Wilk na jego wędrówkach przyszedł do dziedziny owsa, ale nie będąc w stanie je jeść, przechodził na swój sposób, gdy przyszedł konno. "Spójrz", powiedział Wilk", oto dobre pole owsa. Dla twojego dobra pozostawiłem go nietknięte, a ja bardzo cieszę się dźwiękiem zębów chrupiąc dojrzałe ziarno. " Ale konia odpowiedział: "Gdyby wilki mogli jeść owsy, mój drobny przyjaciel, prawie nie udało ci się uszu na koszt swojego brzucha".
Nie ma racji inni, co jest bezużyteczne dla siebie.