Cierna droga honoru (Duńska bajka)

Stara historia, ale mieszka "ciernistej drogi honorowej" marksmana, który rzeczywiście osiągnęła rangę i biuro, ale dopiero po całe życie i zmęczone walki na trudności. Kto nie, czytając tej historii, pomyślał o własnej walce i własnych licznych "trudnościach?" Historia jest bardzo podobna do rzeczywistości; Ale nadal ma swoje harmonijne wyjaśnienie tutaj na ziemi, podczas gdy rzeczywistość często wskazuje poza granice życia w regionach wieczności. Historia świata jest jak magiczna latarnia, która pokazuje nam, na zdjęciach świetlnych na ciemnym terenie teraźniejszości, jak dobroczyńcy ludzkości, męczennicy geniuszu, wędrowali wzdłuż ciernistej drogi honoru.

Ze wszystkich okresów i z każdego kraju, te lśniące zdjęcia wyświetlają się do nas; Każdy wydaje się tylko na kilka chwil, ale każdy stanowi całe życie, czasami cały wiek, z jego konfliktami i zwycięstwami. Kontemplujmy tutaj, a jedna z firmy Męczennicy – firma, która otrzyma nowych członków, dopóki sam świat nie będzie odejść.

Patrzymy na zatłoczony amfiteatr. Spośród "chmur" arystektorów, satyry i humoru wylewa się strumieniami na publiczność; Na scenie Sokrates, najbardziej niezwykłym człowiekiem w Atenach, który był osłoną i obroną ludzi przed trzydziestoma tyranami, jest utrzymywany psychicznie i cielesny do wyśmiewania-sokratesa, którzy uratowali Alcibiades i Xenophona w zawirowań bitwy, i którego geniusz wznosi się daleko nad bogami starożytnych. On jest obecny; Wzrastał z ławki widzów i wyszedł do przodu, że śmiejących Atenijczycy mogą dobrze docenić podobieństwo między sobą a karykaturą na scenie: tam stoi przed nimi, górując wysoko nad nimi.

Ty, zielony, trujący hemlock, rzuć cień thy na Atenach, a nie ty, drzewo oliwne sławy!

siedem miast twierdził na cześć rodzenia homera – to znaczy, że twierdzili po jego śmierć! Spójrzmy na niego, gdy był w swoim życiu. Wędruje na pieszo przez miasta i recytuje swoje wersety na utrzymanie; Myśl dla jutra włącza włosy szaro! On, Wielki Seer, jest ślepy, a boleśnie realizuje swoją drogę – ostre cierń łzy płaszcza króla poetów. Jego piosenka już żyje, a dzięki temu sam na żywo wszystkich bohaterów i bogów starożytności.

jedno zdjęcie po kolejnych sprężynach z Wschodu, z Zachodu, daleko od siebie zza czasu i Jednak każdy tworzy część ciernistej drogi honorowej, na której oset rzeczywiście wyświetla kwiat, ale tylko po to, by zdobić grób.

Wielbłądy przechodzą pod palmami; Są bogato obciążony wraz z Indigo i innymi skarbami ceny, wysłanych przez władcę ziemi [178] do niego, którego piosenki są radością ludzi, sławę kraju: on, który zazdrość i fałsz napędzał na wygnanie znaleziono, a karawana zbliża się do małego miasta, w którym podjął schronienie. Słabe zwłoki są przeprowadzane z bramy miejskiej, a procesja pogrzebowa powoduje zatrzymanie karawana. Martwego człowieka jest on, którego zostali wysłani do szukania – Firdusi – którzy wędrowali ciernistą drogę honoru nawet do końca.

Afryki, z tępymi cechami, grubymi wargami i wełnianymi włosami, siedzi Na marmurowych krokach pałacu w stolicy Portugalii i błaga: jest uległym niewolnikiem Camoens, a ale dla niego, a na miedziane monety rzucają mu przez przechodniów, jego mistrza, poetę " Lusiad, "umrze z głodu. Teraz kosztowny pomnik oznacza grób wielkiemenów.

Istnieje nowe zdjęcie.

za żelaznym kratowaniem mężczyzna pojawia się, blady jak śmierć, z długim zaniedbanym brodą.

"Zrobiłem odkrycie", mówi: "Największy, który został złożony przez wieki; I trzymali mnie tu zamknięte przez ponad dwadzieścia lat!"

"Kto jest mężczyzną?

