The Stare Nightcap Bachelor (Duńska bajka)

Jest ulica w Kopenhadze, która ma tę dziwną nazwę – "Hysken Sträde". Skąd nadchodzi ta nazwa, a jakie jest jego znaczenie? Mówi się, że jest niemiecki; Ale niesprawiedliwość została wykonana dla Niemców w tej sprawie, ponieważ musiałby być "Häuschen", a nie "HySken". Stał tu stał, kiedyś, a nawet przez wiele lat, kilka małych domów, które były głównie niczym więcej niż drewnianymi kabinami, tak jak widzimy teraz w miejscach na rynku w miarę. Byli może trochę większe i miały okna; Ale panele składały się z rogu lub pęcherza pęcherza, na szkło było wtedy zbyt drogie, aby być używane w każdym domu. Ale wtedy mówimy dawno temu – tak długo, że ten dziadek i wspaniały dziadek, kiedy rozmawiali o nich, kiedy mówią o nich jako "Stare Times" – Fakt, że jest kilka stuleci temu.

bogatych kupców w Bremie i Lubeka prowadzili handel z Kopenhagą. Nie mieszkali w samym mieście, ale wysłali swoich urzędników, którzy mieszkali w drewnianych kabinach na ulicy Häuschen i sprzedawali piwo i przyprawy. Niemieckie piwo było dobre, a było wiele rodzajów, ponieważ na przykład, Brema i PrusSer i Sous Beer, a nawet Brunswick Mumm; I ilości przyprawy były sprzedawane-szafranowe i anyżowe, a imbir, a zwłaszcza pieprz. Tak, pieprz był tutaj głównym artykułem, więc stało się, że niemieccy urzędnicy dostali pseudonim "Pieprz Gentry;" I był stan z nimi w Lubece, a w Bremie, że nie wyjdziemy za Kopenhaga, a wielu z nich stało się bardzo starych. Musieli dbać o siebie, a także opiekować się własnymi wygodami i wyciągnięcie własnych pożarów – kiedy miały jakiekolwiek; A niektórzy z nich stali się bardzo samotnymi starymi chłopcami, z ekscentrycznymi pomysłami i nawykami ekscentrycznymi. Od nich wszystkich niezamężnych mężczyzn, którzy osiągnęli pewien wiek, nazywają się Danią "Pieprzową szlachetną;" I to musi być zrozumiane przez wszystkich, którzy chcą zrozumieć tę historię.

"dżentelmen pieprzu" staje się tyłkiem na śmieszność, a nieustannie powiedziano, że powinien włożyć na jego noc i przyciągnąć go jego oczy i nie robią nic poza snem. Chłopcy śpiewają,

"cięte, cięte drewno!

Biedny kawaler, więc dobry."

tak, to właśnie śpiewają o" Pieprzowca "-Thus, które robią grę z biednego licencjata i jego nightcap, i zamieniają go w ośmieszenie, tylko dlatego, że ich niewiele wiedzą. Ach, ten rodzaj nocy Nikt nie powinien zarabiać! I dlaczego nie? – Słyszymy zaniedbany bye; i to też było. Budki pochyliły się obok siebie i stali tak blisko, że w okresie letnim żagiel był często rozciągany z jednego stoiska do jego przeciwległego sąsiada, przy której okazji zapach pieprzu, szafranu i imbiru stał się podwójnie potężny. Za licznikami rzadko widzieli młodych mężczyzn. Urzędnicy byli ogólnie starymi chłopcami; Ale nie wyglądali jak to, co powinniśmy je, a mianowicie, z perukami, nocną nocną i pluszowymi małymi ubraniami, a z kamizelką i płaszczem zapinanym na brodę. Nie, wielki dziadek dziadek może wyglądać tak, jak i został przedstawiony, ale "szlachetka pieprzowa" nie miała zbędnych środków, a zatem nie miał ich portretów; Chociaż rzeczywiście byłoby interesujące teraz, aby mieć zdjęcie jednego z nich, gdy stanął za ladą lub poszedł do kościoła w świętym dniach. Jego kapelusz był wysoki koronowany i szeroko zakorzeniony, a czasami jeden z najmłodszych urzędników zamontuje piórko. Wełniana koszula była ukryta za szerokim kołnierzem, zamknięta kurtka została zapinana do podbródka, a płaszcz zawiesił nad nim; A spodnie były schowane w buty szerokopasmowe, ponieważ urzędnicy nie noszą pończoch. W swoich pasach uprawiali nóż i łyżkę, a większy nóż został umieszczony również do obrony właściciela; a ta broń była często bardzo konieczna. Tak samo był Anthony, jeden z najstarszych urzędników, odzianych w wysokimi dniami i świętym dniach, z wyjątkiem tego, że zamiast wysoko koronowanego kapelusza, nosił niską maskę, a pod nią dzianiny (regularna nocna nocna), do której Miał tak przyzwyczaić się, że zawsze był na głowie; Oczywiście miał dwa z nich-nightcaps. Stary facet był przedmiotem malarza. Był tak cienki jak Lath, miał zmarszczki wokół jego oczu i usta, a długie kościele palce i krzaczaste szare brwi: nad lewym okiem zawiesił dość kępkę włosów, a to nie wyglądało bardzo przystojnie, choć to zrobił bardzo zauważalne. Ludzie wiedzieli, że pochodzi z Brema; Ale to nie było jego rodzime miejsce, choć jego mistrz tam mieszkał. Jego własne rodzimy miejsce było w Turyngii, miasteczku Eisenach, w pobliżu Wartburga. Old Anthony nie mówił o tym wiele z tego, ale pomyślał o tym tym bardziej.

