Lucky peer (Angielska bajka)

i.

na głównej ulicy stał dobry staroświecki dom; Ściana o dziedzińcu objęła w nim kawałki szkła, tak że gdy słońce lub księżyc błyszczy, był tak, jakby był objęty diamentami. To był znak bogactwa, a tam było bogactwo; Ludzie powiedzieli, że sprzedawca był człowiekiem, który mógł odłożyć dwie beczki złota w swoim najlepszym salonie; Tak, mógł umieścić stertę kawałków złota, jako bank oszczędności przeciwko przyszłości, poza drzwiami pokoju, w którym urodził się jego mały syn.

Ten mały facet przybył do bogatego domu. Była wielka radość z piwnicy do garretowania; I tam tam była jeszcze większa radość na godzinę lub dwie później. Magazynem i jego żona tam mieszkali, a także też właśnie weszły właśnie wtedy trochę syna, podane przez naszego Pana, przywieziony przez bocian i wystawił matkę. I tu też było sterty poza drzwiami, przypadkowo; Ale to nie jest kupa złota – była to sterta zamiata.

Bogaty sprzedawca był bardzo rozważny, dobry człowiek; Jego żona, delikatna i delikatna, urodzona, ubrana była dobrze, była pobożna, a poza tym była dobra i dobra dla ubogich. Wszyscy pogratulowali te dwie osoby, teraz mając małego syna, który wzrastałby i, jak jego ojciec, bądź bogaty i szczęśliwy. W czcionce mały chłopiec nazywano "Felix", co oznacza w Łacińskiej "Lucky" i że był, a jego rodzice nadal więcej dno jego serca, a jego żona, uczciwa i prosta kobieta, była błogosławiona przez wszystkich, którzy je znali; Jakie szczęście byli w zdobywaniu ich małego chłopca, a on był nazywany "rówieśnikiem!"

Chłopiec na pierwszym piętrze, a chłopiec w Garreret każdy dostał tylko wiele pocałunków od rodziców, a tak samo dużo słońca od naszego Pana; Ale wciąż zostali umieszczani trochę inaczej, -ne schody i jeden. Peer siedział najwyższy, z daleka w Garret, a on miał swoją własną matkę na pielęgniarkę; Little Felix miał nieznajomego dla swojej pielęgniarki, ale była dobra i uczciwą dziewczyną – widziałeś to w swojej książce. Bogate dziecko miała ładny mały wagon i został zaciągnięty przez jego pielęgniarkę świerkową; Dziecko z garretu zostało przeniesione w ramionach własnej matki, zarówno gdy był w jego niedzielnych ubraniach, a kiedy miał swoje codzienne rzeczy; I był równie zadowolony Równie słodki, równie delikatny i petted byli oboje. Kiedy dorastali, mieli jak przyjemność z koni kupców i wagonów. Felix ma pozwolenie od pielęgniarki, by usiąść przez autokarów i spojrzeć na konie; Wypowiadał się. Peer dostał pozwolenie na usiąść w oknie Garret i spojrzeć na podwórko, gdy Mistrz i Mistress wyszedł na jazdę, a kiedy byli dość zniknął, umieścił dwa krzesła, jeden z przodu, drugi z tyłu, tam w pokoju, a więc jechał; Był prawdziwym coachmanem – to było trochę więcej niż fantazyjne, że będziesz miał być autokarowym.

Zauważyli się nawzajem, te dwa, ale dopóki nie byli dwumiesięci inny. Felix poszedł elegancko ubrany w jedwab i aksamit, z nagimi kolanami po stylu angielskim. "Biedne dziecko zamarznie!" powiedziała rodzinę w garretie. Peer miał spodnie, które wyszedł na kostki, ale pewnego dnia jego ubrania były rozdarte na kolanach, tak że miał tyle szkicu i był tak samo rozebrany jak mały delikatny chłopiec kupca. Felix przyszedł ze swoją matką i chciał wyjść; Peer przyszedł ze sobą i chciał wejść.

