Mały Muck (Arabska bajka)

w Nicei, mój ukochany Ojciec-Miasto, żył człowieka, którego ludzie nazywali "Little Muck". Chociaż w tym czasie byłem dość młody, mogę sobie przypomnieć go bardzo dobrze, zwłaszcza odkąd, przy jednej okazji, byłem przerwany niemal na śmierć, przez mojego ojca, na jego koncie. Mały Muck, nawet wtedy, kiedy znałem go, staruszek, był jednak tylko trzy lub cztery stopy wysoko: miał osobistą postać, za jego ciało, mało i inteligentny, jak było, nosił głowę znacznie większy i grubszy niż z innych. Mieszkał sam w dużym domu, a nawet ugotowany dla siebie; Co więcej, nie byłoby znane w mieście, czy żył, czy żył, czy nie żyje, ale raz w ciągu czterech tygodni), nie każdego dnia, o godzinie południe, silne opary wychodzą z domu. Niemniej jednak wieczorem często był widziany chodzenie do jego dachu; Chociaż z ulicy wydawało się, że była to jego głowa sama, która tam była W związku z tym do nas było to wakacje, kiedy wyszedł Mały Muck: W wyznaczonym dniu zbliżylibyśmy się przed jego domem, a poczekamy, aż wyjdzie. Kiedy otworzy się drzwi, a na początku ogromną głowę i wciąż większy turban spojrzał naprzód, kiedy reszta ciała nastąpiła przykryta małym płaszczem, który był nieregularnie ograniczony, z szerokim pantalonami i szerokim paskiem, w którym zawieszono Długi sztylet, tak długo, że nie można powiedzieć, czy Muck został zapięty do sztyletu, czy sztylet do MUCK – kiedy w tym w tym przypadku wyszedł, a powietrze będzie głosi nasze płacze radości; Wtedy rzucimy nasze czapki na górę i tańczymy go, jak szalony. Mały Muck, jednak pozdrowiłby nas poważną kokardką i chodzić z długimi krokami przez ulicę, tasując teraz, a potem nogi, bo nosili duże szacowane kapcie, takie jak nigdy nie widziałem. Chłopcy uciekliby za nim, płacząc nieustannie, "Little Muck! Mały Muck! Mieliśmy też mały wierszy, który chcielibyśmy teraz, a potem śpiewać na jego cześć; Pobiegł więc: -

"Little Muck, Oh Little Muck! Co za dobrze, odważny krasnoludtu? Znaki w domu tak wysokim; Goest, ale raz w miesiącu, górski, choć tak mały. Obracaj się, ale raz i spójrz! Biegnij i złap nas, Little Muck."

W ten sposób często przeprowadziliśmy nasz sport, a do mojego wstydu muszę przyznać, że wziąłem w nim najbardziej niegodziwą część, dla mnie często wyrył go przez płaszcz, a raz trod z tyłu na dużych kapciach, aby upadł. Było to na początku źródło największej rozrywki dla mnie, ale mój śmiech wkrótce przestał, kiedy widziałem, że mały Muck idzie do domu mojego ojca; Szedł prosto i pozostał tam jakiś czas. Ukryłem się w pobliżu drzwi, a zobaczyłem, że Muck znów wychodził, eskortowany przez mojego ojca, który z szacunkiem potrząsnął ręką, a z wieloma kokardkami rozstał się z nim przy drzwiach. Mój umysł był niespokojny, a ja pozostałem trochę czasu w ukryciu; Na długości, jednak głód, który obawiałem się więcej niż ciosy, doprowadził mnie do mnie i wstydził i z dnie głową, wszedłem przed moim ojcem.

"Thou, jak słyszę, obrażałem dobro Muck – powiedział, że z bardzo poważnym tonem. "Powiem ci historię tego Muck, a potem jestem pewien, że nie znasz go już nie wyśmiewasz. Ale najpierw otrzymasz swój dodatek. " Dodanie było pięcio- i dwudziestu rzęs, które dbał o liczbę tylko szczerze. On przyczynił się do długiej piątki-łodygi, odkręcił ambera ustnik i pokonałem mnie bardziej surowo, niż kiedykolwiek wcześniej zrobił i powiedział mi następną historię Małego Muck.

Ojciec małego Muck, który jest właściwie zwany Mukrah, żył tutaj w Nicei, szacunku, ale biedny człowiek. Trzymał się prawie, jak na emeryturze, jak teraz jego syn. Ten ostatni, którego nie mógł wytrzymać, ponieważ wstydził się swojej postaci karłowatej i pozwól mu dorastać w doskonałej ignorancji. Kiedy mały Muck był nadal w jego siedemnastym roku, wesołe dziecko, jego ojciec, grobowy człowiek, ciągle nieustannie go wyrzucił, że on, który długo prowadził, by trwać w dół butów niemowlęcości, był nadal tak głupi i dziecinny.

