Jak argonautów zostali napędzani w nieznane morze (Grecka bajka)

so uciekli w pośpiechu na zachód; Ale aietesy załadowały swoją flotę i podążyły za nimi. I Lynceus Szybkimi oczami widział go nadchodzącym, podczas gdy on wciąż był dużo milę, a płakał, "widzę sto statków, jak stado białych łabędzi, daleko na wschodzie". A na tym wiosłowali ciężko, jak bohaterowie; Ale statki zbliżały się bliżej co godzinę.

Następnie Medeia, ciemna czarownica-dziewica, położyła okrutną i przebiegliwą działkę; Bo zabiła Absytusa swojego młodego brata i rzucił go do morza, i powiedział: "Ere mój ojciec może podjąć swoje zwłoki i pogrzebać go, musi poczekać długo i pozostawić daleko."

A wszyscy bohaterowie zadrodzą się i spojrzeli na drugiego za wstyd; Jednak nie ukarali tej ciemnej czarownicy, ponieważ wygrała dla nich złoty polar.

A kiedy przyszedł auales, widział pływające zwłoki; I zatrzymał się długo i uderzył syna i zabrał go i poszedł do domu. Ale posłał na żaglorach w kierunku zachodu i związany z nimi przez potężną klątwę: "Przywróć mi tę ciemną czarownicę, że może umrzeć straszliwą śmierć. Ale jeśli wrócisz bez niej, umrzesz przez tę samą śmierć I poza niebiosami wysłał burzę i zwrócił statek daleko od jej kursu. Dzień po dniu, w którym burza jechała, pośród pianki i oślepiającej mgły, dopóki nie wiedzieli już tam, gdzie byli, bo słońce zostało przekazane z nieba. A w końcu statek uderzył w ławicę, wśród niskich wysp błota i piasku, a fale przetoczyły się nad nią i przez nią, a bohaterowie stracili całą nadzieję na życie.

potem Jason płakał na Hera: "Fair Queen, która sprzyja nam zaprzyjaźnić się z nami, dlaczego w naszej nędzy zostawiłeś nas w naszej nędzy? Trudno stracić honor, który wygraliśmy z takim trudem i niebezpieczeństwem, a trudno nigdy więcej nie widzieć Hellasa, a przyjemna zatoka Pagasai."

Potem wyjdź i mówił magiczny konar, który stał Belfer Argo: "Ponieważ ojciec Zeus jest zły, wszystko to spadło na ciebie; W przypadku okrutnej zbrodni została wykonana na pokładzie, a święty statek jest faulują krwią."

W tym, że niektórzy bohaterowie płakali:" Medeia jest mordami. Niech czarownica niesie jej grzech i umrze! " I przejęli Medeię, rzucić ją do morza i atót dla śmierci młodego chłopca: ale magiczny konar mówi się ponownie: "Pozwól jej żyć, aż jej przestępstwa są pełne. Zemsta czeka na nią, powoli i pewna; Ale musi żyć, ponieważ potrzebujesz jej jeszcze. Musi pokazać ci drogę do swojej siostry Circe, która mieszka wśród wysp Zachodu. Dla niej musisz żaglować, zmęczony sposób, a ona oczyszcza cię z winy."

potem wszyscy bohaterowie płakały głośno, gdy usłyszeli zdanie dębu; Czy wiedzieli, że ciemna podróż leżała przed nimi, a lata gorzkiego trudu. A jakiś uprażali ciemną czarownicę, a niektórzy mówili: "Nie jesteśmy jej dłużnikami nadal; Bez niej nigdy nie powinniśmy wygrać polaru. " Ale większość z nich ugryzła usta w milczeniu, bo obawiali się zaklęć czarownicy.

A teraz morze rosło spokojniejsze, a słońce świeciło jeszcze raz, a bohaterowie odwróciły statek z piaszczystego banku i wiosłował naprzód na ich zmęczony kurs pod prowadzeniem ciemnej czarodziejskiej dziewicy, w odpady nieznanego morza.

dokąd poszli, nie mogę powiedzieć ani jak przybyli do Isle Circe. Niektórzy mówią, że poszli na zachód, i w górę strumienia Istera, a więc wszedł do Adriatyku, przeciągając ich statek nad śnieżnymi Alpami. A inni mówią, że poszli na południe, w czerwone indyjskie morze i obok słonecznych krajów, w których rosną przyprawy, okrągła ætiopia w kierunku zachodu; I że w końcu przyjechali do Libii, i przeciągli ich statek przez płonące piaski, a na wzgórzach do syrtów, gdzie mieszkania i szybkijski rozprzestrzeniają się na wiele milę, pomiędzy bogatym cyrnią a brzegiem jedzenia lotosu. Ale wszystkie są to tylko sny i bajki i przyciemniają wskazówki nieznanych ziem.