"Madman", odpowiada bramkarzowi Madhouse. "Jakie kapryśne pomysły mają te lunatyczne! Wyobraża sobie, że można napotkać rzeczy za pomocą pary. Jest to Salomon de Care, odkrywca mocy pary, którego teoria, wyrażona w ciemnych słowach, nie jest zrozumiała przez Richelieu-i umiera w Madhouse!"

tutaj stoi Columbus, Kogo Chłopcy używali raz na śledzenie i jeer, ponieważ chciał odkryć nowy świat – i odkrył to. Krzyki radości witają go z piersi wszystkich, a zderzenie dzwonków brzmi, aby świętować jego triumfującego powrotu; Ale zderzenie dzwonków zazdrości wkrótce utopi innych. Odkrywca świata, który podniósł amerykańską złotą ziemię z morza i dał go swoim królem – jest nagradzany żelaznymi łańcuchami. On chce, aby te łańcuchy mogą być umieszczone w swojej trumnie, ponieważ są świadkami świata, i sposobu, w jaki współcześni mężczyzny nagrodą dobrą obsługę.

jedno zdjęcie po drugim, włączenie; cierna ścieżka honoru i sławy jest nadmiernie wypełniona.

tutaj w ciemnej nocy siedzi człowieka, który mierzył góry na Księżycu; Kto zmusił go do niekończącej przestrzeni, wśród gwiazd i planet; On, potężny człowiek, który zrozumiał ducha natury i poczuł ziemię poruszającą się pod stopami-Galileo. Ślepy i głuchy, że siedzi – starzec pchnął się z włócznią cierpienia i pośród męki zaniedbania, ledwie w stanie podnieść stopę – tą stopą, z którą, w udręce jego duszy, kiedy mężczyźni odmówili prawdy, on Wybity na ziemi z wykrzyknikiem", ale porusza się!"

tutaj stoi kobietę dziecinnego umysłu, ale pełna wiary i inspiracji; Niesie baner przed zwalczoną armią i przynosi zwycięstwo i zbawienie jej ojczyzny. Podstawa dźwięk krzyku, a płomienie stosu: spalają czarownicę, Joan of Arc. Tak i przyszłe wiek jeers na białej lilii. Voltaire, satyr ludzkiego intelektu, pisze "La Pucelle".

W rzeczy lub montażu w Viborg, duńskie szlachcicze spalają prawa króla – płomień wysoko, oświetlając okres i prawodawcę i rzuć chwałę w ciemną wieżę więzienia, gdzie stary człowiek rośnie szary i wygięty. Z palcem wyznacza rowek w kamiennym stole. Jest to popularny król, który tam siedzi, niegdyś władca trzech królestw, przyjaciela obywatela i chłopa: jest chrześcijańskim drugim. Wrogowie napisali jego historię. Pamiętajmy o jego ulepszeniach siedmiu i dwudziestu lat, jeśli nie możemy zapomnieć o jego zbrodni.

Statek żegluje, rzucić duńskie brzegi; Mężczyzna pochyla się o masztu, rzucając ostatnie spojrzenie w kierunku wyspy Hueen. To Tycho Brahé. Podniósł nazwę Danii do gwiazd i został nagrodzony obrażeniami, stratami i smutkiem. Idzie do dziwnego kraju.

"Krypce nieba jest nade mną wszędzie", mówi: "A czego chcę więcej?" I daleko żagle słynny Dane, astronom, żyć uhonorowany i wolny w dziwnej ziemi.

"AY, wolne, jeśli tylko z nie do zniesienia cierpienia ciała!" Westchnieje się w okresie, i uderza na nasze ucho. Co za zdjęcie! Griffenfeldt, duński Prometheus, związany z skalistą wyspą Munkholm.

Jesteśmy w Ameryce, na marginesie jednej z największych rzek; Zgromadzono niezliczone tłum, ponieważ mówi się, że statek jest żeglowany z wiatrem i pogodą, licytującym wobec elementów; Człowiek, który myśli, że może rozwiązać problem, nazywa się Robert Fulton. Statek zaczyna się jego przejście, ale nagle się zatrzyma. Tłum zaczyna się śmiać i gwizdać i syczeć – bardzo ojciec męża gwizdki z resztą.

"Conceit! Głupota!" jest krzykiem. "Stukało się tak, jak zasłużony: Umieść mózg pękania pod blokadą i klucz!"

następnie nagle niewielkie przerwy paznokci, które zatrzymały maszynę przez kilka chwil; A teraz koła zwracają się ponownie, pływaki przełamują siłę wód, a statek kontynuuje swoje kurs – a wiązka silnika parowego skraca odległość między dalekowalnymi ziemami z godzin na minuty. [180]

Dlatego cierna ścieżka honoru pokazuje się jako chwałę, otaczającą ziemię z belkami: trzykrotnie szczęśliwy, kto jest tam wybrany, by być tam Wejście, a bez zasługi jego własnych, do umieszczenia między budowniczym mostu a ziemią, między Providence i rasa ludzka!

na potężnych skrzydłach Duch historii płynie przez wiek S, i pokazuje odwagę i komfort, a przebudzenie delikatnych myśli – na ciemnym tle nocnego, ale w lśniących zdjęciach, ciernistą ścieżkę honoru; Co nie, jak bajka, kończyć się w błyskotliwość i radość tutaj na ziemi, ale wyciąga poza cały czas, nawet w wieczność!