Starego człowieka, jednak pewnego dnia miał zły spadek, z efektów, z których umarł, a Mały Muck został pozostawiony, biednych i ignorantów. Jego okrutne stosunki, do których zmarły winien więcej, niż mógł zapłacić, obrócił biednych facet z domu, i doradzał mu, żeby wyszedł do świata i szukać fortuny. Muck odpowiedział, że był gotowy, pytając je tylko o suknię ojca, którą chętnie go przyznali. Jego ojciec był dużym, portly człowiekiem, a odzież na tym koncie nie pasowały do ​​niego. Muck jednak wkrótce trafił na cel celowy; Odciął to, co było zbyt długie, a potem umieścić je. Wydawał się jednak, że zapomniał, że musi również wziąć z ich szerokości; stąd dziwną sukienkę, którą nosi w dzisiejszym dniu; Ogromny turban, szeroki pasek, szerokie bryczesy, niebieski płaszcz, wszyscy oni odziedziczył od ojca i od tamtej pory. Długi Damaszek Sztylet Jego Ojca, przywiązany do jego pasa, i chwycił małego personelu, wyruszył z drzwi.

Gayly Wędrował, cały dzień, bo postanowił szukać Jego fortuna: Gdyby zobaczył na ziemi, grzebień świecił w świetle słonecznym, dbał o podniesienie, w przekonaniu, że mógł go zmienić w diament pierwszej wody; Gdyby zobaczył w odległości kopuła meczetu musującego jak ogień, lub morze błyszczące jak lustro, pośpiesznie, w pełni przekonał, że przybył do Fairy-Land. Ale ah! Te fantomy zniknęły, gdy się podszedł, i zbyt szybko zmęczenie, a jego żołądek gryzący głodem, przekonał go, że wciąż był w krainie śmiertelników. W ten sposób podróżował dwa dni, głód i żal, i rozpaczył się ze znalezienia jego fortuny; Produktami pola było jego jedyne wsparcie, twarda ziemia jego łóżko. Rano trzeciego dnia wywołał duże miasto na emaminie. Jaskrawo świecił półksiężyc na jej pinenacles, różnobarwne flagi pomachały nad dachami i wydawały się być skręcając niewiele do siebie. Z zaskoczenia stał nieruchomo, kontemplując miasto i otaczający kraj.

"Tam na długości będzie Klein-Muck znajdzie jego fortunę" – powiedział on sam, a pomimo jego zmęczenia ograniczone w powietrzu; "Tam lub nigdzie!" Zebrał całą swoją siłę i podszedł do miasta. Ale chociaż ten ostatni wydawał się dość blisko, nie mógł dotrzeć do niego do połowy dnia, ponieważ jego małe kończyny niemal całkowicie odmówił mu ich pomocy, a on był zobowiązany usiąść do odpoczynku w cieniu palmowego. W końcu dotarł do bramy; Naprawił płaszcz Jaunde'a, ranę turbanem jeszcze bardziej pikantnie wokół głowy, sprawił, że pasmo szersze i rozmieszczył sztylet, aby spaść jeszcze bardziej ukośnie: wtedy, wycierając kurz z butów, i chwytając trzonę, maszerowany dzielnie Przez bramę i odpoczywają twoje małe stopy p>

"tutaj, chodź! Owsianka jest tutaj; Tabela, którą rozprzestrzełem, zbliża się do mojego wiwaturze. Tu chodź! Owsianka jest gorąca; Twoi sąsiedzi przynoszą z tobą, aby zanurzyć w doniczce!"

otworzyły się drzwi, a muck widział wiele psów i kotów, wchodzących na chwilę stał wątpliwości, czy powinien zaakceptować zaproszenie; W końcu jednak wziął serce i wszedł do rezydencji. Zanim minął kilka dżdżystych kocięta, i postanowił podążać za nimi, ponieważ może wiedział drogę do kuchni lepiej niż on sam.

Kiedy Muck wstąpił kroki, spotkał się z tym samym starym Kobieta, która spojrzała z okna. Z marszczącym się powietrzem zapytała, czego chciał.