Ale wszyscy mówią, że przybyli do miejsca, w którym musieli przeciągnąć swój statek przez tereny dziewięć dni z linami i rolkami Weszli w nieznane morze. A najlepsze ze wszystkich stare piosenki mówi nam, jak odeszli w kierunku północy, dopóki nie przyszli na zbocze Kaukazu, gdzie zatopi się w morzu; oraz do wąskiego Cimmerian Bosphorus, gdzie pływał Titan na byku; I stąd do leniwych wodach wciąż Mæotid Lake. A stamtąd poszli na północ, w historii Tanais, które nazywamy Don, obok Geloni i Saurromataja, a wiele wędrujących plemię pasterza, a jednooki Arimaspi, z których stare greckie poeci mówili, kto ukradł złoto z Griffins, w zimnych wzgórzach Rhiphaińskich.

i przekazali łucznicy scytyczni, a tauri, którzy jedzą mężczyzn, a wędrując hiperboreai, którzy karmić swoje stada pod polie, dopóki nie wejdą do północnej Ocean, nudne martwe morze kroniowe. A tam argo nie poruszy się już; A każdy człowiek splątał łokieć i pochylił głowę na rękę, serce zepsuty z trudem i głodem, i oddał się na śmierć. Ale Brave Ancytaos Helmsman po raz kolejny wiwatowczył swoje serca i zbukali ich skok na ziemię, i zaciągnij statek z linami i rolkami dla wielu zmęczonego dnia, niezależnie od tego, czy na lądzie, czy błoto, czy lód, nie wiem, że dla piosenki jest mieszany i łamany jak sen. I mówi dalej, jak przyjechali do bogatego narodu słynnych długich ludzi; I na wybrzeżu Cymmeryjczyków, którzy nigdy nie widzieli słońca, pochowany głęboko w Glens The Snow Mountains; i do targów Hermiona, gdzie mieszkał najbardziej sprawiedliwy ze wszystkich narodów; i do bramy na świecie poniżej, do miejsca zamieszkania marzeń.

i na ostatnich Ancajach krzyknął ... "przetrwać trochę czasu, dzielnych przyjaciół, najgorsze jest z pewnością obok; Bo widzę, że czysty wiatr Zachodni zmaga wodę i usłyszeć ryk oceanu na piaskach. Więc podnieś maszt i ustawić żagiel i stawić czoła tym, co przychodzi jak mężczyźni. Niebieskie skały, pod ostrym puchiem Eustruse? Lepiej tak, niż wędrować na zawsze, zgrzyżony przez winę moich książąt; Dla krwi Absytus wciąż mnie śledzi, a Woe podąża mocno na biada. A teraz jakiś ciemny horror sprzęgło mnie, jeśli przyjdę blisko wyspy Ierne. Chyba że przylgniesz do ziemi i popłyniesz na południe i na południe na zawsze, wędruję poza Atlantyk, do oceanu, który nie ma brzegu."

potem potrążają magiczne konar i popłynął na południe wzdłuż grunt. Ale mogli przekazać Ierne, kraina mgła i burz, dziki wiatr zszedł, ciemny i ryczał i złapał żagla i napięte liny. I odległy dwunastu nocy, na szerokim dzikim morzu zachodnim, przez piankę, a ponad rolkami, podczas gdy nie widzieli ani słońca, ani gwiazd. I płakali znowu, "zginie, bo wiemy, gdzie jesteśmy. Zgubimy się w ponurym wilgotnym ciemności i nie mogę powiedzieć na północ od południa."

ale Lynceus Długo zaawansowany o nazwie Gayly z łuków -" Weź ponownie serce, dzielnych marynarzy; Bo widzę sosnową wyspę i sale miłej Matki Ziemi, z koroną wokół nich chmur. Tam: Nie ma portu na wybrzeżu, ale strome klify całą rundę."

So ANCAIOS odwrócił statek; I przez trzy dni więcej pływały, aż przybyli do Aiaia, Circe's Home, i bajki na Zachodzie I jak poszli śródlądowy, Circe spotkał się z nimi, schodząc w kierunku statku; i drżali, kiedy ją zobaczyli; Dla jej włosów i twarzy, a szaty świeciły jak płomień.

i przyszła i spojrzała na Medeię; A Medeia ukryła twarz pod jej zasłoną.

