Fay Culprit Fay (Północnoamerykańska bajka)

Drum Drewniany bęben stwokuje elfy w południe nocy na gniazdo Cro 'Nest Top i, zwinąć z łóżek kwiatów i hamaków Pajęczy, latają na spotkanie, a nie dziwaczne Bankiet na stole grzybowym, ale usłyszeć zdanie minęło na fajce, który, zapominając o jego Vestal Vow, kochał ziemską pokojówkę. Z jego tronu pod baldachimem płatków tulipanowych, poniesionych na filarach skorupy, król polecenia ciszy, a z ciężkim okiem, ale zmiękczonym głosem mówi o winach, który pogardził dekret królewski, który uratował się od skrajnej kary, z Uwięzienie w Walnut Shells i Dungeons Cobweb, kochając pokojówkę, która jest delikatna i czysta. Więc wystarczy, jeśli pójdzie do Hudsona i chwyta spadek z kłania mgły, że jesiotr pozostawia, gdy dokonuje skoku; A potem, aby rozprowadź jego przyciemnioną lampę ogniwową w iskry meteorową. Bajki łuki, a bez słowa powoli zstąpi skalistego stromego, bo jego skrzydło jest zabrudzone i straciło moc; Ale raz na rzekę, holował amina w muszli małży, dopóki nie ma go na powierzchni; Potem, skacząc, łopata z silnym ostrzem trawy, dopóki nie przybywa do miejsca, w którym jesiotrwi pływa, choć wodoszczelne spłynęły go i rzucić łódź, a ryby i bunt pijawki i przeciągnąć; Ale, nagle jesiotr strzela z wody, a także łuk mgły, że śledzi przez powietrze zniknął, Sprite złapał kroplę w maleńkim kwiatku, a w tym myje oczyścić skrzydła.

Water-gobliny gorzej go już nie. Pchają łódź do brzegu, gdzie, wysychając, całuje rękę, a potem, nawet jako bańka, leci z powrotem do góry, dons jego hełm żołądź, jego gorsetę pszczół, jego tarcza pani-bug Skorupa i chwytając jego lancę, przechylając się z jasiem osi, bestrides jego steed i wyłączają się jak lampa błyskowa. Świat rozprzestrzenia się, a potem rośnie mały, ale leci prosto. Duchy lodowe Leer z najwyższych chmur, a mgły uderzają, ale potrząsa jego lancą i rurami wezwaniem, a wreszcie przychodzi do Drogi Mlecznej, gdzie niey-Sylfy prowadzą go do swojej królowej, która kładzie się na ich królowej W pałacu wycenął się z gwiazdami, jego kopuła przytrzymała północne światła i zasłony wykonane z porannego spłukiwania. Jej płaszcz jest zmierzchem purpurowy, związany niciami złota ze wschodniego świtu, a jej twarz jest tak sprawiedliwy jak srebrny księżyc.

Próżnia błaga fay pozostanie z nią i smakuje na zawsze radościami nieba, Ale Elf Knightly nie utrzymuje bicia swojego serca, bo pamięta twarz na ziemi, która jest bardziej sprawiedliwa niż jej, a on błaga. Z westchnieniem pasuje do niego samochód chmury, z ratownikiem kominkowym z tyłu, a on spieszy się na północnym niebie, skąd Meteor przychodzi, z ryk i wir, a jak przechodzi, wybuchy do płomienia. Zapala swoją lampę na świecące iskrę, a następnie kółka do bajek. Jego król i jego bracia grali go mocno, z piosenką i krzykiem, a święto i taniec, a rozkoszuje się, aż niebo wschodnie ma rumianą smugę. Wtedy przenikliwe wrony kogutów, a Fakse zniknęły.