"Daj trochę rówieśnicy? "Możesz ze sobą rozmawiać."

i jeden powiedział "peer!" a drugi powiedział: "Felix!" Tak, to wszystko, co powiedzieli ten czas.

Bogaci pani petted jej chłopca, ale był taki, który pettował rówieśnik rówiesiony, a to była jego babcia. Była słabo zaawansowana, a jednak widziała znacznie więcej w małym rówieśnicy niż jego ojciec lub matka może zobaczyć; Tak, więcej niż ktokolwiek inny mógł odkryć.

"Drogie dziecko", powiedziała, że, "zamierza się na świecie. Urodził się ze złotym jabłkiem w ręku. Jest świecący jabłko! I pocałowała małą rękę dziecka. Jego rodzice też nie widzieli niczego, ani rówieśnika, ale kiedy wzrósł, aby wiedzieć więcej, bez wątpienia, że ​​też to stwierdził.

"To taka historia, tak prawdziwa cudowa historia, ta babcia Mówi! " powiedział rodzice. Największa babcia może opowiadać historie, a peer nigdy nie był zmęczony słuchaniem zawsze te same. Nauczyła go psalmu i powtórzyć modlitwę Pana, a on znał, że nie tak trajkotny, ale jako słowa, które oznaczały coś; Każda petycja w nim wyjaśniła mu. Szczególnie myślał o tym, co powiedział babcia na słowach: "Daj nam ten dzień nasz codzienny chleb;" Miał zrozumieć, że konieczne było uzyskanie chleba pszenicy, dla innego, aby uzyskać czarny chleb; trzeba mieć wspaniały dom, kiedy miał wiele firm; Inny, w małych okolicznościach, może żyć tak szczęśliwie w małym pokoju w garretach. "Więc każda osoba ma to, co nazywa codziennego chleba". Zaczęły się surowe lata wojny; Młodzi mieli odejść, stary, by zostać w domu. Ojciec rówieśniczy był wśród tych, którzy zostali zapisani, a wkrótce słyszano, że był jednym z pierwszych, którzy upadł w walce z zwycięskim wrogiem.

Było okropny smutek w małym pokoju w garretie. Matka płakała, babcia i niewiele płakał; I za każdym razem, gdy pojawiła się jeden z sąsiadów, aby je zobaczyć, rozmawiali o "ojcu", a potem płakali razem. WIDOW, Tymczasem otrzymała pozwolenie, pierwszy rok, aby zatrzymać się za darmo, a potem miała zapłacić tylko mały czynsz. Babcia zatrzymała się z matką, która wspierała się, myąc kilku "pojedynczych drobnych panów", jak nazywała nimi.

peer nie miał ani smutku, ani nie chciał. Miał swoje wypełnienie mięsa i picia, a babcia powiedziała mu historie tak niezwykłe i cudowne o szerokim świecie, że zapytał ją, pewnego dnia, jeśli dwie mogą nie iść w niedzielę do obcych ziem, i wrócić do domu ponownie jako księcia Księżniczka, ze złotymi koronami na.

"Jestem za stary," powiedział babcia; "I musisz najpierw nauczyć się strasznych wielu rzeczy, staje się świetny i silny; Ale zawsze musisz być dobrym i czułym dzieckiem – tak jak jesteś teraz."

Peer jeździł wokół pokoju na hobborach; miał dwa takie; Ale syn kupca miał prawdziwy konia na żywo; Było tak mało, że równie dobrze mogło być nazywane koniem dziecka, jak nazwał go rówieśnikiem, a nigdy nie może stać się większy. Felix jeździł na podwórku; Nawet jeździł na zewnątrz bramy z ojcem i mistrzem jazdy od stabilnej króla.