i Circe zawołał: "Ach, nędzną dziewczynę, zapomniałeś wszystkich swoich grzechów, że przyjeżdżasz na mojej wyspie, gdzie kwitną kwiaty przez cały rok? Gdzie jest twój stary ojciec, a brat, którego zabiłeś? Niewiele oczekuję, że wrócisz w bezpieczeństwie z tymi nieznajomymi, których kochasz. Wyślę ci jedzenie i wino: ale twój statek nie może tu zostać, bo jest faul z grzechem, a faul z grzechem jego załogi."

i bohaterowie modli się jej, ale na próżno i płakał : "Oczyść nas z naszej winy!" Ale wysłała je, i powiedział: "Idź do Malego, a tam możesz zostać oczyszczony i wrócić do domu" Brzeg, aż przyszli do filarów Herkulesa i Morze Śródziemne. A stamtąd płynęli przez głębiny Sardynii i obok wysp Ausońskich, a peleryna brzegu Tyrreńskiego, dopóki nie przyszli na naukową wyspę, wciąż jasny lato Eve. I jak go zbliżyli, powoli i zniszczyli słyszeli słodkie piosenki na brzegu. Ale kiedy Medeia to usłyszała, zaczęła i płakała: "Uważaj, wszyscy bohaterowie, są skałami syrenami. Musisz przejść blisko ich, bo nie ma innego kanału; Ale ci, którzy słuchają tej piosenki, zostają utracone."

potem Orpheus mówił, król wszystkich minut -" Pozwól im dopasować swoją piosenkę przed moim. Mam oczarowane kamienie i drzewa i smoki, ile więcej serc mężczyzn! " Więc dogonił swoje lire i stanęło na kupce i rozpoczął swoją magiczną piosenkę.

A teraz widzieli syreny, na Anthemousa, klapsy Isle; Trzy uczciwe dziewicy siedzi na plaży, pod czerwoną skałą w zachodzącym słońcu, wśród łóżek szkarłatnych maki i złoty aspheodel. Powoli śpiewają i sennie, ze srebrnymi głosami, łagodnymi i jasnymi, które ukradły się nad złotymi wodami, w serca wszystkich bohaterów, pomimo piosenki Orpheusa.

i wszystkie rzeczy pozostały w pobliżu i słuchane ; mewy siedziały w białych liniach wzdłuż skał; Na plaży Świetne uszczelki leżały wygrzewające się i utrzymywały czas z leniwymi głowami; Podczas gdy srebrne ławicy ryb podszedł do hearken i szepnął, gdy złamali błyszczące spokój. Wiatr napowietrzał uderzył jego gwizdanie, gdy służył chmurami w kierunku zachodu; a chmury stały w połowie niebieskiego i słuchał marzy, jak stado złotej owiec.

i jak słuchali bohaterów, wiosło spadły z ich dłoni, a ich głowy opadły na piersi, a oni zamknęli się ich ciężkie oczy; Oni marzyli o jasnych wciąż ogrodach, a supbusy pod mruczącami sosnami, aż cały ruch wydawał się głupoty, a oni myśleli o ich renomie już nie więcej.

wtedy nagle uniósł głowę i płakał " Używaj w wędrówce na zawsze? Pozostańmy tutaj i odpocznijmy chwilę. " I inne, "pozwól nam na brzegu i usłyszmy słowa, które śpiewają". I drugi: "Nie uważam za słowa, ale dla muzyki. Będą śpiewać mnie do spania, że ​​mogę odpocząć."

i butes, syn pandonu, najpiękniejszy ze wszystkich śmiertelnych mężczyzn, skoczył i spieniają w stronę brzegu, płacząc:" Przychodzę, ja Przyjdź, uczciwy dziewicy, żyć i umrzeć tutaj, słuchając swojej piosenki."

wtedy Medeia łączyła ręce razem i płakał," śpiewać głośniej, orfeusza, śpiewać odważniejszego szczepu; Obudź się tych nieszczęśliwych Sluggardów, albo żaden z nich nie zobaczy krainy Hellas więcej."

potem Orpheus podniósł harfę i rozbił jego przebiegłe dłoni przez łańcuchy; a jego muzyka i jego głos wzrosły jak trąbka przez wciąż wieczorne powietrze; w powietrze rzuciło się jak grzmot, aż skały zadzwonił i morze; A do ich dusz, które rzuciły się jak wino, aż wszystkie serca biły szybko w piersiach.

i śpiewał piosenkę Perseusza, jak bogowie poprowadziły go nad ziemią i morzem, a jak obrócił się glinu Gorgona i wygrał sobie na pannie młodej; I jak siedzi teraz z bogami na Olympus, błyszcząca gwiazda na niebie, nieśmiertelna z jego nieśmiertelną panną młodą i uhonorowaną przez wszystkich mężczyzn poniżej.

Tak Orpheus Sang, a syreny, odpowiadając na siebie Złote morze, dopóki głos Orpheusa utopił syreny, a bohaterowie znowu złapali ich wiosła.

