Była niegdyś stara kobieta, która była bardzo słaba, i mieszkała w małej chudie błotniczej strzechą z matkami z liści dłoni tombo w buszu. Często była bardzo głodna, ponieważ nikt nie mógł jej opiekować.
w dawnych dniach księżyc używał często zejść na ziemię, chociaż przeżyła większość czasu na niebie. Księżyc był grubą kobietą ze skórą kryjówki, a ona była pełna tłuszczu. Była całkiem okrągła, aw nocy przyzwyczajona do daje mnóstwo światła. Księżyc przepraszał za słabą głodującą starą kobietę, więc przyszła do niej i powiedziała: "Możesz wyciąć trochę mojego mięsa na jedzenie". Ta stara kobieta zrobiła każdego wieczoru, a księżyc miał mniejszy i mniejszy, dopóki nie będziesz mógł ją zobaczyć. Oczywiście, że sprawiło, że daje bardzo mało światła, a wszyscy ludzie zaczęli w konsekwencji, i zapytać, dlaczego, że księżyc staje się tak cienki.
w końcu ludzie poszli do starej kobiety Dom, gdzie stało się małej dziewczynki śpi. Była tam przez jakiś czas i widziała Księżyc zejść każdego wieczoru, a stara kobieta wychodzi z nożem i wyrzeźbić jej codzienne podaż mięsa z księżyca. Ponieważ była bardzo przestraszona, powiedziała ludziom o tym, więc zdecydowali się ustawić zegarek na ruchach starej kobiety.
Ta sama noc księżyc przyszedł jak zwykle, a stara kobieta wyszedł z nożem i koszem, żeby zdobyć jedzenie; Ale zanim mogła wyrzeźbić jakieś mięso, wszyscy ludzie rzucili krzyczeć, a księżyc był tak przerażony, że wróciła do nieba i nigdy więcej nie zszedł na ziemię. Stara kobieta pozostawiona do głodu w buszu Ponownie wstaje tłuszczu, a kiedy jest dość gruba, ona daje mnóstwo światła przez całą noc; Ale to nie trwa bardzo długo, a ona zaczyna się cień i cieńsza, w taki sam sposób, jak zrobiła, gdy stara kobieta rzeźbił jej mięso.