"Zaprosiłeś każdą osobę do twojej owsianki", odpowiedział Mały Muck, "i jak byłem bardzo głodny, przyszedłem też"

Stara kobieta roześmiała się, mówiąc: "Skąd przychodzicie wtedy, dziwnie? Całe miasto wie, że gotuję dla nikogo, ale moich kochanych kotów, a teraz, a potem, jak widzisz, zapraszam swoich towarzyszy z sąsiedztwa ". Little Muck powiedział jej, jak trudno było z nim poszedł z nim od śmierci ojca i uniósł ją, by pozwolić mu obiadowi, tego dnia z kotami. Stara kobieta, na której szczery relacja małego faceta dokonała dość wrażenia, pozwoliła mu stać się jej gościem i dał mu obfitość jeść i pić. Kiedy był zadowolony i odświeżony, spojrzała na niego przez jakiś czas, a potem powiedział: -

"Mały Muck, pozostanie ze mną w mojej służbie; Będziesz mieć niewiele do zrobienia i będzie dobrze zadbany. Muck, który uzgodnił kota, zgodził się, a tym samym stał się sługą Frau Ahavzi. Jego obowiązki były lekkie, ale pojedyncze: Frau Ahavzi miał dwóch mężczyzn i czterech kotów; Każdego ranka mały Muck musiał zdobyć włosy i namaintować je z kosztowną maścią. Kiedy Frau wyszedł, musiał dać im całą swoją uwagę; Kiedy jadli, umieścił swoje miski przed nimi; I w nocy musiał jeść je na poduszkach silken i owinąć je w aksamitne pokrycia. Były ponadto kilka małych psów w domu, na którym był zobowiązany do czekać; Ale nie było tak wielu ceremonii przeszedł z nimi jak z kotami, których Frau Ahavzi traktowała jako własne dzieci. Jeśli chodzi o resztę, Muck prowadził jako emerytowany życie jak w domu ojca, z wyjątkiem frau, widział każdego dnia tylko psy i koty.

przez długi czas poszedł bardzo dobrze Mały Muck; miał wystarczająco dużo do jedzenia, ale niewiele do zrobienia; A stara kobieta wydawała się doskonale zadowolona z niego. Ale koty zaczęły zachowywać się bardzo źle; W chwili, gdy wyszedł Frau, pobiegli wokół pokoi, jakby posiadali, rzucił każdą rzecz w zamieszaniu, i złamał znaczne drobne naczynia, które stały w drodze. Kiedy jednak usłyszali ich kochankę podchodzącą na kroki, wkradliby się do swoich poduszek i machają ogonami, kiedy ją zobaczyli, jakby nic się nie stało. Frau Ahavzi zawsze upadł w pasję, kiedy zobaczyła jej pokoje tak nieuporządkowane i przypisywane wszystkim do Muck; Dokonaj jego niewinności, gdy mógł, wierzyła, że ​​koty, które wyglądały tak, w preferencji jej sługi.

Mały Muck bardzo przykro, że tu był również rozczarowany znalezieniem jego fortuny i zdeterminowany w jego własny umysł, aby opuścić usługę Frau Ahavzi. Jak jednak w pierwszej podróży nauczył się, jak bardzo żyje bez pieniędzy, postanowił zdobyć w jakiś sposób, dla siebie płace, które kiedyś obiecała mu, ale nigdy nie zapłacił. W domu Frau Ahavzi był pokój, który zawsze był zamknięty, a wnętrze, którego nigdy nie widział. Niemniej jednak często usłyszał Frau o hałasie, a on chętnie ryzykował swoje życie, aby wiedzieć, co było ukryte. Odbijając swoje podróże – pieniądze, przyszło mu do niego, że jego kochanka może ukryć swoje skarby. Ale drzwi były zawsze szczelnie zamknięte, dlatego nie mógł się na nich dostać.

Pewnego ranka, po tym, jak Frau Ahavzi wyszedł, jeden z małych psów, które były traktowane przez nią w bardzo macochokę Podobnie jak sposób, ale którego korzyści miał w dużym stopniu zdobytych przez różne akty życzliwości, wyciągnął go przez swoje szerokie pantalony i działały, jakby chciał, żeby muck śledził go. Muck, który zawsze chętnie grał z nim, zrobił to i postrzegał, że pies prowadził go do sypialnego mieszkania swojej kochanki; Zatrzymał się przed drzwiami, które mała facet nigdy wcześniej nie zaobserwowano, a który był teraz szeroko otwarty. Pies wszedł, i Muck, śledził, był śpiączka na znalezieniu się w samochodzie, która tak długo była przedmiotem jego ciekawości. Wyglądał na pieniądze, ale nie mogła znaleźć żadnych: tylko stare odzież i dziwne wazony były rozproszone. Jeden z tych ostatnich, w szczególności przyciągnął jego uwagę; Był to krystalicznie, a wycięto drobne figury. Podniósł go i zamienił go ze wszystkich stron; Ale, horror! Nie zauważył, że miała pokrywę, która była, ale niepewnie przymocowana na: upadła na podłogę i pękła na tysiąc sztuk.