A oni płakali: "Będziemy mężczyźni jak Perseusz, a my będziemy odważyć się i cierpieć na ostatnie. Zaśpiewaj nam swoją piosenkę, odważny Orpheus, że możemy zapomnieć syreny i ich zaklęć."

i jak Orpheus śpiewali, przerywali ich wiosła do morza i zachowali czas na swoją muzykę, jak uciekali szybko; A głosy syrenów zginęły za nimi, w syczącym pianki wzdłuż ich budzenia.

ale butes spieniają do brzegu, i ukląkł przed syrenami i płakał: "Śpiewaj! Śpiewaj! " Ale nie mógł nic więcej powiedzieć, bo przyszedł na nim oczarowany sen i przyjemny nucąc w uszach; i zatonął na kamykach i zapomniał o wszystkim niebo i ziemi, a nigdy nie spojrzałem na tę smutną plażę wokół niego, cała usunięta z kości mężczyzn.

Następnie powoli wstał w górę te trzy targowe siostry, z okrutnym uśmiechem na ustach; I powoli skradali się do niego, jak lamparty, które pełzają ich zdobycz; i ich ręce były jak szpony orły, jak nakłanili przez kości swoich ofiar, aby cieszyć się ich okrutną ucztą.

Ale najpiękniejszy Afrodyt zobaczył go z najwyższego Idalian Peak, a ona miała swoją młodość i jego młodzież piękno i skoczył ze złotego tronu; I jak spadająca gwiazda rozszczepiona niebo i opuściła ślad błyszczącego światła, aż pochyliła się do wyspy syrenów i wyrwała zdobycz z pazurami. A ona podniosła butes, gdy świecił śpiący i wrzawił go w złotej mgle; a ona nosiła go do szczytu Lilybæum, a on spał tam wiele przyjemnego roku.

Ale kiedy syreny zobaczyli, że zostały podbite, wrzasnęli na zazdrość i wściekli się i skoczyli z plaży w morze i zmieniono w skały do ​​tego dnia.

Potem przyszli do cieśniny przez Lilybæum, i zobaczyli Sycylia, trzykrotną wyspę, pod którą Eneladus olbrzymi kłamstwa jęcząc dzień i noc, a kiedy Włącza trzęsienia ziemi, a jego oddech wybuchy w ryk płomieniach z najwyższego stożka æna, nad lasem kasztanowca. A tam Charybdis złapali je w strasznych cewkach fal i zwiniętą maszt o nich i obrócił ich i okrągły; i mogliby iść ani z powrotem, ani do przodu, podczas gdy jacuzzi wciągnął je Okrągły w chmurach – skała, której nikt nie mógł wspinać się, choć miał dwadzieścia rąk i stopy, bo kamień był gładki i śliski, jakby polerował przez rękę mężczyzny; I w połowie mglistej jaskini spojrzał w stronę Zachodu.

i kiedy widział Orpheus, jęknął i uderzył w ręce. I "trochę pomoże nam" – zawołał", aby uciec od szczęk jacuzzi; W tej jaskini żyje scylla, morze-wierzba z głosem młodego whelpa; Moja matka ostrzegła mnie o niej, że płynęliśmy od Hellasa; Ma sześć głowy i sześć długich szyjek i ukrywa się w tej ciemnej szczelinie. A ze swojej jaskini ryba dla wszystkich rzeczy, które przechodzą przez rekiny, pieczęci i delfiny oraz wszystkie stada amfilitrtu. I nigdy nie ma załogi Bo ona pochyla jej długie szyje do nich, a każde usta zajmują mężczyznę. A kto teraz nam pomoże? Dla Hera i Zeus nas nienawidzą, a nasz statek jest faulowy z winą; Musimy więc umrzeć, cokolwiek spotkać."

Potem z głębi przyszedł Thetis, Silver-Footed Panna młoda, za miłość jej dziewiczych mężów, a wszystkie jej nimfy wokół niej; I grali jak śnieżno-białe delfiny, nurkując od fali do fali, przed statkiem, a także w spokoju, obok niej, gdy bawią się delfiny. A oni złapali statek i prowadził ją, i przekrali ją z ręki do ręki, i rzucił ją przez bilony, gdy dziewicy rzucają piłkę. A kiedy Scylla pochyliła się, by ją przejąć, uderzyli z powrotem jej ravening głowy, a faul scylla jęknął, jak whelp, w odczuciu ich łagodnych rąk. Ale skurczyła się do jej jaskini; Dla wszystkich złych rzeczy kurczy się z dobrej; A Argo skoczyła bezpiecznie obok niej, podczas gdy sprawiedliwy wiatr wzrósł z tyłu. Wtedy Thetis i jej nimfy zatonęli się do jaskinii koralowych pod morzem, a ich ogrody zieleni i fioletu, gdzie kwitną na żywo przez cały rok; Chociaż bohaterowie poszli na radość, ale przerażając, co może nadejść dalej.

