Gillie DHU (Szkocka bajka)

raz i nbsp; Dużo dziewczynki, nazwana Jessie, wędrowała w drewnie i straciła drogę. To był czas letni, a powietrze było ciepłe. Wędrowała dalej, próbując znaleźć w jej stronę domu, ale nie mogła znaleźć ścieżki z drewna. Zmierzch przyszedł i zmęczony i footsore usiadł pod jodłą drzewa i zaczął płakać.

"Dlaczego płaczesz, mała dziewczynka?" Powiedział głos za nią.

Jessie rozejrzał się i zobaczył ładny mały człowiek ubrany w mech i zielonych liści. Jego oczy były ciemne, a jego włosy były czarne jak czarne, a jego usta były duże i wykazały sto białe zębów tak małe jak perły nasion. Uśmiechał się wesoło, a jego kremowo-żółte policzki były wściekłe, a jego oczy miękkie i uprzejmie. Rzeczywiście, wydawał się tak przyjazny, że Jessie dość zapomniał bać się bać.

"Dlaczego płaczesz, mała dziewczynka?" zapytał ponownie. "Krople łzawe spada jak rosy na niebieskich kwiatach na nogach!"

"Straciłem drogę", Sobbed Jessie", a noc nadchodzi."

"Nie płacz, mała dziewczynka", powiedział delikatnie. "Powiem cię przez drewno. Znam każdą ścieżkę-the ścieżka królika, ścieżka Hare, ścieżka lisa, ścieżka kozy, ścieżka jelenia i ścieżka mężczyzn."

"Och, dziękuję! Dziękuję Ci!" zawołał Jessie, jak wyglądała maleńkim człowiekowi w górę iw dół i zastanawiał się, żeby zobaczyć jego dziwne ubrania.

"Gdzie mieszkasz, mała dziewczynka?" zapytał, że Podążaj za mną, a dojdziesz do domu, zanim gwiazdy wyjdą, by zaglądać do nas przez drzewa. Poszedł tak szybko, że obawiała się, że może stracić z oczu, ale odwrócił się ponownie i uśmiechnął się i uderzył. A kiedy zobaczył, że wciąż była daleko, tańczył i kręcił się, aż pojawiła się. Potem przerażał dalej.

na długości Jessie dotarł do krawędzi drewna, a Oh, radość! Był dom ojca obok niebieskiego jeziora. Potem mały człowiek, uśmiechając się, przykwił ją po pożegnaniu.

"Czy nie prowadziłem cię dobrze?" he Said – On powiedział. "Nie zapomnij mnie. Jestem Gillie DHU z bajki. Uwielbiam małe dziewczynki i chłopców. Jeśli kiedykolwiek straciłeś w drewnie, przyjdę i pomogę ci! Good-Bye, Mała dziewczynka! Good-Bye!"

i śmiejąc się wesoło, odróżniał i wkrótce stracił wzrok wśród drzew.