przez długi czas stał mały Muck nieruchomo przez terror; Teraz jego los zdecydował, teraz musi latać lub zabijać starej kobiety. Jego wyjazd został natychmiast rozwiązany; Rozejrzał się tylko dookoła, aby zobaczyć, czy nie mógł używać niektórych towarów Frau Ahavzi po swojej podróży. Następnie, potężna para ogromnych kapci poznała jego oko; Nie byli, to prawda, piękna, ale jego własna może trzymać się już; Ponadto ich wielkość była wywołaniem, ponieważ miał je nogi, ludzie zobaczą, mieli nadzieję, że rzucił z butów dzieciństwa. Szybko zdjął własne kapcie i założył innych. Walking-Stick, również z głową lwią do cięcia na uchwyt, wydawało się, że stoi zbyt bezczynnie w rogu; Chwycił go i pospieszył z mieszkania. Spędził do swojego własnego pokoju, umieścić na płaszczu, zorganizował swojego ojcowskiego turbanu, umieścił sztylet w jego pasie, a pobiegł tak szybko, jakby jego stopy niesie go, z domu i poza miastem. Strach przed jego starej kochanki prowadził go dalej i wciąż dalej, aż, z zmęczenia, mógł jeszcze raz prowadzić. Nigdy nie poszedł tak szybko w swoim życiu; Nie, pojawił się mu tak, jakby nie mógł przestać biegać, ponieważ niewidzialna moc wydawała się go napędzać. W końcu zauważył, że musi być związany z kapciami, ponieważ nieustannie strzelają do przodu i noszą go wraz z nimi. Starał się na różne sposoby, aby stać nieruchomo, ale nie mógł się udać; W końcu, w największym cierpieniu, płakał do siebie, jako człowiek wzywa do konia "Wo-Wo!" Następnie kapcie zatrzymały się, a muck spadł na ziemi.

Kapcie były dla niego źródłem wielkiej radości. Tak więc przez jego usługi zdobył coś, co pomoże mu w drodze przez świat, aby szukać jego fortuny. Pomimo swojej radości zasnął przez zmęczenie; Dla ciała Małego Muck, który musiał nosić tak ciężką głowę, nie mógł się trzymać długo. W swoim śnie pojawił się do niego mały pies, który wspomagał mu kapcie w domu Frau Ahavzi, a tym samym mówił: -

"Drogi Muck, nie byś nadal słusznie rozumiesz Kapcie: wiedząc, że jeśli w nich można go wybrać trzy razy na pięcie, możesz przelać, gdziekolwiek jesteś; A z personelem znajdziesz skarby, gdziekolwiek jest pochowany złoto, pokona trzy razy na ziemię; gdzie srebrny, dwukrotnie."

W ten sposób marzył mały Muck. Kiedy się obudził, odzwierciedlał na pojedynkową wizję i rozwiązał, aby natychmiast uzyskać eksperyment. Włożył kapcie, podniósł jedną stopę i zaczął odwracać się na pięcie. Ale ktokolwiek próbował wykonać tę manœwivre w ogromnie szerokim pantoflu, nie zastanawi się, że mały Muck nie mógł odnieść sukcesu, zwłaszcza gdy pamięta, że ​​jego ciężka głowa zatrzymała się na tej stronie i na tym.

biedny mały facet spadł kilka razy gwałtownie na nos; Niemniej jednak, to nie powstrzymało go przed rozpoczęciem procesu, aw końcu udało się. Jak koło, w którym poszedł na jego pięcie, życząc sobie w najbliższym dużym mieście, a kapcie zamontowane w powietrzu, pobiegł z prędkością wiatru przez chmury, a przed małym Muckem wiedział, co z tego zrobić, on Znalazłem się na dużego rynku, gdzie wzniesiono wiele straganów, a niezliczone mężczyźni pracowili w biegliwie i do fro. Przeniósł się wśród ludzi, ale uważał go za bardziej rozsądny na emeryturę na mniej odwiedzoną ulicę, bo w pobliżu rynku, jeden z kapci nędził go tak szybko tak szybko, że prawie upadł, bo inaczej pobiegł o jeden i inny ze swoim wystymalnym sztyletem, Aby było to z trudem, uniknął ich ciosów.

