Bajki ludowe
Bajki autorskiesułtan maaj'noon miał siedmiu synów i dużego kota, z których wszyscy był bardzo dumny.
Wszystko poszło dobrze do pewnego dnia kot poszedł i złapał łydkę. Kiedy powiedzieli sułtanowi, powiedział: "Cóż, kot jest mój, a łydka jest moja". Powiedzieli więc: "Och, w porządku, mistrz" i pozwól spadku materii.
kilka dni później kot złapał kozę; A kiedy powiedzieli sułtanowi, powiedział: "Kot jest mój, a koza jest moja;" I tak ustalenie go ponownie.
dwa dni bardziej minęły, a kot złapał krowy. Powiedzieli Sułtanie, a on zamykał ich "moim kotem i moją krową".
Po kolejnych dwóch dniach kot złapał osła; ten sam wynik.
Następnie złapał konia; taki sam wynik.
Następna ofiara była wielbłąda; A kiedy powiedzieli sułtanowi, powiedział: "Co się z tobą dzieje? To był mój kot, a mój wielbłąd. Wierzę, że nie lubisz mojego kota i chcę, żeby zabił, przynosząc mi opowieści o tym każdego dnia. Niech jeść, co chce."
w bardzo krótkim czasie złapał dziecko, a potem pełnoletni mężczyzna; Ale za każdym razem, gdy Sułtan zauważył, że zarówno kot, jak i jego ofiara byli jego, i nie myśleli, że nie więcej Ludzie idący na wodę lub zwierzęta na pastwisku i je je.
w końcu niektórzy ludzie wyrwali odwagę; I pójście do sułtana, powiedział: "Jak to jest, mistrz? Jako jesteś naszym Sułtanem, jesteś naszym obrońcą, – powinieneś być, -Y pozwoliłeś tego kota robić, jak się podoba, a teraz mieszka tylko poza miastem, a zabija wszystko, co żyje w ten sposób, podczas gdy w ten sposób Noc wchodzi do miasta i robi to samo. Teraz, co na ziemi musimy zrobić?"
ale maajnoon odpowiedział:" Naprawdę wierzę, że nienawidzisz mojego kota. Przypuszczam, że chcesz, żebym go zabił; Ale nie zrobię czegoś takiego. Wszystko, co je, jest moje Ale to nie naprawiła sprawy, ponieważ, kiedy znalazło nikogo, nikt ten sposób, przesunął swoje kwatery również.
Więc skargi wlewały się, aż do ostatniego Sułtana Maajnoon wydał rozkazy, że jeśli ktoś przyszedł Aby zawrzeć oskarżenia przeciwko kota, miał zostać poinformowany, że mistrz nie mógł być widoczny.
Kiedy wszystko się stało, aby ludzie nie pozwolą ich zwierzętom, ani nie wyszli, kota poszedł dalej do kraju, zabijanie i jedząc bydło, i ptactwo, a wszystko, co przyszło.
Pewnego dnia Sułtan powiedział do sześciu swoich synów: "Zamierzam spojrzeć na kraj dzisiaj; przyjdź ze mną Pan Sit-in-the-Kitchen.
Cóż, poszli i obecnie przyszedł do grubego. Ojciec był z przodu, a sześciu synów podąża za nim, kiedy kot wyskoczył i zabił trzy ostatnie.
wykrzyje się, "Kot! Kot!" A żołnierze poprosili pozwolenie na poszukiwanie i zabić go, które sułtan łatwo udzielał, mówiąc: "To nie jest kot, to jest południe. Zrobił mnie ode mnie moich własnych synów."
Teraz nikt nigdy nie widział Noondah, ale wszyscy wiedzieli, że to straszna bestia, która może zabić i jeść wszystkie inne żywe istoty.
Kiedy Sułtan zaczął bemoanowi utratę swoich synów, niektórzy z tych, którzy go słyszeli: "Ach, Mistrzu, ten Noondah nie wybiera swojej zdobyczy. Nie mówi: Powiedział, że to twój kot, a to, co jadło, było twoim, a teraz zabił twoich synów, a my nie wierzymy, że wahałby się jeść nawet ty."
i powiedział:" Obawiam się masz rację p>
Teraz, gdy Minaaah Jetchonee, siódmy syn, usłyszał, że jego bracia zostali zabici przez Noondah, powiedział do swojej matki, "ja też pójdzie, że może mnie zabić, jak i moich braci, Albo go zabiję."
Ale jego matka powiedziała:" Mój syn, nie lubię cię idziesz. Te trzy są już martwi; A jeśli jesteś zabity też, nie będzie to jedna rana na moim sercu?"
