Śnieżka i Bagrynik (Bracia Grimm)

Jeden ogród; Wzrósł w tym ogrodzie dwa drzewa różowe i rozbłyski na jednej białej róże, a na drugim koszulkach; I to było dwoje dzieci, podobne do tych drzew, zwane jednym – śnieżnobiałym i przyjacielem – Bufrycik. Były tak skromne i dobre, takie pracowite i posłuszne, że nie było jeszcze na świecie; Tylko śnieżnobiały był jeszcze bardziej oferentowy niż łóżeczko. Kołyska ma więcej skoczył i pobiegł na łąkach i polach, zebranych kwiatów i łapanych motyli; I śnieżnobiały – i więcej siedzi w domu w pobliżu matki pomógł jej posiadać, a kiedy nie było pracy, czytając coś głosem. Obie siostry były tak kochane przez siebie, że gdyby zawsze były ręce, a jeśli śnieżnobiała się stało, powiem: "Zawsze będziemy razem", wtedy kołyska odpowie na jej: "tak długo, jak jesteśmy Żywy, nigdy nie będziemy rozwieścić. "A matka dodała:" Co będzie w jednym z was, pozwól im dzielić się drugim. Królik zjadł je z rąk z listu kapusty, dzikiej kóz paslava wraz z nimi, bawiący się ze skokami jeleń i ptaki pozostały siedzącymi na gałęziach i śpiewali różne piosenki, które tylko wiedział. I nie stało się katastrofy z siostrami. Gdyby byli, w lesie, zatrzymają się i przyjdą do nocy, leżą obok miękkiego mchu i spać tak rano; Matka wiedziała o tym i nigdy o nich nie martwiła się. W jakiś sposób trwali w lesie, obudzili się o świcie, widząc – siedząc wokół nich wspaniałe dziecko w białej sukni musującej. Wstała i spojrzała na nich, ale nic nie mówią i poszli do haku leśnego. Patrząc, widzieli, że spali na krawędzi otchłań i, najwyraźniej spadaliby w niej, jeśli w ciemności, chociaż jeden krok. I tutaj wyjaśnili, że prawdopodobnie był aniołem, który chroni dobre dzieci.

Snow White, a Craftker zachowała chaty w tak czystości, że było przyjemne do spojrzenia. Latem popylono Bufrynik. Każdego ranka, podczas gdy matka wciąż śpi, stawia kwiaty w pobliżu jej łóżka – od każdego drzewa na różę. Zimą, śnieżny biały zalał piec, wisząc na skupienie Kruk; A kotoł miedziany wywołał, jako złoto, a więc dobrze został oczyszczony. Wieczorem, kiedy spadł z białymi płatkami śniegiem, matka powiedziała:

- Idź, tablica i drzwi do zatrzasku z dużej książki. A dziewczyny siedzieli, sparta i słuchali. Wraz z nimi leżały na podłodze jagnięcej, ale za luźnym – białym Golobokiem, ukrywając głowę pod skrzydłem.

Wieczorem, siedzieli w spokoju, nagle ktoś znokautował na drzwi i poproszono, aby go odejść. Matka mówi:

- łóżeczko, drzwi, drzwi, jest pewne, niektórzy podróżnicy proszą o noc Ale to był niedźwiedź, który przeniósł swoją wielką głowę przy drzwiach. Cranberry płakał głośno i wskoczył, baranek w tym samym czasie, Golobok się spooked, a śnieżny wziął do matki w łóżku. Ale niedźwiedź nagle przemówił i powiedział:

- nie bój się, nie dotykam cię, jestem bardzo zamrażając i chcę się rozgrzać.

- Oh, ty, biedny niedźwiedź – powiedziała matka – cóż, leżąc bliżej ognia; Tylko wygląd nie spał płaszcz.

Następnie wykluczył:

- śnieg biały, łóżeczko, idź tutaj, niedźwiedzia nie dotknie cię, jest dobry.

dziewczyny zbliżyły się do bliżej, a potem baranek z gołąbą zatrzymał się również przestraszony niedźwiedź. Potem niedźwiedź i mówi:

- dzieci, huśtawka śnieżki z mojej płaszcza.

dziewczyny przyniosły miotłę i jak powinien niedźwiedź gruby; Rozciągnął się wokół paleniska i zaczął się bawić z przyjemności. Wkrótce są przyzwyczajeni do niedźwiedzia i zaczęli uchwycić z niezręcznego gościa. Wyciągnęli go do wełny, stali się plecami, zadanie go wokół pokoju lub wziął lędźwie i pobije go, a kiedy jechał, dobrze się roześmiali. A niedźwiedź go podobało, ale kiedy znudzili się zbyt wiele, krzyknął:

- Ach, dzieci, zostaw mnie przy życiu:

Wyślesz mi wiadomość, zielony nie zabijanie.

