Pasażerowie autokaru pocztowego (Duńska bajka)

To gorzkie zimno, niebo błyszczało gwiazdami, a nie wietrze w powietrzu. "Bump" – stary garnek został rzucony do drzwi sąsiada; I "Bang, Bang", poszedł pistolety; bo obchodzili nowy rok. Była to sylwestra, a zegar kościelny uderzył dwanaście. "Tan-Ta-Ra-Ra, Tan-Ta-Ra-Ra", brzmiała róg, a autokar pocztowy przyszedł w górę. Niezwygodny pojazd zatrzymał się przy bramie miasta; Wszystkie miejsca zostały podjęte, ponieważ było dwanaście pasażerów w trenerze.

"Hurra! Hurra!" płakał ludzi w mieście; W każdym domu powitano nowy rok; A gdy zegar uderzył, wstali, pełne okulary w rękach, pić sukces nowej grzebienia. "Szczęśliwego Nowego Roku" był krzykiem; "Ładna żona, mnóstwo pieniędzy i bez smutku ani opieki."

Życzenie minęło rundę, a okulary strasgły razem, dopóki nie zadzwonią ponownie; Podczas gdy miejska brama trener pocztowy zatrzymał się z dwunastu dziwnych pasażerów. A kim byli ci obcy? Każdy z nich miał z nim paszport i bagaż; Przyniósł nawet prezenty dla mnie, a dla ciebie i dla wszystkich ludzi w mieście. "Kim oni byli? Co oni chcą? A co się z nimi przynosili? na zegar uderzył dwanaście. "Twoje imię i zawód?" Zapytał Sentry tego, który wysiadł pierwszy z przewozu.

"Zobacz dla siebie w paszporcie" – odpowiedział. "Jestem sobą;" I słynny facet, który wyglądał, szerzej w niedźwiedziach i butów futrzanych. "Jestem człowiekiem, na którym wielu osób naprawia swoje nadzieje. Przyjdź do mnie do jutra, a dam ci nowy rok. Rzucam szylingów i pensów wśród ludzi; Daję kulki, nie mniej niż trzydzieści jeden; Rzeczywiście, to jest najwyższy numer, jaki mogę oszczędzić na kulki. Moje statki często są zamrożone, ale w moich biurach jest ciepłe i wygodne. Moje imię to styczeń. Jestem kupcem, a ja na ogół przynoszę ze sobą moje konta."

wtedy drugi wysiadł. Wydawał się wesoły facet. Był dyrektorem teatru, menedżera zamaskowanych piłek i lidera wszystkich rozrywek, które możemy sobie wyobrazić. Jego bagaż składał się z wielkiej beczki.

"Będziemy tańczyć Bunga z beczki w Carnival Time" – powiedział; "Przygotuję dla ciebie wesołym melodię i dla siebie. Niestety nie dawno żyć – najkrótszym czasem, w rzeczywistości całej mojej rodziny – tylko dwadzieścia osiem dni. Czasami wpuszczają mnie za dodatkowy dzień; Ale bardzo nie mało problem. Hurra!"

"Nie wolno ci krzyczeć", powiedział Sentry.

"Z pewnością mogę krzyczeć", odparł człowieka; "Jestem Książę Karnawał, podróżując pod nazwą lutego."

Trzeci już się skończył. Wyglądał na personifikację postu; Ale był bardzo wysoki nos, ponieważ był związany z "czterdzieści (k) noce" i był prorokiem pogody. Ale to nie jest bardzo lukratywny biuro, a zatem chwalił post. W jego otworze z nosił trochę fiołków, ale były bardzo małe coś? Pośpieszyć się w pomieszczenie straży; Picie tam piątki; To twój ulubiony napój. Mogę już tu poczuć. Do przodu, master marsz. " Ale to nie było prawdą; Głośnik chciał tylko przypomnieć mu o jego imieniu i zrobić z niego głupiec z kwietnia; Z tym zabawą czwarty rozpoczął swoją karierę. Wyglądał na bardzo jowiarstwo, niewiele pracy i miał więcej wakacji. "Jeśli świat był trochę bardziej osiedlony" – powiedział: "Ale czasami jestem zobowiązany być w dobrym humorze, a czasami zły, zgodnie z okolicznościami; Teraz deszcz, teraz Sunshine. Jestem pewien agent domu, a także menedżer pogrzebów. W zależności od okoliczności mogę się śmiać lub płakać. W tym pudełku mam letnią szafę tutaj, ale byłoby bardzo głupi, że teraz go umieścił. Tutaj jestem. W niedziele wychodzę spacerującym w butach i białych jedwabnych pończochach, a mufka."

Po nim pani wyszła z trenera. Nazwała się pannie. Nosiła letnią sukienkę i przeciążenia; Jej sukienka była jasnozieloną, a ona nosiła anemony we włosach. Była tak pachnąca z dzikim tymiankiem, że sprawiło, że Sentry Kicha.

"Twoje zdrowie, a niech cię błogosławi:" Czy jej pozdrowienie.

Jak bardzo była ! i taki piosenkarz! nie wokalista teatralny ani piosenkarka ballady; Nie, ale piosenkarz lasów; Bo wędrowała przez gejowskiego lasu, i miał tam koncert na własny rozrywkę.

