Sir buzz (Indyjska bajka)

Dawno dawno temu zmarł żołnierz, pozostawiając wdowę i jednego syna. Byli strasznie biedni, a w ostatnich sprawach stały się tak złe, że nie mieli nic do jedzenia nic, by jeść Fortune w szerokim świecie. "

" Alas! " odpowiedział matkę, "i gdzie jestem, kto nie ma gorliwości, aby kupić chleb, znaleźć cztery szylingów?"

"Jest ta stara płaszcz mojego ojca" – zwrócił chłopak; "Spójrz na kieszonkę, jest coś tam."

Więc wyglądała, a oto! Było sześć szylingów ukrytych na samym dole kieszeni!

"Więcej niż ja się okazało," Quoth The Lad, śmiejąc się ". Zobacz, matkę, te dwie szyling są dla Ciebie; Możesz żyć, dopóki nie wrócę, reszta będzie spłacić drogę, dopóki nie znajdę mojego fortuny. i jęczeć żałośnie. Właśnie wrócił z dala od strasznego stworzenia, kiedy zadzwoniła do niego słabo, mówiąc: "Dobry chłopak, jeśli wyciągniesz dla mnie ten cierń, będę na zawsze wdzięczny."

"Nie ja!" odpowiedział chłopcu. "Dlaczego, jeśli zaczynam go wyciągać, a to cię boli, zabijesz mnie klepnięciem łapy".

"Nie, nie!" zawołał tygrysie, "zamieniam twarz na to drzewo, a kiedy ból przychodzi, piszę go."

do tego Syn żołnierza zgodził się; Więc wyciągnął cierń, a kiedy ból przyszedł tigress dał drzewo takim ciosem, że pień podzielił się na kawałki. Potem odwróciła się w kierunku Syna Żołnierza, i powiedział wdzięcznie, "Weź to pudełko jako nagrodę, mój synu, ale nie otwieraj go, dopóki nie wyjdziesz na dziewięć kilometrów"

Więc syn żołnierza podziękował tygrysie i wyrusz z pudełkiem, aby znaleźć fortunę. Teraz, gdy poszedł pięć mil, poczuł, że pudełko ważyło więcej niż na początku, a każdy krok, który wziął, wydawało się, że rośnie cięższy i cięższy. Próbował walczyć, choć wszystko, co mógł zrobić, aby nosić pudełko-dopóki nie poszedł około ośmiu mil i ćwierć, kiedy jego cierpliwość ustąpiła drogę.

"Wierzę, że tygrysica była czarownicą i gra ze mnie sztuczki" – zawołał, "ale nie będę już stać tego nonsensów. Połóż się tam, nieszczęsne stare pudełko! --Heaven wie, co jest w tobie, a ja nie obchodzi mnie to. i wyszedł trochę starego człowieka. Był tylko jeden wysoki, ale jego broda była spen i ćwierć długości i ciągnął na ziemi gwałtownie.

"na moim słowie!" Quoth Syna żołnierza, ledwie w stanie powstrzymać uśmiech na śmiesznej dziewczynie, "ale jesteś ciężki dla twojego rozmiaru, starego dżentelmena! A co może być twoje imię?"

"Sir Buzz! " Zrzucił mannikin jednoosobowy, wciąż stemplowanie w wielkiej wściekłości.

"na moim słowie!" Po raz kolejny wyrzucić Syna żołnierza: "Jeśli jesteś wszystkim pudełkiem, cieszę się, że nie miałem problemów z noszeniem go dalej."

"To nie jest uprzejmy" – warknął mannikinę; "Być może, jeśli nosiłeś to pełne dziewięć mil, mógłbyś znaleźć coś lepszego; Ale to nie ma też tutaj ani tam. Jestem wystarczająco dobry dla ciebie, w jakiejkolwiek stawce i służy Ci wiernie zgodnie z zamówieniami mojego pani Bo jestem potężny głodny! Oto cztery szylingów, aby za to zapłacić."

nie wcześniej, syn żołnierza powiedział to i biorąc pod uwagę pieniądze, niż z Whiz! Bum! Bing! Jak duża pszczoła, Sir Buzz przeleciał przez powietrze do sklepu cukierniczego w najbliższym mieście. Tam stał, jeden-rozpiętodny mannikin, z rozpiętością i ćwierć brodą kończącą się na ziemi, tuż przy wielkiej konserwowania patelni i płakał w historii tak głośno głosem, "ho! ho! SIR Cukiernik, przynieś mi słodycze!"