Kiedy nadszedł czas, aby iść do łóżka i wszyscy byli już w łóżkach, matka powiedziała niedźwiedzia:

- a ty już jesteś, Boże z tobą kłamać już tutaj, ukrywasz się z zimnej i złej pogody Od tego czasu niedźwiedź przyszedł do nich każdej nocy. Leżał wokół plamy i zawsze pozwolił dzieciom z nim grać; A więc do niego są przyzwyczajeni, że nawet drzwi nie zamykały, dopóki nie będą też kumpel mossida, teraz dostanę czas na zdobycie, – nie przyjdę do ciebie.

- gdzie pójdziesz, słodki niedźwiedź? – zapytał swój śnieżny biały.

- Muszę iść do lasu, moje skarby od złych krasnoludków do oglądania. Zimą, kiedy ziemia zamarza, nikt tam nie wraca; Ale teraz, gdy ziemia na słońcu rozmrożona i rozgrzała się, krasnoludy wciąż zabierze, rozpocznie się, zaczną szukać skarbów, dostarczonych i będą wyżarzone; I co wpadnie w nich w ręce, ukryj się w swoich jaskiniach, a nie tak łatwo je znaleźć.

Snow White był mocno zdenerwowany, że muszą się rozstać. Kiedy otworzyła drzwi, niedźwiedź, chodząc, uderzył w drzwi haczyka, przewrócił się i rzucił kawałek skór, – i wydawał się śnieżnobiała, jak błysnęło małe złoto; Ale nie była w tym pewna. Niedźwiedź szybko się pobiegł i wkrótce zniknął przez drzewa.

Po pewnym czasie matka wysłała dzieci do lasu do łącznie suchej. Znaleźli duże cięte drewno w lesie; Leżąc go na ziemi, a na pniu na trawie, coś skoczyło; Ale nie mogli zdemontować tego, co to jest. Podeszli bliżej, zobacz – stoi przed nimi Krasnolud, twarz tego jest stara, wszystko we zmarszczkach, długi szary broda. Końcówka brody wszedł do pęknięcia drzewa, a mężczyzna skoczył jak szczeniak na smyczy i nie wiedział, jak zdobyć brodę. Potarł czerwone płonące oczy i krzyknął:

- Cóż, co stoisz, nie można się zbliżyć i pomóc mi?

- i jak to jest z tobą, stało się mężczyzny ? – zapytał jego Bufrycik.

- głupia gęś, a ponadto "odpowiedział krasnoluda", chciałem drzewa do podziału, aby fajerwerki do rozproszenia; Jeśli jesteś gruby, to nasze dania szybko karmią, – ponieważ nie jesteśmy taką dyszą jak ty, niegrzeczni i chciwi ludzie. Klin Ustłowałem z powodzeniem, a wszystko poszło jako szlak, ale przeklęte drzewo było zbyt gładkie, oto klin przypadkowo i wyskoczył, drzewo tak szybko wyszło, że nie miałem czasu na wyodrębnienie mojej pięknej białej brody. Tutaj była rozdarta, a nie mogę odejść stąd. Co żałować, głupi tłuszcz? Fu, które jesteś martwy!

Dzieci stały się mocą ciągnięcia brody, ale wyciągnął nie mógł, – jest już bardzo miedzi.

- Będę prowadzić ludzi do zadzwonienia – powiedział BupryNik.

- ECH, głupi ty głowa! – Owinięty krasnolud. – Dlaczego ludzie dzwonią – jesteś tutaj, a dwie będą wystarczające. Lepiej jest wymyślić nic?

- jesteś trochę gorzki – powiedziała białogball, – myślę coś.

i dostała z moich kieszeni z małymi nożyczkami i wyciąć końcówkę brody. Gdy tylko krasnolud został wydany, wyciszony złapał torbę, pełen złota, ukryty pod korzeniami, wyodrębniając go stamtąd i zakazy samego siebie: "z ignorancji, odciąć kawałek tak wspaniałej brody, wędrówki!" Chwycił torbę na ramieniu i poszedł – nie spojrzała nawet na dzieci.

Wkrótce po tej śniegu biała i kołyska na złapanie ryb na lunch. Przyjechali do Creek, widzą – skacze nad wodą Duża konik polny, jak wiele do skakania zgromadzenia. Pobiegli i rozpoznali krasnolud.

- jesteś tam, gdzie się zebrałeś? – Zapytał swojego Bożego. – Nie chcesz wskoczyć do wody?

