Bajki ludowe
Bajki autorskie"Tak, naprawdę muszę mieć kilka kwiatów do noszenia do uczty do nocy" – powiedziała Freyja do męża, Odur.
Freyja była boginią miłością i pięknem; Była najpiękniejsza ze wszystkich æsir, a każdy uwielbia spojrzeć na jej uroczą twarz i słyszeć jej słodki głos.
"Myślę, że wyglądasz wystarczająco dość pięknie, jak jesteś, bez kwiatów, "Odur odpowiedział, ale Freyja nie była zadowolona; Myślała, że pójdzie i znajdzie swojego brata Frey, boga lata, ponieważ da jej girlandę kwiatów. Wróciła więc z Asgardu w drodze do jasnego domu Frey w Alfheim, gdzie mieszkał wśród jego szczęśliwych, zajętych małych elfów. Ponieważ Freyja szedła wzdłuż, myślała o uczcie, aby otrzymać tę noc w Abergardie i wiedząc, że wszyscy bogowie i bogini będą tam, chciała spojrzeć ją najlepiej.
Włączone i na włączył się, nie myśląc, jak daleko ucieka z domu. Wreszcie światło zaczęło się rozwijać, a Freyja znalazła się w dziwnym miejscu. Światło słoneczne zniknęło, ale wciąż było trochę światła, które pochodzą z latarni noszonych przez zabawnych małych krasnoludków, którzy pracowali. Niektórzy kopali złoto i klejnoty, inni sprzątali brud z kamieni szlachetnych, a polerowali ich, aby uczynić je jasnym, podczas gdy czterech małych chłopców siedział w jednym rogu, umieszczając musujące kamienie razem w cudowny naszyjnik.
"Co może być piękna rzecz?" pomyślał Freyja. "Gdybym tylko to miał, na pewno sprawi, że wyglądam piękniej niż ktokolwiek inny w ucztach do nocy!" Im więcej o tym pomyślała, tym bardziej chciała ją zdobyć. "Och, naprawdę muszę to mieć!" Powiedziała do siebie, a z tymi słowami uderzyła bliżej czterech małych mężczyzn. "W jakiej cenie sprzedajesz mi swój naszyjnik?" zapytała.
Krasnoludy spojrzały wzroków z ich pracy, a kiedy zobaczyli piękną twarz Freyji i usłyszeli jej słodki głos, powiedział: "Och, jeśli będziesz wyglądać tylko uprzejmie, i być naszym przyjacielem, Możesz mieć naszyjnik!"
wtedy wyśmiewający śmiech odbijał się ponownie przez ciemną jaskinię, wydaje się, że mówiąc:" Jak głupi, że masz życzenie tych jasnych diamentów; Nie uszczęśliwią cię! " Ale Freyja wyrwała naszyjnik i skończyła się z jaskini. Nie zadowolę się jej usłyszeć drażni śmiech z krasnoludów, a ona chciała uciec od nich jak najszybciej.
W końcu była jeszcze raz na otwartym powietrzu; Próbowała ponownie być wolna i szczęśliwa, ale nadszedł dziwne uczucie strachu, jakby coś się wydarzy. Wkrótce przyszła do wciąż basen wód, a wkładając naszyjnik, poczuła się, by spojrzeć na jej zdjęcie w czystej wodzie. Jak piękne były diamenty! i jak błyszczali w słońcu! Musi spędzić dom, aby pokazać je odur.
Targowo boginią wkrótce dotarli do pałacu, aby znaleźć męża. Ale Odur nie był tam. W kółko przeszukała wszystkie pokoje na próżno; Poszedł i chociaż Freyja miała piękną naszyjnik, dbała o to bez swojego drogiego męża.