Mały Muck teraz poważnie odzwierciedlał to, o czym powinien ustalić, aby zarobić kartę pieniędzy. Miał, to prawda, personel, który pokazałby mu ukryte skarby, ale jak mógł znaleźć miejsce, w którym zakopano złoto lub srebro. Mógłby rzeczywiście, w tej sytuacji, wystawił się za pieniądze, ale na ten był zbyt dumny. W końcu pojawiła się do niego szybkość jego chodu. Być może pomyślał, że moje kapcie mogą kupić mnie wsparcie, a on zdeterminował, że wynajmuje się jako kurier. Odwrócił się do nadziei, że król miasta nagrodził tak dobrze, więc zapytał o pałac. Zanim drzwi pałacu stały strażnik, który zapytał go, czego tam szukał. Odpowiadając, że szukał usługi, doprowadzili go do nadzorcy niewolników. Przed tym, którego złożył prośbę i błagnął, że może zostać przyjęty wśród Królewskich Kurierów. Nadzorca mierzył go oczami z głowy na piechotę i powiedział: "Jak! Z twoim małymi stopami, które ledwo są długie, by stać się Royal Messenger? Daleko z tobą! Nie mogę bawić się z każdym głupcem."

Mały Muck zapewnił go jednak, że jego propozycja została złożona w doskonałej wadze, i że pozwolisz mu przyjść do procesu z szybkim, na zakładie. Sprawa wydawała się bardzo potraktowana dla nadzorcy. Okazał mu, żeby trzymał się gotowością po południu po południu, i prowadził go do kuchni, zobaczył, że został dostarczany z odpowiednim mięsem i piciem. On sam, jednak naprawił król i powiedział mu o małym człowieku i jego propozycji. Król był wesoły Pana, a zatem zadowolony mu dobrze, że nadzorca trzymał mały człowiek za rozrywkę. Wyreżyserował go do przygotowań na dużym łące za zamkiem, że wyścig może być wygodnie ujrzany przez cały swój sąd, a po raz kolejny rozkazał mu zająć wielką opiekę nad Krasnoludem. Król powiedział księżniczce, a księżniczki, co za rozrywkę mieli cieszyć się tym popołudniem; Mówili to ponownie swoich opiekunów, a kiedy nadszedł czas, byli w wielkim oczekiwaniu; I tyle, ile miał stopy wlane do łąki, gdzie wzniesiono rusztowanie, aby zobaczyć chełpliwy biegły przebieg.

Gdy tylko król i jego synowie i córki zabrali swoje miejsca na Platforma, Mały Muck wyszedł na łąkę i złożył przed szlachetnym suwerena bardzo elegancki łuk. Powstał uniwersalny krzyk radości, moment, w którym widzą małego faceta; Taka liczba nigdy nie widzieli. Małe ciało z potężną głową, małym płaszczem i szerokim pantalonami, długi sztylet w szerokim pasie, maleńkie stopy w ogromnych kapciach – nie! Było tak spłukującego wzroku, którego nie mogliby dalej śmiać się. Niewielki Muck nie był jednak niepokojący przez ich śmiech. Dumnie poszedł naprzód, wspierany przez laskę i czekał na przeciwnika. Na własne pragnienie Muck, nadzorca niewolników wybrał najlepszego biegacza. Wchodząc, umieścił się w pobliżu Krasnoluda, a obaj szukali sygnału. Następnie Księżniczka Amarza zrobiła znak z jej welonem, jak było trwały, jak dwa strzałki zastrzelone z tego samego łuku, zawrzyki przeleciał nad łąką.

na początku kurier wziął ogromną wiązanie, ale Muck ścigał go w pantofelu, wyprzedził go, minęł go i stał przez jakiś czas na bramkę, kiedy jego przeciwnik, łapiący oddech, biegał. Zdumienie za kilka chwil ukochało widzów: Król był pierwszym, który klaszczył ręce; Potem krzyknął tłum na radość, wszystkie krzykliwe: "Long Live The Little Muck, Victor w wyścigu!"

Tymczasem wprowadzili małego człowieka; Proponował się przed królem, mówiąc: "Najbardziej potężny król, mam tutaj, ale mały dowód moich mocy; Pozwól im, modlę się, aby dać mi miejsce wśród swoich kurierów. Król odpowiedział: -

"Nay, Drogi Muck, będziesz moim ulubionym posłańcem, a pójdziemy o mojej osobie; Każdego roku masz stu złotych kawałków jako wynagrodzenia twoich, a ty będziesz sup na stół mojego pierwszego opiekun."

następnie Muck pomyślał, że wreszcie znalazł fortunę, z której tak długo miał był w poszukiwaniu i był wesoły i lekki. Co więcej, cieszył się w szczególnej korzyść króla, na ten ostatni wykorzystywał go na jego najszybsze i najbardziej tajne sprawy, które wykonywał z największą opieką, a dzięki niewyobrażalnej szybkości.

