Wspaniałe owoce mango (Indyjska bajka)

Czwarta część

Noc była teraz nad: Ciemność, Harbourer Vice, uciekł; dzień świt. Król ALakesa opuścił bedchambera, skąpany i wykonał swoje religijne ablury, a po śniadaniu przywołując Radę wszystkich starych ministrów i doradców ojca. Alakesa wziął siedzibę w środku montażu; Gniew był wyraźnie widoczny na jego obliczu; Jego oczy straciły naturalne wyrażenie i odwrócił się bardzo czerwony; Jego oddech był tak gorący jak piec. W ten sposób adresował ich: -

"Wiesz, wszyscy, ministrowie mojego ojca i siebie, tej ostatniej nocy, podczas pierwszego zegarka, mój pierwszy minister, Bodhaditya, podczas gdy ja i moja królowa spała Nasza komora, przyszła i dotknęła palcem bozem mojej królowej. Rozważyć dobrze grawitację tej zbrodni, i wyrażaj swoje opinie, jaką karę, którą zasługuje."

Dźwięczał królewiątko ALCESA, ale wszyscy ministrowie, nie wiedząc, jakiej odpowiedzi na powrót, zawiesił ich głowy w milczeniu. Wśród tych obecnych był starzejący się minister o imieniu Manuniti, który nazwał Bodhadityę do jego boku i prywatnie nauczył się całej historii. Następnie pokornie ukłonił się przed królem, a tym samym mówił: -

"Większość szlachetnych króla, mężczyźni nie są zawsze wszechmocni, a przed odpowiedzią na pytanie o moją, błagam o pozwolenie na odpowiedź w swojej obecności Historia króla, w której panowania pewne dobroczynne działanie zostało spłacone z hańbą i ignominy: -

Historia wspaniałych owoców mango.

na brzegach kâvêrî Miasto o nazwie Tiruwidaimarudur, gdzie rządził królem o imieniu Czakraditya. W tym mieście mieszkał biednych Brâhmaṇ i jego żona, którzy, nie mają dzieci, wychowywanych w swoim domu młoda papuga jako czule, jakby była ich własnym potomstwem. Pewnego dnia papuga siedziała na dachu domu, wygrzewając się w porannym słońcu, kiedy dolna stado papug poleciała przeszłości, rozmawiając ze sobą o pewnych owocach mango. Papuga BrâhMa's poprosił ich, jakie były szczególne właściwości tych owoców i zostało poinformowane, że poza siedmioma oceanami było wspaniałe drzewo mango, którego owoce dały wieczystej młodzież osobie, która z nich jedli, jakby mogła być. Po przesłuchaniu tego dziwnego, że papuga Brâhmahyma poprosił o pozwolenie na im towarzyszy, które przyznawali, wszyscy kontynuowali swój lot. Kiedy na długość dotarli do drzewa mango, jedli owoce; Ale papuga Brâhmahma odzwierciedlona: -

"Nie miałoby mnie dobre dla mnie jeść tego owocu; Jestem młody, podczas gdy moi adoptowali rodzice, biedne Brâhmaṇ i jego żona są bardzo starzy. Daję im to owoce, a oni stają się młode i kwitną, jedząc to. Ale Brâhmaṇ pomyślał w sobie: -

"Jestem żebrakiem. Co ma znaczenie, jeśli stałem się młody i żyję na zawsze, bo inaczej umrę w tej chwili? Nasz król jest bardzo dobry i charytatywny. Jeśli taki wielki człowiek powinien jeść tego owocu i odnowić swoją młodość, przybyłby największą korzyść na ludzkości. Dlatego daję temu mango naszym dobrym królem uzyskał go i jego cechy. Król bogato nagrodził Brâhmaṇ za swój dar, i wysłał go. Potem zaczął zastanowić się tak: -

"Oto owoc, który może obdarzyć wieczystą młodzieżą na osobie, która ją zjada. Powinienem zdobyć ten wspaniały dobrodzony sam dla siebie, a jakie szczęście mogłem się spodziewać w takich okolicznościach, chyba że są dzielone przez moich przyjaciół i przedmiotów? Dlatego nie będę jeść tego mango-owoce, ale przeładować go ostrożnie w moim ogrodzie, a to będzie na czas stać się drzewem, który zniósł wiele owoców o tej samej cudownej cnoty, a moje tematy będą, każdy, jeść owoce, A ze sobą, należy obdarzyć wieczną młodością."

Więc dzwoniąc do jego ogrodnika, król dał mu owoce, a on posadził go w Royal Obecność. W odpowiednim czasie, owoce wzrosły na piękne drzewo, a podczas sezonu wiosennego zaczęło się budować i kwitnąć i niedźwiedzie owoce. Król, ustalony na pomyślnym dniu do cięcia jednego z owoców mango, dał go swoim kapelanem krajowym, który był dziewięćdziesiąt lat, aby jego młodzież powinna zostać odnowiona. Ale nie wcześniej miał tego kapłana, niż upadł martwy. W tej nieoczekiwanej klęstwie Król był zarówno zdumiony, jak i głęboko zasmucony. Kiedy żona starego kapłana usłyszała o nagłej śmierci męża, przyszła i modlił się król, aby pozwolić jej wykonywać sati z nim na tym samym pyre pogrzebowym, który zwiększył smutek króla; Ale dał jej pożądane pozwolenie, a sam nadzorował wszystkie ceremonie kremacji. Król Czakraditya następnie wysłał dla biednych Brâhmaṇ i zażądał go, jak ośmielił się przedstawić trujące owoce swoim królem. Brâhmaṇ odpowiedział: -

