Budowanie ściany (Nordycka bajka)

Zawsze istniał wojnę między gigantami a bogami między gigantami, którzy zniszczyli świat i rasę mężczyzn, a bogowie, którzy chroniliby rasę mężczyzn i zrobiliby świat piękniejszy.

Istnieje wiele historii, które należy powiedzieć o bogach, ale pierwszym, który powinien być powiedziany, to jedyny o budynku swojego miasta.

bogowie złożyli W drodze do szczytu wysokiej góry i tam postanowili zbudować wspaniałe miasto dla siebie, że olbrzymy nigdy nie mogli obalić. Miasto, które nazywają "Asgard", co oznacza miejsce bogów. Budowali go na pięknej równinie, która była na szczycie tej wysokiej góry. I chcieli podnieść swoje miasto najwyższą i najsilniejszą ścianę, która kiedykolwiek została zbudowana.

Teraz pewnego dnia, kiedy zaczynają budować swoje hale i ich pałace, dziwne przyszło do nich. Odin, ojciec bogów, poszedł i mówił do niego. "Co chcesz na górze bogów?" Zapytał nieznajomego.

"Wiem, co jest w umyśle bogów", powiedział obcy. "Zbudowali tutaj miasto. Nie mogę zbudować pałaców, ale mogę zbudować wielkie mury, które nigdy nie mogą być obalone. Pozwól, że zbuduję ścianę wokół twojego miasta."

"Jak długo zajmie Ci zbudowanie ściany, która pójdzie w nasze miasto? " powiedział ojciec bogów Muszę spędzić cały czas broniąc swojego miasta, Asgard, od gigantów, a on wiedział, że jeśli Asgard był chroniony, on sam mógłby iść między mężczyznami i uczyć ich i pomóc im. Pomyślał, że żadna płatność Nieznajomego nie może zapytać, byłoby za dużo na budowę tej ściany.

tego dnia obcy przyszedł do Rady Bogów, a on przysiągł to w roku, który miał Świetny mur zbudowany. Wtedy Odin złożył przysięgę, że bogowie da mu, co poprosił o płatność, jeśli ściana została zakończona ostatniego kamienia w ciągu roku od tego dnia.

Nieznajomy odszedł i wrócił na jutro. To był pierwszy dzień lata, kiedy rozpoczął pracę. Przyniósł nikogo, kto mógłby mu pomóc z wyjątkiem wielkiego konia.

Teraz bogowie uważali, że ten koń nie zrobiłby więcej niż przeciąganie bloków kamienia na budynek ściany. Ale koń zrobił więcej niż to. Ustawił kamienie w swoich miejscach i zaprawił je razem. I noc, a przez światło i ciemny koń pracował, a wkrótce wielki mur wzrastał wokół pałaców, że same bogowie budowli.

"Jaką nagrodę będzie zadowolony, poprosi o pracę dla nas?" Bogowie pytali siebie.

Odin poszedł do nieznajomego. "Dziwamy w pracy, a twój koń robią dla nas" – powiedział. "Nikt nie może wątpić, że Wielki Mur Asgard zostanie zbudowany przez pierwszy dzień lata. Jaką nagrodę twierdzisz? Będziemy mogli na ciebie gotowy. "Ojciec bogów", powiedział: "O Odin, nagroda, prosi o moją pracę jest słońce i księżyc, a Freya, który patrzy na kwiaty i trawy, dla mojej żony".

Teraz, gdy odin usłyszał, że był strasznie rozgniewany, za cenę, który nieznajomy poprosił o pracę, był ponad wszelkimi cenami. Poszedł wśród innych bogów, którzy wtedy budują ich błyszczące pałace w Wielkiej Murach, a on powiedział im, co zwrócił nagradzanie nieznajomego. Bogowie powiedzieli: "Bez słońca, a księżyc świat wolał." A bogini powiedzieli: "Bez Freyi wszystko będzie mrokiem w Asgardie" Ale ten, który był w towarzystwie bogów mówił. Był Loki, bycie, który tylko połowa należała do bogów; Jego ojciec był wiatrem. "Niech nieznajomy zbudował okrągły Abergardę ściany", powiedział Loki, "i znajdę sposób, aby sprawić, że zrezygnuje z trudnej okazji, który zrobił z bogami. Idź do niego i powiedz mu, że ściana musi być zakończona pierwszym dniem lata, a jeśli nie skończy się ostatniego kamienia, cena, którą prosi, nie zostanie mu dane."

Bogowie poszli do nieznajomego i powiedzieli mu, że jeśli ostatni kamień nie był położony na ścianie na pierwszym dniu lata, nie Sol, Sol, Słońce i Księżyc, ani Freya zostaną mu dana. A teraz wiedzieli, że nieznajomym był jednym z gigantów.

Giganta i jego wielki koń spychały ścianę szybciej niż wcześniej. W nocy, podczas gdy gigant spał, koń pracował nad, ciągnącym kamieniami i kładąc je na ścianie ze swoim wielkim przednim. I dzień po dniu ściana wokół Asgardu wzrosła wyższa i wyższa.

