Historia szewca i jego sługi Pritsshkin (Rosyjska bajka)

Mieszkały w pewnym królestwie renomowanym księciem, Mistafor Skurlatovich, który miał sługi o imieniu Goria, syn Krutshinin. A Mistafor dał mu zręczny mistrz, aby nauczyć go sztuki szewc, którą powinien stać się najlepszym i najbardziej zrównującym wszystkich robotników w tym rzemiośle. Goria poszła na uczenie się od kilku lat i stał się tak mądry, że zrobił buty jeszcze lepsze niż jego mistrz. Następnie Mistafor Skurlatovich zabrał go do swojego domu i nakazał mu zrobić buty; Ustaw więc do pracy i wykonał dwadzieścia kilkadziesiąt pary, ale nie jedna para z nich zadowolenia Mistafor Skurlatovich. Więc pokonał go bezskulicznie aż do szewca, Goria Krutshinina, była w połowie martwego, i leży chory na dziesięć długich tygodni.

Jak tylko Goria zaczęła się odzyskać, Mistafor Skurlatovich nakazał mu zrobić więcej butów. A kiedy Goria skończyła kilka par, zabrał ich do swojego pana, aby spróbować; Ale nie jedna para mu się błagała. Następnie Skurlatovich rzucił buty na głowę i pokonałem go, aż jego twarz była pokryta krwią. Goria Krutshinin, który miał jedną biedną miedzianą Altine w kieszeni, poszedł spędzić go w publicznym domu przy drodze, a gdy usiadł, powiedział do siebie: "Chciałbym, żeby diabeł uwolni mnie od tego Master of Mine!"

Nagle nieznajomy stał przed nim, i powiedział:" Dlaczego jesteś w takiej pasji, mój dobry chłopak?"

"Jak mogę pomóc? " odpowiedział Goria, szewc; "Mój mistrz jest tak okrutny jak szalony pies; Widzisz, jak mnie ubrał, a dziesięć tygodni temu pokonał mnie jeszcze więcej niż teraz."

"Dlaczego cię pobije? " powiedział nieznajomy. A Goria odpowiedział: "Dowiedziałem się sztuki szczytu lepszego niż mój nauczyciel, a ja robię buty dla mojego mistrza, ale choć pracuję dla niego wszystko, co mogę, rób to, co zrobię, nigdy nie mogę go zadowolić; I zamiast dziękować mi, bije mnie, bije mnie, jak widzisz."

Wtedy Stranger powiedział:" Znam twój mistrz wystarczająco dobrze; Musisz uwolnić się od jego okrucieństwa; A jeśli chcesz, poślubię córkę Mistafora, zamiast do księcia, do którego jest brana."

"Jesteś zły? " powiedział Goria; "Co mówisz o nonsensach?" "Zaufaj mi", odpowiedział obcego, "Mogę go zabrać". Ale szewca nie mógł mu uwierzyć i powiedział: "Możesz porozmawiać i obiecać, co chcesz, nie wierzę słowo". "Czy nie, zobaczysz, że to, co obiecuję, że mogę wykonać".

Więc mówiąc nieznajomy pragnął zamknąć oczy, rzucić się na ziemię skierowaną do słońca, a następnie przejść na emeryturę dwóch kroków do tyłu. Kiedy Goria to zrobiła, nieznajomy kazał mu spojrzeć na siebie. Goria była zdumiona widząc, że streizowano się w kosztownej sukience i powiedział: "Bez wątpienia Musisz być diabłem w formie człowieka!"

"Z pewnością jestem devilkin; Nazwałeś mnie, a na twoim przyjęciu przyszedłem. Podam ci i poślubię Cię do córki Mistafora. "Jak to możliwe?" Powiedział Goria: "Znajduję się tam przez każdego jednego – bardzo mnie znają." Ale nieznajomy odpowiedział: "Nie, tak nie jest. Nikt nie, obiecuję, rozpoznasz Cię: Każdy pomyli cię za księcia Dardavana, do którego córka Mistawora Dogada jest brana."

"Dobry, bardzo dobrze "- powiedział Goria," Jeśli to, co mówisz Udowodnij prawdę. " "Wystarczy mijać, jak powiedziałem" – odpowiedział drugiemu. A potem nieznajomego pożądanego Gorii, aby przejść trzy kroki i zamknąć oczy, a następnie otworzyć je ponownie. Nagle Goria zobaczył przed nim wspaniały pałac białego marmuru, aw zdumieniu, wykrzyknął: "Jesteś w rzeczywistości sam diabła, a nikt nie, aby robić takie wspaniałe rzeczy!"

