Więź przyjaźni (Duńska bajka)

Właśnie zrobiliśmy trochę podróży i już chcemy trwać dłużej. Dokąd? Do Sparta, Mycene, do Delphi? Istnieje sto miejsc, w których nazywa bije serce z pragnieniem podróży. Na koniu podchodzimy na ścieżki górskie, poprzez hamulców i przez bier. Pojedynczy podróżnik robi wygląd jak cała karawana. Przejeżdżają naprzód z przewodnikiem, opakowanie-koń przenosi pni, namiot i rezerwy, a kilku zbrojnych żołnierzy podąża za strażnikiem. Żadna karczma z ciepłymi łóżkami czeka na niego pod koniec męczącej podróży: namiot jest często jego miejscem mieszkaniowym. W wielkim dzikim regionie przewodnik gotuje go na pulpit ryżu, ptactwo i curry dla kolacji. Tysiąc Gnats roi się wokół namiotu. Jest to hałaśliwa noc, a jutro droga będzie prowadzić przez opuchnięte strumienie; Uważaj, że nie jesteśmy zmyty!

Jaka jest twoja nagroda za poddawanie tych trudnościach? Najpełniejsza, najbogata nagroda. Natura manifestuje się tutaj w całej swojej wielkości; Każde miejsce jest historyczne, a oko i myśli są takie zachwycone. Poeta może tego śpiewać, malarz przedstawia go w bogatych obrazach; Ale powietrze rzeczywistości, która zatopia głęboko w duszy widza, i pozostaje tam, ani malarz, ani poeta może wyprodukować.

W wielu małych szkicach starałam się dać pomysł małej części Aten i jego okolice; Ale jak bezbarwny wydaje się zdjęcie! Jak mało to wykazuje Grecję, żałobę geniusza piękna, którego wielkość i którego smutek nieznajomy nigdy nie zapomina!

samotny Herdsman tam na wzgórzach byłby być może prostym motywem wydarzenia w jego Życie, lepiej oświecić nieznajomego, który chce w kilku funkcjach, aby oglądać krainę Hellenów, niż jakikolwiek obraz może zrobić.

"Wtedy" mówi moja muza "pozwól mu mówić". Niestandardowy, dobry, osobliwy niestandardowy, powinien być przedmiotem opowieści Pasterza górskiego. Nazywa się

Nasz niegrzeczny dom został umieszczony razem z gliny; Ale na drzwiach były kolumny krabowanego marmuru znajdujące się w pobliżu miejsca, w którym wzniesiono dom. Dach osiągnął prawie do ziemi. Było teraz ciemnobrązowe i brzydkie, ale pierwotnie składało się z kwitnących gałęzi z oliwek i świeżych branży laurowej przyniósł od góry. Wokół naszego mieszkania był wąski wąwóz, którego ściany skały wzrosły stromo w górę i pokazały nago i czarny, i okrągły ich szczyty często zawieszone chmury, jak białe żywe postacie. Nigdy nie usłyszałem tam śpiewu ptaka, nigdy nie zrobił mężczyzn tańczył na dźwięk bagpipy; Ale miejsce był święty ze starych czasów: nawet jego nazwisko przypomniała sobie o tym, ponieważ nazywano go Delphi! Ciemne uroczyste góry były pokryte śniegiem; Najwyższy, który lśnił najdłuższy w czerwonym świetle wieczoru, był Parnassus; Brook, który wyrzucony z niego w pobliżu naszego domu był również święty. Teraz tyłek wyludza go z nogami, ale strumień się budzi i dalej i staje się jasne. Jak pamiętam każde miejsce w głębokiej świętej samotności! W środku chaty ogień został narzucony, a gdy gorące popioły leżało czerwone i świecące, chleb był w nich piec. Kiedy śnieg został ułożony tak wysoki wokół naszej chaty, jak prawie go ukryć, moja matka pojawiła się najbardziej wesoła: potem będzie miała moją głowę między rękami, a śpiewał piosenki, że nigdy nie śpiewała innym razem, ponieważ Turcy nasi Mistrzowie nie byliby pozwól na to. Ona śpiewała:

"na szczycie Olympus, w lesie Krasnoluda jodły, połóż starego jelenia. Jego oczy były ciężkie ze łzami; płakał niebieski, a nawet czerwony [74] łzy; I przyszedł Roebuck i powiedział: "Co Ails Hee, że wiesz te błękitne i czerwone łzy?", A stag odpowiedział: "Turk przyszedł do naszego miasta: ma dzikie psy dla pościgu, daleko paczkę. '' Będę je pojechałem po wyspie – zawołał młody Roebuck – będę je pojechał na wyspach w głębokim morzu! – Ale zanim wieczorem opadł, Roebuck był zabity, a przed nocą był stag i martwy."