Potem ogarnęli się stale na wiele zmęczony dzień, dopóki nie zobaczyli długiej wyspy, a poza nim lądowanie górskie. I poszukiwali, dopóki nie znaleźli portu, a tam ogarnie się śmiało. Ale po chwili zatrzymali się i zastanawiali się; Stało tam wspaniałe miasto na brzegu, a świątynia i ściany i ogrody oraz zamki wysoko w powietrzu na klifach. I po obu stronach widzieli port, z wąskim ustami, ale szeroko wewnątrz; i czarne statki bez liczby, wysokie i suche na brzegu.

Następnie ACTAIOS, mądry stermman, mówił: "Jaki jest nowy cud? Znam wszystkie wyspy i porty i uzwojenia wszystkich morza; I to powinno być Corcisra, gdzie mieszka kilka dzikich stad kóz. Ale skąd przychodzi te nowe porty i ogromne dzieła polerowanego kamienia?"

ale Jason powiedział:" Nie mogą być dzikusów. Wejdziemy i weźmiemy szansę Zastanowieli się w tym potężnym mieście, z dachami spalanego mosiądzu i długich i wzniosłych ścian marmuru, z silnymi palisadami powyżej. A nabrzeże były pełne ludzi, kupców i marinerów, i niewolników, chodzących tam iz powrotem z towarami wśród tłumu statków. A serca bohaterów były upokorzone, a oni spojrzeli na siebie i powiedzieli: "Myśleliśmy, że jesteśmy dzielnią załogą, kiedy płynęliśmy z Iolcosa nad morzem: ale jak małe, patrzymy przed tym mieście, jak mrówka przed ula pszczoły."

Wtedy żeglarze okrzyknęli je z grubsza od nabrzeża" Co robisz mężczyźni? Trzymamy naszą firmę dla siebie."

ale Jason odpowiedział delikatnie, z wieloma pochlebnymi słowami i chwalił swoje miasto i ich port oraz ich floty dzielnicy statków. "Z pewnością jesteściem dzieci Posejdona, a mistrzami morza; A my jesteśmy źli wędrujące marinarnie, zużyty z pragnieniem i trudem. Daj nam, ale jedzenie i wodę, a my pójdziemy na naszą podróż w pokoju."

wtedy marynarzy śmiali się, i odpowiedział:" Nieznajomy, nie jesteś głupcem; Mówisz jak uczciwy człowiek, a także znajdziesz nas szczerze. Jesteśmy dziećmi Posejdonów i mistrzów morza; Ale wchodzą do nas na brzeg, a ty będziesz najlepszy, abyśmy mogli dać., a broń zardzewiała z sprayem, podczas gdy żeglarze śmiali się z nich (bo byli szorstki, choć ich serca były szczere i rodzaju). Wyglądają tak, jakby były chore morze przez cały dzień ". I drugi: "Ich nogi wzrosły krzywili się z dużą wiosłowaniem, aż waddle w ich spacerze jak kaczki" Ale Jason powstrzymał go z powrotem, dopóki jeden z królów kupców rozmawiał z nimi, wysoki i okazałym człowiekiem.

"Nie bądź zły, obcy; Chłopcy żeglarza muszą mieć ich żart. Ale będziemy traktować cię słusznie i uprzejmie, dla obcych i biednych mężczyzn pochodzą z Boga; I wydajesz się żadnych wspólnych marynarzy przez twoją siłę i wysokość i bronią. Wejdź ze mną do pałacu luźnego, bogatego króla morza, a my weźmiemy dobrze i serdecznie; a potem powiesz nam swoje imię tłum; Ciemn-eyed Colchi w stalowych koszulkach, takich jak noszą ziemię mojego ojca."

"Jest za późno na zwrot "- powiedział Jason. I rozmawiał z królem handlowym ... "W jakim kraju jest, dobry sir; A co to jest nowe miasto?"

"Jest to kraina phæasów, umiłowanych przez wszystkich nieśmiertelnych; Bo przychodzą tu i uczcić jak przyjaciele, i usiąść przy naszej stronie w sali. Przyszliśmy z Liburii, aby uciec z niesprawiedliwymi cyklopami; Bo obrabowali nas, pokojowych kupców, z naszych ciężko zarobionych towarów i bogactwa. Tak nausithous, syn Posejdona, przyprowadził nas tu i zmarł w pokoju; A teraz jego syna one one zasłuży nas i arete najmądrzejsze z królowych."