"Niemniej jednak "powiedział," Nie mogę pomóc w przejściu; Ale nie mówić ojca. I wziął wielką włócznię, tak ostrą jak brzytwy, a miecz, zbukał ją pożegnanie i odszedł.
Jak zawsze został w domu, nie miał bardzo jasnego pomysłu, co idzie polować na; Więc nie poszedł daleko poza przedmieścia, kiedy, widząc bardzo dużego psa, stwierdził, że to zwierzę, który był po; Więc zabił go, przywiązał do niego liny, i przeciągnął go do domu, śpiew,
"Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi".
Kiedy jego matka, która była na górze, usłyszała go, spojrzała przez okno, i widząc, co przyniósł, powiedział: "Mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi".
Więc opuścił tuszę na zewnątrz i wszedł, aby o tym porozmawiać, a jego matka powiedziała: "Moja droga chłopca, Noondah jest znacznie większym zwierzęciem niż to; Ale gdybym był tobą, dałbym firmę i zostałem w domu."
"Nie, rzeczywiście", zawołał; "Nie pozostając w domu dla mnie, dopóki nie spotkałem i walczyłem noondah" Obecnie widział kota cywetowego i wierząc, że jest to zwierzę, który był w poszukiwaniu, zabił go, związany i przeciągnął go do domu, śpiewu,
"Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
Kiedy jego matka zobaczyła kot cywetowy, powiedziała:" Mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi ". I rzucił je las, i widząc większy kot niż ostatni, zabił go, związany, i przeciągnął go do domu, śpiewu,
"Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
Ale bezpośrednio jego matka widziała to, musiała mu powiedzieć, jak wcześniej", mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi ".
Oczywiście był bardzo zaniepokojony tym; A jego matka powiedziała: "Teraz, gdzie spodziewasz się znaleźć tego Noondah? Nie wiesz, gdzie to jest, a ty nie wiesz, jak wygląda. Zachorujesz to; Nie szukasz tak dobrze, jak ty. Przyjdź, zostań w domu."
Ale powiedział:" Są trzy rzeczy, z których to zrobię: umrę; Znajdę Noondah i zabiję go; lub wrócę do domu nieudany. W każdym razie jestem znowu. "Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
Oczywiście jego matka musiała mu powiedzieć, po raz kolejny, "Mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi."
Po wielu argumentach, w którym perswazja jego matki, jak zwykle, bezskutecznie, nie wyszedł ponownie, idzie dalej niż kiedykolwiek, kiedy złapał żyrafa; A kiedy go zabił, powiedział: "Cóż, tym razem odniosłem sukces. To musi być Noondah. " Więc ciągnął go do domu, śpiewał,
"Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
znowu jego matka miała Zapewnić go: "Mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi". Następnie wskazała mu, że jego bracia nie biegli o polowaniu na Noondah, ale pobyt w domu uczestniczy w własnym biznesie. Ale, zauważyć, że wszyscy bracia byli podobni, wyrażał jego determinację, by trzymać się jego zadania, dopóki nie przyszedł do pomyślnego zakończenia i odszedł ponownie, wciąż większą odległość niż wcześniej.
przechodząc przez Wilderness wywołał nosorożec śpi pod drzewem, i odwracając się do swoich opiekunów, zawołał: "W końcu widzę Noondah."
"Gdzie, Master?" Wszyscy płakali, chętnie.
"Tam, pod drzewem".
"OH-H! Co powinniśmy zrobić?" zapytali.
i odpowiedział: "Przede wszystkim pozwól nam zjemy nasze wypełnienie, a potem zaatakujemy go. Znaleźliśmy to w dobrym miejscu, choć jeśli nas zabija, nie możemy tego pomóc p>Potem Mkaaah Jetchonee powiedział: "Każdy z was bierze dwa pistolety; Połóż jeden obok ciebie i weź drugą w rękach, a we właściwym czasie pozwól nam wszystkim ogniu na raz."
i powiedzieli:" W porządku, Master."
Więc kręcili się ostrożnie przez krzaki i poszli na drugą stronę drzewa, z tyłu nosorożca; Potem zamknęli, aż byli dość blisko i wszyscy wystrzelili razem. Bestia podskoczyła, pobiegł trochę droga, a potem upadła martwa.
