Złoty hełm (Holenderska bajka)

Przez wieki, więcej niż można policzyć na palcach obu rąk, dziewicy i matki Fryzji noszą hełm złota pokrywający koronę i tył głowy, oraz ze złotymi rozetami na każdym uchu. Oznacza fryzyjską dziewczynę lub kobietę. Jest więc znana przez tę strój głowy jako należący do wspaniałego kraju, który nigdy nie został podbity i jest dumnie nazywany Darmową Frisią. Jest to relikwią wieku złota, kiedy ten cenny metal był używany w tysiącach formach, nie widziane do dziś.

jak i dlaczego złoty kask jest noszony, to jest historia:

w ciągu kilku dni, kiedy lasy pokryły ziemię, a niedźwiedzie i wilki były obfite, nie było kościołów w Friesland. Ludzie byli poganami i wszyscy czcili Woden, którego fryzyjcy nazywali Fos-I-Te '. Niektóre drzewa były dla niego święte. Kiedy dziecko było chory, lub dorosły ludzie mieli chorobę, której lekarstwa nie mogła pomóc, położyli chorych jeden u stóp świętego drzewa, mając nadzieję na zdrowie wkrótce przyjść. Ale czy pacjent umrze pod drzewem, wtedy zgromadzono smutni przyjaciele, gdyby liście drzewa spadły na zwłoki. To była śmierć dla każdej osoby, która dotknęła świętego drzewa toporem lub uczynił drewnem, nawet jej gałęzi.

Teraz wśród dzikich osób z północy, którzy jedli żołędzie i były ubrane w skórki Zwierzęta przyszedł, z krain chrześcijańskich południa, piosenkarz z harfą. Zaproszony na Sąd Królewski, śpiewał słodkie piosenki. Do tych córki królewskiej słuchała rozkoszy, aż do łez, pierwszy smutek, a potem radość, przewrócił się z jej uroczymi policzkami.

Ta dziewica była dumą ojca, ze względu na jej słodki temperament i chętny Duch, podczas gdy wszyscy ludzie chwalili się jej pięknem. Jej oczy były koloru nieba bez chmur. Żaden wiosenny kwiat nie może równać różowi i wzrósł w jej policzkach. Jej usta były jak Czerwony Koral, który statek mężczyźni przywieźli z odległych brzegów. Jej długie warkocze rywalizowały złoto w ich chwałę. A ponieważ jej ojciec czcił Fos-I-Té ', Bogu Sprawiedliwości, a jego córka była zawsze tak uczciwa dla wszystkich swoich kolegów, on, w swojej dumy, dał jej nazwę Fos-te-dí'-na, to znaczy, kochanie Fos-I-Té ', Lub Lady of Sprawiedliwości.

[Ilustracja: Co było bardziej chwalebne, jej długie warkocze lub świąteczna korona powyżej.]
Piosenkarka z South Sang nowa piosenka, a kiedy grał na jego harfie, jego muzyka była miękka i niska; Czasami smutne, nawet i często atrakcyjne. To było bardzo drobniejsze, a och! Tak się różni, od tego, co ludzie Glee i Harpers w Sądu Królewskim zwykle świadczonymi dla stwierdzenia wojowników. Zamiast być o walkach i bitwie, lub polowaniu na wilki i niedźwiedzie, jeżdżek i auroch, było to uzdrowienie chorych i pomocy słabym. W miejsce bitwy i wykorzystywania panów wojennych, w walce i zabijając Duńczycy, cała historia Harpera była z innych rzeczy i łagodnych ludzi. Śpiewał ani wojny, ani z pościgu, ani walkając bogów, ani burzy dziewicy, które noszą niebo, w sali Wodena, dusze zabitych na polu bitwy.

Piosenkarka śpiewała kochającego ojca w niebie, który wysłał swojego drogiego syna na ziemię, by żyć i umrzeć, że ludzie mogą zostać uratowani. Zrobił muzykę z głosem i instrumentem o miłości i nadziei oraz życzliwości dla chorych i biednych, miłości do wdów i sierot, oraz o przysmakach dobrego. Zamknął, opowiadając historię korony cierni, jak niegodziwych mężczyzn przybili ten dobry prorok na krzyżu, a jak, gdy kobiety czule płakali, święty nauczyciel powiedział im, że nie płakowali dla niego, ale dla siebie i ich dzieci. Ten potężny pan szlachetnych myśli i słów żyjących tego, czego nauczał. Pokazał wielkość w godzinie śmierci, najpierw pamiętając swoją matkę, a potem przebaczając wrogom.

"Co! Wybacz wroga? Wybacz nawet Duńczyków? Jaka okropna doktryna słyszymy! " zawołał mężczyzn wojny. "Niech zabijmy tego piosenkarza z południa". I biali miecze na ich metalowe osłony, aż Clangor był ogłuszający. Wielka Hala zadzwoniła z echami Din, jakby bitwy. Druids lub Pagan Kapłani, jeszcze bardziej zły, buchlili akcję walczących mężczyzn.

ale fos-te-dí-na rzucił się do przodu, by osłaniać haraka, a jej długie złote włosy go zakrywały.

