Biały Doe (Francuska bajka)

Dawno, dawno temu żyło król i królową, którzy kochali się drogo, i byliby idealnie szczęśliwi, gdyby mieli tylko małego syna lub córki do zabawy. Nigdy o tym nie rozmawiali i zawsze udawali, że na świecie nie było nic na świecie; Ale czasami, gdy spojrzeli na dzieci innych ludzi, ich twarze rosły smutne, a ich dworzere i uczestnicy wiedzieli, dlaczego Skały w dużym parku przylegający do zamku. Czuła się więcej niż zwykle nieszczęśliwa i odesłała panie, aby nikt nie mógł być świadkiem jej żalu. Nagle usłyszała szelestowy ruch w basenie pod wodospadem, a na spojrzeniu, zobaczyła duży kraba wspinając się na kamień obok niej.

"Wielka królowa" – powiedział krab, "ja Jestem tutaj, aby powiedzieć, że pragnienie twojego serca wkrótce zostanie przyznane. Ale najpierw musisz pozwolić mi poprowadzić Cię do pałacu wróżki, które choć trudne, nigdy nie widziano śmiertelnych oczu z powodu grubych chmur, które go otaczają. Kiedy tam będziesz wiedzieć; Oznacza to, że jeśli mnie zaufasz. Jednak była tak zaczarowana na słowa kraba, że ​​uśmiechnęła się słodko i wyciągnęła rękę; Został zabrany, a nie przez krab, który stał tam tylko chwilę, ale przez małą starą kobietę elegancko ubrana w białe i szkarłatnie z zielonymi wstążkami w szarym włosy. I cudownie powiedzieć, a nie kropla wody spadł z jej ubrania.

Stara kobieta pobiegła lekko na ścieżkę, wzdłuż której królowa była stu razy wcześniej, ale wydawało się tak inaczej, że trudno nie mogła wierzę, że to samo. Zamiast nasić drodze przez pokrzywy i brambles, róże i jaśmin wisiały o jej głowie, natomiast pod nogami ziemia była słodka z fiołkami. Pomarańczowe drzewa były tak wysokie i grube, nawet w połowie dnia, słońce nigdy nie było zbyt gorące, a na końcu ścieżki był błysk czegoś tak olśniewającym, że królowa musiała odtrącić jej oczy i podglądać się tylko między palcami.

"Co może być?" Zapytała, zwracając się do przewodnika; Kto odpowiedział:

'Och, to jest pałac wróżki, a oto niektórzy z nich przychodzą, aby nas poznać., każdy łożysko w jej ręce kwiat wykonany z kamieni szlachetnych, ale tak jak prawdziwy, że dopiero go dotykając, możesz powiedzieć różnicę.

"Madam" – powiedziała: "Nie wiemy, jak nie wiemy podziękować za ten znak swojej zaufania, ale masz szczęście powiedzieć, że w krótkim czasie będziesz miał małą córkę."

Królowa była tak zaczarowana w tej wiadomości, że prawie zemdlała radość; Ale kiedy była w stanie mówić, wylewa całą swoją wdzięczność do wróżki za obiecany prezent.

'A teraz – powiedziała – nie powinienem już dłużej pozostać, ponieważ mój mąż będzie Pomyśl, że uciekłem, a że jakaś zła bestia mnie pożegnała. Oczywiście zarówno król, jak i królowa byli zachwyceni, a dziecko nazywano Desiree, co oznacza "pożądane", ponieważ była "pożądana" przez pięć lat przed jej narodzinami.

na początku Królowa mogła pomyśleć nic poza nową zabawą, ale potem przypomniała sobie wróżki, które do niej wysłali. Licydowanie jej panie przyniesają jej posy klejnotów, które dało jej w pałacu, wzięła każdego kwiatu w dłoni i nazwał ją nazwą, a z kolei każda wróżka pojawiła się przed nią. Ale jak najwcześniej się dzieje, ten, do którego najbardziej zawdzięła, Crab-bajki, został zapomniany, a tym, jak w przypadku innych niemowląt, o których przeczytałeś, wiele psotów zostało dokonane.