Ale inni uczestnicy Król nie był dobrze wpłynął na niego, ponieważ niechętnie widzieli siebie wysiedleni z łaski Pana przez Krasnoluda, który wiedział, jak nic nie robić, ale biegać szybko. Ustawili się na nim wiele spisek, aby pracować swoje zniszczenie, ale wszystko nie powiodło się, poprzez zaufanie, które król umieszczony w swoim prywatnym Oberleiibuffera, (do tej godności, w tak krótkim czasie przybył.)

Muck, na którym te ruchy przeciwko sobie nie powodowały wpływu, nie myśleli o zemsty; Za to, że miał zbyt dobry serce: Nie, odzwierciedlał na środkach, aby sam niezbędny do jego wrogów i umiłowani. Następnie personel, który w jego szczęście zapomniał, przyszło mu do niego; Gdyby mógł znaleźć skarby, pomyślał, że Panowie byliby bardziej korzystni z niego. Wcześniej miał to często słyszeć, że ojciec obecnego króla pochowało dużo jego złota, kiedy wróg najechał ziemi; Powiedzieli ponadto, że umarł bez przekazywania Secret Syna. Od tego czasu Muck zawsze nosił trzcinę, w nadziei, że pewnego czasu przejdą nad miejscem, w którym pochowano pieniądze starego króla.

jeden wieczór, szansa doprowadziła go do zdalnej części Castle-Garden, który rzadko odwiedził, kiedy nagle poczuł, że personel porusza się w ręku i trzy razy biali na ziemi. Wiedział w jednej chwili, co wskazano; W związku z tym wyciągnął sztylet, wykonane ślady na okolicznych drzewach, a potem zsunął się do zamku. Potem nabył łopatę i oczekiwał noc na swoje przedsięwzięcie.

Kopanie skarbów dało jednak więcej kłopotów niż przewidywał. Jego ramiona były bardzo słabe, jego łopata duża i ciężka; Być może może pracować kilka godzin, bez dalszych się niż tyle stóp. Na długości uderzył na coś ciężkiego, który brzmiał jak żelazo: Następnie ustawił pracę wciąż bardziej pilnie i wkrótce wychowali dużą osłonę; Następnie zstąpił w dziurę, aby zbadać, co ukryto okładkę i znalazł duży garnek całkowicie pełen kawałków złota. Jego słabą mądrość, jednak nie nauczył go podnieść garnek; Ale włożył swoje pantalony i pasło się tak bardzo, jak mógł nosić, wypełnił płaszcz, a potem ostrożnie ukrywał resztę, umieścił obciążenie na plecach. Ale rzeczywiście, gdyby nie miał kapci na nogach, nie mógł mieszać, więc mocno złoto zważył go. Następnie, nieobserwowany, dotarł do swojego pokoju i zabezpieczył pieniądze pod poduszkami sofy.

Kiedy mały człowiek zobaczył tyle złota w swoim posiadaniu, pomyślał, że stoły będą teraz odwrócone, a to Spośród swoich wrogów w sądzie, mógł zdobyć wielu życzeń i ciepłych przyjaciół. Ale nawet w tym można zobaczyć, że dobry Muck nie cieszył się zbyt ostrożnym wykształceniem; W przeciwnym razie nie wyobrażałby, że mógłby kupić prawdziwych przyjaciół ze złotem. Ach! Że wtedy wkładał na jego kapcie, a jego płaszcz pełen złota, przedzierany!

Złoto, które z tego czasu niewielki Muck dystrybuowany z bogatą ręką, obudził zazdrość innych pracowników sądowych. Kuchnia-Master, Ahuli, powiedział: "On jest fałszorem". Niewolnik-nadzorca, Achmet, powiedział: "On ma cajoled króla". Ale Archaz, Skarbnik, jego najbardziej niegodziwy wroga, który sam, nawet, teraz, a potem położył rękę w kasetach swoich Pana, zawołał, "On jest złodziejem". Aby mieć pewność, że konsultowali się ze sobą, a na nasadki, Korchuz, umieścił się pewnego dnia, z bardzo smutnym i przygnębionym powietrzem, przed oczami króla. Zrobił to tak widoczne, że król zapytał go, co było sprawa.