"Nie!" powiedział król do swoich wojowników. "Ten człowiek jest moim gościem. Zaprosiłem go, a on będzie tutaj bezpieczny."

ponury i gorzki w ich sercach, zarówno kapłani, jak i wojenni ludzie opuścili sali, oddychając zemsty i uczucie zabić piosenkarza. Wkrótce wszyscy byli cicho w snu, na godzinę spóźnił się samego siebie Przyszli, wentylozowanie i bez broni w kraju; Bo chcieli powiedzieć frisianom o nowej religii, którą sami otrzymali. W zimnym nocnym powietrzu mieli, nieświadomie, odciąć niektóre martwe gałęzie drzewa świętego do Boga Fos-I-Té, aby rozpalić ogień.

szpieg, który ściśle ich obserwował, pobiegł i powiedział jego szefowi. Teraz chrześcijańscy Duńczycy byli więźniami i zostaną przekazani głodnym wilkami, aby były rozdarte na kawałki. Było to prawo dotyczące świętokradztwa na drzewach bogów kamienia, ale z drewna. Tutaj, na wakacjach, dali ich więźniom wojny dzikim bestiom, za rozrywkę tysięcy ludzi. Fryzyjczycy nie mogą uzyskać żadnych lwów ani tygrysów, dla tych gwałtownych bramek żyją w gorących krajach; Ale wysłali setki łowców do lasu przez wiele mil. Ci odważnych posiłków jeździli jelenie, niedźwiedzie, wilki i aurochom w zawężającym kręgu w kierunku dołów. W te, wykopał głęboko w ziemi i pokryte gałęziami i liśćmi, zwierzęta upadły i zostały wyciągnięte liny. Jeleń trzymano na mięso, ale niedźwiedzie i wilki zostały zamknięte, w długopisach, w obliczu wielkiej obudowy. Kiedy szalony z głodem, te drapieżne bestie zdobycz miały być luźne na chrześcijańskich Duńczyków. Kilka Auroch, wściekła, bydła spiczaste kije, lub kłuty włóczniami, miał się wypić i deptać biednych ofiar na śmierć.

Serce pięknych Fos-Te-Dí-Na, którzy Słyszałem piosenki piosenkarza wiary w jednego Boga i miłości do jego stworzeń, był głęboko dotknięty. Rozwiązała, że ​​uwolniła uwolnienie. Bycie córką króla, była odważna jak mężczyzna. Tak więc, o północy, dzwoniąc do zaufanego służącego, ona, z rogową latarnią, wyjechała potajemnie do więzienia. Odkształciła drzwi, a w imię ich Boga i jej, przygnęła więźniów wracając do ich ojczystej ziemi.

Jak wilki w ich piórze robił ryk, kiedy, na nocnym wietrze, oni Wąchał obecność przybyszu! Mieli nadzieję na jedzenie, ale nie otrzymali Przybycie do króla, zażądali karę swojej córki. Pogańnicy zadeklarowali, że bogowie zostali obrażani i że ich gniew spadnie na całe plemię, z powodu urazu wyrządzonej na swoje święte drzewo. Łowcy przysięgali, że zaatakowali ziemię Danes i spalają wszystkie swoje kościoły.

Fos-te-Dí-na został wezwany przed Radą Kapłani, którzy byli zdecydować o jej karaniu. Bycie córką królewską, nie mogli jej śmierć, rzucając ją do wilki Ale była odważna i nie wywołaby Odważnie oświadczyła, że ​​cierpi, jak jej Pan zrobił, zamiast go odmówić.

"Więc bądź tak," zawołał wysoki kapłan. "Twoje własne słowa są twoim zdaniem.

Noszę koronę cierniową."

Fos-te-di'-na został zwolniony. Wtedy starzy ludzie usiadły długo, w rozumieniu tego, co należy zrobić. Obawali się bogów, ale bali się, również, aby sprowokować ich władcę do gniewu. W końcu zdecydowali, że życie panieńskie powinno być oszczędzane, ale to przez cały dzień, od wschodu do zachodu słońca, powinna stać na rynku, z koroną ostrych cierni wciśniętych na jej głowę. Tłum powinien być wolny do ponownego przelewy za bycie chrześcijaninem i nie zostaną ukarane; Ale nie miało być dozwolone żadne jagody, czy kamienie lub patyki miały zostać rzucone na nią.

fos-te-di'-na odmówił błagania o miłosierdzie i dzielnie w obliczu próby. Ubierała się w białe ubrania, wykonane z wolnych stworzeń leśnych i przymocowanych z wolnymi słowymi warkoczami. Potem podeszła z twardym krokiem do centrum rynku P>To podane mu, córka króla klęczona, a gniewnego starego mężczyzny, jego oczy płonące jak ogień, przycisnął ostre ciernie powoli, w dół i ciężko, na brwi dziewiczych. Szybko czerwona krew spłynęła na jej złote włosy i twarz. Następnie w długich, wąskie linie na czerwono, spadły krople, dopóki karmazynowe plamy były widoczne na plecach, front i boki jej białej odzieży.