Jednak na razie wszystko było wesołość w pałacu, a wszyscy w środku pobiegli w okna, aby obejrzeć wróżki wróżki, ponieważ nie były podobne. Jednym z nich miał samochód z hebanu, przyciągnięty przez białe gołębie, inny leżał w jej kości słoniowej, prowadząc dziesięć czarnych wron, podczas gdy reszta wybrała rzadkie lasy lub wiele kolorowych muszli, z szkarłatnymi i niebieskimi araami, długo ogon Pawie lub zielone ptaki morskie dla koni. Wózki te były używane tylko przy okazji stanu, bo kiedy poszli do wojny latające smoki, ognisty węże, lwy lub lamparty, zajął miejsce pięknych ptaków.

Wróżki wszedł do komory Królowej, a następnie mało Krasnoludy, którzy naliczali swoje prezenty i wyglądały znacznie kuną niż ich kochanki. Jeden przez jedno obciążenia rozprzestrzeniły się na ziemi, a nikt nigdy nie widział tak pięknych rzeczy. Wszystko, co dziecko może założyć lub bawić się tam, było tam, a poza tym mieli inne i cenniejsze prezenty, aby dać jej, które tylko dzieci, które mają wróżki dla Żeńskich, mogą mieć nadzieję, że

Byli Wszystkie zebrane wokół sterty różowych poduszek, na których dziecko świeciło, gdy cień zdawał się spaść między nimi a słońcem, podczas gdy zimny wiatr w brzuchu przez pokój. Wszyscy podniósł wzrok, a wróżka była bajka, która wzrosła tak wysoka jak sufit w jej gniewie.

'Więc jestem zapomniany! – płakał, że w głosie tak głośno, że królowa zadrżała jak to usłyszała. "Kto był cię uspokoił w twoich kłopotach? Kim był Cię wróżki? Kim był znowu przywiózł cię w bezpieczeństwie do domu? Jednak i-jestem pomijany, podczas gdy te, które nie zrobili nic w porównaniu, są petted i podziękowali. Ale nie było, a ona mogła tylko wyznać jej wina i błagnąć przebaczenie. Wróżki również zrobiły jak najlepiej złagodzić gniew swojej siostry i wiedząc, że podobnie jak wielu zwykłych ludzi, którzy nie są wróżkami, była bardzo próżni, błagała ją, by upuścić przebranie jej kraba i stać się jeszczeą uroczą osobą byli przyzwyczajeni do zobaczenia.

przez pewien czas rozwścieczony wróżka nie słucha niczego; Ale na długości pochłaniacze zaczęły działać. Skorupa kraba spadła z niej, skurczyła się w jej zwykłym rozmiarze i straciła trochę zaciekłego wyrażenia.

'cóż, "powiedziała:" Nie wywołam śmierci księżniczki, jak miałem na myśli Rób, ale jednocześnie będzie musiał ponieść karę jej matki, ponieważ wiele innych dzieci zrobiło przed nią. Zdanie, które mijam, jest to, że jeśli pozwolą mu zobaczyć jeden promień światła dziennego przed jej piętnastym urodzinem, będzie go gorzko, i może to kosztować jej życie. I z tymi słowami zniknęła przez okno, przez który przyszła, podczas gdy wróżki pocieszały płaczącą królową i podjął radcę, jak najlepsza księżniczka może być bezpieczna podczas jej dzieciństwa.

na koniec pół godziny podjął swoje umysły, co robić, i Po poleceniu wróżki, piękny pałac wyskoczył, blisko króla i królowej, ale różni się od każdego pałacu na świecie w nie ma okien i tylko drzwi tuż pod ziemią. Jednak raz wewnątrz, światło dzienne było trudno przegapić, że wielokrotne były tłumiki zwężonych, które spalały się na ścianach.

Teraz do tej pory Historia księżniczki była jak historia wielu księżniczki, którą ty czytałem o; Ale kiedy okres więzienia był prawie koniec, jej fortuny zajęły kolejną turę. Przez prawie piętnaście lat wróżki zajmowały się nią i rozbawili ją i nauczyli ją, tak, że kiedy weszła do świata, może nie odrobić za córki innych królów, co sprawia, że ​​księżniczka uroczy i osiągnięta. Wszyscy bardzo ją kochali, ale wróżka tulipan uwielbiał ją przede wszystkim; A jako piętnasty urodziny księżniczki przyciągnęły się blisko, bajka zaczęła drżeć, że coś strasznego powinno się wydarzyć – jakiś wypadek, który nie został przewidywany. "Nie wypuszczaj jej z twojego wzroku", powiedział Tulipan do Królowej", a tymczasem pozwolił jej portret być namalowany i noszony do sąsiednich sądów, podobnie jak zwyczaj, że królowie mogą zobaczyć, jak daleko, jak daleko, jak daleko, jak bardzo jej piękno przekracza z każdej innej księżniczki i że mogą wymagać jej małżeństwa dla swoich synów."

i tak zostało zrobione; A ponieważ bajka prorokowała, wszyscy młodzi książęta zakochali się w obrazie; Ale ostatni, do którego pokazany był, może myśleć o niczym innym i odmówił pozwolenia na usunięcie z jego izby, gdzie spędził na nim całe dni.

