Liść z nieba (Duńska bajka)

wysoko tam, w cienkim czystym powietrzu, poleciał anioła z kwiatem z ogrodu niebiańskiego. Gdy całował kwiat, bardzo mały liść spadł do miękkiej gleby w środku drewna, i natychmiast wziął korzeń i wyrośnie i wysłał strzela wśród innych roślin.

"a Zabawny rodzaj poślizgu, że "powiedział rośliny.

A ani oset, ani pokrzywa spłucząca rozpoznała nieznajomego.

"To musi być rodzaj rośliny ogrodowej "- powiedział.

i szydzili; A roślina była wybierana przez nich jako rzecz z ogrodu.

"Gdzie przychodzisz?" zawołał wzniosłe osty, których liście są uzbrojone w ciernie.

"Dajesz sobie dużo miejsca. To wszystko bzdury – nie jesteśmy tutaj, aby cię wspierać! " natrafili.

i przyszedł zimę, a śnieg zakrył roślinę; Ale roślina nadaje się do śnieżnej pokrycia połysku, jak gdyby słońce świeciło na nim od dołu od góry. Kiedy pojawiła się wiosna, roślina pojawiła się jako obiekt kwitnący, piękniejszy niż jakakolwiek produkcja lasu.

i teraz pojawił się na scenie profesor botaniczny, który mógłby pokazać, co był w czerni i bieli. Sprawdził zakład i przetestował go, ale okazało się, że nie został uwzględniony w swoim systemie botanicznym; I nie mógł dowiedzieć się, jaką klasę należała.

"To musi być pewne podwładne gatunki", powiedział. "Nie wiem tego. Nie jest zawarty w żadnym systemie."

"Nie wliczony w żadnym systemie! " powtórzył osty i pokrzywy.

Wielkie drzewa, które stanąły wokół zobaczenia i usłyszeć; Ale nie powiedzieli, że nie słowo, dobre czy złe, co jest najmądrzejszą rzeczą do zrobienia dla ludzi, którzy są głupi.

Przeszedł las biedną niewinną dziewczynę. Jej serce było czyste, a jej zrozumienie zostało powiększone przez wiarę. Jej cała dziedzictwo była stara Biblia; Ale z jego stron powiedział do niej głos: "Jeśli ludzie chcą zrobić nas zła, pamiętaj, jak to powiedziano o Józefie. Wyobrazili zło w ich sercach, ale Bóg zamienił go dobrze. Jeśli cierpimy źle – jeśli jesteśmy źle zrozumiane i pogarszczeni – wtedy możemy przypomnieć sobie słowa go, który był czystością i samą dobrocią, a kto wybaczył i modlił się o tych, którzy go buforowali i przybili go do Krzyża. Dziewczyna stała wciąż przed wspaniałą rośliną, której wielkie liście wydychały słodki i orzeźwiający zapach, a których kwiaty błyszczały jak kolorowy płomień w słońcu; A z każdego kwiatu pojawił się dźwięk, jakby ukryty wewnątrz siebie głęboką fontem melodii, że tysiące lat nie mógł wyczerpać. Z pobożnym wdzięcznością dziewczyna spojrzała na tę piękną pracę Stwórcy i pochylił jedną z oddziałów w kierunku oddychania w jego słodycz; I światło powstało w jej duszy. Wydawało się, że ma swoje serce; I chętnie wyrwałaby kwiat, ale nie mogła podjąć decyzji, by się złamać, bo wkrótce zniknęłaby, gdyby tak zrobiła. Dlatego dziewczyna wziął tylko jeden liść i położył go w swojej biblii w domu; I leżało tam dość świeże, zawsze zielone i nigdy nie zanikanie.

Wśród stron Biblii przechowywano; A, z Biblii, był położony pod głową młodej dziewczyny, kiedy, kilka tygodni później leżała w swojej trumnie, z uroczystym spokojem śmierci na jej łagodnej twarzy, jak gdyby ziemia pozostaje nękać imprezy prawdy Teraz stała przed jej twórcą.

Ale wspaniała roślina nadal kwitła bez w lesie. Było to prawie jak drzewo, na którym patrzy; A wszystkie ptaki przejścia ukłoniły się przed nim "Nigdy tu nie zachowaliśmy".

i czarne ślimaki faktycznie splunęły na kwiat Zbierał osty i krzewów, aby spalić je za popiół. Wspaniała roślina została umieszczona w swoim pakiecie.

"Należy go użyte", powiedział; I tak powiedział, więc zrobione.

Ale wkrótce potem król kraju był zaniepokojony straszliwym depresją duchów. Był zajęty i pracowity, ale to nie było dobre. Czytali go głęboko i nauczyli książki, a następnie czytają z najlżejszego i najbardziej powierzchownego, że mogą znaleźć; ale nie było żadnego użycia. Wtedy jeden z mędrców świata, do kogo złożyli, wysłali posłaniec, by powiedzieć królowi, że był jeden środek, aby dać mu ulgę i wyleczyć go. Powiedział:

"W kraju króla rośnie w lesie rośliny niebiańskiego pochodzenia. Jego wygląd jest zatem, a zatem. Nie można go mylić."

"Masz ochotę na to, że został wzięty do mojego pakietu i spalony do popiołów dawno temu "- powiedział Subinera; "Ale nie wiedziałem lepiej"

"Nie wiedziałeś lepiej! Ignorancja ignorancji!"

i te słowa Swiakerda może dobrze zabrać do siebie, bo byli dla niego przeznaczone, a dla nikogo innego.

nie znaleziono innego liścia ; Jedynym leżał w trumnie martwej dziewczyny, a nikt nic o tym nie znał.

i król sam, w jego melancholii, wędrowali na miejscu w drewnie.

"Oto, gdzie roślina stała" – powiedział; "Jest to święte miejsce"

i miejsce otoczona była ze złotą poręczą, a strażnik został umieszczony tam.

profesor botaniczny napisał długi traktat na niebiańskiej roślinie. Za to był złocony, a to złocenie pasowało mu i jego rodzinę bardzo dobrze. I rzeczywiście była najbardziej przyjemną częścią całej historii. Ale król pozostał tak niski jak poprzednio; Ale że zawsze był, przynajmniej więc wartownik powiedział.