Wkrótce nadszedł czas, aby iść do uczty, ale Freyja nie poszła bez Odur. Usiadła i chciała gorzki łzy; Nie czuła się teraz o radości z naszyjnikiem i bez smutku, ponieważ nie mogła ściskać z æsir
, jeśli wróci tylko Odur, wszystko będzie dobrze znowu. "Pójdę na koniec świata, aby go znaleźć!" powiedział Freyja i zaczęła przygotować się do swojej podróży. Jej rydwan, narysowany przez dwa koty, wkrótce był gotowy; Ale zanim mogłaby zacząć, musi najpierw zapytać Ojca Odin, aby pozwolić jej iść / P>Wise Ojciec odpowiedział: "Idź, Fair Freyja, a nie znajdziesz, kogo szukasz".
Potem rozpoczęła się. Najpierw do Świata Midgardu Bogini Beauty poszła, ale nikt na całym świecie widział lub słyszał o Odur. W dół pod ziemią, do Niflheima, a nawet Utgard, kraina gigantów, wędrowała, ale wciąż nikt nie widział ani nawet nie słyszał o mężu. Biedna Freyja płakała wiele łez i wszędzie tam, gdzie te łzy spadł i zatopią w ziemię, przekształcili się w błyszczące złoto.
W końcu Smutna bogini powróciła do samego pałacu. Nadal nosiła wspaniały naszyjnik, który nazywał się brisisamen.
Pewnej nocy, kiedy godzinę spóźniła się, wszyscy æsir spał, z wyjątkiem zawsze czujny heimdall, który usłyszał miękkie kroki, jak ci, którzy słyszały miękkie kroki, w pobliżu pałacu Freyji. Słuchał i pomyślał: "To z pewnością trochę pochylił się na psot; Muszę za nim iść. Heimdall cicho go obserwował i zobaczył, że prześlizgnie się do łóżka Freyja, gdzie świeci się godę bogini śpi, nosząc jej piękny naszyjnik. Loki przyszedł ukraść naszyjnik, ale kiedy zobaczył, że kłamała na zapięciu łańcucha, tak że nie mógł go cofnąć bez zaburzenia jej, zmienił się w Gnat, i czołgając się na poduszce, zdumiewającą Jej wystarczy, żeby ją odwrócić, ale nie wystarczy, żeby ją obudzić. Potem odrzucił łańcuch i uciekł z nim tak szybko, jak mógł.
Ale Heimdall nie pozwolił złodzieja. Gdy tylko Loki stwierdził, że był przestrzegany, wziął swoją drugą formę, mały płomień ognia; Heimdall następnie wziął swój inny kształt i stał się prysznicem deszczu, wyciągnąć ogień; Ale Loki, szybki i czujny, zmienił się w niedźwiedzie, aby złapać deszcz. Wtedy Heimdall też stał się niedźwiedziem, a zaczęła się zagłębiona walka. W końcu bóg deszczowy podbił, a zmusił niegodziwych Loki, aby oddać naszyjnik do Freyja.
Cała ziemia zdawała się przykroczyć dla biednych, samotnych Freyja; Liście spadły z drzew, jasne kwiaty wyblakły, a ptaki śpiewające przeleciały Daleko, z dala odległy słoneczny South, wąchał, a tam, gdzie rosną mirtle drzewa i pomarańcze, wreszcie znalazła jej długi zagubiony mąż.
wtedy ręcznie w ręku dwa stały się na północ Znowu, do ich domu i tak szczęśliwy byli razem, że rozpowszechniają radość i szczęście wokół nich, gdy minęli. Wszędzie lód i śnieg rozmrażany przed nimi, zielona trawa i słodkie kwiaty wyskoczyły za ich śladami, ptaki śpiewały swoje najsłodsze piosenki, ciepłe lato wróciły na ziemie północy, a każdy był radosny i radosny, na piękne, uśmiechnięte Freyji był ponownie w domu
potrząsanie wiosennych kwiatów, na zewnątrz z jej odzieży
potrząsając południowym wiatrem,
w brzcach
budzących przepłach,
Freyja przyszedł.