Stary urzędnicy ulicy Häuschen nie spotykali się razem. Każdy pozostał w jego stoisku, który został zamknięty wcześnie wieczorem; a potem wyglądał na wystarczająco ciemno na ulicy: tylko słaby błysk światła zmusił do małego rogu w dachu; A na stoisku siedział, ogólnie na łóżku, stary kawaler, jego niemiecka hymn-book w ręku, śpiewając wieczornym psalm w niskim głosie; Albo chodziło o stoisko do późnej nocy i zajęło się o różnych rzeczach. Z pewnością nie było zabawne życie. Być nieznajomym w dziwnej ziemi jest gorzki partia: nikt nie troszczy się o ciebie, chyba że dostaniesz się w nikogo drogi.

często, gdy była ciemna noc na zewnątrz, z śniegiem i deszczem, miejsce wyglądało bardzo ponuro i samotny. Nie można zobaczyć żadnych lamp, z wyjątkiem jednego samotnego światła wiszącego przed obrazem dziewicy, która została zapinana na ścianę. Plash wody na sąsiednim wałach w zamku nabrzeże może być wyraźnie usłyszeć. Takie wieczory są długie i ponury, chyba że ludzie opracowują niektóre zatrudnienie dla siebie. Nie zawsze jest spakowanie lub rozpakowanie do zrobienia, ani nie mogą być worki polerowane lub papierowe I, niepowodzenie, ludzie powinni opracować inne zatrudnienie dla siebie. I to jest tylko stary Anthony; Dla mnie naprawił ubrania i umieścić kawałki na butach. Kiedy w końcu szukał swojej kanapy, używał nawyku, aby zachować noc. Przyniósł go trochę bliżej; Ale wkrótce popchnie go ponownie, aby sprawdzić, czy światło zostało prawidłowo wygasane. Dotknie go, naciśnij krucz razem, a następnie połóż się po drugiej stronie i ponownie przyciągnij nocną noc; Ale wtedy miałaby na niego wątpliwość, jeśli każdy węgiel w małej ogniowej patelni poniżej został właściwie zniekształcony i wystawiony – maleńka iskra mogła zostać spalona, ​​i może podpalić coś i spowodować szkody. Dlatego wstał z łóżka i skradł się po drabinie, ponieważ mogłaby być tak zwana schodami. A kiedy przyszedł na panoramikę, nie należy odkryć iskry, a może po prostu wrócić. Ale często, kiedy poszedł połowę drogi, wystąpiłoby mu, że okiennice nie mogą być bezpiecznie zamocowane; Tak, to jego cienkie nogi muszą jeszcze raz nosić na dół. Był zimny, a jego zęby chatały w ustach, kiedy znów wkroczył do łóżka; Na zimno wydaje się stać się podwójnie ciężki, gdy wie, że nie może pozostać znacznie dłużej. Wyciągnął przy bliżej go coverlet i obniżył nocną noc nad swoimi brwiami i odwrócił swoje myśli z dala od handlu i z pracy dnia. Ale to nie zamówiło go z przyjemnością rozrywki; Na razie stare myśli przyjechały i umieściły swoje zasłony, a te zasłony czasami spinki w nich, z którymi się kłują, a jedna krzyka "Och!" i kłują w swoim ciele i palą, że łzy czasami wchodzą w oczy; I często stało się z starymi gorącymi łzami Anthony. Największe perły strumieniowe i upadły na kołdrę lub na podłodze, a potem brzmiało, jakby jedna z jego sznurków serca została złamana. Czasami znowu wydawali się powstać w płomieniu, oświetlając obraz życia, który nigdy nie zniknął z jego serca. Jeśli wtedy wysusza jego oczami swoją nocną, łza i zdjęcie były rzeczywiście zmiażdżone, ale źródło łez pozostał i znaleźli się z jego serca. Zdjęcia nie pojawiły się w kolejności, w jakiej występowały sceny w rzeczywistości, dla bardzo często najbardziej bolesne spotkanie; Wtedy znowu przyszedł najbardziej radosny, ale mieli najgłębsze cienie wszystkich.