Ale bogowie nie mieli radości widząc, że wielka ściana wzrasta wyższa i wyższa wokół ich pałaców. Gigant i jego koń skończyli pracę pierwszego dnia lata, a potem wziął słońce, księżyc, Sol i Mani, i Freya z nim.

ale Loki nie był zakłócany. Powiedział Bogu, że znajdzie sposób, aby zapobiec mu wykończenia swojej pracy, a zatem sprawił, że gigantyczny utracił straszną cenę, którą prowadził Odin, aby go obiecał.

Było to trzy dni Czas letni. Cała ściana była wykończona z wyjątkiem bramy. Nad bramą można umieścić kamień. A olbrzym, zanim poszedł spać, zbukał konia ciągnąć wielki blok kamienia, aby mogli umieścić go nad bramą rano, a więc zakończyć pracę dwa pełne dni przed latem.

Stało się to piękna noc księżyca. Svadilfare, wielki konia olbrzyma, ciągnął największy kamień, jaki kiedykolwiek ciągnął, kiedy zobaczył małą klacz w kierunku dalej. Wielki koń nigdy nie widział tak dość małej klaczy i spojrzał na nią ze zdziwieniem.

"Svadilfare, niewolnik", powiedział do niego mała klacz i poszedł z przeszłością.

Svadilfare odłożył kamień, który ciągnął i wezwał do małej klaczy. Wróciła do niego. "Dlaczego nazywasz mnie" Svadilfare, Slave "? powiedział wielki koń.

"Ponieważ musisz pracować w nocy i dzień dla swojego mistrza" – powiedziała mała klacz. "Pracujesz, pracując, pracując i nigdy nie pozwala ci się bawić. Odważyłeś się nie opuszczać tego kamienia i przychodzisz do mnie i bawisz się ze mną."

"Kto ci powiedział, że nie ośmielę się tego robić? " powiedział Svadilfare.

"Wiem, że nie masz tego nie rób", powiedziała mała klacz, a ona wyrzuciła pięty i biegła przez kamienistą łąkę.

Teraz prawda jest że Svadilfare był zmęczony dzień roboczy i noc. Kiedy zobaczył małą klacz galopując, został nagle niezadowolony. Zostawił kamień, który ciągnął na ziemi. Wyglądał zaokoje się i zobaczył małą klacz, patrząc na niego. Gwałtował się za nią.

Nie dogonił się na małą klacz. Poszła szybko przed nim. On poszedł na Moonlit Meadow, obracając się i patrząc wstecz teraz i znowu w Wielkiej Svadilfare, która przyszła mocno po nią. W dół górskiej Mare poszedł, a Svadilfare, który teraz cieszył się w swobodę i świeżością wiatru, aw zapachu kwiatów, wciąż podążał za nią. Dzięki porannym świetle przyszli w pobliżu jaskini, a mała klacz wszedł do niego. Przeszedli przez jaskinię. Wtedy Svadilfare dogoniła na małą klacz, a oboje wędrowali razem, mała klacz opowiada historie Svadilfare o karłowatach i elfach.

Przybyli do gaju i zatrzymali się w nim, mała klacz Grając tak ładnie z nim, że wielki koń zapomniał o tym, że czas przechodzi. A kiedy byli w gaju, gigant idzie w górę iw dół, szukając swojego wielkiego konia.

Przyjechał rano na ścianę, spodziewając się umieścić kamień nad bramą i wykończ jego Praca. Ale kamień, który miał być podniesiony, nie był blisko niego. Wezwał Svadilfare, ale jego wielki koń nie przyszedł. Poszedł go szukać, a on szukał wysunięcia góry i szukał tak daleko na ziemię jak dziedzina gigantów. Ale nie znalazł svadilfare Powiedzieli sobie nawzajem, że gdyby nie skończyli wieczorem, nie muszą dawać Solu i Mania do giganta, ani dziewica Freya być jego żoną. Godziny letni dzień przeszły, a olbrzym nie wzbudził kamienia nad bramą. Wieczorem przyszedł przed nimi.

"Twoja praca nie jest zakończona", powiedział Odin. "Zmusiłeś nas i nbsp; do trudnej okazji, a teraz nie musimy tego zatrzymać z tobą. Nie otrzymasz Sol i Mani ani dziewiczych Freya."

"Tylko ściana, którą zbudowałem, jest tak silny, że go rozerwał "- powiedział gigant. Próbował rzucić jedną z pałaców, ale bogowie położyli na niego ręce i pchnął go poza ścianą, którą zbudował. "Idź i kłopoty Asgard nie więcej", rozkazał Odin.

następnie Loki wrócił do ASGARD. Powiedział bogom, jak przekształcił się w małą klacz i doprowadził Svadilfare, wielki konia olbrzyma. A bogowie siedzieli w swoich złotymi pałacach za wielkim murami i cieszę się, że ich miasto było teraz bezpieczne, a że żaden wróg nigdy go nie wprowadził ani go obalić. Ale Odyn, ojciec bogów, jak siedział na jego tronie, był smutny w jego sercu, smutno, że bogowie dostali ściany zbudowany przez sztuczkę; że przysięgi zostały złamane, a cios uderzył w niesprawiedliwość w ASGARD.