Związują go, i ciągnęły go przez dwa całe dni, aż dotarli do miasta, kiedy Minaaah Jetchonee zaczął śpiewać>
"Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
Ale otrzymał tę samą odpowiedź z matki: "Mój syn, to Nie jest Noondah, zjadacz ludu."
i wielu osób przyszedł i spojrzał na nosorożec i bardzo mi przykro dla młodego mężczyzny. Jeśli chodzi o jego ojca i matki, oboje błagali go, by się poddali, jego ojciec oferujący dać mu coś, co posiadał, jeśli pozostanie w domu. Ale powiedział: "Nie słyszę tego, co mówisz; Good-Bye, "i znów się wyłączy.
Tym razem nadal zwiększył odległość od jego domu, a na koniec zobaczył słonia śpi w południe w lesie. Następnie powiedział do swoich opiekunów: "Teraz znaleźliśmy Noondah."
"Ach, gdzie on jest?" Powiedział, że.
"tam, w cieniu. Widzisz to?"
"Och, tak, mistrz; Czy mamy go maszrzec? Myślę, że najlepiej, niech jeden mężczyzna ukradł się blisko i zobaczy, w którą stronę jest odwrócona. i dobrze na to spojrzał. Kiedy wrócił w ten sam sposób, jego mistrz zapytał: "Cóż, jakie są wiadomości? Czy to noondah?"
"Nie wiem", odpowiedział Keeroboto; "Ale myślę, że jest bardzo mało wątpliwości, że tak jest. Jest szeroki, z bardzo dużą głową, a także dobroć, nigdy nie widziałem takich dużych uszu!"
"W porządku "- powiedział Mkaaah Jetchonee; "Daj nam jeść, a potem idź na to."
Więc wzięli swoje ciasta strzałki, a ich melasa ciastka i jedli, dopóki nie były całkiem pełne.
Potem powiedział młodzież Dla nich: "Moi ludzie, dziś jest być może ostatnim, kiedykolwiek zobaczymy; Więc weźmiemy się ze sobą. Ci, którzy mają uciec, a ci, którzy umierają, umrą; Ale jeśli umrę, pozwól tym, którzy uciekają, mówią moją matkę i ojciec, aby nie żałować dla mnie. Nikt z nas nie umrze, proszę Boże. Ale powiedział: "Nie ma planu, tylko nie wpuść cały ogień na raz."
Cóż, wystrzelili wszystkie od razu, a natychmiast słonia podskoczył i oskarżony o nich. Wtedy taki lot samolotowy jak był! Rzucili swoje broń i wszystko, co nosili, i stworzyli na drzewach, które wspięli się z zaskakującą alacrity.
Co do słonia, trzymał się prosto, aż spadł w pewną odległość.
Wszyscy pozostali na drzewach od trzech do szóstej rano, bez jedzenia i bez odzieży.
Młody człowiek siedział w swoim drzewie i uderzając gorzko, mówiąc: "Don "Dokładnie wiesz, jaka jest śmierć, ale wydaje mi się, że musi być bardzo podobny". Jak nikt nie widział nikogo innego, nie wiedział, gdzie byli jego towarzyszy, i choć chciał zejść z drzewa, pomyślał: "Może Noondah jest tam poniżej, i zjedz mnie".>
Każdy asystent był dokładnie tym samym naprawą, chcąc zejść, ale boi się, że Noondah czekał, by go zjeść.
Keeroboto widział słoń, ale bałem się zejść sam, mówiąc: "Być może choć spadł, nie jest martwy". Ale obecnie zobaczył, że psa podchodzi do tego i zapach, a potem był pewien, że nie żyje. Potem zszedł z drzewa tak szybko, jak mógł i dał krzyk sygnału, który odpowiedział; Ale nie jestem pewien, skąd przyszedł odpowiedź, powtórzył krzyk, uważnie słuchając. Kiedy odpowiedział, że poszedł prosto do miejsca, z którego przystąpił dźwięk i znalazł dwóch swoich towarzyszy w jednym drzewie. Im powiedział: "Chodź; schodzić; Noondah nie żyje ". Szybko zasiadli i polowali dookoła, aż znaleźli swojego mistrza. Kiedy powiedzieli mu, że wiadomości, zszedł również; A po niewielkich pracowników wszyscy zebrali się razem i podniósł swoje broń i ubrania, i byli w porządku. Ale wszyscy byli słabi i głodni, więc spoczywali i zjadli trochę jedzenia, po czym poszli do zbadania swojej nagrody To jest to! To jest to!" I wszyscy zgodzili się, że to było
Noondah, zjadacz ludzi."