Woody bukowe Danii są przyznawane w porządku, ale las Turyngii powstały o wiele piękniejsze w oczach Anthony'ego. Bardziej potężny i bardziej czcigodny wydawał mu się stare dęby wokół dumnego zamku rycerskiego, gdzie pełzające rośliny zawieszają nad kamiennymi blokami skały; Słodsze kwitnął kwiaty jabłoni niż w duńskim kraju. Pamiętał bardzo żywo. Błyszcząca rozdarła przez policzek; W tej łzy może wyraźnie zobaczyć dwa dzieci bawiące się chłopca i dziewczynę. Chłopiec miał czerwone policzki i żółte włosy zwijające i uczciwy niebieskie oczy. Był synem kupca Anthony – to był sam. Mała dziewczynka miała brązowe oczy i czarne włosy i miał jasny sprytny wygląd. Była córką Burmastera Molly. Dwoje bawią się jabłkiem. Potrząsnąli jabłkiem i usłyszali w nim pips. Potem wycinają jabłko w dwóch, a każdy z nich wziął połowę; Podzielili nawet pips, i jedli je wszystkie, ale jedna mała dziewczynka zaproponowała, że ​​powinni położyć się na ziemi.

"Wtedy zobaczysz", powiedziała", co wyjdzie. To będzie coś, czego w ogóle nie oczekujesz. Wyejdzie całe jabłoń, ale nie bezpośrednio."

i umieściła pip w doniczce, a oboje byli bardzo zajęci i chętni. Chłopiec zrobił dziurę na ziemi z palcem, a mała dziewczynka upuściła w nim pipę, a oboje obejdzieli je z ziemią.

"Teraz nie wolno zabrać go do jutra Sprawdź, czy uderzyło go, "powiedział Molly. "To nie zrobi. Zrobiłem to z moimi kwiatami; ale tylko dwa razy. Chciałem zobaczyć, czy rosną – i nie wiedziałem lepiej, a rano, a rośliny zwiędły. spojrzał na to; Ale nic nie było widoczne, ale czarna ziemia. Na długości pojawiła się wiosna, a słońce znów świeciło ciepło; I dwa małe zielone liście wyszło z puli.

"To dla mnie i Molly" – powiedział chłopak. "To piękne – to jest cudownie piękne!"

Wkrótce trzeci liść miał wygląd. Kogo reprezentował? Tak, przyszedł inny, a jednak inny. Dzień według dnia i tygodnia na tydzień wzrosły, a roślina zaczęła wziąć formę prawdziwego drzewa. A wszystko to było teraz odzwierciedlone w jednej łzy, która została zniszczona i zniknęła; Ale może nadejść ponownie ze swojego źródła w samym sercu starego Anthony'ego.

w sąsiedztwie Eisenach Wiersz wznosi się rzędu kamienistych gór. Jedna z tych gór jest okrągła konspektu, a podnosi się ponad resztę, nagi i bez drzewa, krzaka lub trawy. Nazywany jest górą Wenus. W tej górze mieszka Lady Wenus, jeden z bóstw pogańskich czasów. Ona również nazywana Lady Holle; A każde dziecko w Eisenach i okolicach słyszało o niej. Była to, kto zważył Tannhauser, szlachetny rycerz i minstrel, z kręgu śpiewaków Wartburg do swojej góry.