Król jego ojciec był bardzo zaskoczony Zmiana, która przyszła nad swoim synem, który ogólnie przekazał cały czas w polowaniu lub jastrzębie, a jego niepokój został zwiększony przez rozmowę, którą podsłuchuje między dwoma jego dworemrzami, których obawali się, że książę musi wychodzić z jego umysłu, więc nastrojowy czy stał się. Bez utraty chwili, gdy król poszedł odwiedzić jego syna, a nie przyszedł wszedł do pokoju, niż młody człowiek rzucił się na stopy ojca.

"Zmowa mnie już do panny młodej, którego nigdy miłość! "Ale jeśli nie wyrażasz zgody na zerwanie meczu i poproś o rękę Desiree Księżniczki, umieram o nędzy, wdzięczny, że już nie żyje."

Te słowa znacznie niezadowolone z króla, Kto czuł, że zerwanie małżeństwa już zorganizowało, że prawie na pewno przynosi swoje tematy długą i krwną wojnę; Więc, nie odpowiadając, odwrócił się, mając nadzieję, że kilka dni może przynieść syna do rozumu. Ale stan księcia szybko się rozwijał tak gorszy, że król, w rozpaczy, obiecał wysłać ambasadę od razu do ojca Desiree.

Niniejsza wiadomość wyleczyła młody człowiek w chwili I zaczął planować każdy szczegół ubierania i koni i wagonów, które były konieczne, aby stać się pociągiem wysłannika, którego nazwisko było jak najbardziej splendid. Poradnik powstrzymał się ze sobą częścią ambasady, jeśli tylko w przebraniu strony; Ale ten król nie pozwoliłby, a więc książę musiał zadowolić się przeszukiwaniem królestwa na wszystko, co było rzadkie i piękne, aby wysłać do księżniczki. Rzeczywiście, przybył, podobnie jak ambasada zaczęła się, z jego portretem, który został namalowany w tajemnicy przez dworzecskiego malarza.

Król i królowa życzyła nic lepszego niż ta córka poślubiła się w taki sposób Świetna i potężna rodzina i otrzymała ambasador każdego znaku powitania. Chcieli nawet go zobaczyć świadomy księżniczki, ale zapobiegło temu bajkowym tulipanowi, który obawiał się, że niektórzy źle może nadejść.

'i upewnij się, że mu powiesz – dodał, że ona Małżeństwo nie może być obchodzone, dopóki nie ma piętnastu lat, bo inaczej niektóre straszne nieszczęście stanie się z dzieckiem. W małżeństwie jego synowi Mistrza Król odpowiedział, że był znacznie zaszczycony i chętnie wyraziłby swoją zgodę; Ale że nikt nie mógł nawet zobaczyć księżniczki do jej piętnastego urodzin, jak zaklęcie położył się na nią w kołysku przez złośliwą wróżkę, nie przestanieby pracować, dopóki nie była przeszła. Ambasador był bardzo zaskoczony i rozczarowany, ale nie wiedział zbyt wiele o wróżkach, aby sprawić, by ich nieposłuszeń, dlatego musiał zadowolić się przedstawieniem portretu księcia do królowej, która nie straciła czasu w prowadzeniu do księżniczki. Gdy dziewczyna wzięła go w jej rękach, nagle mówił, ponieważ nauczono go zrobić, i wypowiedział komplement najwięcej delikatnych i uroczych rodzajów, co sprawiło, że księżniczka równo z przyjemnością.

'Jakby byliby Lubisz mieć taki męża? – zapytał królową, śmiejąc się.

>

'cóż, będzie twój mąż w ciągu trzech miesięcy – odpowiedział na królową, zamawiając prezenty księcia, które należy wprowadzić. Księżniczka była bardzo zadowolona z nich, a podziwiała ich znacznie, ale królowa zauważyła, że ​​queen Podczas gdy jej oczy stale zbłąały z najmętszych jedwabies i najbardziej błyskotliwych klejnotów do portretu księcia.

