Pióro i atrament (Hans Andersen)

Dawno temu, kiedy kraje udało Królowie i cesarze, ludzie napisali nie rozpakowane, jak teraz, ale pióro ptaków. I tak się stało w ten sposób, stojąc na stole, zaczął się leczyć:

- Jakie wspaniałe teksty pojawiają się dzięki Me! Nie przestań się zastanawiać, ile wiem! Za każdym razem, gdy właściciel nie ma pióra i nie ma tego, który pojawia się na papierze: piękne wiersze, fantastyczne historie, liryczne piosenki lub może wyjątkowe opisy natury. Uwierz mi, przyjaciele, rzeczywiście, nie rozumiemy, gdzie mam taki talent.

- Możesz wymyślić! – Sojusznik wyśmiewany. – W rzeczywistości kochanie, nie wiesz, że jesteś tylko słoikiem z płynem, jest potrzebny do zniesienia mnie – pióro, ponieważ jest inspirowany codziennie: tworzą wiersz i historię pisania. Jeśli nie wierzysz, zapytaj osoby. – Nie mogę się zgodzić. Ile służycie? Również tydzień nie przejdzie, ale już utonąłeś! – Zauważyłem wywiad. – Jesteś moim asystentem.

Pióro nie cierpi na takich obrazów i oburzynie wykrzyknięte:

- głupie gier atramentowy!

Spór przerywany poeta, który zwrócił z koncertu umiejętności skrzypek. Mężczyzna był zafascynowany wspaniałą grą. W instrumencie wydawało się, że było niewyczerpane źródło dźwięków: Wydaje się, że jest zabawny falujący, to zabawne ptaki są zabawne, a następnie ryk w sosnowym boronie. Poeta wprowadziła, że ​​melodia jest leniwa z własnego serca.

Zadanie muzyka było trudne, jednak niezrównany opanowanie widzów wydawało się przyjemnością: miecz wydaje się być realizowany na Sznury, a skrzypce wydawały się niezależnie mówione przez uroczą melodię. Słuchając jej, zapomniano o artystce, który wszedł do gry serca i duszy.

na wrażeniu poety usiadł do stołu i napisał:

"byłoby nierozsądne i niesprawiedliwe, jeśli miecz i skrzypce były dumni ze swoich umiejętności. Jednak tak często, ludzie są pisarzami, naukowcami, artystami, wynalazkami ... przecież, w rzeczywistości tylko instrumenty we własnym talencie, które dały Bogu. Jego jeden honor i pochwał! Jesteśmy dumni z niczego! "

- jak? – Boldly złożył pióro, gdy poeta opuścił pokój. – Słyszał, jak główny odczytał głośno, co napisałem?

- to znaczy, te linie, które pojawiły się dziękuję? – Poprawił tusz. "Nie denerwuj się. Bycie moim asystentem jest wielkim honorem.

to dusza atramentu! – druformę zły pióro.

- Goose-Prostaco! – Dokuczany sąsiada.

Żaden z nich nic nie rozumiał. Tylko poeta nie mogła zasnąć: Wszyscy uzasadniono o skrzypce i jego niezrównanej umiejętności ... do niego z jednym honorem i pochwałami!

Zostaw komentarz!

Komentarz zostanie opublikowany po weryfikacji

Możesz zalogować się za pomocą swojej nazwy użytkownika lub zarejestrować się na stronie.