Mała Molly i Anthony często stanęła przez tę górę; A kiedy Molly powiedziała:

"Możesz zapukać i powiedzieć:" Lady Holle, otwórz drzwi-Tannhauser jest tutaj!"

ale Anthony nie odważył się. Molly jednak zrobił to, choć powiedziała tylko słowa "Lady Holle, Lady Holle!" na głos i wyraźnie; Reszta mruknęła tak niewyraźnie, że Anthony poczuła przekonany, że tak naprawdę nic nie powiedziała; A jednak wyglądała na pogrubienie i saucy, jak to możliwe – jak saucy, jak gdy czasami przychodziła do niego z innymi małymi dziewczynami w ogrodzie, a wszystko chcieli go pocałować, ponieważ nie lubił go pocałować i starał się je zatrzymać; I była jedynym, który ośmielił się pocałować go pomimo jego oporu.

"Mogę go całować!" Powiedziałaby z dumą.

To była jej próżność; A Anthony złożył i nie zastanawiał już o tym.

Jak uroczy i jak drażnił Molly! Mówiono, że dama Holle w górze była piękna, ale to jej piękno było tak jak kuszący diabeł. Największe piękno i łaskę była opętana przez Saint Elizabeth, patrona kraju, pobożnej księżniczki Turyngii, której dobre działania zostały uwiecznione w wielu miejscach w legendach i historiach. W kaplicy jej zdjęcie wisi, otoczone srebrnymi lampami; Ale nie było to w najmniejszym stopniu jak Molly.

Drzewo jabłoni, które oboje posadzono dorósł rok do roku i stał się wyższy i wyższy – tak wysoki, że musiała być przeszczepiona do ogrodu, W świeżym powietrzu, gdzie rosnął rosa, a słońce świeciło ciepło. A drzewo rozwinęło się mocno, aby mogło oprzeć się zimę. Wydawało się, że po tym, jak, po tym, jak rygor zimny sezonu był obok, wystawił kwiaty wiosną na bardzo radość. Jesienią przyniósł dwa jabłka – jeden dla Molly i jeden na Anthony. Nie można było dobrze wyprodukować mniej.

Drzewo dorosły apace, a Molly wzrosła jak drzewo. Była tak świeża jak jabłko-kwiat; Ale Anthony nie było tak długo, aby zobaczyć ten kwiat. Wszystkie rzeczy się zmieniają! Ojciec Molly opuścił stary dom, a Molly poszedł z nim, daleko. Tak, w naszych czasach Steam podjął podróż, zajęli kilka godzin, ale potem więcej niż dzień, a noc musiało iść tak daleko na wschód od Eisenach do najdalszej granicy Turyngii, do miasta, które jest nadal zwany Weimar.

i Molly Wept i Anthony Wept; Ale wszystkie ich łzy stopiły się do jednego, a ta łza miała różę, uroczy odcień radości. Dla Molly powiedziała mu, że kochała go – kochała go bardziej niż wszystkie splendours Weimar.

jeden, dwa, trzy lata poszedł, a w tym okresie otrzymano dwie litery. Przyszedł przez przewoźnika, a podróżnik przyniósł drugą. Sposób był długi i trudny, i przeszedł przez wiele uzwojeń miast i wsi.

Często miała często Molly i Anthony usłyszał o Tristramie i Iseult, a często chłopiec zastosował historię do siebie i Molly, choć Mówiono o nazwie TRistram oznacza "urodzony w ucisku", a to nie zastosowało się do Anthony, ani nie będzie mógł myśleć, jak Tristram, "Zapomniała o mnie". Ale rzeczywiście Iseult nie zapomniał jej wiernym rycerzem; A gdy oba byli ułożeni spoczywać na ziemi, jeden po każdej stronie Kościoła, drzewa lipowe rosły z grobów nad dachem kościoła, a tam napotkał się w rozkwicie. Anthony myślała, że ​​była piękna, ale żałosna; Ale nie mógł stać się żałosny między nim a Molly: i gwizdnął piosenkę starej śpiewaków Minne, Walter of the Vogelverde:

"pod lindcami

na Heath."

A zwłaszcza ten fragment pojawił się dla niego uroczy:

"z lasu, w dolinie,

śpiewała jej słodką piosenkę Nightingale".

Ta piosenka była często w jego usta, a on śpiewał i gwizdnął go w nocnych nocy, kiedy jechał wzdłuż głębokiego pustego sposobu, aby dostać się do Weimaru i odwiedzić Molly. Chciał przyjść nieoczekiwanie i przyszedł niespodziewanie.