Ambasador, stwierdzenie, że nie ma nadziei na jego pozwolenie, aby zobaczyć księżniczkę, zabrałem urlopu i wrócił do swojego sądu; Ale tutaj pojawił się nowa trudność. Książę, choć przetransportowany z radością na myśl, że Desiree był rzeczywiście być jego panną młodą, był gorzko rozczarowany, że nie pozwolono na powrót z bekasigue, jak miał głupi spodziewany; I nigdy nie uczą się odmówić sobie niczego lub kontrolować swoje uczucia, upadł tak źle, jak wcześniej. Nic nie zjadłby ani przyjemności, ale świecił cały dzień na stercie poduszek, wpatrując się na zdjęcie księżniczki.

'Jeśli muszę poczekać trzy miesiące, zanim będę mógł poślubić księżniczkę umrze! "był cały ten zepsuty chłopiec I na długości króla, w rozpaczy, zdecydowała się wysłać świeżą ambasadę do ojca Desiree, aby błagał go, aby pozwolić małżeństwowi obchodzeniu na raz. "Zaprezentowałbym moją modlitwę osobiście, dodał w swoim liście", ale mój wielki wiek i słabości nie cierpią mi do podróży; Jednak mój wysłannik ma zamówienia, aby wyrazić zgodę na jakiekolwiek układ, który możesz zaproponować. Księżniczka może być konsultowana w tej sprawie. Królowa przyspieszyła do marmurowej wieży i powiedział jej córce smutnego stanu księcia. Desiree zatonęła omdlenia w wiadomościach, ale wkrótce przyszedł do siebie ponownie i wyznaczył o wymyśleniu planu, który umożliwiłby jej pójście do księcia, nie ryzykując doom wymawiany nad nią przez niegodziwą bajkę.

"Widzę! W końcu zawołała. "Niech wózek zostanie zbudowany, przez które nie może przyjść żadne światło i niech zostanie wniesiony do mojego pokoju. Następnie wejdę do niej i możemy podróżować szybko w nocy i przybyć przed świtem w pałacu księcia. Raz, mogę pozostać w niektórych podziemnych komarze, gdzie nie może przyjść światła. I pospieszyła, żeby powiedzieć królowi "Ale muszę się spieszyć z pływami i przygotować podziemną komorę dla księżniczki". Był to zielony aksamit, rozrzucony z dużymi złotymi ostrzyami i wyłożone w środku ze srebrnym brokatem haftowanym z różowymi różami. Oczywiście nie miał okien; ale bajkowy tulipan, którego doradca został zapytany, udało mu się zapalić z miękkim blaskiem, który nikt nie wiedział, który nie znalazł żadnych Princess wszedł do niego, a następnie jej wierną pokojówka Honor, Eglantine, a przez jej damę w oczekiwaniu Cerisette, która też zakochała się w portrecie księcia i był gorzko zazdrosny o jej kochankę. Czwarte miejsce w powozie zostało wypełnione matką Cerisette, która została wysłana przez królową, by opiekować się trzema młodymi ludźmi.

Teraz bajka fontanny była chrzejmą księżniczki Nera, do kogo Prince został zaręczony, zanim Desiree sprawił, że sprawił, że obraz Desiree. Była bardzo zła na niewielkie postawione na jej chrzestnie, a od tej chwili utrzymywała uważnie zegarek na księżniczce. W tej podróży zobaczyła jej szansę, a była ona, która, niewidoczna, siedziała przez Cerisette, i umieścić złe myśli w umysłach zarówno jej, jak i jej matki.

Droga do miasta, gdzie żył księcia Pobiegła w większości przez gęsty las, a każdej nocy, gdy nie było księżyca, a nie widziano pojedynczej gwiazdy przez drzewa, strażnicy, którzy podróżowali z księżniczką otworzyli wózek, aby nadał mu samolot. To poszło na kilka dni, aż tylko dwanaście godzin journey między nimi a pałacem. Cerisetta przekonała matkę, by wyciąć wielką dziurę w boku powozu ostrym nożem, który sama się przynieśli do tego celu. W lesie ciemność była tak intensywna, że ​​nikt nie postrzegał tego, co zrobiła, ale kiedy opuścili ostatnie drzewa za nimi, i pojawili się w otwartym kraju, słońce było w górę, a po raz pierwszy od jej dzieciństwa, znaleziono pożądanie sama w świetle dnia.