W pierwszej półgodzinie rówieśnik nie lubił jego konie, i nie jeździłby – nie byli prawdziwi. Zapytał matki, dlaczego nie mógł mieć prawdziwego konia jak mały Felix; A jego matka powiedziała:

"Felix mieszka na pierwszym piętrze, blisko stajni, ale żyjesz wysoko, pod dachem. Nie można mieć koni w garretie, z wyjątkiem takich osób; Czy jeździsz na nich."

i tak rówieśnik: Najpierw do skrzyni szuflad, wielką górę pełną skarbów; Oba niedzielne ubrania rówieśnicze, a jego matka byli tam, i były świecące srebrne dolary, które wyruszyła na wynajem, jechał do pieca, który nazwał czarny niedźwiedź; Spał całe lato, ale kiedy nadszedł zimę, musi coś zrobić: ogrzać pokój i gotować posiłki.

Peer miał ochronę ojcem, który zwykle przybył w każdą niedzielę zimą i dostał dobrą ciepłą kolację. To był raczej schodzący dla niego, powiedział matkę i babcia. Zaczął się jako woźnica; Wziął do picia i spał na swoim stanowisku, a że ani żołnierz, ani woździecki nie mógł zrobić.

Potem stał się carter i pojechał wózek, a czasem Drosky dla Gentlefolk; Ale teraz pojechał na dirt-cart i poszedł z drzwi do drzwi, kołysając grzechotkę, "Snurre-Rurre-Ud!" A ze wszystkich domów przyszedł dziewczyny i gospodynie z ich wiaderami pełnymi i odwrócili je w wózek: szmaty i tagi, popioły i śmieci były włączone Miasto, a on stał na otwartej bramie, a na zewnątrz był ojcem chrzestnym z jego wózkiem.

"Czy weźmiesz jazdę?" on zapytał. Prawo chętnie rówieśnik, ale tylko aż do rogu. Jego oczy świeciły, gdy siedział na miejscu ojcu ojciec i pozwolono trzymać bat. Peer pojechał z prawdziwych koni żywych, jechał do rogu. Jego matka przyszła wtedy; Wyglądała raczej wątpliwie. Nie było jej wspaniałych do niej, aby zobaczyć jej małego syna jazdy na brudnym wózku. Musi zejść na raz. Wciąż podziękowała ojciecowi; Ale kiedy dotarli do domu, zawiadła rówieśnik, aby ponownie wziąć tę wycieczkę.

pewnego dnia poszedł ponownie do bramy. Nie było tam ojca chrzestnego, aby go otworzyć na jazdę, ale w rynsztoku znajdowały się inne rosnące trzy lub cztery małe uliczne jeżowce, szturchając, aby zobaczyć, co mogli znaleźć, które zostały utracone lub ukryte tam. Często znaleźli przycisk lub moneta miedziana; Ale mieli tak często, że często podrapali się ze złamaną butelką, lub kłując się sworznią, która była właśnie teraz. Peer musi dołączyć do nich, a kiedy spadł wśród kamieni rynnowych, znalazł srebrną monetę.

Inny dzień znów był na jego kolanach, kopiąc z innymi chłopcami. Dostali tylko brudne palce; Znalazł złoty pierścionek i pokazał, z musującymi oczami, jego szczęście, a potem inni rzucili brud na niego i zadzwonił do niego Lucky Peer; Nie pozwolą mu być z nimi wtedy, gdy szturchnęli się w rynsztok.

Powrót stoczni kupieckich Wystąpił pewne niskie podłoże, które miały być wypełnione do budowy partii; Żwir i popioły zostały zapalone i przestrzegane tam. Połóż się wspaniałe sterty. Ojciec ojciec przejechał wózek, ale peer nie był z nim prowadzić. Ulicy chłopcy wykopali w sterach; wykopali się z kijem i ich nagich rąk. Zawsze znajdowali jedną lub inny, który wydawał się warto odebrać. Tu przyszedł mało rówieśnik.

Widzieli go i zawołali: – "Clear Out, Lucky Peer!"