był naturalnie, całkiem zdenerwowany, gdy jego matka odpowiedziała:" Mój syn, to nie jest Noondah, zjadacz ludzi. " Ona dalej powiedziała: "Biedny chłopak! Jakie kłopoty przeszedłeś. Wszyscy ludzie są zdumieni, że jeden młody powinni mieć tak wielkie zrozumienie!"
wtedy jego ojciec i matka zaczęli ponownie ich błagodzić, a wreszcie uzgodniono, że ta następna podróż powinna być jego ostatniego, niezależnie od tego, co ostatni Rezultat może być P>
Rano ugotowali swój ryż i jedli, a potem Minaaah Jetchonee powiedział: "Obejdźmy teraz po górę i spojrzeć na całym kraju z szczytu". I poszli i poszli, aż po długim, zmęczeni, gdy dotarli do góry, gdzie usiedli do odpoczynku i tworzą swoje plany.
Teraz, jeden z uczestników, o imieniu Shindaa'No, Chodząc o tym, rzuć oczy na bok góry, a nagle zobaczył wielką bestię około połowy drogi; Ale nie mógł wyrazić wyglądu wyraźnie, ze względu na odległość i drzewa. Dzwoniąc do swojego mistrza, wskazał mu mu, a coś w sercu Minaaah Jetchonee'a powiedział mu, że to Noondah. Aby się upewnić, jednak wziął pistolet i włócznię i podzielił się częściowo na górę, aby uzyskać lepszy widok.
"Ach", powiedział, "To musi być Noondah. Moja matka powiedziała mi, że jego uszy były małe, a te są małe; Powiedziała mi, że Noondah jest szeroki i krótki, podobnie jak to; Powiedziała, że ma dwie plamy, jak kot cywetowy, a są plamy; Powiedziała mi, że ogon jest gruby i jest gruby ogon. To musi być noondah."
Potem wrócił do swoich opiekunów i zbukali je serdecznie, co zrobili. Następnie powiedział im, że zostawili każdą niepotrzebną rzeczą, ponieważ gdyby musieli biegać, byliby lepiej bez obciążenia, a jeśli byli zwycięscy, mogli powrócić do swoich towarów.
Kiedy dokonali wszystkich swoich ustaleń Zaczęli w dół góry, ale kiedy mieli około połowy drogi Keeroboto, a Shindaano bali się. Potem powiedziała im młodzież: "Och, chodźmy; Nie bój się. Wszyscy musimy żyć i umrzeć. O czym się boisz? " Tak więc zachęcani, poszli dalej.
Kiedy zbliżyli się w pobliżu miejsca, Minaah Jetchonee rozkazał im zdjąć całe swoje ubrania z wyjątkiem jednego kawałka i umieścić to mocno na ich ciałach, tak że jeśli jeśli oni musiałem biegać, nie zostaną złapani przez ciernie lub gałęzie.
Więc kiedy zbliżyli się do bestii, zobaczyli, że spała, a wszyscy zgodzili się, że była to Noondah.
p>Wtedy młody człowiek powiedział: "Teraz słońce jest ustawione, powinniśmy się do niej strzelać, albo pozwolić na rano?"i wszyscy chcieli strzelać raz, i zobaczymy, jaki byłby wynik być bez dodatkowego podatku od ich nerwów; Dlatego zorganizowali, że wszyscy powinni ogniować razem Noondah nie poruszył się; że jedna dawka była wystarczająca. Niemniej jednak wszyscy się odwrócili i oszalali na szczyt góry. Tam jedli i odpoczywali na noc.
Rano zjadli ich ryż, a potem zszedł, aby zobaczyć, jak sprawy były, kiedy znaleźli bestię leżącą martwych.
po Odpoczynek i jedzenie, rozpoczęli homeward, przeciągając z nimi martwą bestię. W czwartym dniu zaczął wskazać zanik, a opiekuncy chcieli go porzucić; Ale Mikaah Jetchonee powiedział, że nadal przeciągną go, gdyby pozostała tylko jedna kość.
Kiedy zbliżyli się w pobliżu miasta, zaczął śpiewać,
"matka, mama, mam Przyjdź
z złych duchów, do domu>Och, matka, zabiłem
Noondah, zjadacz ludzi."
A kiedy jego matka spojrzała, płakała:" Mój synu, to jest Noondah, zjadacz ludzi."
Wtedy wszyscy ludzie wyszli, aby go powitać, a jego ojciec został pokonywany z radością i załadowali go z wyróżnieniem i zdobył go bogatą i piękną żonę; A kiedy umarł Mkaaah Jetchee, stał się sułtanem i żył długo i szczęśliwie, umiłowany przez wszystkich ludzi.