Cukiernik wyglądał na sklep, a poza drzwiami, a ulicą, ale nie widział nikogo, ponieważ niewielki Sir Buzz był dość ukryty przez patelnię konserwującą. Potem Mannikin zawołał głośniej jeszcze, "Ho! ho! SIR Cukiernik, przynieś mi słodycze! " A kiedy cukiernik spojrzał na próżno dla swojego klienta, Sir Buzz wzrósł zły, pobiegł i uszczył go na nogi, i kopnął go na stopę, mówiąc: "Niedźraźna gnitań! Czy chcesz powiedzieć, że mnie nie widzisz? Dlaczego przez cały czas stałam, stałem przy zachowaniu!"

Cukiernik przeprosił pokornie i pospieszył, aby wydobyć swoje najlepsze słodycze dla jego drażliwego małego klienta.

Następnie Sir Buzz wybrał o ich odsetka, a powiedział: "Szybko, związaj je w czymś i daj je w moją rękę; Niesie je do domu."

"Będą dobrą wagą, sir", uśmiechnął cukiernik.

"Jaka jest twoja firma, powinienem wiedzieć ? " Wrzucony Sir Buzz. "Tylko ty robisz, jak powiesz, a oto twoje pieniądze". Więc mówiąc, że Jingled z czterema szylingami w kieszeni, w pełni spodziewać się, że zatopia się pod wagą; Kiedy lo! Z boomem! Bing! Whizzed off z pieniędzmi nadal w kieszeni ho! Sir Chandler, przynieś mi mąkę!"

A gdy kukurydza-Chandler spojrzał w sklep, i z okna, a ulicą, nie widząc nikogo, jednego rozpiętości mannikiny, z brodą Trailing na ziemi, płakał ponownie głośniej niż wcześniej "Ho! ho! Sir Chandler, przynieś mi mąkę!"

Następnie na odbycie bez odpowiedzi, przeleciał do gwałtownej wściekłości, i uciekł i trochę niefortunne Corn-Chandler na nodze, szczypieł go i kopnął go, mówiąc "Impudent VARLET! Nie udajaj, że mnie nie widziałeś! Dlaczego, stałam blisko ciebie za tym koszem!"

Więc Corn-Chandler przeprosił pokornie za błąd, i poprosił Sir Buzz, jak bardzo chciał mąki.

"dwa Setweight – odpowiedział mannikinę, "dwiecketeight, ani więcej, ani mniej. Zwiąż go w pakiecie, a ja weźmie to ze mną."

"Twój honor ma wózek lub bestię ciężaru z tobą, niewątpliwie? " Powiedział, że Chandler "na dwaxweight jest ciężkim obciążeniem".

"Co to dla ciebie?" Wrzasł Sir Buzz, tłoczenie stopy, "nie wystarczy, jeśli za to zapłacę?" A potem znowu jelczył pieniądze A WHIZ! Sir Buzz wyleciał, z szylingami wciąż w kieszeni. Bum! Bing! Boom!

Syn żołnierza był właśnie zastanawiał się, co stało się z jego sługą jednopomyślną, kiedy z Whir! Mały facet wysiadł obok niego i wycierając twarz ręką, jakby był strasznie gorący i zmęczony, powiedział zamyślony, "Teraz mam nadzieję, że przyniosłem wystarczająco dużo, ale mężczyźni mają takie straszne apetyty!"

"Więcej niż wystarczająco, powinienem powiedzieć:" Roześmiał się z chłopca, patrząc na ogromne pakiety. Ale jedno-rozpiętym mannikin znalazł się całą resztę, mówiąc na każdym kęs, "Ty mają takie straszne apetyty – takie straszne apetyty!"

Potem syn żołnierza i jego sługi Sir Buzz podróżował w historii Do tej pory, aż przyszli do miasta królewskiego. Teraz król miał córkę o nazwie Klapę księżniczki, która była tak piękna, i delikatna, a szczupła i sprawiedliwi, że ważyła pięć kwiatów. Codziennie rano odważono w złotej skale, a skala zawsze odwróciła się, gdy piąty kwiat został umieszczony, ani mniej, ani więcej, delikatny, szczupły i sprawiedliwy kwiat księżniczki, i oczywiście upadł w niej desperacko. Nie spał ani nie zjadł obiadu, i nie zrobił nic przez cały dzień, ale powiedz jej wiernym Mannikinowi: "Och, najdroższy Sir Buzz! Och, miły sir buzz! -Carry mnie do księżniczki kwitną, że mogę zobaczyć i mówić do niej."