Więc podszedł więc po drugiej stronie placu i zastanawiał się jeszcze bardziej, jak poszli; Wraz ze wzdłuż Quays leżał w kolejnych kablach i jardach i masztach, przed uczciwą świątynią Posejdona, bluzowłosy król morza. I zaokrąglij kwadrat obrócił statki, jak najwięcej w liczbie mrówek, liny na białym tle i drewno, i wygładzając długie jardy i wiosła. A Minuai kontynuował ciszę przez czyste białe uliczki marmurowe, dopóki nie przyszli do sali alkinous i zastanawiali się wtedy jeszcze więcej. W przypadku wzniosłego pałacu świecił na górze w słońcu, ze ścianami platerowanego mosiądzu, z progu do wewnętrznej komory, a drzwi były srebra i złota. A po każdej stronie drzwi siedział żywych psów złota, który nigdy nie dorastał ani nie zginęli, więc Hefamyistos uczynił ich w jego kultach w paleniu Lemnos, i dał im alcinous, aby strzec jego bramy w nocy. I wewnątrz, wbrew ścianom, stał truce po obu stronach, w dół całej długości hali, usiadł bogatych błyszczących szalów; A na nich królowie handlowców tych przebiegłych phæaces wheel-roving phæaces usiadły jedzenie i picie w dumy i ucztowanie tam cały rok. A chłopcy z stopionego złota stali na polerowanym ołtarzu, i trzymali pochodnie w swoich rękach, aby dać światło przez całą noc. I zaokrąglić dom siedział pięćdziesiątkich służbowych, niektóre szlifowanie posiłku w młynie, niektóre obracając wrzeciono, niektóre tkania w krosieniu, podczas gdy ich ręce migotały, gdy minięły wahadłowiec, takich jak drżenie osiki liście.

I na zewnątrz przed pałacem wielki ogród był otoczony okrągły, wypełnił pełne okazałych drzew owocowych, z oliwkami i słodkimi figi, a granatami, gruszkami i jabłkami, które nosili cały rok. Dla bogatego południowego zachodu wiatru karmił je, aż gruszka stała się dojrzałe na gruszce, rys na ryc i winogrono na winogrono, całą zimę i wiosną. A na dalszych krojach łóżek flowerów kwitnął przez wszystkie pory roku; A dwa uczciwe fontanny wzrosły i biegły, jeden przez teren ogrodowy i jeden pod bramą pałacową, do wody wszystkie miasto. Takie szlachetne prezenty niebiosa dawały alkinous mądry.

Więc wszedł, i zobaczyli go siedząc, jak Posejdon, na jego tronie, ze złotym berłem, w ubraniu szaty ze złotem i W dłoni rzeźbiony kielich, jak zbiegnął królów kupieckich; A obok niego stał Arete, jego mądrą i uroczą królową i pochylił się o filarem, gdy obróciła złote wątki a słudzy przywieźli ich stoły, chleb i mięso i wino.

Ale Medeia poszła na drżenie w kierunku Arete The Fair Queen i upadł na kolana, i splątał, i płakał, płacz, jak Uklękła, -

"Jestem twoim gościem, uczciwą królową i prześladuję cię przez Zeusa, z którego przyszły modlitwy. Nie wysyłaj mnie z powrotem do ojca, aby umrzeć trochę strasznej śmierci; Ale pozwól mi iść do mojej drogi i niedźwież moje obciążenie. Nie miałem dość kary i wstyd?"

"Kim jesteś, dziwna dziewica? A jakie jest znaczenie twoich modlitwy? I wiem, że oni przychodzą, aby mnie znaleźć, i zabrać mnie do domu, aby umrzeć trochę strasznej śmierci."

następnie arete zmarszczą brwi i powiedział -" prowadzą tę dziewczynę, moje dziewice; I pozwól królom zdecydować, nie ja. A kim jest ta dziewica?"

"Jesteśmy bohaterami Minuai "- powiedział Jason; "A ta dziewica mówi prawdę. Jesteśmy mężczyznami, którzy wzięli Golden Fleece, mężczyźni, których sława biegała wokół każdego brzegu. Przybyliśmy tu z oceanu, po smutkach, takich jak człowiek nigdy wcześniej nie widział. Wyszliśmy wiele i wróciliśmy do wielu, dla wielu szlachetnych towarzyszów straciliśmy. Więc idźmy, jak powinieneś pozwolić swoim gościom, w spokoju; że świat może powiedzieć: "Alkinous jest tylko królem" "

ale luźne zmarszczki i stał głęboko w myślach; iw kończy się rozmawiała -

"nie zrobiono czynu, co się skończyło, powinienem był ten dzień dla siebie," jest to honor dla alklinowatego i jego dzieci po nim, że Daleko słynni argonautów są jego gośćmi. "Ale te Colchi są moimi gościami, jak jesteś; a na ten miesiąc czekali tu z całą swoją flotą, bo polowali wszystkie mórz Hellas, i nie mogli cię znaleźć, a nie odważył się dalej ani dalej, ani do domu."