Został poproszony o pełne kielichy wina, z firmą jowizowaną, doskonałą firmą i ładnym pokojem i dobrym łóżkiem. A jednak jego przyjęcie nie było tym, o czym marzył i wymyślił, że byłoby. Nie mógł zrozumieć siebie – nie mógł zrozumieć innych: ale możemy to zrozumieć. Można zostać przyjęty do domu i współpracować z rodziną, nie stając się jednym z nich. Można rozmawiać razem, ponieważ jedna byłaby rozmowa w powozie i poznać siebie, gdy ludzie znali się nawzajem w podróży, każde wyrzucanie drugiego i życząc, że albo dobry bliźnie był daleko. Tak, to była rzecz, jaka była felthony.

"Jestem uczciwą dziewczyną", powiedział Molly; "I sam powiem ci, co to jest. Wiele się zmieniło, ponieważ byliśmy dziećmi razem zmienione do wewnątrz i na zewnątrz. Nawyk i nie będzie miał mocy nad naszymi sercami. Anthony, nie powinienem chcieć mieć was wroga, teraz, kiedy wkrótce będę się daleko stąd. Uwierz mi, bawię dla ciebie najlepsze życzenia; Ale poczuć ci, co wiem, teraz można czuć się dla mężczyzny, nigdy nie było ze mną. Musisz się tego pogodzić. Pożegnanie, Anthony!"

i Anthony przybolił jej pożegnanie. Żadna łza nie przyszła do jego oka, ale czuł, że nie był już przyjacielem Molly'ego. Gorące żelazo i zimne żelazo jeździć skórę z naszych ust, a mamy takie samo uczucie, kiedy go całowaliśmy: i całował się nienawiść w miłości.

w ciągu dwudziestu czterech godzin Anthony wrócił Eisenach, choć z pewnością konia, na którym jechał, został zrujnowany.

"Co się dzieje!" Powiedział: "Również jestem zrujnowany; I zniszczę wszystko, co może mi przypominać, lub pani Holle, lub Wenus the Heathen Woman! Zerwę się jabłoni i rozerwam go przez korzenie, aby nigdy nie będzie miała kwiatu ani owoców więcej!"

Ale jabłoń nie została rozbita, choć sam został złamany, i związany na kanapie przez gorączkę. Co znowu go podniosło? Medycyna została mu przedstawiona, która miała siłę do zrobienia tego – najgorętszy z leków, które razem trzęsie ciało i ducha. Ojciec Anthony przestał być najbogatszymi kupcami. Ciężkie dni próbne – były przy drzwiach; Nieszczęście przyszedł do domu jak wielkie fale morza. Ojciec został biednym człowiekiem. Smutek i cierpienie zabrali swoją siłę. Potem Anthony musiał pomyśleć o czymś innym oprócz pielęgnowania jego miłości-smutków i jego gniew przeciwko Molly. Musiał wziąć miejsce ojca – dać rozkazy, aby pomóc, działać energicznie, a w końcu wychodzisz do świata i zdobyć jego chleb.

Anthony poszedł do Brema. Tam nauczył się, co ma na myśli ubóstwa i ciężkiego życia; A czasami tracą serce, a czasami go zmiękcza, nawet za dużo.

Jak różni świat był i jak różni ludzie byli z tego, co przyprowadza, że ​​byli w swoim dzieciństwie! Teraz są piosenki Minne-piosenkarza? -An echo, znikający dźwięk! Tak, czasami myśli; Ale znowu piosenki brzmią w swojej duszy, a jego serce stało się łagodne.

"Boga wola jest najlepsza!" Powiedział wtedy. "Dobrze było, że nie mogłem zachować serca Molly'ego – że nie pozostała dla mnie wierna. Co by było do tej pory, kiedy Fortune odwrócił się ode mnie? Rzuciła mnie, zanim wiedziała o tej utraty dobrobytu, czy miałem pojęcie tego, co mnie czekało. To było miłosierdzie dla mnie opatrzności. Wszystko wydarzyło się dla najlepszych. To nie była jej wina – i byłem tak gorzki i pokazałem tyle przerwania wobec niej!"

i lat. Ojciec Anthony nie żył, a obcy mieszkali w starym domu. Ale Anthony był przeznaczony ponownie. Jego bogaty pracodawca wysłał go do podróży komercyjnych, a jego obowiązek poprowadził go do jego rodzinnego miasta Eisenach. Stary Wartburg stał niezmieniony na górze, z "Mnichem i zakonnicą" na kamieniu. Wielkie dęby dały scenę kontury, które posiadały w dziełowych dniach. Góra Wenusa błysnęła szaro i naga nad doliną. Chętnie płakał, "Lady Holle, Lady Holle, odblokuj drzwi, a ja wejdę i pozostanie w mojej native ziemi!"

