Legenda Gwâszbrâri, Królowa Serkier (Indyjska bajka)

Dawno temu, kiedykolwiek tak dawno temu, kiedy ten stary świat był młody, a wszystko było bardzo różni się od tego, co jest obecnie, potężny Westarwân był królem wszystkich gór. Wysoko nad wszystkimi innymi wzgórzami hodowli jego wzniosła głowę, więc wzniosła, że ​​kiedy letnie chmury zamknęły się na jego szerokich ramionach, był sam pod błękitnym niebem. A zatem, będąc tak daleko ponad światem, a więc samotny w swojej godności, stał się dumny, a nawet gdy mgły wyczyszlili, pozostawiając targowy nowy świat, rozciągnięty uśmiechnięty na nogi, nigdy nie odwrócił się na nim oczy Dzień i noc na słońcu i gwiazdy dorośli się, ponieważ traktował je jako nie A kiedy letnia chmura, która wzrosła nad swoimi głowami wisiała na ramionach jak królewska szata, powiedzieliby gorzkie, gniewne słowa pomostów i zazdrości.

Tylko piękne GWâSHBrâri, zimno i lśniący pośród jej lodowców, ciszaby. Samozadowolony, spokojny, jej piękno było dla niej wystarczające; Inni mogą powstać dalej przez mgły, ale nie było tak sprawiedliwy jak ona we wszystkich gruntach.

Jednak raz, gdy welon w chmurze owinął Westarwân z wzroku, a Wrath Rose Głośno i zaciekła, błysnęła pogardliwe uśmiech na resztę, licytowanie ich trzymają pokój.

"Co trzeba zawierać?" Powiedziała, w spokojnej wyższości; "Wielki Westarwân jest dumny ; Ale choć gwiazdy wydają się ukoronować głowę, jego stopy są ziemi, ziemisty. Jest wykonany z tych samych rzeczy, ile jesteśmy; Jest to więcej, czyli wszystkie. "Kto uczynił go nad nami królem?"

Gwâshbrâri uśmiechnął się zły uśmiech. "O Fools! Biedne głupcy i ślepy!

dając mu majestatę, że nie ma w moim wzroku. Mówię ci potężny

Westarwân, za całą jego gwiazda, nie ma dla mnie króla. Tis

Kim jestem jego królową!"

Następnie potężne wzgórza się roześmiała na głos, dla Gwâszbrâri był najalniejszym z nich wszystkich.

"Czekaj i zobacz!" Odpowiedział na zimny pasjonaty głos. "Przed jutorowcem Sunrise Great Westarwân będzie moim niewolnikiem!"

Raz więcej potężnych wzgórz eched z pogardliwym śmiechem, ale piękne piękno nie wzięło nas. Piękny, spokojny, uśmiechnęła się przez cały dzień lata; Dopiero raz lub dwa razy z jej śnieżnych boków wzrośnie białe dymienie dymu, pokazując, gdzie niektóre lawina zmieciła z pewnym stopniem Ibex do zniszczenia.

Ale z ustawieniem słońca różowy promieniowanie spadł przez cały świat. Następnie blada twarz Gwâszbrâri jest spłukana w życiu, jej chłodno piękno świeciło w pasję. Trans- * zorientowane, uwielbione, świeciła na szybkim horyzoncie, jak gwiazda i lo! Doskonałość jej piękna uderzyła na zmysły o ostrym, dziczącym, że taka piękność mogłaby być – że taka godność może istnieć na świecie, którą pogardził. Ustawienie słońca zatopiło się niższą, odzwierciedlającą suwdę na twarzy Gwâszbrâri; Wydawało się, że zarumieniła się pod wielkim Królem. Potężny tęsknoty wypełnił duszę, pękając z ust w jednym namiętnym płomieniu! Pocałuj mnie lub umieram! Blush Gwâszbrâri uśmiechnął się triumfant, gdy odpowiedziała, "Jak to może być, wielki król i tak pokonuję? Nawet jeśli by, jak mogłem dotrzeć do twojej gwiazdy? Jednak znowu namiętny krzyk zadzwonił – kocham cię! Pocałuj mnie, lub umieram!"

Następnie piękno w lodowcu szepnął miękką i niską, słodką muzykę jej głosu tkania magicznego zaklęcia wokół Wielkiego Westarwân – kochasz mnie? Nie wiem, żeby ci, którzy kochają, muszą się zgubić? Zegnij dumną głowę na usta i szukaj pocałunku, którego nie mogę wybrać, ale daj! bliżej jej promiennego piękna, zapominaj o wszystkim innym w ziemi lub niebo.

Słońce. Różowy rumieniek zniknął z uczciwej fałszywej twarzy Gwâszbrâri, pozostawiając zimno jako lód, dotkniętych śmiercią. Gwiazdy zaczęły błyszczeć w blade niebiosach, ale król leżał na stopach Gwâszbrâri, zdyskonstrujących się na zawsze!

I dlatego Westarwân rozciąga swoją długą długość przez dolinę Kashmîr, spoczywając jego raz wzniosłą głowę na lodowcu sercu królowej GWâszbrâri.

I każdej nocy korona gwiazda zawiesza się w niebiosach od yore.

i nbsp;