi czajnik herbaty. "Już nie zobaczysz starego bombku; Odtąd będę zwykłym czajnikiem, nic więcej lub mniej."

"Och, mój drogi Bumbuku, co mam zrobić? " zawołał biednego majsterkera.

"Myślę, że chciałbym być podawany do świątyni Morinji, jako bardzo święty skarb", mówi czajnik herbaciany.

to nigdy więcej nie rozmawiaj ani nie przeniósł. Więc Tinker prezentował go jako bardzo święty skarb do świątyni, a połowa jego bogactwa z nim.

i czajnik herbaty odbył się w cudownej sławach przez wiele długi rok. Niektóre osoby czciły nawet jako święty.