"i Powiedz prawdę, widzisz, i nie oszukasz cię – odpowiedział nieznajomego; "A teraz robię ci prezent z tego marmurowego pałacu i pozostanie z tobą i służył wiernie. Zadzwoń do mnie Pritsuszkin!"

Następnie Sługa przeprowadziła jego nową główną Gorię, szewkę, na dziedziniec, gdzie widzi wielki tłum sług, konie i wagony, w najbardziej wspaniałej tablicy; A służący wszyscy sprawili, że ich głosowała, co do księcia, a muzycy grali na wszelkiego rodzaju instrumenty; A kiedy muzyka ustała Goria The Shoemaker wszedł do marmurowego pałacu, gdzie zobaczył stół pokryty wszelkiego rodzaju dania; Więc posadził się w stole, jadł i wypiłem wypełnienie i mieszkał w tym pałacu jak wspaniały człowiek.

Tymczasem księcia Dardavan, po jego zarozumialeniu z Dogada, podróżował w biznesie do innego miasta; I zaufany sługa Prititshkin uważał tę korzystną okazję poślubić Goria Szewca Dogada. Więc poszedł do swojego mistrza, szewcu i powiedział: "Teraz jest czas na rozstrzygnięcie tej sprawy; Musimy contrices, że Mistafor zabierze Cię do Dardavana. " Mówiąc, że wyszedł przed Marmurowym Pałacem, podniósł duży namiot i nakazał wszystkim muzykom. Kiedy Mistafor usłyszał tak różnorodne piękne dźwięki, które prześladował, że Prince Dardavan musi dotrzeć, i wysłał, by zapytać. Gdy tylko został poinformowany, że przyjechał rzekomego księcia Dardavana, wysłał szereg swoich ludzi, by zaprosić jego drogiego zięcia do uczty. Następnie posłańcy udali się do Gorii, ukłonił się pokornie przed nim, i zaprosił go w imię swojego księcia Mistafora Skurlatovich, aby go odwiedzić i być jego gościom. "Idź", odpowiedział Goria, "i powiedz Mistafor Skurlatovich, że wkrótce przyjdę do niego". Więc ambasadorzy skłonili się na szczycie, i wrócili i powiązani z ich księciem, co słyszeli od rzekomego Tsarevicha Dardavana i wszystko, co widzieli.

Po odejściu Mesafor Messengers, Prititshkin poszedł do Goria szewc i powiedział: "Teraz jest czas, abyś poszedł do Mistafora; Posłuchaj tego, co mówię: Kiedy przychodzisz na dziedziniec pałacu, i zdemontujesz z twojego stuty, nie zapnij go, ani nie daj mu nikomu do trzymania, ale tylko kaszel głośno i pieczęć na ziemi z całej twojej mocy. Kiedy wejdziesz do sali, usadź się na krześle numerowany. Wieczorem, kiedy nadszedł czas na emeryturę do odpoczynku, pozostaje w tyle, a gdy tylko łóżko jest gotowe, nie połóż się na nim, ponieważ książę Dardavan zawsze leży na własnym łóżku, który waży stu zapochów. Dostarczę ci takie łóżko; A jeśli opóźniam, uderz mnie w obecność mistora i jego córki. Kiedy pójdziesz do łóżka, a słudzy przynoszą kilka świateł, licytuj je na całe światła, a zamawiam, że przyniesie mi kamień, który książę Dardavan zawsze kładzie na swoim stole w nocy. Przyniosę ci ten kamień, który pokazuje więcej światła niż tysiąc świec."

Kiedy Goria The Shoemaker usłyszał te kierunki, które obiecał obserwować ich wszystkich. Wyszedł więc na dziedziniec, a Pritsuszkin przywiózł mu konia. Następnie Goria zamontowała setę i Pritsuszkin inny, a daleko jeździli do Mistafora Skurlatovicha; A kiedy weszli na dziedziniec, Mistafor wyszedł spotkać jego umiłowaną zięcia, rzekomego księcia Dardavana. Następnie Goria szewca zsunął się ze swojego szalonego stuty; Ale on nie zamocował go, ani nie dał mu nikomu do trzymania: tylko zakaszlał głośno i stemplowany na ziemi. Koń stał, jakby zakorzeniony na miejscu. Wtedy Goria wszedł do sali i ukłonił się do wszystkich czterech stron, pocałował swojego gospodarza i siedział na krześle z numerem jeden. Mistrafor poszedł do swojej córki Dogada, i zbukał jej przyszedł i witamy jej rękożowany mąż, książę Dardavana; Ale Dogada była dyskretna i przebiegła, i odpowiedział; "Mój łaskawy Pan i ojciec, to rzeczywiście nie jest to książę Dardavana, ale nasz Shoemaker Goria Krutshinin". "Nie mów nonsens" – powiedział mistora; "Widziałem twarzą w twarz księcia Dardavana i dobrze go poznać; To jest książę i nie ma też szewca."