"Ach!" Odpowiedził, "Przykro mi, że straciłem przysługę mojego Pana!"

"Dlaczego mówić bezczynnie, przyjaciel Korchuz?" dołączył do monarchy. "Od kiedy zakryłem się od ciebie słońce mojej ulubionej?"

odpowiedział na okaziciela kubka, że ​​załadował swojego prywatnego Oberleibläfera z pieniędzmi, ale nic nie dał swoim biednym wiernym prawom. Król był bardzo zdumiony w tej oskarżenia, miała opowieść o złotej dystrybucji Muck, a spiskowcy wkrótce wzbudzili w nim podejrzenie, że krasnolud miał w jakiś sposób lub inny, ukradł pieniądze z komory skarbowej. Bardzo przyjemny był ten obrót sprawy do skarbnika, który inaczej nie byłby chętnie przesłał swoje konta do badania. Król, który nakazał, aby potajemnie oglądali wszystkie ruchy krasnoluda, w porządku, jeśli to możliwe, zaskoczyć go w ustawie. Kiedy teraz, w nocy, która nastąpiła za śmiertelnym dniem, widząc jego fundusze niemal wyczerpane przez jego hojność, Muck wkradł się, ze swoim łopatą w ogrodzie zamkowym, aby przynieść nowe dostawy z jego tajnego skarbu, zegarek podążył za nim Odległość, prowadzona przez Ahuli i Archaza; I w chwili, gdy usunięto złoto z garnka do jego płaszcza, spadły na niego, związali go i natychmiast poprowadził go przed królem. Ten ostatni, który, niezależnie od jakiegokolwiek innego, to przerwanie jego snu rozwścieczyłoby się, otrzymałby swoje biedne krasnoludo bardzo niezadowolony i rozkazał natychmiastowy proces. Tymczasem wykopali pełny garnek z ziemi, a z łopatą i płaszczem pełnym złota umieścił go przed królem. Skarbnik powiedział, że zaskoczony Muck ze swoim strażnikiem, tak jak pochował ten statek złota na ziemi.

Król, zapytał o oskarżony, czy to prawda, a skąd miała złoto przyjdź.

Mały Muck, świadomy niewinności, odpowiedział, że odkrył ten garnek w ogrodzie; że go nie zakopał, ale doprowadził go do światła.

wszystkie obecne roześmiał się na głos w tej obronie; Król, jednak sprowokował w najwyższym stopniu przez rzekome bezstotność Krasnoluda, zawołał: "Jak, Nędznik! Więc tak głupio i bezwstydnie kłamiesz swojego króla, po skradzionych od niego? Skarbnik Archaz, dowodzę Ciebie, czy wiesz, czy najważniejsza, że ​​ta suma złota jest taka sama, której brakuje w moim skarbiec."

Skarbnik, na który odpowiedziała, że ​​był pewien tej rzeczy; tak bardzo, a jeszcze bardziej brakowało w Królewskich skarbach; I mógł zabrać jego przysięgę, że to było skradzione pieniądze. Wtedy Król rozkazał im, żeby umieścił niewiele Muck w łańcuchach łańcuchów i przekazać go do więzienia: Archaz jednak dał złotem, że może przywrócić go do Skarbu Państwa. Zadowolony na szczęście tej kwestii, oficer wziął go i liczył, w domu, błyszczące kawałki złota; Ale zły człowiek nigdy nie ujawnił, że w doniczce leżał literę, do następującego docelowego: -

"Wróg przekroczył moją ziemię; Dlatego tu ukrywam część mojego skarbu. Ktokolwiek może go znaleźć, przekleństwo jego króla upadnie na niego, jeśli natychmiast dostarczy go do mojego syna!

King Sadi."

w jego lochu, słaby muck dał droga do smutnych refleksji; Wiedział, że za przyjmowanie królewskiej śmierci mienia była kara; A jednak – nie mógł zdradzić tajemnicy swojego personelu do króla, ponieważ w takim przypadku słusznie obawiał się być pozbawiony zarówno, jak i jego kapcie. Jego kapcie, niestety! Nie mogłoby mu pomocy, bo bliskie kadry był przymocowany do ściany, i, męczy się, gdy mógłby, nie mógł odwrócić się na jego pięcie. Kiedy jednak następnego dnia zdanie śmierci była wyraźna, pomyślał, że lepiej będzie żyć bez magicznego personelu, niż umrzeć z nim; A, zapytając prywatną publiczność z królem, ujawnił mu sekret. Początkowo król nie dał kredytu jego twierdzeniom, ale mały błoto obiecał mu dowód, gdyby odmówił go przed śmiercią. Król nadał mu swoje słowo, a mając kawałek złota zakopany na ziemi, niewidoczny przez Muck, rozkazał mu znaleźć go z trzciną. Za kilka chwil udało się to zrobić, ponieważ personel pokonał trzy razy wyraźnie na ziemi. Wtedy król zobaczył, że jego skarbnik zdradził go i wysłał go, jak zwykle na Wschodzie, jedwabnym sznurkiem, na którym powinien się uspokoić. Aby jednak powiedział jednak: -