To była grzeszna myśl, a on pobłogosławił się to daleko. Potem mały ptak z gęstego śpiewał wyraźnie, a stara minne piosenka weszła do jego umysłu:

"Z lasu, w dolinie,

Sang jej słodka piosenka Nightingale".

I tutaj w mieście jego dzieciństwa, które w ten sposób widział ponownie przez łzy, wiele wróciło do jego pamięci. Dom Paternal stał jak w dawnych czasach; Ale ogród został zmieniony, a ścieżka pola prowadziła przez część starej ziemi, a jabłoń, że nie zepsuł się tam, ale poza ogrodem, na dalszej stronie ścieżki. Ale słońce rzuciło swoje promienie na jabłoni, jak w dawnych czasach rosa zjechała delikatnie na nim jak potem i nosił tak ciężar owoców, że gałęzie były pochylone w kierunku ziemi.

"To kwitnie!" powiedział. "Drzewo może rosnąć!"

Niemniej jednak, jedna z gałęzi drzewa została złamana. Złośliwe ręce rozdarły w kierunku ziemi; Na razie drzewo stało przez publiczny sposób Można powiedzieć o drzewie, jak mówi, że niektórzy mężczyźni nie był śpiewany na jego kołysce, że powinno się zatem. "Jak rozpoczęła się jasna historia i co to ma Forsaken i zapomniane drzewo ogrodowe przez żywopłot, w tej dziedzinie, a także publicznie! Tam stoi niezabezpieczone, splądrowane i złamane! Z pewnością nie umarł, ale w ciągu ostatnich lat liczba kwiatów zmniejszy; W końcu owoce zostaną całkowicie przestanie; A w końcu wszyscy się skończy!"

takie były myśli Anthony'ego pod drzewem; Takie były jego myśli w ciągu wielu nocy w samotnej komnowie drewnianego domu w odległej lądzie ulicy Häuschen w Kopenhadze, dlatego jego bogatego pracodawcę, posłaniec Brema Merchant, najpierw czyniąc to warunkiem, że nie powinien Ślub.

"MŚWić się! Ha ha!" Roześmiał się gorzko do siebie.

Zima ustawiła wcześnie; ciężko było zamrażanie. Bez, śnieżna burza szalejała, tak że każdy, kto mógłby to zrobić w domu; Tak więc też stało się, że ci, którzy mieszkali przeciwnie do Anthony'ego, nie zauważyli, że przez dwa dni jego dom nie został odblokowany i że nie pokazał siebie; Dla tego, kto byłby niepotrzebnie w takiej pogodzie?

były szare, ponuro dni; W domu, którego okna nie były ze szkła, zmierzch skrzyżowane tylko z ciemną nocą. Stary Anthony nie opuścił łóżka w ciągu dwóch dni, bo nie miał siły, by wzrosnąć; Od dawna musiał odczuwać twardość pogody. Opuszczaj przez wszystkich, połóż stary licencjat, niezdolny do siebie. Ledwie mógł dotrzeć do dzbanka wodnego, który umieścił przy jego łóżku, a ostatni spadł, który został spożywany. To nie była gorączka, ani choroba, ale stara wiek, która go uderzyła. Tam, gdzie jego kanapa została umieszczona, był przyćmiony, jak to było ciągłe noc. Mały pająk, którego jednak nie widział, busily i radośnie rozpraszać wokół niego wokół niego, jakby toczyło małym sztandarem Crape, który powinien machać, gdy stary człowiek zamknął oczy.