"dobrze i dobrze "- powiedział Dogada; "Pójdę i mile widziam; Ale tylko pamiętaj, co mówię: nie jest to książę Dardavana, ale nasz szewc Goria, przebrany jak on. Teraz zdajmy jedną rzecz: Kiedy usiadamy przy stole, aby jeść, zamówić białe chleb i brązowy chleb, który ma zostać przywieziony do niego: A jeśli zauważysz, że ten gość przecina pierwszy kawałek brązowego chleba, będziesz wiedział, że nie jest księciem Dardavanem ale szewca Goria, dla Dardavana zawsze zjada pierwszy biały chleb."

"Dobry "- powiedział Mistafor," będę obserwować " w dół przy stole; A kiedy byli sadzonymi, a przywieziono białe i brązowe chleb, Goria najpierw wziął brązowy chleb, a Mistafor i Dogada zauważył to. Potem powiedział mistora: "Moja droga i uświęcona zięcia, książę Dardavan, jak to jest, że wycinasz tak bardzo brązowy chleb i bez biała?"

Kiedy sługa Prituitshkin usłyszał to, poszedł niewidzialnie Do Gorii i szepnął w jego uchu: "Powiedz mistora, że ​​twój ojciec, kiedy siedział przy stole, zawsze dawał najpierw ubogim kawałkiem chleba do jedzenia, a zamiast soli, wylewa się do nich torba złota : I tak mówiąc, rozkaz, aby przynieść ci torbę złoto."

Następnie rzekomym Tsarevich Dardavan powtórzył te słowa do Mistafora, pokroić więcej plasterków brązowego chleba i wezwał do swojego sługi Prititshkin mu torba złota. W mgnieniu oka Pritsuszkin przyniósł pieniądze, które skradził z Skarbu Mistora, a Goria pragnął go zebrać oddział żebraków. Więc sługa uciekł i wrócił w żaluzji z tłumem głodnych mężczyzn, a Goria rozdzielił chleb, dając każdemu kawałek złota z torby. A kiedy oddał cały chleb i złote monety, sam spadł do jedzenia.

Po kolacji Mistafor powiedział do swojej córki: "Co teraz mówisz – to nie jest ten książę Dardavan?" "Nie, Drogi Ojciec", odpowiedział Dogada, "to nie jest książę, ale nasz szewc Krutshinin."

"Dlaczego straciłeś twoje strony, dziecko?" powiedział mistora; "Dawno pozbyliśmy się Goria Krutshinin." "Cóż, zaznacz cię", odpowiedział Dogada, "udowodnię, że ten człowiek nie jest księciem. Zaproś go, aby spędzić noc tutaj i zamówić do niego gotowy do łóżka; A jeśli leży na nim, nie jest księciem Dardavanem, ale Szewka Goria."

Kiedy wieczór przyszedł, a się spóźnił, Mistafor nakazał najlepsze łóżko, które można przygotować do szewca; Wtedy Mistafor zapytał udawany Tsarevich, czy tak się rozwijało, chciał przejść na emeryturę do odpoczynku. Więc Goria poszedł do bedchamber, widząc, że nie było ósmerem, z którego mówił Prituitshkin, natychmiast nazwał jego sługa, jakby w pasji, i dając mu pudełko na uszach, powiedział: "You Rascal, dlaczego Czy nie przygotowałeś mojego łóżka? Wiesz bardzo dobrze, że zawsze śpię na moim stuszczowym łóżku: Idź natychmiast i przynieś to do mnie! " Następnie Prituitshkin pobiegł tak szybko, jak mógł i przyniósł setek łóżek, który skradził z księcia Dardavana.