"Rzeczywiście obiecałem ci życie, ale wydaje mi się, że nie jest to jedyna tajemnica, której posiadasz, związany z tym personelem. Dlatego pozostaniesz w wiecznej niewoli, jeśli nie wyznajesz, jaki istnieje relacja między nim a twoim szybkim bieganiem."

Mały Muck, którego jedna noc w swoim lochu pozbawiła wszelkie pragnienie dalszego zamonogi, potwierdzone że jego całe sztuka leżała w kapciach; Niemniej jednak poinformował, że króla wspaniałego efektu przekształca trzy razy na pięcie. Król umieścił kapcie, sam, aby dokonać eksperymentu i pobiegł, jak szalony, przez ogród; Często chciał się trzymać, ale nie wiedział, jak przynieść kapcie do zatrzymania i Muck, który nie mógł zaprzeczyć sobie tej zemsty, pozwól mu pracować, dopóki nie spadł wyczerpany.

Kiedy król wrócił do świadomości, był strasznie zły na małego Muck, który cierpiał go, by uruchomił się do tak całkowicie oddechu. "Obiecałem, że Twoja wolność i życie" – powiedział, "ale w ciągu dwunastu godzin możesz opuścić ziemię; W przeciwnym razie wolę cię zawieszony. " Kapcie i trzcinę, jednak nakazał im, aby znieść do swojej skarbów.

Tak więc, biedny jak zawsze, wędrował przez niewielki facetów przez ziemię, przeklinając szaleństwo, które doprowadziło go na manowce, uniemożliwiło swoje odgrywanie ważnej części w sądzie. Ziemia, z której został wygnany, miał na szczęście nie rozległy, a zatem osiem godzin przyniósł go do granicy; Ale podróżować, teraz, gdy był przyzwyczaił się do swoich drogich kapci, przyszedł mu bardzo trudno. Po przybyciu na granicę, wybrał zwykłą drogę do dotarcia do najbardziej samotnej części lasu, ponieważ nienawidził wszystkich mężczyzn i postanowił się tam żyć. W grubej części drewna oświetlał na miejscu, który wydawał mu się dość odpowiedni do rezolucji, którą podjął. Jasny potok, otoczony dużymi zacienionymi drzewami figowymi i miękką murawą, zaprosiła go: rzucił się, zdeterminowany, by nie spotkać jedzenie nie więcej, ale spokojnie czeka na jego koniec. Wśród jego smutnych refleksji na temat śmierci, zasnął; when he awoke, he was tormented by hunger, and began to think that starving to death was rather an unpleasant affair; so he looked around to find something to eat.

Fine ripe figs hung upon the tree beneath which he had slept; he stretched forth his hand to pluck some; their taste was delicious, and then he descended into the brook to slake his thirst. But what was his horror, when the water showed his head adorned with two immense ears, and a long thick nose! Amazed, he clapped his hands upon his ears, and they were really more than half an ell long.

“I deserve ass’s ears!” he exclaimed; “for, like an ass, have I trodden Fortune under my feet.” He wandered around among the trees, and feeling hunger again, was obliged to have recourse once more to the fig-tree, for he could find nothing else that was eatable. After the second portion of figs, it struck him that if his ears could find room beneath his large turban, he would not look so ridiculous, and, on trying it, he found that his ears had vanished. He ran straight back to the stream, in order to convince himself thereof; it was actually so; his ears had resumed their original figure, his long misshapen nose was no more! He soon perceived how all this had happened; from the first fig-tree he had received the long nose and ears, the second had relieved him of them: he saw with joy that kind destiny yet again placed in his hands the means of becoming fortunate. He plucked, therefore, from each tree as many figs as he could carry, and went back to the land which shortly before he had left. There, in the first town, he disguised himself by means of different garments; then, turning again to the city inhabited by the king, he soon arrived at it.

For about a year ripe fruit had been quite scarce; Little Muck, therefore, placed himself before the gate of the palace, for from his former residence there, it was well known to him, that here such rareties would be purchased by the kitchen-master for the royal table. Muck had not long been seated, when he saw that