A kiedy moja matka śpiewała, jej oczy stały się wilgotne, a na długich rzęs zawiesił łza; Ale ją ukryła i upiekła nasz czarny chleb w popiołów. Potem zacisnąłbym pięść i płaczę: "Zabijemy Turków!" Ale powtórzyła się z piosenki, słów", pojecham je na wyspach do głębokiego morza. Ale zanim wieczorem zatonął, Roebuck był zabity, a przed nocną noc był polowany i martwy."

przez kilka dni i noce byliśmy samotni w naszej chaty, kiedy wróciliśmy do domu. Wiedziałem, że przyniesie mi muszle z zatokę Lepanto, a może nawet jasny lśniący nóż. Tym razem przyniósł nam dziecko, mała pół naga dziewczyna, którą przyniósł pod płaszczem owczym. Został owinięty w futro, a wszystko, co niewielkie stworzenie posiadało, gdy zostało to usunięte, a ona leżała na kolanach mojej matki, były trzy srebrne monety, zapinane w ciemnych włosach. Mój ojciec powiedział nam, że Turcy zabili rodziców dziecka; I powiedział tak bardzo o nich, że przez całą noc marzyłem o Turkach. On sam został ranny, a moja matka związała ramię. Rana była głęboka, a gruba owczarek była sztywna z zamarzniętą krwią. Mała dziewica miała być moją siostrą. Jak promienna była piękna, wyglądała! Nawet oczy mojej matki nie były bardziej delikatne niż jej. Anastazja, jak nazywana była moja siostra, ponieważ jej ojciec był zjednoczony z moimi przez stare zwyczaj, który nadal trzymamy. Przysięgliwi bractwo w swojej młodości i wybrali najpiękniejszą i cnotliwą dziewczynę w sąsiedztwie, aby poświęcić swoją więź przyjaźni. Często słyszałem o dziwnym dobrym zwyczaju.

Więc teraz mała dziewczynka była moją siostrą. Usiadła na moich kolanach, a ja przywiozłem kwiaty i pióra ptaków górskich: pilimy razem w wodach Parnassus, i mieszkaliśmy razem przez wiele roku pod dachem wakacyjnego chaty, podczas gdy moja matka śpiewała zima po zimie stag, który płakał czerwone łzy. Ale jak dotąd nie rozumiem, że to byli moją władzami, których wiele smutków było lustrzane w tych łzach.

Pewnego dnia przyszedł trzech frankińskich mężczyzn. Ich sukienka różniła się od naszej. Mieli namioty i łóżka z nimi na koniach, a ponad dwadzieścia Turks, towarzyszyli im wraz z mieczami i musketami; Bo byli przyjaciółmi pachy i mieli listy od niego dowodzące dla nich eskortę. Przybyli tylko zobaczyć nasze góry, aby wznieść Parnassus wśród śniegu i chmur, i patrzeć na dziwną czarną stromą skałę w pobliżu naszej chaty. Nie mogli znaleźć miejsca w nim, ani nie mogli znieść dymu, który przewrócił się wzdłuż sufitu i znajdowały się na niskich drzwiach; Dlatego rozbili swoje namioty na małej przestrzeni poza naszym mieszkaniem, palonych jagniąt i ptaków, i wylały silne słodkie wino, z których Turcy nie mogli uczestniczyć.

Kiedy odszedł, towarzyszyłem im pewna odległość, niosąc moją małą siostrę Anastazję, owinięte w Goatskin, na plecach. Jeden z frankish dżentelmenów sprawili, że stanęła przed skałą, i przyciągnęła mnie, a jej też, jak staliśmy tam, abyśmy wyglądali jak jeden stworzenie. Nigdy o tym nie myślałem; Ale Anastazja i ja byliśmy naprawdę jednym. Zawsze siedziała na moich kolanach lub jazda w Goatskinie na plecach; A kiedy śniłem, pojawiła się w moich snach.

dwie noce potem, inni ludzie, uzbrojony w noże i muszkiety, przyszedł do naszego namiotu. Byli Albanianami, dzielnymi ludźmi, powiedziała mi, moja matka. Pozostali tylko krótki czas. Moja siostra Anastasia siedziała na kolanie jednego z nich, a kiedy odeszli, nie miała trzech, ale tylko dwie srebrne monety we włosach. Owinięte tytoń w paski papieru i palili go. Pamiętam, że byli niezdecydowani co do drogi, które mieli wziąć.