"Pozwól im je Wybierz ich mistrzów, a my będziemy walczyć z nimi, człowiek dla człowieka."

"Żaden goście nie będą walczyć na naszej wyspie; A jeśli wyjeżdżasz na zewnątrz, przewyższa cię. Zrobię sprawiedliwość między tobą; Bo wiem i robię, co słuszne."

Następnie odwrócił się do swoich królów i powiedział:" Może to stać aż do jutra. Do nocy będziemy ucztować naszym gościom i usłyszymy historię wszystkich ich wędrówek i jak przybyli, że z oceanu " i daj im ubrania. I byli zadowoleni, gdy zobaczyli ciepłą wodę, ponieważ dawno się kąpali. I zmyli sól morską z ich kończyn, i namaszczali się przed głową do stopy z olejem, i czesała ze złotymi włosami. Wtedy wrócili do sali, podczas gdy królowie sprzedawcy wzrosły, aby zrobić im honor. A każdy człowiek powiedział do swojego sąsiada: "Nic dziwnego, że ci ludzie wygrali sławę. Jak stoją teraz jak gigantów lub tytanów, albo nieśmiertelni zejść z Olympusa, choć wiele zimy nosił ich i wiele strasznej burzy. Co musi być, gdy płynęli z Iolcos, w rozkwicie swojej młodości, dawno temu?"

Potem wyszli do ogrodu; A księżniczki kupieckie powiedział: "Bohaterowie, rasy z nami. Zobaczmy, których stopy są Nimilst."

"Nie możemy ścigać się z tobą, ponieważ nasze kończyny są sztywne od morza; I straciliśmy nasze dwa szybkie towarzysze, synowie północnego wiatru. Ale nie sądzę, aby nas tchórze: jeśli chcesz spróbować naszej siły, strzelamy i pudełko i walczymy, przeciwko każdemu mężczyzn na ziemi."

i luźne uśmiechnięte, i odpowiedział:" Wierzę ci, Goście ulewni; Z twoimi długim kończynami i szerokim ramionami, nigdy się tu nie pasujemy. Bo nic tu nie obchodzimy do boksu, ani do fotografowania z kokardą: ale na święta, piosenki, harping, i tańcząc i rasy biegowe, aby rozciągnąć nasze kończyny na brzegu."

Więc tańczyli Istnieje tam i pobiegł wyścigi, Jolly Merchant Kings, aż noc upadł, a wszystko wszedł i przynieść haraka i łagodne wycięte go kawałek mięsa, od najgrubszego zysku, i wysłał go do niego, i powiedział: "Śpiewaj nam, szlachetny Harper i radujcie się sercami bohaterów"

tak Harper grał i śpiewał, podczas gdy tancerze tańczyli dziwne dane; A potem, że kruki wykazały swoje sztuczki, aż bohaterowie znów się śmiali.

Wtedy, "Powiedz mi, bohaterowie" – zapytała alkinous: "Ty, który popłynąłeś po rundzie oceanu i widziałem maniery wszystkich narodów Czy widziałeś takich tancerzy jak nasz? lub usłyszałem taką muzykę i taką śpiew? Trzymamy nas, aby być najlepszym na ziemi."

"Takie taniec nigdy nie widzieliśmy "- powiedział Orpheus; "A twoja piosenkarka jest szczęśliwym człowiekiem, dla samego Phoebus musiał go nauczył, bo inaczej jest synem muza; Jak już jestem i śpiewał raz lub dwa razy, choć nie tak dobrze jak on. "I damy ci szlachetne prezenty"

Tak, więc Orpheus wziął swoją magiczną harfę i śpiewał do nich mieszając piosenkę ich podróży z Iolcos, i ich niebezpieczeństw, a jak wygrali Złoty Polar; I miłości Medeia i jak im pomogła, i poszła z nimi nad ziemią i morzem; I wszystkich ich strasznych niebezpieczeństw, od potworów i skał i burz, aż serce Arete zostało zmiękczone, a wszystkie kobiety płakały. A królowie sprzedawcy wzrosły, każdy człowiek od ze złotego tronu i klaskał ręce i krzyknął: "Zdrowienia szlachetnych argonautów, którzy płynęli z nieznanym morzem!"