Spojrzała na zaskoczenie na olśniewającym blasku, który przepełniony przez otwór; Potem dawał westchnienie, które wydawało się pochodzić z serca. Drzwi karetki odwróciły się, jakby przez magię, a biała łajca wyskoczyła, a za chwilę zgubił się wzrok w lesie. Ale szybko, jak była, Eglantine, jej pokojówka Honor, miała czas, aby zobaczyć, gdzie poszła, i skoczyła z powozu w dążeniu do niej, a następnie na odległość przez strażników.

Cerisette i ona Matka spojrzała na siebie ze zdziwieniem i radością. Prawie mogli uwierzyć w ich szczęście, ponieważ wszystko wydarzyło się dokładnie tak, jak życzyli. Pierwszą rzeczą do zrobienia było ukryć dziurę, która została wycięta, a kiedy to było zarządzane (przy pomocy gniewnej wróżki, choć tego nie wiedzieli), Cerisetette pospieszył, by zdjąć własne ubrania i założyć Te z księżniczki, umieszczając koronę diamentów na głowie. Znalazła to cięższe niż się spodziewała; Ale wtedy nigdy nie była przyzwyczajona do noszenia koron, co czyni całą różnicę.

na bramach miasta Wózek został zatrzymany przez strażnika honoru wysłanego przez króla jako eskorty do jego syna panna młoda. Choć Cerisette i jej matka może oczywiście zobaczyć nic o tym, co się dzieje na zewnątrz, słyszeli krzyki witania z tłumów wzdłuż ulic.

Wózek zatrzymał się na rozległej sali, która miała przygotowany na recepcję księżniczki. Grand Chamberlain i Pan High Stewarda czekali na nią, a kiedy fałszywa panna młoda wkroczyła do genialnie oświetlonego pokoju, skłonili się nisko, a powiedzieli, że mieli rozkazy, aby poinformować jego wysokość w momencie przybycia. Książę, którego ścisła etykieta Trybunału uniemożliwiła obecność w sali podziemnej, spalała się z niecierpliwością we własnych apartamentach.

', więc przyszła! – zawołał, rzucając łuk Udawał, że naprawił. "Cóż, czy nie miałem racji? Czy ona nie jest cudem piękna i łaski? I czy ona ją równa na całym świecie? Ministrowie spojrzeli na siebie i nie odpowiedziały; Dopóki dłuższe komorę, który był odważniejszy z dwóch, obserwowanych:

"Mój Pan, jak do jej piękna, możesz ocenić tego dla siebie. Bez wątpienia jest tak świetny, jak mówisz; Ale obecnie wydaje się, że cierpiał, ponieważ jest naturalny, od zmęczenia podróży."

To z pewnością było to, czego książę spodziewał się usłyszeć. Czy portret może ją pochlecił? Wiedział wcześniej takich rzeczy, a przez nim biegał zimny dreszcz; Ale z wysiłkiem, który milczy z dalszego przesłuchania, a tylko powiedział:

"Czy król został powiedziany, że księżniczka jest w pałacu?"

"Tak, Wysokość; I prawdopodobnie już do niej dołączył."

"wtedy pójdę też – powiedział książę wspierany przez ministrów i wszedł do pokoju na czas, aby usłyszeć głośny płakanie ojca zdziwienia i obrzydzenia na widok Cerisette.

"Był zdradę w pracy", zawołał, podczas gdy książę Leant, głupi z horrorem, przeciwko drzwiowi. Ale pani w oczekiwaniu, która została przygotowana na coś z rodzaju, zaawansowany, trzymając w dłoni, litery, które król i królowa powierzyli jej.

"To jest Desiree księżniczki" – powiedział Ona, udając, że nie słyszałem nic, a ja mam zaszczyt przedstawić ci te listy z mojego Lay Pana i Pani, wraz z trumną zawierającą klejnoty księżniczki"

Król nie poruszył się lub odpowiedz jej; Więc książę, opierając się na ramieniu bekasigue, zbliżył się do nieco bliżej fałszywej księżniczki, mając nadzieję na nadzieję, że jego oczy oszukały go. Ale im dłużej wyglądał, tym bardziej zgodził się z ojcem, że gdzieś nie było zdradę, bo w żadnym szacunku, portret przypomina kobiety przed nim. Cerisette była tak wysoka, że ​​sukienka księżniczki nie dotarła do kostek i tak cienka, że ​​jej kości pokazały się przez rzeczy. Poza tym, że jej nos został zaczepiony, a jej zęby czarne i brzydkie.