- Nie jestem taki głupi – krzyknąłem do jej krasnoluda, – nie widzę, że krawężniki mnie ciągną do siebie?

mężczyzna siedzi i złapał rybę, i wiatr, na kłopoty, zdezorientował brodę do koronki; A kiedy wykonana duża ryba Krasnolud nie ma wystarczających sił, aby go wyciągnąć; Ryba była silniejsza od niego i ciągnęła karło dla siebie. Gdy nie grał na trawę i na trzcinę, nie mogłem nic zrobić, a ja musiałem nurkować za moją rybą, ale przyciągnęła go do wody. Dziewczyny mają czas na czas, podniósł krasnolud i stały się brodą z odpadów. Ale nie wychodził, broda i lasy były mocno mieszane. Tylko jeden z lewej – dostać małe nożyczki i wyciąć brodę, – oto krasnolud wciąż kawałek brody. Widział go, zaczął krzyczeć:

- czy to coś, żaby są chude, brzydką twarz osoby? Mała, że ​​masz dla mnie brodę, a teraz zamierzają odciąć kolejny kawałek i najpiękniejsze? Nie mogę pokazać moich oczu twojemu oczom! Aby cię odebrać! – tutaj dostał worek z perełami, ukrytą w trzcinie, a nie mówiąc żadnych słów, trenować go gdzieś i zniknął do kamienia przybrzeżnego.

Stało się to szybko po wysłaniu do matki obu Córki w mieście kupić przędze., Igły, koronki i taśmy. A droga przeszła przez dolinę, gdzie wszędzie były ogromne fragmenty skał. I nagle widzieli na niebie dużego ptaka; Powoli okrążył się nimi, schodząc na dół, i usiadł, w końcu, w pobliżu skały. Potem usłyszeli ostry, współczujący krzyk. Pobiegli i zobaczyli okropne zdjęcie – orzeł złapał swojego starego znanego krasnoluda, zamieść. Dobre dzieci z zwyczajami były nauczane dla mężczyzny i stały się go w orła, żeby zabrać; I wydał, wreszcie orzeł jego zdobycz. Nie zrobił krasnoluda, by przyjść do jej strachu, ponieważ zaczął krzyczeć swojego cienkiego głosu:

- Czy nie jest to możliwe, że jest to bardziej ostrożne? Tutaj są wyśmiewane dla moich cienkich trenerów, a wszystko to rozerwały, wszystko jest teraz w dziurach, a ty jesteś taka jak, niezdarność i slowdry!

wziął wtedy karłowaty jego torbę z kamieniami szlachetnymi i znów uderza w jego jaskinię pod skałami. Ale dziewczyny są już przyzwyczajeni do jego niezwykłą; Kontynuowali podróż, przyszedł do miasta i dokonali zakupów.

w drodze do domu przez dolinę widzieli krasnolud: eliminując płaskie miejsce, krasnolud wylał klejnoty, bez podejrzewania, że ​​ktoś będzie Spóźnij się przez niego.. Wieczorne słońce spadło na musujące kamienie, i świecili tak pięknie i świecą z różnymi kolorami, które dzieci zatrzymały się i poprawiły na nich.

- Co stoisz, freezat? – krzyknął krasnoluda i popiół jako zacięty czerwony jako Cinnar Łyżwiarstwo przerażone krasnolud, ale dotarcie do jego leniwy nie miał czasu – niedźwiedź był już całkiem blisko. A krasnolud krzyknął w dużym horrorze:

- Drogi Mój Mer Bear, Odecz, Dam ci to wszystkie moje skarby! Spójrz na te wspaniałe klejnoty leżące przed tobą. Nie zabijaj mnie! Jakie są korzyści z ciebie z małego łapacza? Ale nie czujesz mnie na zębach; Jeść jest lepsze niż te dwie złe dziewczyny; Będą pyszne z smacznym kawałkiem, są gładko jak młode monety, jedz je do chwały Pana!

Ale niedźwiedź nie zwrócił uwagi na jego słowa i uderzył więc łapę złego mężczyzny on już nie różowy p>

Rozpoznali go głosem. Podszedł do niedźwiedzia, a nagle spadł niedźwiedziem kryjówki, a był piękny młody człowiek, ubrany na złoto.

- Byłem synem króla – powiedział – byłem zafascynowany przez ten zły krasnolud. Stał we mnie skarb, odwrócił mnie na dzikiego niedźwiedzia i zmuszony do życia w lesie, aż jego śmierć będzie mnie uwolnić od Char. A teraz byłem zemstą do niego.

i Snowball był żonaty i łóżeczko – dla jego brata; I wielkie skarby podzielili się nawzajem. Stara matka żyła przez wiele lat szczęśliwie i spokojnie wraz ze swoimi dziećmi. Dwa drzewa wzięła ze sobą, a oni rosły przed jej oknem, a co roku kwitnął na nich piękne róże – białe i buggy.