A kiedy przyszedł bliżej, rzucają bliźnie. Jeden z nich uderzył na jego drewniany but i upadł na kawałki. Coś błyszczącego odpadło; Wzajemnie go wziął; To było małe serce z bursztynu. Prowadził z tym domem. Reszta nie zauważyła, że ​​nawet gdy rzucili brud na niego, był dzieckiem szczęścia.

Srebrne umiejętności, które znalazł, został ułożony w swoim małym brzegu oszczędności; Pierścień i bursztynowe serce były pokazywane po schodach żony kupców, ponieważ matka chciała wiedzieć, czy byli wśród "rzeczy znalezionych", które powinny być powiadomieni o policji.

jak oczy kupiec Żona świeciła na oglądaniu pierścienia! To nie był inny niż jej własny pierścionek zaręczynowy, który straciła trzy lata wcześniej; Tak długo miałem go w rynsztoku. Peer był dobrze nagrodzony, a pieniądze poruszały się w swoim małym pudełku. Bursztynowe serce było tanią rzecz, którą powiedziała; Rówieśnik może tak równie dobrze. W nocy bursztynowe serce leżało na biurze, a babcia leżała w łóżku.

"Ech! Co to jest płonie! " powiedziała. "Wygląda tak, jakby niektóre świecy były tam oświetlone". Wstała, żeby zobaczyć, a to było małe serce bursztynu. Ach, babcia ze swoimi słabymi oczami często widział więcej niż wszyscy inni mogli zobaczyć. Teraz miała na ten temat prywatnych myśli. Następnego ranka wzięła małą mocną wstążkę, przyciągnęła go przez otwarcie na szczycie serca, i umieściła go wokół szyi wnukowej wnuka.

"Nigdy go nie zdejmujesz; z wyjątkiem wkładania nowej wstążki; I nie możesz go pokazać ani innym chłopcom. Jeśli powinni to odebrać od ciebie, miałbyś ból brzucha! " To była jedyna straszna choroba, która nie mała rówieśnik, znany. W sercu była dziwna moc. Babcia pokazała mu, że kiedy potarła go ręką, a małą słomkę została ułożona przez niego słoma zdawała się żyć i wyskoczył do serca bursztynu, a nie pozwolisz, żeby to odchodzi.

ii.

II.

syn kupca miał nauczyciel, który słyszał, jak sam mówią same lekcje i wyszedł z nim sam. Peer był również mieć edukację, więc poszedł do szkoły z wielką ilością innych chłopców. Studiowali razem i to było bardziej zachwycające niż samodzielnie z nauczycielem. Ludzie nie zmieni Wygrał nagrodę na loterii, o dwieście Rix-Dollars, na bilecie, który dzielił się z jedenastu innymi. Poszedł kiedyś i kupił kilka lepszych ubrań i wyglądał bardzo dobrze w nich. Szczęście nigdy nie przychodzi sam, zawsze ma firmę, a tym razem tego czasu. Ojciec ojciec zrezygnował z Dirt-Cart i dołączył do teatru.

"za co na świecie", powiedział babcia. "Czy on idzie do teatru? Co on idzie jak? "

jako maszyna. To było prawdziwe, a on był teraz całkiem innego mężczyzną i wziął wspaniałą radość w komedii, którą zawsze widział od góry lub z boku. Najbardziej uroczą rzeczą była balet, ale rzeczywiście dała mu najtrudniejszą pracę, a zawsze było pewne niebezpieczeństwo przed ogniem. Tańczyli zarówno w niebie, jak i na ziemi. To było coś dla małych rówieśników, aby zobaczyć, i jeden wieczór, kiedy istniał sukni próby nowego baletu, w którym wszyscy byli ubrani i ozdobione jak wieczorem, gdy ludzie płacą, aby zobaczyć cały świetny pokaz, miał pozwolenie, miał pozwolenie Aby przynieść z nim rówieśnik i umieścić go w miejscu, w którym widział całość.

