Bułgarska gościnność (Bułgarska bajka)

Dawno, kiedy Pan uformował świat, chciał zobaczyć, jak żyli jego ludzie; Zszedł z nieba przede wszystkim na Górach Bałkańskiego, wziął formę mężczyzny z długą białą brodą i białymi ubraniami; wziął personel w dłoni i poszedł na świat w ziemi bułgarskiej; Podróżował dużo, cały dzień, ponad opuszczone góry. Wieczorem przyszedł do wioski, aby przejść noc. Wszedł do pierwszego domu na końcu wioski i usiadł na progu, nic nie powiedział, ale sam medytowany. Pani była w swoim domu, wykonując trochę pracy i nie widziałem go. Ale teraz jej mąż pochodzi z pola, z jego pługa, wywołała staruszka, była zachwycona i rzekła do niego: "Old Man, jesteś bardzo zmęczony; Jesteś zmęczonym podróżnikiem. Wejdź do domu; Odpocznij się, jeśli jest tylko biedny. Będę cię zabawiać z tym wszystkim, że Pan dał mi tylko słowo. Mężczyzna i jego żona szybko wstali i przygotowali gościnny posiłek, zgodnie z tym, co posiadali, i tak ładnie, jak potrafią, jak mogli, i umieścili go na stole. Para jadła swojego przytulnego posiłku, ale stary człowiek nie; On tylko stał się przytulnym bankietem, nic nie powiedział, ale patrzył, jak cieszą się dwie osoby i radowały się. Wezwali go, błagali go. "Stary człowiek, dlaczego nie jesz? Pozostaniesz głodny. Weź i spróbuj, i spróbuj tego, co chcesz. To, co mamy, jest tu przed tobą."

Stary tylko powiedział tylko: "Jeść cię Myślę o czymś. "Kiedy zjadli swoje wypełnienie, wstali. Pani wyszła, by nakarmić dziecko, ponieważ płakał. Potem powiedział stary człowiek do męża: "Czy wiesz co, mistrz, jeśli chcesz mnie zabawiać? Nie mogę jeść wszystkiego, ale pragnę upieczonego ludzkiego ciała. Zabij swojego małego syna, umyj go ładnie i umieść go całe na patelni w piekarniku; Wyglądaj tylko, że twoja żona cię nie widzi, bo będzie płakała."

odpowiedział:" Czy to wszystko, czego chcesz, staruszek? Dlaczego nie powiedziałeś mi długo wcześniej, że mógłbyś nie siedzieć głodnego gościa w domu? Czy nie powiedziałem ci, że wszyscy byli twoimi, że Pan dał mi? Rzeczywiście, kocham cię niezwykle, staruszek; Moje serce mówi mi, że jesteś dobry i godny, a teraz zobaczysz; mieć tylko trochę cierpliwości, dopóki nie będę gotowy, że pragniesz. Światło księżyca aż zasnął, nie wiedząc, co miało się mieć miejsce. Jej mąż ukradł dziecko, zabił go całym pośpiechem, umieścić całą na patelni i zamknij go w piekarniku, że jego matka może tego nie widzieć, dopóki nie został ugotowany; Potem poszedł do starego człowieka, usiadł przez niego i rozmawiałem z nim radośnie. Nie rozmawiali długo, kiedy stary człowiek stał się milczący, wąchał z nosem, i rzekł do sługi chłopaka: "Idź, spójrz na pieczone mięso; Ładnie pachnie; Być może jest gotowany."

Lad róży, wyszedł, otworzył piekarnik, aby spojrzeć i wyjmować pieczone mięso. Ale co on widział? Był zdumiony i przerażony w cudu; Cały piekarnik i cały dom błyszczały jasnością dziecka. Patelnia i dziecko stały się złotem i świecili jak słońce. Dziecko siedziała na patelni jak duży chłopiec-przystojny, wesoły, jasny i dobrze. Na głowie była korona pereł i kamieni szlachetnych; Na pasie w pasie był miecz. W prawej stronie trzymał książkę błogosławieństwa; Jego lewą ręką miał pszenicy pełne uszu; I wszystko to świeciło więcej niż ogień, ponieważ wszystko stało się złotem.

Wrócił do powiedzenia starym człowieku, co miał miejsce cud i zapytać, co należy zrobić; Ale staruszek już tam nie było; Wyszedł przed domem, i rzekł do nich: "Torba cóż, i żyć, gdy skończysz do tej pory, honorowo i zadowolony. Twoje dobre serca będą miały dobre z pola i bydła, i błogosławieństwo i pokój na twoich dzieciach i dzieci dzieci od Pana. Otrzymał Cię i zabawiać cię w jego niebiańskim domu. – Potem odszedł sam pod okładką nocy, nikt nie wie, dokąd.