Bajki ludowe
Bajki autorskie"Kolejna cudowna rzecz" – mówi Ralph of Coggeshall, "stało się w Suffolk, w St. Maryi Wolf-Pits.
Chłopiec i jego siostra znaleziono przez mieszkańców tego miejsca w pobliżu Usta dołu, który tam jest, który miał formę wszystkich ich kończyn, takich jak do innych ludzi, ale byli inni w kolorze ich skóry od wszystkich ludzi naszego mieszkalnego świata, na całą powierzchnię ich skóry miał na zielony kolor. Nikt nie mógł zrozumieć ich przemówienia.
Kiedy zostali przywiezionym jako ciekawostki do domu pewnego rycerza, Sir Richarda de Calne, w Wikesie, gorzko. Chleb i zwycięstwa były ustawione przed nimi, ale nie dotknęli żadnego z nich, choć byli dręczeni wielkim głodem, jak potem potem potwierdził się. Na długości, gdy niektóre fasole, po prostu cięte, z ich łodygami, zostały wprowadzone do domu, dokonali znaków, z wielką awarię, że powinny być im dane. Kiedy zostali przywieźli, otworzyli łodygi zamiast strąków, myśląc, że fasola była w zagłębienia. Ale nie znalezienie ich tam, zaczęli płakać na nowo. Kiedy ci, którzy byli obecni, zobaczyli, otworzyli strąki i pokazali im nagich fasoli. Karmili te z wielką radą i przez długi czas nie smakowałem żadnego innego jedzenia. Chłopiec był jednak zawsze niewolony i przygnębiony, a on zmarł w krótkim czasie.
Dziewczyna cieszyła się ciągłym dobrym zdrowiem, a stając się przyzwyczajony do różnych rodzajów żywności, stracił całkowicie ten zielony kolor i stopniowo odzyskał sanguine nawyk całego ciała. Następnie była regenerowana przez Listę Świętego Chrztu, i mieszkała przez wiele lat w służbie tego rycerza, jak często słyszałem od niego i jego rodziny.
Często pytanie o ludzi w jej kraju, potwierdziła, że mieszkańcy i wszyscy mieli w tym kraju, byli z zielonego koloru, i że nie widzieli słońca, ale cieszyli się stopniem światła, jak po zmierzchu. Zapytanie, jak przyszła do tego kraju z wyżej wymienionym chłopcem, odpowiedziała, że tak, jak śledzili swoje stada, przyszli do pewnej jaskini, przy wejściu, w którym usłyszeli zachwycający dźwięk dzwonów, zachwyconych, których słodycz, na których poszli Przez długi czas wędrujący przez jaskinię, dopóki nie przyszli do ust. Kiedy z tego wyszli, uderzyli bezsensowne światło słońca i niezwykłą temperaturę powietrza, a zatem leżały przez długi czas. Przerażony hałasem tych, którzy na nich przyszli, chcieli latać, ale nie mogli znaleźć wejścia do jaskini, zanim zostaną złapani."
Ta historia jest również opowiadana przez William of Newbury, Kto umieszcza go w panowaniu króla Stephena. Mówi, że długo wahał się w to uwierzyć, ale była przezwyciężona przez wagę dowodów. Według niego miejsce, w którym pojawiły się dzieci, było około cztery lub pięć mil od Bury-St.-Edmund. Przybyli do zbioru z wilków. Oboje stracili zieleń i zostali ochrzczeni, i nauczyli się angielskiego. Chłopiec, który był młodszy, zmarł, ale dziewczyna poślubiła mężczyznę w Lennie i żyła wiele lat. Powiedzieli, że ich kraj był nazywany ziemią St. Martina, ponieważ ten święci był tam czczony; że ludzie byli chrześcijanami i miały kościoły; że słońce nie powstało tam, ale że był jasny kraj, który można zobaczyć z ich, podzielony od niego przez bardzo szeroką rzekę.