"Teraz przychodzi młoda dama", powiedział te w powozie; i wyszedł na młodą damę, delikatną, dumną i ładną i ładną. To była kochanka czerwca, w której ludzie ludzie stają się leniwi i lubią spać przez wiele godzin. Daje święto w najdłuższym dniu roku, że może być czas, aby jej goście byli do udziału z licznych dań w jej stole. Rzeczywiście, trzyma własny przewóz; Ale wciąż podróżowała pocztą, z resztą, ponieważ chciała pokazać, że nie była duża. Ale nie była bez ochraniaczem; Jej młodszy brat, lipiec był z nią. Był pulchnym młodym facetem, odzianym w letnim ubraniu i nosząc słomiany kapelusz. Miał z nim bardzo mały bagaż, ponieważ był tak kłopotliwy w wielkim upale; Jednak spodnie z nim pływające, które nie ma nic do noszenia. Potem przyszedł sama matka, w Crinoline, Madame Sierpień, hurtowy dealer w owocach, właścicielki dużej liczby stawów rybnych i kultywatora ziemi. Była gruba i ogrzewana, ale mogłaby dobrze wykorzystać swoje ręce, a sama mogłaby wykonywać piwo do robotników w tej dziedzinie. "W potem twarzy będziesz jedz chleb" – powiedziała; "Jest napisany w Biblii". Po pracy przyszedł rekreację, taniec i bawiąc się w Greenwood i "Domy zbiorowe". Była gruntowną gospodynią gospodynią.

Po tym, jak jej mężczyzna wyszedł z trenera, który jest malarzem; Jest wielkim mistrzem kolorów i jest nazwany września. Las, po jego przyjeździe, musiał zmienić swoje kolory, gdy tego życzył; I jak piękne są kolory, które wybierają! Woods świecą odcieni czerwieni i złoto i brązu. Ten wielki mistrzowski malarz mógł gwizdać jak blackbird. Był szybki w swojej pracy, a wkrótce spóźnił się węby rośliny chmielu wokół jego dzbanka piwa. To był ornament do dzbanka, a on ma wielką miłość do ornamentu. Tam stał z jego kolorem w dłoni, a to był cały bagaż. Następujący właściciel gruntów, który w miesiącu na nasion siewu wzięli udział w oranie i lubił sporty terenowe. Squire Październik przyniósł z nim psa i jego broń, i miał orzechy w swojej torbie do gry. "Crack, crack". Miał wspaniały bagaż, nawet angielski pług. Mówił o rolnictwie, ale tego, co powiedział, mógłby być słyszany na kaszel i sapanie sąsiada. To był listopad, który gwałtownie się kaszla, gdy wyszedł. Miał przeziębienie, co spowodowało, że nieustannie użyje kieszeniowej chusteczki; A jednak powiedział, że ma obowiązek towarzyszyć swoje nowe miejsca do swoich nowych miejsc i zainicjować je w swojej służbie zimowej. Powiedział, że myślał, że jego zimno nigdy nie opuści go, kiedy wyszedł na drzeworyt, bo był mistrzem Sawyerem i musiał dostarczyć drewno do całej parafii. Wieczorom spędził wieczorami przygotowującymi drewniane podeszwy do łyżwy, ponieważ wiedział, że za kilka tygodni buty te byłyby pożądane do rozrywki na łyżwach. Na długości ostatni pasażer wykonał jej wygląd, – stara matka grudzień, z jej stołkiem. Damae była bardzo stara, ale jej oczy błyszczały jak dwie gwiazdy. Posiadała na ramieniu kwiatu, w którym rośnie małe jodły. "To drzewo będę chronić i pielęgnować", powiedziała: "To może rosnąć dużą wigilią i dotrzeć z ziemi do sufitu, aby być pokryte i ozdobione płonącymi świecami, złotymi jabłkami i małymi postaciami. Stołek pożarniczy będzie tak ciepły jak piec, a następnie przyniosę historię z kieszeni, i czytam na głos, dopóki wszyscy dzieci w pokoju są dość ciche. Wtedy małe postacie na drzewie stają się żywe, a mały woskowy anioł na szczycie rozłożył skrzydła złota liścia i latać z zielonej okoń. Będzie pocałować każdy w pokoju, świetny i mały; Tak, nawet biedne dzieci stoją w przejściu, lub na ulicy śpiewają Carol o "Gwiazda Betlejem."

"Cóż, teraz trener może odjeżdżać", powiedział Sentry ; "Mamy cały dwanaście. Niech konie zostaną umieszczone Paszporty, które tu trzymam. Każdy z nich jest dostępny przez miesiąc; Kiedy minęło, napiszę zachowanie każdego paszportu. Pan styczeń, mieć tu dobroć. A pan styczeń wyszedł naprzód.

Kiedy minęło rok, myślę, że będę w stanie powiedzieć ci, co dwanaście pasażerowie przywieźli do mnie, i do nas wszystkich. Teraz nie wiem i prawdopodobnie nawet nie znają siebie, bo żyjemy w dziwnych czasach.