To był Pismo Ballet-Samson. Filistyni tańczyli o nim, a on sprowadził cały dom nad nimi i sam; Ale w przypadku każdego wypadku były silniki ogniowe i strażacy.

peer nigdy nie widział komedii, wciąż mniej balet. Włożył w niedzielne ubrania i poszedł z ojcem chrzestnym do teatru. To było jak wielkie suszenie-poddasze, z tak wielu zasłonami i ekranami, świetnymi otworami na podłodze, lampy i światłach. Nastąpiło gospodarz zakamarków w górę iw dół, a ludzie wyszli z nich, podobnie jak w wielkim Kościele z balkonowymi ławkami wszystko było gotowe i został wysłany. Miał trzy kanapki w kieszeni, aby nie potrzebował głodu flety i skrzypce. Na boku, w którym ludzie Peer Sat przyszli ubrani, jakby byli na ulicy; Ale przyszło też rycerze ze złotymi kaskami, pięknymi dziewicami w gazie i kwiaty, nawet aniołowie w kolorze białym ze skrzydłami na hackach. Zostały one umieszczone w górę iw dół, na podłodze i w górę "balkonów", aby spojrzeć na. Byli całą siłą tancerzy baletowych; Ale rówieśnik tego nie wiedział. Wierzył, że należały do ​​bajek, jego babcia mu powiedziała. Potem przyszła kobieta, która była najpiękniejsza ze złotego kasku i włóczni; Spojrzała na wszystkich innych i siedziała między aniołem a implementem. Ach! Ile miało widzieć, a jednak balet nie rozpoczął się nawet.

Był moment cichy. Mężczyzna ubrany w czarny przeniósł małą różdżkę wróżki nad wszystkimi muzykami, a potem zaczęli grać, aby było gwizdanie muzyki, a sama ściana zaczęła rosnąć. Jeden spojrzał na ogródek, gdzie świeciło słońce, a wszyscy ludzie tańczyli i skoczyły. Tak wspaniały widok nigdy nie wyobrażał sobie. Tam maszerowali żołnierze, a tam walczyły, a tam, gdzie gildie i potężny Samson z jego miłością. Ale była tak niegodziwa, jak była piękna: zdradziła go.

Filistyni wyrwali oczy; Musiał mierzyć w młynie i być ustawiony na kpina w sali tańskiej; Ale potem położył silne filary, które trzymały dach, i potrząsnął je i całym domem; Upadł, a tam wybuchły wspaniałe płomienie czerwonego i zielonego ognia. Peer mógł długo usiadł jego całe życie i spojrzał, nawet jeśli kanapki były spożywane – i wszyscy byli zjedzone.

Teraz tutaj było coś, co powiedział, kiedy wrócił do domu. Nie miał do łóżka. Stał na jednej nodze i położył drugiego na stole – była to, co miłość Samsona i wszystkie inne panie. Zrobił bieżnię poza krzesłem babci, i zdenerwował dwa krzesła i wzmocnił się, by pokazać, jak zstąpił Hall Dancing-Hall. Pokazał to i dał go z całą muzyką należącą do niego; W baletu nie było rozmowy. Śpiewał wysoki i niski, ze słowami i bez; Nie było w nim związku; To było jak cała opera. W międzyczasie wszystko było jego pięknym głosem, jasne jak dzwonek, ale nikt o tym nie mówił.

rówieśnik był wcześniej, by był chłopcem spożywczym, piecząc śliwkami i cukrem ryczałtowym; Teraz znalazł, że było coś bardzo drobniejszego, a to miało dotrzeć do historii Samsona i tańczyć w baletu. Było wspaniałe wiele biednych dzieci, które poszły w ten sposób, powiedział babcia i stał się dobrym i zaszczyconym ludziom; Nadal nie ma małej dziewczynki jej rodziny, powinna mieć pozwolenie na pójście w ten sposób; chłopiec – cóż, stał mocniej P>Peer z pewnością musi być tancerzem baletowym.