Ale musieli dokonać wyboru. Poszli, a mój ojciec poszedł z nimi. Wkrótce potem usłyszeliśmy dźwięk strzelania. Hałas został odnowiony, a żołnierze rzucili się do naszej chaty, i wziął moją matkę, i sam i moją siostry anastasia więźniów. Oświadczyli, że rabusie zostali przez nas bawili, a mój ojciec działał jako przewodnik rabusiów, a zatem musimy iść z nimi. Obecnie widziałem zwłoki rabusiów; Widziałem też zwłoki mojego ojca. Płakałem i płakałem, aż zasnąłem. Kiedy się obudziłem, byliśmy w więzieniu, ale pokój nie był gorszy niż nasz w naszym domu. Dali mi cebulę do jedzenia, a małe wino wlewa się z beczki Tarry, ale nie mieliśmy lepszej ceny w domu.

Jak długo byliśmy trzymani więźniów, których nie znamy; Ale wiele dni i nocy poszedł. Kiedy byliśmy za darmo, to był czas świętej uczty Easter. Nosiłem Anastazję na plecach, ponieważ moja matka była chora i mogłaby się poruszać tylko powoli, a to było daleko, aż spadnie do morza, do Zatoki Lepanto. Poszliśmy do kościoła, który lśnił ze zdjęciami pomalowanymi na złotym terenie. Były to zdjęcia aniołów i bardzo piękne; Ale wydawało mi się, że nasza mała Anastazja była tak piękna. W środku podłogi stanął trumnę wypełnioną różami. "Pan Chrystus jest na zdjęciu w formie pięknej róży" – powiedziała moja matka; A kapłan ogłosił: "Chrystus wzrastał!" Wszyscy ludzie pocałowali się nawzajem: każdy miał płonący stożek w ręku, a ja otrzymałem sam, a więc trochę Anastasia. Borowiny borowało, mężczyźni tańczyła rękę w ręku kościoła, a poza kobietami pieczą jagnięcinę Wielkanocną. Zostaliśmy zaproszeni do udziału i siedziałem przez ogień; Chłopiec, starszy od siebie, położył ramiona wokół mojej szyi, pocałował mnie i powiedział: "Chrystus jest wzniósł!" a więc to było to, że po raz pierwszy spotkałem APHTANIDES Morze, piękne morze, które smakowały jak łzy, a w kolory przypominały mi o piosence rzeki, która płakała – na czasami jego wody były czerwone, a czasem zielone lub niebieskie.

Aftanidy wiedziały, jak Zarządzaj naszą łodzią i często siedziałem w nim, z moją małą Anastazą, podczas gdy szybowało przez wodę, szybki jak ptak latający przez powietrze. Następnie, kiedy słońce zatonął, góry były zabarwione głębszym i głębszym niebieskim, jeden zakres wydawał się wzrastać za drugim, a za nimi wszyscy stały parnassus ze swoim koronowanym szczytem. Górski górski lśnił się w promieniach wieczornych, takich jak świecące żelazo i wydawało się, że światło pochodziło z niej; Długo po ustawieniu słońca górska wciąż świeciła przez czyste niebieskie powietrze. Białe ptaki wodne dotknęły powierzchni morza ze skrzydłami, a wszystko tutaj było tak spokojne i ciche, jak wśród czarnych skał w Delphi. Leżę na plecach w łodzi, Anastazja pochyliła się o mnie, a gwiazdy nad nami świecili jaśniej niż lampy w naszym Kościele. [78] Były to te same gwiazdy, a oni stali dokładnie w tych samych stanowiskach nade mną, jak gdy siedziałem przed naszą chatą w Delphi; A w końcu prawie byłem tam byłem tam. Nagle w wodzie było pluśnięcie, a łódź gwałtownie kołysała się. Krzyknąłem w przerażeniem, ponieważ Anastasia spadła do wody: ale w jednej chwili Aftanidki wyrosły po nią i trzymał ją do mnie! Wysuszaliśmy jej ubrania, jak również mogli, pozostając na wodzie, aż byli suche; Dla nikt nie wiedział, co brama mieliśmy dla naszej małej adoptowanej siostry, w których aftanidach życia miała część.