Ale bez wyciszenia, odważna dziewczyna wstała, a Cały dzień, podczas gdy tłum zawył, na cześć swoich bogów, a szorstkimi koleżanek jekli, Fos-Te-Dí-Na był milczący i cierpliwy, jak jej wielki przykład. Wewnętrznie modliła się do ojca na wybaczenie i wybaczanie. Nie było kilku, którzy stwierdzono krwawienie dziewicy w okrutnej koronie, która narysowała krew, która popijała błyszczące włosy i niegdyś białe ubrania.

lata minęły i wielką zmianę nadszedł przez ziemię i ludzi. Bardzo blizny na czole fos-te-dí-na złagodził serca ludzi. Tysiące z nich słyszeli słowa dobrych misjonarzy. Kościoły powstały, na których widział, że lśniący krzyż. Idole zostały zniesione i drzewa, niegdyś święte do starych bogów zostały wycięte. Meadows, bogaty z krów, uśmiechnął się, gdy wilki wędrowały. Zmiany, nawet za dziesięć lat, były jak te w bajkowej opowieści. Najlepszy ze wszystkich, chrześcijański książę z południa, wnuk Charlemagne, zakochał się w Fos-Te-Dí-Na, teraz Królowej kraju. Szukał jej dłoni i wygrał jej serce, a data małżeństwa została naprawiona. To był wspaniały dzień za darmo Frisia. Wesele miał być w nowym kościele, zbudowany na miejscu, w którym FOS-TE-DÍ-NA stała, w bólu i smutku, kiedy korona cierniowa była naciskana na jej brwi.

na Tego ranka belem ładnych dziewicy, wszystkie ubrane w biały, przyszedł w procesji do pałacu. Jeden z nich otworzył w ręce złotą koroną, z płytami schodzącymi na czole i świątyniach. Został wykonany w taki sposób, że jak hełm, całkowicie pokryty i ukrył blizny suwerennej pani. Więc Fos-Te-Dí-Na był żonaty, ze złotym hełmem na głowie. "Ale który – zapytał trochę – był bardziej chwalebnym, jej długie warkocze, pływające w dół jej pleców lub błyszcząca korona nad nim?" Niewielu może być pewien, że możemy odpowiedzieć solo. W radosnych duchach, przeniósł się do słodkiego fryzyjskiego języka, dwa komitesy w piosence do koronowanego i uwielbionego Pana wszystkich.

Jeden chwalił młodego gościa na ślubie w Cana, przyjaciel człowieka, który zmienił wodę do wina; Drugi, "Wielki kapitan naszego zbawienia", który w pełnej męskiej sile, cierpiał, cierń-koronowany, dla nas wszystkich.

wtedy uroczystą ciszę, która nastąpiła po utworze, została złamana przez Panna młoda wychodzi z kościoła. Ale sama sama, bez ozdób, Fos-Te-Dí-Na była wizją piękna. Jej przykrycie głowy wyglądało tak ładnie, a złoty kask był tak stał się taki, że inni dziewicy, także, gdy jest brana, chciała go nosić. Stał się mody-dla chrześcijańskich pannarzy, w ich dniach ślubnych, aby założyć tę uwielbioną koronę cierniową.

Wszyscy jubilerni zatwierdzono nową sukienkę głowy ślubnej, aw czasie ten złoty ornament był noszony w Fryzji każdego dnia. W ten sposób przyszedł, aby przekazać, że fryzyjski hełm, który jest uwielbiony koronę cierniową, jest w jednej formie lub innej, noszonej nawet w naszym dniu. Kiedy urodził się pierwsze dziecko Fos-te-Dí-Na's, chłopiec, szczęśliwi rodzice nazwali go William, który jest tylko kolejnym słowem dla gild helm. Z tego regionu północnego i do wszystkich siedemnastu prowincji Holandii, niestandardowe rozprzestrzenianie się. W taki czy inny sposób można rozpoznać, w strojach strojach lub kostiumach holenderskich i flamandzkich kobiet, relikwie starożytnej historii.

Kiedy Jej Królewska Królowa Holenderska, odwiedza Frisians, w starym Ziemia północy, którą ojcowie trzymali tak kochanie, ona, nie z komplementu do darmowej Frisii, nosi starożytny strój, pokorujący Złotym Helmem. Ci, którzy znają pochodzenie nazwy Wilhelmina czytać w nim prawdziwe znaczenie, które jest,

"suwerenna panią złotego steru".