"Daje mi bez odpoczynku!" powiedziała jego matkę. Wreszcie jego babcia obiecała zabrać go pewnego dnia do balet-mistrza, który był świetnym dżentelmenem i miał swój własny dom, jak kupiec. Czy rówieśnik kiedykolwiek dotrze? Nic nie jest niemożliwe dla naszego Pana. Peer miał złoto jabłko w ręku, kiedy był dzieckiem. Taki miał w swoich rękach; Być może był również w jego nogach.

Peer poszedł do baletu i znalazł go raz; To sam samson. Jego oczy nie cierpiały na ręce Filistynów. To była tylko część gry, powiedziano mu. A Samson wyglądał na nim uprzejmie i przyjemnie i kazał mu wstać prosto, spójrz na niego i pokazać mu kostkę. Peer pokazał też całą swoją stopę i nogę.

"Więc ma miejsce w baletu", powiedział babcia Ale najpierw jego matka i babcia musi potrzebować innych przygotowań i rozmawiać z ludźmi, którzy wiedzieli o tych rzeczach; Najpierw z żoną kupca, który uważał to za dobrą karierę dla ładnego, dobrze uformowanego chłopca bez żadnej perspektywy, jak peer. Potem rozmawiali z Miss Frandsen; Rozumiała wszystko o baletu. W pewnym momencie, w młodszych dniach babci była najbardziej ulubionym Danseuse w teatrze; Załansowała bogini i księżniczek, została dopożona i brawo, gdy pojawiła się; Ale potem dorastała, wszyscy robimy – a potem nie ma już głównych części; musiała tańczyć za młodszymi; I wreszcie poszła za wszystkich tancerzy w szlafroku, gdzie ubrana jest inni, aby być boginami i księżniczkami.

"Więc idzie!" powiedział panno Frandsen. "Droga teatralna jest zachwycająca podróż, ale jest pełna cierni. Chicane rośnie tam, -CHICane!"

To był słowo peer nie rozumiał; Ale doszedł do zrozumienia go całkiem dobrze.

"Jest zdeterminowany, aby wejść do baletu", powiedziała jego matkę.

"On jest pobożnym chrześcijańskim dzieckiem, że jest, "Powiedziała babcię.

"i dobrze wychowany "- powiedział panno Frandsen. "Dobrze wychowany i moralny! To było w moim heyday. "

, a więc rówieśnik poszedł do szkoły tańczącej i dostałem kilka letnich ubrań i cienkich butów dancji, aby ułatwić. Wszyscy starzy tancerze całowali go i powiedzieli, że jest chłopcem wystarczająco dobrym, by jeść.

Kazano wstać, trzymać nogi, i trzymaj się pośrednika, aby nie upaść, Kiedy nauczył się najpierw kopnąć swoją prawą nogą, a potem lewą. To nie było dla niego tak trudne jak dla większości innych. Balet-Mistrz klasował go z tyłu i powiedział, że wkrótce będzie w baletu; Powinien być dzieckiem króla, który był noszony na targach i nosił złotą koronę. To było praktykowane w szkole tańczącej, i próbę w samym teatrze.

Matka i babcia musi iść, aby zobaczyć niewiele rówieśników w całej swojej chwały, a oni patrzyli, a oni oboje płakali, bo wszystko było tak wspaniały. Rówieśnik w całej swojej chwale i pokazie nie widział ich w ogóle; Ale rodzina handlowca, którą widział; Siedzieli w logowaniu najbliżej sceny. Mała Felix była z nimi w swoich testach. Nosił rękawice guziki, tak jak dorosły panowie i usiadł z opiągłym szkłem na oczach przez cały wieczór, chociaż widział doskonale znów dobrze jak dorosły panowie. Spojrzał na równorzędny. Peer spojrzał na niego; A peer był dzieckiem króla ze złotą koroną. Ten wieczór przyniósł dwa dzieci w bliższym związku ze sobą.

kilka dni później, gdy spotkali się na podwórku, Felix poszedł do rówieśnika i powiedział mu, że widział go, kiedy był księciem. Wiedział bardzo dobrze, że nie był już księciem już dłużej, ale potem nosił ubrania księcia i miał złoto korony.