W jego kolei, książę stał zakorzeniony do miejsca. W końcu mówił, a jego słowa skierowano do jego ojca, a nie do panny młodej, którzy przyszli do tej pory ożenić go.

"Zostaliśmy oszukani" – powiedział, "i będzie kosztować Me moje życie Przez kilka minut nikt nie mógł wziąć udziału do nikogo poza księciem; Ale jak tylko ożywił panią w czekanie, usłyszeli się.

'Och, moja śliczna księżniczka, dlaczego kiedykolwiek zostawiliśmy w domu? – płakała. "Ale król, który twój ojciec pomścije obelgi, które zostały was, kiedy powiemy mu, jak byłeś traktowany."

"Powiem mu sam" – odpowiedział król w gniewie; "Obiecał mi cud piękna, on wysłał mi szkielet! Nie jestem zaskoczony, że trzymał ją przez piętnaście lat ukrytych od oczu świata. Weź je, zarówno dalej, "kontynuował, odwracając się do swoich strażników" i złożyć je w więzieniu państwowym. Jest coś więcej, muszę się dowiedzieć o tej sprawie."

jego rozkazy były posłuszone, a książę, głośno uderzając jego smutny los, został poprowadzony do łóżka, gdzie przez wiele dni leżał w wysokim poziomie gorączka. Na długości powoli zaczął zdobywać siłę, ale jego smutek był wciąż tak wielki, że nie mógł znieść widoku dziwnej twarzy i zadrżała w pojęciu do podjęcia właściwej części w ceremoniach sądowych. Nieznany królu lub każdemu, ale bekasigue, planował, że, gdy tylko był w stanie, uczyniłby ucieczkę i przekazał resztę życia samotnie w niektórych samotnych miejscach. Było kilka tygodni, zanim wystarczająco odzyskał swoje zdrowie, aby przeprowadzić projekt; Ale wreszcie, jedna piękna noc gwiaździstego, dwaj przyjaciele ukradła, a kiedy król obudził się następnego dnia, znalazł list leżący przy łóżku, mówiąc, że jego syn poszedł, wiedział, że nie ma żadnego, czego nie znalazł. Wśród gorzkich łzów w wiadomościach, bo kochał księcia drogo; Ale czuł, że może młody człowiek zrobił mądrze, a on zaufał na czas i wpływy, aby doprowadzić do domu Wanderera.

i podczas gdy te rzeczy się dzieje, co się dzieje, co stało się to, co stało się z białego doe? Choć kiedy wywołała z wózka, była świadoma, że ​​niektóre nieuprzejmowe losy zmieniły ją do zwierzęcia, dopóki nie zobaczyła siebie w strumieniu, nie miała pojęcia, co to było.

"Czy to naprawdę, Ja, Desiree? – powiedziała do siebie, płacząc. "Jaka niegodziwa wróżka może mnie traktować; I nigdy więcej nigdy nie bierzesz własnego kształtu? Mój jedyny wygodę, że w tym wspaniałym lesie, pełnym lwów i węży, moje życie będzie krótki. Matka mogła być, gdyby jej znała. Mimo to nie mogła pomyśleć o tym, że jeśli król i królowa słuchała jej rady, w tym czasie byłaby bezpiecznie w ścianach jej nowego domu. Jednak kochała pożądanie zbyt wiele, aby pozwolić jej cierpieć więcej niż mogłaby pomóc, a to była, która prowadziła Eglantine do miejsca, w którym stoiła biała łaja, przycinając trawę, która była jej obiadem.

w Dźwięk śladów, ładne stworzenie podniosło głowę, a kiedy zobaczyła jej wierny towarzysz, zbliżając się do niej, i potarł głowę na ramieniu Eglantine. Pokojówka Honoru była zaskoczona; Ale lubiła zwierzęta i głaskała białego łajdowania delikatnie, mówiąc delikatnie do niej całą. Nagle piękne stworzenie uniosło głowę i spojrzała na twarz Eglantine, ze łzami strumieniami z jej oczu. Myśl błysnęła przez jej umysł i szybka, jak błyskawica dziewczyna rzuciła się na kolana, i podnosząc stopy zwierzęcy pocałowały je jedną po drugim. 'Moja księżniczka! O moja droga księżniczka! – płakała; i znowu biały łaj potarł jej głowę, ponieważ myślał, że złośliwy wróżka zabrała jej moc mowy, nie pozbawiła jej jej przyczyny!

przez cały dzień dwa pozostały razem, a kiedy Eglantine wzrosła głodna, którą była prowadzona przez białego kąpieli do części lasu, gdzie gruszki i brzoskwinie rosły w obfitości; Ale, gdy noc się pojawiła, pokojówka honorowa była wypełniona terrorami dzikich bestii, które obejściły księżniczkę podczas pierwszej nocy w lesie.