"Nieść cię! " Przyskując mały facet pogardliwie, "to prawdopodobna historia! Dlaczego jesteś dziesięć razy tak duży jak ja. Powinieneś mnie nosić!"

Niemniej jednak, gdy syn żołnierza błagał i modlił się, rosnących bladości i przypięcia od myślenia o kwiatku księżniczki, Sir Buzz, który miał miłe serce, zostało przeniesione i zbradać Chłopak siedzi na ręce. Potem z ogromnym boomem! Bing! Bum! Whizzed daleko i byli w pałacu za sekundę.

Będąc nocnym, księżniczka spała; Niemniej jednak rozkoszuje się jej i była dość przestraszona, by zobaczyć przystojnego młodego człowieka klęczącego obok niej. Rozpoczęła się oczywiście krzyczeć, ale zatrzymał się od razu, gdy syn żołnierza z największą uprzejmością, aw najbardziej eleganckim języku, błagał, że nie jest zaniepokojony. A potem rozmawiali ze wszystkim zachwycającym, podczas gdy Sir Buzz stał przy drzwiach i stwierdził Sentry; Ale po raz pierwszy stał cegłę, aby mógł nie wydawać się podważać młodych ludzi.

Teraz, gdy świt był tylko łamie, syn żołnierza i kwiat księżniczki, zmęczony rozmowy, upadł we śnie; Po czym sir buzz, będąc wiernym sługaem, rzekł do siebie: "Teraz co ma być zrobione? Jeśli mój mistrz pozostaje tutaj śpi, niektórzy go odkryje, a on zostanie zabity tak pewny, jak moje imię jest buzz; Ale jeśli się go obudzę, dziesięć do jednego, odrzuci go."

więc bez więcej ADO położył rękę pod łóżkiem i bing! Bum! nosił go w duży ogród poza miastem. Tam wyruszył w cieniu największego drzewa, i ciągnąc kolejny największy przez korzenie, rzucił go przez ramię, i maszerował w górę iw dół, utrzymując strażnik.

przed długim całym miastem było zamieszanie, ponieważ kwiat księżniczki został przeprowadzony, a cały świat, a jego żona okazała się jej szukać. Przez jednooki główny konstable przyszedł do bramy ogrodowej.

"Czego tu chcesz?" zawołał Valant Sir Buzz, robienie przechodzi na niego z drzewa.

Główny z jego jednym okiem widział nic o ratowaniu gałęzi, ale odpowiedział solily, "Chcę, żeby kwiat księżniczki!"

"Będę cię rozkwitać! Wyjdź z mojego ogrodu, czy ty? " wrzasnął na jeden-span mannikin, ze swoją jedną i ćwierć rozpiętością na ziemi; I z tym, że belabered z konikem konstrukowatym tak mocno drzewem, że przykręcił się, prawie rzucając jeźdźca.

Biedny człowiek poszedł prosto do króla, mówiąc: "Twoja Wysokość! Jestem przekonany córką twojej Krokesty, kwiat księżniczki, jest w ogrodzie twojej majestatu, tuż za miastem, ponieważ jest tam drzewo, które walczy strasznie."

na tym król wezwał wszystkie jego konie i mężczyźni i chodzenie do ogrodu próbował się wejść; Ale sir buzz za drzewem poprowadził je wszystkie, za połowę zginęło, a reszta uciekła. Hałas bitwy, jednak obudził młodą parę, a ponieważ były już przekonani, że nie mogli już istnieć, zdeterminowali razem latać. Więc kiedy walka się skończyła, syn żołnierza, kwiat księżniczki i sir buzz, które wyruszyły, aby zobaczyć świat.

Teraz syn żołnierza był tak oczarowany z jego powodzenia w wygraniu księżniczki, że on powiedział do sir brzęczenia: "Mój fortunę jest już wykonane; Więc nie chciałem cię już więcej, a ty możesz wrócić do swojej kochanki."

"POOH! " powiedział Sir Buzz. "Młodzi ludzie zawsze myślą; Jednak masz swój własny sposób, zdaj tylko to włosy z mojej brody, a jeśli powinieneś wpaść w kłopoty, po prostu spal go w ogniu. Przyjdę do twojej pomocy."

Więc Sir Buzz wyskakujący, a syn żołnierza i kwiat księżniczki mieszkali i podróżowali razem bardzo szczęśliwie, aż w końcu stracili drogę w lesie, i wędrowali przez jakiś czas bez żywności.