"Będę nosić je ponownie w niedzielę" – powiedział równorzędny.

Felix go nie widział, ale pomyślał o tym cały wieczór. Bardzo dobrze się podobał, by być w butach peer's; Nie przegapią ostrzeżenia Frandsena, że ​​droga teatralna była cierniste, a ten Chicane wzrósł na nim; Ani rówieśnik jeszcze tego znał, ale wkrótce go poznał.

Jego młodzi towarzysze Dancing dzieci nie były tak dobre, jak powinni być dla wszystkich, że czasami byli aniołami ze skrzydłami. Była mała dziewczynka, Malle Knallemp, który zawsze, kiedy była ubrana jak strona, a rówieśnik był stroną, stało złośliwie po swojej stopie, aby zobaczyć jego pończochy; Był zły chłopak, który zawsze trzymał szpilki w plecach, a pewnego dnia zjadł kanapki peer przez pomyłkę; Ale to było niemożliwe, bo peer miał trochę ciasto mięsne z kanapką, a drugi chłopiec miał tylko chleb i masło. Nie mógł popełnić błędu.

Byłoby na próżno recytować wszystkie dokuczanie, że rówieśnik przetrwał w ciągu dwóch lat, a najgorsze nie było jeszcze, – by było nadejście. Wydaje się balet, zwany wampirem. W nim najmniejsze tańczące dzieci były ubrane jako nietoperze; nosił szare rajstopy, które zamontowały się do swoich ciał; Czarne skrzydła gazowe zostały rozciągnięte z ich ramion, więc mieli biegać na palcach, jakby byli po prostu latać, a potem mieli obrócić się na podłodze. Peer może to zrobić szczególnie dobrze; Ale jego spodnie i kurtka, cały jeden kawałek, były stare i noszone; Nici nie trzymały się; Tak więc, tak jak włączył się przed oczami wszystkich ludzi, było zgrywanie pleców, prosto z szyi w dół do miejsca, w którym nogi są mocowane, a cała jego krótka, mała biała koszula miał widać.

wszyscy ludzie się śmiali. Peer widział go i wiedział, że został rozerwany na plecach; Wirował i wirował, ale rósł gorzej i gorzej. Ludzie roześmiali głośniej i głośniej; Pozostałe wampiry śmiali się z nich i wirując do niego, a tym bardziej strasznie, gdy ludzie klasowali i krzyknął Bravo!

"To jest za zniszczony wampir!" powiedział tańczące dzieci; I tak nazywali go "Ripperip".

Peer płakał; Panna Frandsen pocieszyła go. "Tis tylko Chicane", powiedziała; a teraz rówieśnik wiedział, czym był Chicane.

Oprócz szkoły tańczącej, mieli kolejny dołączony do teatru, gdzie dzieci nauczały szyfery i pisać, aby uczyć się historii i geografii; Ay, mieli nauczyciel w religii, bo nie wystarczy, aby wiedzieć, jak tańczyć jest coś więcej na świecie niż zużywać buty taneczne. Tutaj też, rówieśnik był szybki, – bardzo największym ze wszystkich, a ma wiele dobrych znaków; Ale jego towarzysze wciąż nazywali go "Ripperip".

To był tylko żart; Ale w końcu nie stanęł już dłużej, a on uderzył i zapakował jednego z chłopców, aby był czarny i niebieski pod lewym okiem, musiało mieć go wybielone wieczorem, kiedy miał iść w godzinach wieczornych balet. Peer rozmawiała gwałtownie przez dancing-mistrza i bardziej surowo przez zamiatanie, bo był jej synu, który ukarał.