następnie Goria szczypa rozebrana i ustanawiła na łóżku; A Dogada, celowo, aby go wypróbować, zamówił wiele zwężonych do zapalonych i pobranych do jego bedchamber. Ale Goria natychmiast przejechał wszystkim sługami ze światłami i zamówił Pritsuszkin, aby dać mu kamień, który obecnie przyniósł ten ostatni, skradziła to także z księcia Dardavana. Wtedy Goria umieścił kamień na stole i położył się spać; a światło rzucane przez kamień był bardziej olśniewający niż meteor na niebie. Ale prawie nie miała dziewczyny wszedł do mieszkania i miałem zamiar uciekać z kamieniem, niż sługi Pritsuszkin, który leżał przy drzwiach, podskoczył i zawołał: "Czy to nie jest dla ciebie wstyd, ładna dziewczyna, aby obrabować Twój przyszły pan i mistrz! Musisz mnie teraz zostawić zastaw do swojego zachowania. " Mówiąc, że wyciągnął pantofelkę pokojówki i strój głowy i oddalił ją. Potem dziewczyna poszła do swojej kochanki i powiedział jej całą sprawę; Ale Dogada nie rozpaczył, a po godzinie, myśląc, że Goria i jego sługa Pritshkin byłby teraz śpią, wysłała kolejną służę, by ukraść kamień. Kiedy dziewczyna wszedł do bedchamber, znowu podskoczył Pritsuszkin, jak wcześniej, wyciągnął pantofel, sukienkę głową i kurtkę i pozwól jej odejść. Ale po minęło kolejnej godziny Dogada, znowu myśląc, że muszą zasnąć, postanowił iść i przynieść kamień. Ledwie jednak, gdyby wszedł do sypialni Goria Szewca i położyła rękę na kamieniu, niż w górę, skoczył Pritsuszkin, a ożywiając ją, zawołał: "Jak! Czy nie jest to wstyd dla twojej łaski, by Contrive tak Wickedness? Nie staje się córką tak znanego ojca, który wypowiadał takie sztuczki; Dlatego muszę błagać o ciebie, uczciwej damy, aby zostawić mi zobowiązanie ". Nie wcześniej niż zrobione: Prituitshkin zajął jej kurtkę, pantofel i strój głowy, odrzucił Dogada w wstydie i wyrzuty sumienia.

wcześnie następnego dnia, kiedy pojawił się shoemaker Goria, jego sługa Pritshkin powiedział mu Wszystko, co minął w nocy, i poradził mu, gdy Mistafor powinien zaproponować mu zagadkę, odpowiedzieć: "Zagadnij mnie bez zagadki, ale dam ci zagadkę, a potem" kontynuował, "proponuj Mistrafor to zagadkę : "Poszedłem spacerować na zielonych łąkach i złapałem trzy kozy i pozbawiłem się z nich trzech skórek" Skóry "Dam ci zagadkę". I kontynuował: "Poszedłem chodzić na zielonych łąkach i złapałem trzy kozy i pozbawiony z nich trzech skór". Mistora wątpił bardzo i powiedział: "To niemożliwe, aby koza miał trzy skórki" I tak mówią, że zamówił Pritsuszkin, aby przynieść trzy skóry, które zabrał z trzech kóz. Więc sługa natychmiast je przywiózł Więc szewca powiedział mu wszystko, co się wydarzyło. Mistrafor, rozwścieczony na jego córkę, zawołał: "Spójrzcie, nie powiedziałeś, że to nie był książę Dardavana, ale szewc Goria Krutshinin? Nie mam już cierpliwości – przygotuj się natychmiast na ślub. " A Goria Szewka poślubiona The Princess Dogada tego samego dnia.

Kiedyś po tym sługa Pritsuszkin przyszedł do Gorii i powiedział: "Teraz, kiedy zrobiłem swoje fortunę, zrób coś dla mnie w zamian: mam prośba o wykonanie. W twoim ogrodzie znajduje się staw, w którym dawniej żyłem. Dziewica była pewną pościelą, i upuściła pierścień do stawu, a dzięki temu, że oddaje mnie od tego. Zamów teraz Woda, którą należy wypuścić, a staw oczyszczony: pragnienie, aby ktokolwiek znajduje pierścień, przyniesie go, a kiedy zostanie znaleziony, zamów staw wypełniony czystą wodą i łodzią do wybudowania; I w tej łodzi żagiel ze swoją żoną i mną. Następnie rzucam się do wody, a kiedy twoja żona zawołała: "Ach! Sługa Prituitshkin jest utonął! "Tylko odpowiedź:" Diabeł zabierz go!"

Kiedy Goria shoemaker usłyszała to, zamówił staw w ogrodzie, który ma zostać opróżniony i oczyszczony, a cokolwiek zostało znalezione W nim należy go wprowadzić. A kiedy staw został osuszony, pierścień został znaleziony na dole przez chłopca, który przyniósł go do Gorii szewcu. Wtedy Goria uporządkowała wodę, by być wpuszczanym w stawie, a łódź do zbudowania. Jak tylko wszystko było gotowe, siedział, z żoną i sługą, Pritsuszkin, w łodzi i popłynął w środku stawu. Ale nagle Prititshkin wskoczył do wody, a Dogada zawołał: "Ach! Patrz, serwant Prititshkin jest utonął! " Potem powiedział Goria: "Diabeł go zabierze! Już nie chcę go już. Goria Szewka kiedykolwiek po jego imieniu i żył wiele lat z Dogada w wielkim szczęście, zapominając o jego byłym nieszczęśliwym losie.