Najpiękniejsza róża świata (Hans Andersen)

Jedna potężna królowa zebrała kwiaty wszystkich sezonów, wszystkie części świata. I większość róż, ulubionych kolorów królowej, róż wszystkich odmian i gatunków – z dzikich i kolczastych biodrach różanych z pachnącymi liśćmi do najpiękniejszych róż Prowansji. Roześmiali się wzdłuż ścian pałacu, otaczające kolumny i okna, zerwając się do korytarzy i rozciągały się do sufitów Pałacu Pere. Jaka jest urocza różnorodność zapachów, kształtów i kolorów w ogrodzie królowej!

Ale w pałacu zdominowały smutek i żal. Królowa leżała na śmiertelnym łóżku; Lekarze przewidzieli swoją ścisłą śmierć.

- jedyne środki do uratowania królowej – powiedział jeden z lekarzy – przynieś jej najpiękniejszą różę świata, godło najczystszej miłości. Królowa nie umrze, jeśli zobaczą tę różę przed zamknięciem oczu na zawsze.

i oto wszystkie małe do wielkich do sypialni królowej z różnorodnymi różami, ale niestety, wśród nich nie było taki, który dałby jej uzdrowienie. A róża zalana w ogrodach miłości! Ale co dokładnie było?

i śpiewacy śpiewali o najpiękniejszej róży świata, ale wszyscy śpiewali. Następnie kliknął Klich w całym kraju, zwrócił się do wszystkich serc, które pokonały miłość.

- Nikt jeszcze nie nazwał prawdziwej róży! – powiedział mądry człowiek. – Nikt nie wskazał, gdzie jest kwiecień. Nie z trumien z Romeo i Juliet, nie z grobu Valvolgi, – chociaż róże z ich grobów na zawsze dają słodki aromat w transferach i piosenkach, – nie z zamkniętych mieczy Viklrid, a nie z świętej krwi To pękło z klatki piersiowej bohatera, która jest słupem dla swojej ojczyzny, choć nie ma śmierci słodszego niż ten, nie ma róży czerwieni, niż rozlany za krew domową! I nie jest poświęcony jej młodym życiu człowiekowi, który spędza lata przez lata, całe dni i długie bezsenne noce, opiekujące się magiczną różą nauki!

- Wiem, gdzie kwiecień i róża! – powiedziała szczęśliwa matka, która przyszła do łóżka Królowej z małym dzieckiem w rękach. – Wiem, gdzie szukać najpiękniejszej róży świata – emblemat wyższej, najczystszej miłości. Kwiecień na rumieniec kaczki moich ładnych okruchów, kiedy ona, tworząc sen, upada zabawne oczy i miłość i czułość uśmiecha mnie!

- ta róża jest piękna, ale jest jeszcze piękniejsza! – powiedział mędrzec.

- Avizhzh, jest o wiele piękniejsza! – Powiedziała jedna z kobiet. "Widziałem ją. Święta ta róża nie jest na świecie, ale była blada jak płatki róż herbaty. Widziałem ją na policzkach królowej; Zdjąła królewską koronę i przeszła całą długą, nieznośną noc, wślizgając swoje chore dziecko, płacze nad nim, całując go, gdy tylko będzie mógł się modlić, aby mieć w godzinę strachu na swoje dziecko!

- święty biały róży żal, jego wielka moc, ale nadal nie jest róża!

- zobaczyłem ją, najpiękniejszą różę świata, widział przed ołtarzem Pana! – przemówił pobożny stary biskup. "Świeciła jako lekka twarz anioła. Młode dziewczyny poszły do ​​komunii, aby odnowić ślub, podany podczas chrztu, a na świeżych córek latały czerwone i białe róże. A obok ołtarza była jedna młoda dziewczyna; Wszystkie dusze, pełne niebiańskiej czystości i miłości, wzrosły do ​​Boga. Tutaj jest czysta, wyższa miłość!

- błogosławiony jest taka miłość, ale nikt nie nazwał najpiękniejszej róży świata! – powiedział mędrzec.

Nagle wszedł mały syn królowej; W jego oczach łzy blinylowe, policzki były mokre; Ma dużą otwartą książkę w aksamicie ze srebrnymi łącznikami.

mama! – powiedział chłopiec. – Słuchaj, że właśnie przeczytałem!

, a dziecko usiadło w dół kręgu pacjenta i czytałem z książki o tym, który dobrowolnie zmarł na krzyżu Rady Ratowania wszystkich ludzi, nawet Rady, które nie urodzili się!

- Nie więcej niż ta miłość!

A policzki Królowej są zarobki, oczy szeroko otwarte: widziała, że ​​miała listę Najważniejsza róża świata nagle na życie świata. Rozlane na krzyżu!

- Widzę to! "Powiedziała. – a zaufanie nie umiera tego, który widział tę różę, najpiękniejszą różę świata!