"Mój Panie, wychowałem młodą papugę w moim domu, w celu konsoli mnie za nie mając syna. Ta papuga przyniosła mi owoce pewnego dnia i powiedział mi o jego wspaniałych właściwościach. Wierząc, że papuga mówiła prawdę, przedstawiłem go w twoją majestatę, nigdy na chwilę podejrzewając ją, że jest trującym być pomszczony. Więc skonsultuje się ze swoimi ministrami, którzy polecili, jako lekka kara, że ​​Brâhmaṇ powinien być pozbawiony lewego oka. Zostało to wykonane odpowiednio, a na jego powrót do domu, kiedy jego żona zobaczyła jego stan, zapytała o powód takich okaleczenia.

"Moja droga" – powiedziała, "papuga, którą wspieraliśmy tak czule jest przyczyną tego."

i postanowili przełamać szyję zdradliwego ptaka. Ale papuga, mając podsłuchanie ich rozmowy, w ten sposób skierowany do nich: -

"Mójmi rodzicami zastępczych, każdy musi być nagrodzony za dobre działania lub ukarani za złe czyny jego poprzedniego życia. Przywiozłem ci owoc z dobrym zamiarem, ale moje grzechy w moim dawnym życiu dały mu inny efekt. Dlatego modlę się, żeby mnie zabić i pochowała mnie małym mlekiem w jamie. A po tym, jak moja ceremonia pogrzebowa się skończyła, prosimy o podjęcie pielgrzymki do banarów, aby wygaśniewać własne grzechy."

Więc stary Brâhmaṇ i jego żona zabili swoją papugę Pet i pochowali go zgodnie z zaleceniami Który, pokonany z żalem, wyruszyli na pielgrzymkę do Świętego Miasta.

Tymczasem Król rozkazał swoim ogrodnikiem, aby ustawić strażników nad trującego drzewa i pozwolić nikomu zjeść swojego owocu; A wszyscy mieszkańcy wkrótce poznali, że król miał drzewo mango w ogrodzie, z których owoc był śmiertelną trucizną. Teraz było w mieście starej prażą, która miała częste kłótnie z jej dorówką, a pewnego dnia, będąc znużonym życiem, opuściła dom, grożąc jeść drzewa trucizny i umrzeć.

Młoda papuga, która została zabita za przywiezienie trującego owoców mango, urodził się jako zielona papuga i czekała na okazję do wykazania nieszkodliwego charakteru drzewa; A kiedy zobaczył starą kobietę podejścia z determinacją, aby położyć kres jej życia, jedząc jej owoce, wyrył jeden z dziobem i upuścił go przed nią. Stara kobieta cieszyła się, że los sankcjonował jej śmierć i chciwość zjadł owoc, kiedy Lo! Zamiast umierać, stało się młode i kwitnące ponownie. Ci, którzy widzieli jej urlopu domu, kobieta ponad sześćdziesiąt lat była zdumiona widząc jej powrotu jako przystojnej dziewczyny szesnastu i uczy się, że wspaniała transformacja była spowodowana rzekomym trującym drzewem mango.

Dziwne wiadomości wkrótce dotarły do ​​króla, który w celu dalszego przetestowania drzewa, nakazał kolejnym owocem, który ma zostać wprowadzony i dał go złotnikiem ponad dziewięćdziesiąt lat, który zmęczył trochę złota, które zostało powierzone do niego, aby uczynić ozdoby do panych pałacu i był na tym koncie, poddawanym więzieniu. Kiedy zjadł owoce, na swojej kolejce, stał się młodym człowiekiem szesnastu. Król był teraz przekonany, że owoce z mango drzewa, do tej pory będąc trującą, miał moc konwersji wiek o pożądliwą i wieloletnią młodość. Ale jak stary ksiądz zmarł przez jedzenie?

To był zwykły wypadek. Pewnego dnia ogromny wąż spał na gałęzi drzewa mango, a jego głowa wisiała nad jednym z owoców; trucizna spadła z ust i spadła na skórkę tego owocu; Ogrodnik, który nie wiedział o tym, kiedy poproszono o przyniesienie owocu dla kapłana, zdarzyło się przynieść ten, na którym upadł trucizna, a kapłan zjedzony go, zmarł.

i teraz Król spowodował złożenie głoszenia w całym Królestwie, że wszyscy, którzy zadowolili się przyjść i spodek z owocami mango, a wszyscy z nich jedli i stali się młodymi. Ale serce króla Chakaraditya spłonęło w nim w pamięci jego złego traktowania biednych Brâhmaṇ, który wrócił z żoną z Banaras. Więc posłał dla niego, wyjaśnił swój błąd i dał mu owoce do jedzenia, co, smakowałem, starzejący się Brâhmain stał się młody, a jego oko zostało również przywrócone. Ale największa utrata wszystkich, że papuga, która przyniósł owoce spoza siedmianych oceanów, pozostał nieodwracalne.

"Tak więc, mój Panie", kontynuował starego ministra, Manuniti", to nie działać w tej sprawie Bodhaditya, którą musimy starannie przesiewać przed wyrażeniem naszej opinii jak kara, może zasłużyć na ręce twojej majestatu."

Dalej: VI.The zatrute jedzenie