'nie ma chaty ani jaskini, moglibyśmy wejść ? zapytał ją. Ale łajca tylko potrząsnął głową; a oboje usiadły i płakali ze strachem.

Wróżka Tulipan, który, pomimo jej gniewu, był bardzo miękki, był dotknięty ich cierpieniem i szybko przeleciał do ich pomocy.

"Nie mogę całkowicie zabrać zaklęcia" – powiedziała, bo bajka fontanny jest silniejsza niż ja; ale mogę skrócić czas swojej kary, a jestem w stanie uczynić go mniej trudnym, ponieważ zaraz po upadku ciemności, wznowicie własny kształt."

, aby pomyśleć, że przez ona była Zaprzestać być białą doe – rzeczywiście, że kiedyś przestanie być jednym w nocy – był na wystarczącej radości dla ordynariusza, a ona pominąła na trawie w najładniejszym sposobie.

- Idź prosto na ścieżce przed sobą, "kontynuował bajkę, uśmiechając się, jak ją obserwowała; "Idź prosto na ścieżkę, a wkrótce dotrzesz do małej chaty, gdzie znajdziesz schronienie", a z tymi słowami zniknęła, pozostawiając swoich słuchaczy szczęśliwszych niż kiedykolwiek myślą, że mogą znowu.

stary Kobieta stoi przy drzwiach chaty, gdy Eglantine przyciągnął się, z białą kłusami na jej boku.

"Dobry wieczór!" Powiedziała; – Czy mógłbyś dać mi noc na siebie i mojego łania?"

"na pewno mogę – odpowiedział starą kobietę. I poprowadziła je do pokoju z dwoma małymi białymi łóżkami, tak czyste i wygodne, że sprawiło, że śpisz, nawet na ich spojrzenie.

Drzwi nie zamknęły się za starej kobiety, gdy słońce zatonęło poniżej Horyzont, a Desiree znów stali się dziewczyną.

'och, Eglantine! Co powinienem zrobić, jeśli nie przestrzegałeś mnie – zawołała. I rzuciła się w ramiona jej przyjaciela w transporcie rozkoszy.

wcześnie rano Eglantine obudził się przez dźwięk kogoś drapania przy drzwiach, a otwiera oczy widziała białego kąpiel wyjść. Mała istota spojrzała w górę i do twarzy i skinął głową, gdy pokojówka honoru odpinaczowała zatrzask, ale zniknął w lesie i zgubił się w chwili wzrok.

Tymczasem księcia a bekasigue wędrują przez drewno, aż do ostatniego księcia stał się tak zmęczony, że położył się pod drzewem, i powiedział, że lepiej, aby lepiej poszukać jedzenia i jakiegoś miejsca, w którym mogli spać. Becasigue nie poszedł zbyt daleko, gdy odwrócił go twarzą w twarz ze starą kobietą, która karmiła jej gołębie przed jej domkiem.

"Czy mógłbyś dać mi trochę mleka i owoców?" Zapytany on. – Jestem bardzo głodny, a poza tym zostawiłem przyjaciela za mną, który jest nadal słaby z choroby."

"na pewno mogę – odpowiedział starą kobietę. – Ale przychodzą i usiądź w mojej kuchni, gdy łapię kozę i mleko. Nad z pomarańczami i winogronami.

"Jeśli twój przyjaciel był chory, nie powinien mijać nocy w lesie" – powiedziała. "Mam wystarczająco dużo miejsca, to prawda; Ale lepiej niż nic, a do tego oboje jesteście mile widziani. Było to, kiedy był nieobecny, że Eglantine i Biały Doe wszedł do chaty, i oczywiście, nie ma pojęcia, że ​​w następnym pokoju był człowiek, którego dziecinna niecierpliwość była przyczyną wszystkich ich kłopotów.