przyszło lato. Słońce spalone tak gorąco, że liście stały się żółte na drzewach. Myślałem o naszych fajnych górach i świeżej wody, którą zawarli; moja matka też tęskniła za nimi; I jeden wieczór wędrowaliśmy do domu. Jaki pokój, jaka cisza! Szedliśmy przez grubą tymianku, wciąż pachnący, chociaż słońce spalało jego liście. Nie spotykaliśmy się ani jednego pasterza, a nie jedna samotna chata, którą minęliśmy. Wszystko było ciche i opuszczone; Ale strzelająca gwiazda ogłosił, że w niebie było jeszcze życie. Wiem, że nieba, jeśli jasne błękitne powietrze błyszczało ze swoim własnym światem lub jeśli promieniowanie pochodzi z gwiazd; Ale widzieliśmy wyraźnie kontury gór. Moja matka oświetliła ogień, pieczonej korzeni, którą przyniosła z nią, a ja i moja mała siostra spała wśród tymianku, bez strachu przed brzydkim Smidraki, z którego ogień gardła zatrzymuje się, lub wilka i szakalu; Dla mojej matki usiadła obok nas i uważałem za wystarczającą ochronę jej obecności.

Dotarliśmy do naszego starego domu; Ale chata była kupa ruin, a trzeba było zbudować nowy. Kilka kobiet pożyczyła moją matkę, a w kilku dniach ściany zostały podniesione, i pokryte nowym dachem gałęzi oliwnych.

moja matka wykonała wiele przypadków butelki kory i skór; Trzymałem małą stado kapłanów, a Anastazja i małe żółwie były moimi towarzyszami zabaw.

Kiedyś mieliśmy wizytę od naszych ukochanych aphtanidów, który powiedział, że znacznie tęsknił za nas widzieć, a którzy zostali USA dwa całe szczęśliwe dni I przyniósł dużą rybę dla naszej matki. Miał wiele do powiedzenia, nie tylko rybaków tam w Zatoce Lepanto, ale także [79] Królami i bohaterami, którzy kiedyś posiadali Grecję, tak jak Turcy posiadają go teraz.

Widziałem pączek na róży, stopniowo rozwija się w dniach i tygodniach, dopóki stała się róża, i zawieszona tam w swoim pięknie, zanim zdawałem sobie sprawę, jak duży i piękny i czerwony stał się; I to samo widziałem teraz w Anastazji. Była teraz piękną dorosłą dziewczyną, a ja stałem się stałym striptingiem. Skórki wilków, które pokryły łóżko mojej matki i anastasii, zrobiłem sobie z wilków, które upadły pod moimi strzałami.

rok poszedł, kiedy pojawił się jeden wieczór aphtanides, smukła jako trzcina, silna i brązowy. Całował nas wszystkich i miałem wiele do opowiedzenia o fortyfikacjach Malty, Wielkiego Oceanu i wspaniałych gniewów Egiptu. Brzmiało dziwnie jako legenda kapłanów, a ja spojrzałem na niego z rodzaju czci.

"Ile wiesz!" Zawołałem; "Co zastanawia się, o czym możesz powiedzieć!"

"Ale powiedziałeś mi najlepszą rzeczą, po wszystkim" odpowiedział. "Powiedziałeś mi o rzeczy, która nigdy nie była poza moimi myślami – dobrego starego zwyczaju obligacji przyjaźni, niestandardowe powinienem podążać. Brat, pozwól Cię i idziemy do Kościoła, gdy twój ojciec i Anastasia poszedł przed nami: Twoja siostra Anastazja jest najpiękniejsza i najbardziej niewinna dziewcząt; Wykonuje nas! Żaden ludzie nie ma takich wspaniałych zwyczajów, jak my Grecy."

Anastazja zarumieniona jak młoda róża, a moja matka pocałowała aphtanides.

kilka kilometrów od naszego domu Ziemia leży na wzgórzu, a kilka rozproszonych drzew daje schronienie, stał mały kościół; Srebrna lampa wisiał przed ołtarzem był srebrny, aw moim pasie błyszczył nóż i moje pistolety. Aphtanides był odziany w niebieskim stroju noszonym przez greckich marynarzy; na jego klatce piersiowej zawiesza srebrny talerz z postacią dziewicy Maryi; Jego szalik był tak kosztowny jak te noszone przez bogatych władców. Każdy mógł zobaczyć, że mamy zamiar przejść przezroczystą ceremonię. Wszedliśmy do małego prostego kościoła, gdzie wieczorne światło słoneczne, strumieniowo przez drzwi, błyszczały na płonącym lampie i zdjęciach na złotej ziemi. Uklęknęliśmy na krokach ołtarza, a Anastazja przyszła przed nami. Długa biała odzież rozłożyła się nad jej wdzięczną formą; Na białej szyi i bosom wisiał łańcuch, pokryty starymi i nowymi monetami, tworząc rodzaj kołnierza. Jej czarne włosy zostały zapinane na węzeł i zamknięte przez sukienkę z srebra i złote monety znalezione w starej świątyni. Żadna grecka dziewczyna nie miała piękniejszych ornamentów niż ona. Jej oblicze świeciło, a jej oczy były jak dwie gwiazdy.