Kiedy były prawie głodujące, znalazł je Brahman, a słysząc swoją historię powiedział: "Niestety! Ty biedne dzieci! Nauka ze mną, a ja dam ci coś do jedzenia."

Teraz powiedział:" Zjadam cię: "Byłoby to znacznie bliżej znaku, bo był No Brahman, ale straszny wampir, który uwielbiał pożraić przystojnych młodych mężczyzn i smukłych dziewcząt. Ale nie wiedząc nic o tym wszystkim, para wróciła do domu z nim całkiem radośnie. Był najbardziej uprzejmy, a kiedy przyjechali do swojego domu, powiedział: "Przygotuj się, co chcesz zjeść, bo nie mam gotowania. Oto moje klucze; Otwórz wszystkie moje szafki, oszczędzają ten ze złotym kluczem. Tymczasem pójdę i zbieram drewno opałowe."

Wtedy Klap księżniczki zaczął przygotować jedzenie, podczas gdy syn żołnierza otworzył wszystkie szafki. W nich zobaczył urocze klejnoty, sukienki, kubki i kubki, takie worki złota i srebra, że ​​jego ciekawość ma lepszy o swym uznaniu, a niezależnie od ostrzeżenia Brahmana, powiedział: "Widziałem, co cudowna rzecz jest ukryty w szafce ze złotym kluczem."

Więc otworzył go i lo! Było pełne ludzkich czaszek, wybrał dość czyste i pięknie polerowane. W tym strasznym wzroku syn żołnierza przeleciał z powrotem do kwitnienia księżniczki i powiedział: "Jesteśmy stracili! Jesteśmy stracili! – To nie jest brahman, ale okropny wampir! Magiczne włosy do ognia, przed wampirem, z ostrymi zębami i ostrymi oczami. Ale w momencie samamienia boom! Bum! W powietrzu słyszano hałas, zbliżony bliżej.

Po czym bardzo dobrze wiedział, kto był jego wrogiem, zmienił się w ciężki deszcz wylewa się w torrentach, mając nadzieję, że utonę Sir Buzz, ale zmienił się w wiatr burzy bijący deszcz. Wtedy wampir zmienił się na gołąb, ale sir buzz, dążąc do tego jako jastrzębie, wciśnięty go tak mocno, że ledwo miała czas, aby zmienić się w różę, i upuścić na kolanę królewskiego Indry, gdy siedział w swoim niebiańskim dworskim, słuchając śpiewu niektórych tańczących dziewcząt. Następnie sir buzz, szybki jak myśl, zmienił się w stary muzyk, i stojąc obok barda, który tkwił gitarę, powiedział: "Brat, jesteś zmęczony; Pozwól mi grać."

i grał tak wspaniale, i śpiewał z taką przebijającą słodycz, że król Indra powiedział:" Co mam dać ci jako nagrodę? Nazwij to, co proszę, i to będzie twoje zapytał więcej lub mniej, "odpowiedział król Indra; "To tylko róża, ale spadła z nieba; Niemniej jednak jest twój."

tak mówiąc, rzucił różę w kierunku muzyka i lo! Płatki spadły na prysznic na ziemi. Sir Buzz poszedł na kolana i natychmiast zgromadził je; Ale jeden płatek uciekający, zmienił się w mysz. Po czym sir buzz, z prędkością błyskawicy, zamienił się w kot, który złapał i podbał mysz.

Teraz cały ten czas Klapę księżniczki i syn żołnierza, dreszcz i drżenie, czekały na ten problem walki w chacie wampira; Kiedy nagle z bing! Bum! Sir Buzz przybył zwycięski, potrząsnął głową i powiedział: "Ty, lepiej wróciłeś do domu, bo nie pasujesz do zadbania o siebie."

Potem zebrał wszystkie klejnoty i złoto w jednym ręka, umieścił księżniczkę i syn żołnierza w drugim, i whizzed daleko do domu, gdzie biedna matka – który cały ten czas mieszkał na dwóch szylingach – był zachwycony, aby je zobaczyć.

Następnie Z głośnym wysięgnikiem! Bing! Bum! niż zwykle, sir buzz, bez nawet czekania na podziękowania, whizzed poza zasięgiem wzroku i nigdy więcej nie słyszano ani nie słyszał.

Ale syn żołnierza i Kwiat księżniczki żył długo i szczęśliwie.