Pomimo jego zmęczenia, książę spała źle, a bezpośrednio było lekki, który wzrósł, a przetargowa staje się tam, gdzie był, gdy chciał być sam, spacerował w lesie. Wszedł powoli, tak jak jego fantazja doprowadziła go, aż, Nagle przyszedł do szerokiej otwartej przestrzeni, aw środku była biała łanie cicho jeść śniadanie. Związana z widokiem na widok mężczyzny, ale nie przed księciem, który zapinał się na łuk bez myślenia, pozwolił latać kilkoma strzałkami, które wróżka tulipan przyglądała się, powinna mieć jej żadna szkoda. Ale szybko, jak biegała, wkrótce poczuła, że ​​jej siła zawodzą jej, przez piętnaście lat życia w wieży nie nauczył jej, jak ćwiczyć jej kończyny.

na szczęście książę był zbyt słaby, by podążać za nią za nią zbyt słaby Daleko, a obrót ścieżki przywiózł ją blisko chaty, gdzie czeka ją Eglantine. Dysząc o oddech, weszła do pokoju, i rzuciła się na podłogę>

"Bałam się bajki fontanny, a okrutne bestie", powiedziała, że; "Ale jakoś nigdy nie myślałem o niebezpieczeństwach, które prowadziłem od mężczyzn. Nie wiem teraz teraz, co mnie uratowało. Ale kiedy poranek, a dziewczyna zamieniła się w doe, tęsknota za las przyszedł na nią, a ona wyskoczyła jak poprzednio.

, gdy tylko książę nie był obudził, tylko dzień wcześniej, znalazł białe karmienie doe; Ale oczywiście opiekowała się w przeciwnym kierunku. Dużo rozczarowany, próbował pierwszej jednej zielonej ścieżki, a potem kolejnej, a w końcu zmęczony chodzeniem, rzucił się i poszedł szybko śpiący By, i zaczął się bić drżenie, gdy ujrzała jej wroga leżąc tam. Jednak zamiast odwracać się w lecie, coś zabijają ją i spojrzenie na niego niewidoczne. Gdy spojrzała na nią dreszcz, bo czuła to, noszone i zmarnowało, że był przez chorobę, to była twarz jej przeznaczonego męża. Delikatnie pochylając się nad nim pocałowała jego czoło, a na jej dotyku się obudził.

na minutę spojrzeli na siebie, a do jego zdumienia rozpoznał białego łania, który uciekł z poprzedniego dnia. Ale w jednej chwili zwierzę wzbudziło poczucie jej niebezpieczeństwa, a ona uciekła z całą swoją siłą w najgrubszej części lasu. Szybko, jak błyskawica księcia był na jej drodze, ale tym razem nie było z żadnym pragnieniem zabić, a nawet ranią pięknego stworzenia.

'dość łania! ładny doe! zatrzymać! I won’t hurt you,’ cried he, but his words were carried away by the wind.

At length the doe could run no more, and when the prince reached her, she was lying stretched out on the grass, waiting for her death blow. But instead the prince knelt at her side, and stroked her, and bade her fear nothing, as he would take care of her. So he fetched a little water from the stream in his horn hunting cup, then, cutting some branches from the trees, he twisted them into a litter which he covered with moss, and laid the white doe gently on it.

For a long time they remained thus, but when Desiree saw by the way that the light struck the trees, that he sun must be near its setting, she was filled with alarm lest the darkness should fall, and the prince should behold her in her human shape.

‘No, he must not see me for the first time here,’ she thought, and instantly began to plan how to get rid of him. Then she opened her mouth and let her tongue hang out, as if she were dying of thirst, and the prince, as she expected, hastened to the stream to get her some more water.

When he returned, the white doe was gone.

That night Desiree confessed to Eglantine that her pursuer was no other than the prince, and that far from flattering him, the portrait had never done him justice.

‘Is it not hard to meet him in this shape,’ wept she, ‘when we both love each other so much?’ But Eglantine comforted her, and reminded her that in a short time all would be well.

The prince was very angry at the flight of the white doe, for whom he had taken so much trouble, and returning to the cottage he poured out his adventures and his wrath to Becasigue, who could not help smiling.

‘She shall not escape me again,’ cried the prince. ‘If I hunt her every day for a year, I will have her at last.’ And in this frame of mind he went to bed.

When the white doe entered the forest next morning, she had not made u