Bajki ludowe
Bajki autorskieTeraz, jak Raja Rasâlu, czuła i silna, podróżowała, by zagrać w Chaupur z królem, przyszedł do płonącego lasu, a głos wzrósł z ognia, mówiąc: 'o podróżnik, dla dobra Bożego uratować mnie Ogień!"
Następnie książę zwrócił się w stronę płonącego lasu, a lo! Głos był głosem małego krykieta. Niemniej jednak Rasâlu, czuły i silny, wyrwał go z ognia i ustaw go w wolności. Potem mała istota, pełna wdzięczności, wyciągnął jednego z jego czujników, i dając go przed uprzedzeniu, powiedział: "Trzymaj to, a kiedykolwiek powinieneś mieć kłopoty, włóż go do ognia i natychmiast przyjdę do twojego pomoc Miasto Król Sarkap, siedemdziesiąt dziewicy, córki króla, wyszedł, by spotkać się z nim siedemdziesiąt uczciwych dziewic, wesołych i nieostrożnych, pełnych uśmiechów i śmiechu; Ale jeden, najmłodszy z nich wszyscy, kiedy zobaczyła dzielnego młodego księcia jazdy na bhaunr Irâqi, wesoło do zagłady, był pełen litości, i wezwał do niego, mówiąc –
"uczciwy książę, na ładowarce Gray,
Wróć tył! Włącz ty z powrotem!
lub niższa lance na faję; Potem, nieznajomy, modlę się,
odwrócić! odwróć się do tyłu! rue,
jego głowa na czterech kawałkach, podnosię; Kołowi, dziewica spojrzała na jego twarz i widząc, jak wyglądał uczciwy, a jak odważny i silny, ona wpadła w nim zakochany w nim, i chętnie poszedł za nim przez cały świat.
Ale drugi Sześćdziesiąt dziewięć dziewicy, będąc zazdrosny, śmiał się pogardliwie na nią, mówiąc: "Nie tak szybko, O Gallant Warrior! Jeśli poślubiłbyś naszą siostrę, musisz najpierw zrobić nasze licytację, ponieważ będziesz naszym młodszym bratem.
Tak więc sześćdziesiąt dziewięć dziewicy miesza się staight z nasion jaglicy z odsetką piasku i dając go Rasâlu, Bade Go oddziela nasiona z piasku.
Następnie betch On of the Cricket i rysowanie czujnika z kieszeni, pchnie go w ogień. I natychmiast nastąpił szum w powietrzu, a wielki lot krykietów wysiadł obok niego, a wśród nich krykiet, którego życie uratował.
wtedy Rasâlu powiedział: "Oddziel z nasion jagli piasek."
"jest to wszystko? "Quoth the Cricket; – Czy wiedziałem, jak mała praca, którą chciała, żebym to zrobił, nie zmontowałbym tak wielu moich braci. nasiona z piasku Ich huśtawki, dopóki nie byli zmęczeni.
po czym się śmiał, mówiąc: Jednak zanim dałem każdemu z was huśtawka, pierwsza będzie chciała innego! Nie! Jeśli chcesz się kołysać, wejdź, wszystkie siedemdziesiąt ciebie, w jedną huśtawkę, a potem zobaczę, co mogę kompasować."
Więc siedemdziesiąt dziewicy, wesołe i nieostrożne, pełne uśmiechów i śmiechu, wspiął się do jednej huśtawki i Raja Rasâlu, stojąc w swym lśniącej zbroi, zapinały liny do jego potężnego łuku i przyciągnął go do pełnego wygiętego. Potem puści i jak strzała huśtawka strzał w powietrze, z obciążeniem siedemdziesięciu uczciwych dziewic, wesołości i nieostrożnych, pełnych uśmiechów i śmiechu.
Ale jak odwraca się ponownie, Rasâlu, Stojąc tam w błyszczącej zbroi, wyciągnął swój ostry miecz i odcięł liny. Potem siedemdziesiąt uczciwe dziewicy spadły do ziemi nagłówku; a niektórzy byli posiniaczni, a niektórzy złamani, ale jedynym, który uciekł, był dziewicą, który kochał Rasâlu, bo upadła ostatniego, na szczycie innych, a więc nie przyszła do żadnej szkody.
po To, Rasâlu wszedł na piętnastu kroków, dopóki nie przyszedł do siedemdziesięciu bębnów, że każdy, kto przyszedł do gry Chaupur z królem, musiał pokonać z kolei; I pokonał ich tak głośno, że złamał je wszystkie. Potem przyszedł do siedemdziesięciu gongów, w rzędzie, a on uderzył ich tak mocno, że pękli na kawałki.
Widząc to, najmłodszą księżniczką, która była jedynym, który mógłby uciekać, uciekł do Ojciec króla w wielkim strachu, mówiąc –
"potężny książę, Sarkap! Dokonywanie spustoszenie, przejażdżki,
obustaw nas, siedemdziesiąt dziewicy targi i rzucił nas nagłówek;, mój, mój, i zabierz mnie za jego pannę młodą!, Wot, wot, jego zbroja będzie bluza.
, gdy tylko jadłem mój chleb
, pójdę i odciąć głowę! "Niezależnie od tych dzielnych i chełpliwych słów, on Byłem w rzeczywistości bardzo się boi, słyszałem o renomie Rasâlu. I ucząc się, że zatrzymał się w domu starej kobiety w mieście, aż pojawiła się godzina za grę w Chaupur, Sarkap wysłał niewolników do niego z tacaami słodyczów i owoców, co do uhonorowanego gościa. Ale jedzenie było zatrute.
Teraz, gdy niewolnicy przyniósł tacy do Raja Rasâlu, wstał, hapasadniczo, mówiąc: "Idź, powiedz swoim mistrzem, który nie radził sobie z nim w przyjaźni. Jestem jego prognym wrogiem, a ja nie jem z jego soli!"
Więc mówiąc, rzucił słodycze do psa Raja Sarkapa, który podążył za niewolnikami i LO! Dog zmarł.
Wtedy Rasâlu był bardzo wrotniczo, i powiedział gorzko, "Wróć do Sarkap, Niewolników! i powiedz mu, że Rasâlu nie uzna to za akt odwagi, by zabić nawet wrady przez zdradę."