Czas był bardzo powolny i długi i ponury. Łzy, którego nie miał narzucić, ani nie odczuwał bólu. Myśl o Molly nigdy nie przyszła do jego umysłu. Czuł się tak, jakby świat i jego hałas był już zainteresowany – jakby leży na zewnątrz świata, a nikt o nim nie myślał. Przez chwilę poczuł uczucie głodu pragnienia. Tak, poczuł je oboje. Ale nikt nie przyszedł, żeby go wydał. Pomyślał o tych, którzy kiedyś cierpiał; Saint Elizabeth, jak kiedyś wędrowała na ziemi; Jej, świętego jego domu i jego dzieciństwa, szlachetnej księżnej Turyngii, życzliwą damę, która była przyzwyczajeni do odwiedzenia najalniejszych domków, przynoszących odświeżanie i komfort więźniów. Jej pobożne czyny świeciły jasno na jego duszę. Pomyślał o niej, gdy przyszła do dystrybucji słów komfortu, wiążąc rany dotkniętego, dając mięso głodnemu; Chociaż jej mąż mąż łajał ją na to. Myślał o legendzie o niej, jak nosiła pełny kosz zawierający jedzenie i wino, kiedy jej mąż, który obserwował jej ślady, wyszedł i zapytał ze złością, co nosiła, po czym odpowiedziała, w strachu i drżącym, że koszyk zawierał róże, które rzuciła w ogrodzie; W jaki sposób wyrwał białą tkaninę z kosza, a cud został wykonany dla pobożnej pani; Na chleb i wino, a wszystko w koszu zostało przekształcone w róże!

Tak więc pamięć świętego mieszkała w spokojnym umysłem Anthony; W ten sposób stała cielesna przed jego porzuconą twarzą, przed jego magazynem w prostym stoisku w duńskim kraju. Odkrył głowę i spojrzał w jej delikatne oczy, a wszystko wokół niego było piękne i rozeatowe. Tak, róże wydawały się rozwijać się w zapachu. Przyszedł do niego słodki, szczególny zapach jabłek, a on widział kwitnący jabłoń, który rozprzestrzenił jej gałęzie nad nim – to było drzewo, które Molly i posadził się.

i drzewo posunięte. jego pachnące liście na niego, chłodzenie płonącego czoło. Liście spadły na swoje wargi i były jak wzmocnienie chleba i wina; I spadły na jego piersi, i czuł się uspokojony i spokojny, i skłonny spać spokojnie.

"Teraz spałem" – szepnął do siebie. "Sen jest orzeźwiający. Morrow znów będę na nogach, a silny i dobrze wspaniały, cudowny! Ta jabłoń, posadzona w prawdziwym uczuciu, teraz stoi przede mną w niebiańskim blasku -"

i spał.

dzień później – to trzeci dzień, w którym jego sklep miał Pozostała zamknięta – śnieżna burza przestała, a bliźnie z przeciwległego domu podszedł na stoisko, gdzie mieszkał stary Anthony, który jeszcze nie pokazał. Anthony leżał rozciągnięty na łóżko-Dead – ze swoją starą czapką ściskając mocno w jego dwie ręce! Nie umieścili tej czapki na głowie w swojej trumnie, ponieważ miał nowy biały.

Gdzie teraz były łzy? Co stało się z perełami? Pozostali w Nightcap – a prawdziwe nie wychodzą w praniu – zostały zachowane w Nightcap, a na czas zapomniano; Ale stare myśli i stare marzenia nadal pozostały w "Nightcap Bachelor". Nie chcę takiej czapki dla siebie. Sprawiłoby to, że twoje czoło bardzo gorące, sprawi, że twój puls pokonał gorączkowo i wyczarować sny, które wyglądają jak rzeczywistość. Pierwszy, który nosił tę identyczną czapkę, poczuł wszystko, co naraz, choć potem było pół wieku; I ten człowiek był sam Burgomaster, który z żoną i jedenastą dziećmi, był dobrze i mocno ustanowiony i zgromadził bardzo tolerowaną ilość bogactwa. Został natychmiast zajęty snami o niefortunnej miłości, upadłości i czasach ciężkich.

"Hallo! jak płonie nocna! " krzyknął, i rozdarł go z głowy.

i perłowy wyrzucony, a inny, a drugi, a oni brzmiały i błyszczali.

"To musi być dno," powiedział burgomaster. "Coś otłuszenia moje oczy!"

Byli łezami, szopy pół wieku przed starym anthony z Eisenach który go nie cieszy. Jego własna historia została zmieniona na Anthony i stała się historią; W rzeczywistości wiele historii. Ale ktoś inny może im powiedzieć. Powiedzieliśmy pierwszy. A nasze ostatnie słowo jest – nie chcę "nightcap starego licencji".