Potem poszedł, i powiedziałem swoją podróż nad powolnym północnym głównym, a przez bezkłopotany ocean zewnętrzny, do bajki na Zachodzie; A syreny, i Scylla i Charybdis, a wszystkie cuda, które widzieli, do miłego północy, a dzień świtu; Ale królowie nigdy nie myślali o sen. Każdy mężczyzna siedział nieruchomo i słuchał, z podbródkiem na jego ręce.

A w końcu, kiedy skończył Orpheus, wszyscy poszli przemyślani, a bohaterowie leżały spać, pod brzmiącym gankiem na zewnątrz, Where Arete usiadł je dywaniki i dywany, w słodkiej wciąż letniej nocy.

Ale Arete błagała mocno męża na Medeię, bo jej serce było zmiękczone. I powiedziała: "Bogowie ją ukarają, nie my. W końcu jest naszym gościem, a mój superiant, a modlitwy są córkami Zeusa. A kto też ośmieli się częścią człowieka i żony, po tym wszystkim, co przetrwali razem?"

i luźne uśmiechnięte. "Piosenka Minstrela cię oczarowała; Ale muszę pamiętać, co ma rację; dla piosenek nie mogą zmienić sprawiedliwości; I muszę być wierny moim imieniu. Alcinous Jestem powołany, człowieka solidnego sensu; I będę alkinistyczny. Ale dla tego wszystkiego, Arete go pokonało go, dopóki nie wygrała go okrągłe.

Więc następnego ranka wysłał herolda i zadzwonił do królów na placu i powiedział: "To jest zagadkowa sprawa; Pamiętaj, ale jedno. Te Minuai mieszkają blisko nas, a my możemy je często spotkać na morzu; Ale aietesy żyje daleko, a my tylko słyszeliśmy jego imię. Który, z tych dwóch, jest bezpieczniejsza, aby obrazić, mężczyźni blisko nas, albo mężczyźni daleko? i alcienne zwane bohaterami do placu, a także Colchi; I przyszli i stali naprzeciwko siebie, ale Medeia pozostała w pałacu. Potem alcinous mówił, – "Heroes of the Colchi, jaka jest twoja sprawa w tej pani?"

", aby nosić z nami w domu, że może umrzeć haniebną śmierć: ale jeśli wrócimy bez niej, Musimy umrzeć śmierć, którą powinna umrzeć."

"Co powiesz ci, Jason æolid? " Współpracowali alcienne, obracając się do Minuai.

"Mówię" – powiedział Cunning Jason, "że są tu przybywają na bezruchów. Czy uważasz, że możesz sprawić, że podążasz za tobą, bohaterami Colchi? Jej, kto zna wszystkie zaklęcia i uroki? Odrzuci twoje statki na QuickSands lub zadzwonię do ciebie Brimo dzikie wnętrza; Lub łańcuchy spadną z nadgarstków, a ona ucieknie w jej smoczu; Albo jeśli nie, w inny sposób, ponieważ ma tysiąc planów i wiliśmy. And why return home at all, brave heroes, and face the long seas again, and the Bosphorus, and the stormy Euxine, and double all your toil? There is many a fair land round these coasts, which waits for gallant men like you. Better to settle there, and build a city, and let Aietes and Colchis help themselves.”

Then a murmur rose among the Colchi, and some cried, “He has spoken well;” and some, “We have had enough of roving, we will sail the seas no more!” And the chief said at last, “Be it so, then; a plague she has been to us, and a plague to the house of her father, and a plague she will be to you. Take her, since you are no wiser; and we will sail away toward the north.”

Then Alcinous gave them food, and water, and garments, and rich presents of all sorts; and he gave the same to the Minuai, and sent them all away in peace.

So Jason kept the dark witch-maiden to breed him woe and shame: and the Colchi went northward into the Adriatic, and settled, and built towns along the shore.

Then the heroes rowed away to the eastward, to reach Hellas, their beloved land; but a storm came down upon them, and swept them far away toward the south. And they rowed till they were spent with struggling, through the darkness and the blinding rain, but where they were they could not tell, and they gave up all hope of life. And at last touched the ground, and when daylight came they waded to the shore; and saw nothing round but sand and desolate salt pools; for they had come to the quicksands of the Syrtis, and the dreary treeless flats which lie between Numidia and Cyrene, on the burning shore of Africa. And there they wandered starving for many a weary day, ere they could launch their ship again, and gain the open sea. And there Canthus was killed, while he was trying to drive off sheep, by a stone which a herdsman threw.

And there too Mopsus died, the seer who knew the voices of all birds; but he could not foretell his own end, for he was bitten in the foot by a snake, one of those which sprang from the Gorgon’s head when Perseus carried it across the sands.

At last they rowed away