Wszyscy mamy milsze w milczeniu; A potem powiedziała nam: "Czy będziesz przyjaciółmi w życiu i śmierci?" "Tak," odpowiedzieliśmy. "Czy ty, cokolwiek może się zdarzyć, pamiętaj, że mój brat jest częścią samego siebie. Moje sekret jest jego, moje szczęście jest jego. Poświęcenie, cierpliwość – wszystko we mnie należy do mnie, co do mnie? " I znowu odpowiedziały: "Tak"

Potem dołączyła do naszych rąk i pocałowała nas na czole, a znowu modliliśmy się milcznie. Potem kapłan przyszedł przez drzwi w pobliżu ołtarza, a błogosławili nas wszystkich trzech; I piosenka, śpiewana przez innych świętych ludzi, brzmiała zza ekranu ołtarza, a obliga z wiecznej przyjaźni została zakończona. Kiedy wstali, widziałem moją matkę stojącego przez drzwi kościoła, płacząc serdecznie.

Jak wesołe było teraz, w naszej małej chacie, a przez sprężyny Delphi! Wieczorem przed wyjazdem, aphtanides siedział ze mną zamyśloną ze mną na zjwitującej góry; Jego ramię rzuciło się wokół mojej talii, a moje było okrągłe jego szyi: rozmawialiśmy o bolesnych Grecji i mężczyzn, których kraj mógł zaufać. Każda myśl o naszych duszach świeciła przed każdym z nas, a ja przejęłam rękę.

"Jedna rzecz, którą nadal musisz wiedzieć, jedna rzecz, która do tej pory była tajemnicą między sobą a niebem. Moja dusza jest pełna miłości! Z miłością silniejszą niż miłość, którą mam na mojej matce i do ciebie!"

"i kogo kochasz? " Zapytał aściftydy, a jego twarz i szyja rosła czerwień jako ogień Widziałem to; Zrozumiałem przyczynę; I wierzę, że moja dłoń zadrżała. Pochyliłem się do niego, pocałowałem jego czoła i szepnął: "Nigdy nie mówiłem z nim, a może mnie nie kocha. Brat, pomyśl o tym: widziałem jej codziennie; Dorastała obok mnie i stała się częścią mojej duszy!"

", a ona będzie tworzy! " Wykrzyknął: "Thine! Mogę nie oszukać, ani nie zrobię tego. Kocham ją; Ale do jutra odjeżdżam. W roku zobaczymy się jeszcze raz, a potem będziesz żonaty, nie będziesz? Mam trochę złota: to będzie tworzy. Musisz to wziąć."

i wędrowaliśmy w milczeniu w domu Było późno w godzinach wieczornych, kiedy staliśmy w drzwiach mojej matki.

Anastazja trzymała lampa w górę, gdy weszliśmy; Moja matka nie była tam. Spojrzała na aphtanydów pięknie żałobnym spojrzeniem. "Morrow, że od nas idziesz" – powiedziała: "Bardzo mi przykro."

"Przepraszam!" Powtórzył, a w swoim głosie wydawało się kłopotów tak wielki jak sam się czuł, że żal. Nie mogłem mówić, ale chwycił jej dłoń i powiedział: "Nasz brat tam kocha, a on jest dla ciebie kochany, prawda? Jego milczenie jest dowodem jego uczucia."

Anastazja zadrżała i wybuchła do łez. Wtedy nie widziałem nikogo, pomyślałem o nikim poza nią i rzucił moje ramiona, i powiedział: "Kocham cię!" Nasiła jej usta do mojego, i rzuciła ramiona wokół mojej szyi; Ale lampa spadła na ziemię, a wszystko było ciemno wokół nas – ciemne, jak w samym sercu ubogich aftanidów.

przed dniem wstał, pocałował nas wszystkich, powiedział pożegnanie i odszedł. Dał nam wszystkie swoje pieniądze mojej matce dla nas. Anastazja była moją ręką, a kilka dni później stała się moją żoną.