Święto Dziękczynienia Wazir (Indyjska bajka)

Dawno, dawno temu mieszkał w Hindustan Dwóch królów, których kraje graniczyły ze sobą; Ale gdy byli rywalami w bogactwie i władzę, a jeden był hinduską Rajah, a drugi Mohammedan Bâdshah, nie byli w ogóle dobrymi przyjaciółmi. Aby jednak uciec przed ciągłym kłótni, Rajah i Bâdshah opracowali porozumienie, stemplowane i podpisały, deklarując, że jeśli którykolwiek z ich przedmiotów, z najmniejszej do największej, przekroczył granicę między dwoma królestwami, może zostać zajęty i ukarany Cięcie go do jego upodobania się z ostrym nożem, gdy nóż poślizgnął się i odciął czubek palca.

'Oh-on, Wazir! – zawołał króla – wycinałem czubek mojego palca!"

', to dobre słuchanie! – powiedział Wazir w odpowiedzi.

"nierozpuszczalny" zawołał króla. "Czy cieszę się przyjemnością w nieszczęściach innych, a także w mojej? Zabierz go, moi strażnicy i umieścił go w więzieniu dwukrotnym, dopóki nie będę miał czasu ukarać go tak, jak zasługuje!"

Natychmiast oficerowie w frekwencjach chwyciła na Mrowie Wojera, i wyciągnął go z Obecność króla wąsiej drzwi, przez którą nieszczęśliwy przestępcy byli nie doprowadzili do więzienia lub egzekucji.

Gdy drzwi się otworzyły, aby go odebrać, Wazir mruknął coś do jego wielkiej białej brody, której żołnierze nie mogli Słuchaj A jego słowami król patrzył na drzwi zamykające, w gniewie i zdumieniu.

"Musi być wściekły" – płakał, bo jest wdzięczny, nie tylko za nieszczęście innych, ale na własną rękę; na pewno coś odwrócił głowę!"

Teraz król bardzo lubił swój stary Wazir, a chociaż lekarz sądowy przyszedł i związał jego rannego palec z chłodnym i uzdrawiającym maść, i uspokoił ból, on nie mógł uspokoić bolesność serca króla, ani nie mógł też wszystkich swoich ministrów i dworzyrek, którzy znaleźli Jego Wysokość bardzo przekroczyć cały dzień.

wcześnie następnego dnia król zamówił konia i ogłosił, że on ogłosił, że on chodziłby polować. Natychmiast wszystko był zgiełk i przygotowanie w stajni i grad, a do czasu był gotowy na wynik ministrów, a Huntsmen stały gotowy do zamontu i towarzyszy mu; Ale do ich zdumienia król nie miałby żadnego z nich. Rzeczywiście, spojrzał na nich tak zaciekle, że byli zadowoleni, że go zostawiają. Więc z dala, że ​​wędrował, nad polem i przez las, więc nastrojowy i przemyślany, że wiele grubych złotów i krzykliwych bażantów uciekł bez zawiadomienia, a więc nieostrożny był dlatego, że nie idzie, że odbył się bez postrzegania go na terytorium Rajah, I odkrył tylko fakt, gdy nagle mężczyźni wyszedli ze wszystkich stron z zarośla, a nie było nic, ale poddać się. Wtedy biedny Bâdshah został zajęty i związany i zabrany do więzienia Rajaha, myśląc większość czasu jego Wazira, który cierpiał o podobny los, i życzył tak, jak Wazir, mógł czuć, że dziękujemy.

Tej nocy Rajah posiadała specjalną radę do rozważenia tego, co należy zrobić dla jego rywala, który w ten sposób przyznał się w jego ręce. Wszyscy bramili zostali wysłani – grubowie kapłani, którzy rozumieli wszystko o wszystkim, a jakie dni miały szczęście i jakie dni miały szczęście – i, podczas gdy cała reszta radnych Rajaha oferowała mu różną radę, dopóki nie był prawie szalony z gniewem i niezdecydowanym, Główny Brahman przykucnął w kąciku objęciu sumy i znaków do siebie z podziwiającą grupą mniejszych kapłanów wokół niego. W końcu pojawił się i zaawansował w kierunku tronu.

cóż, "powiedziała Rajah z niepokojem", co masz radzę?"

'bardzo pechowy dzień! Główny L3rahman. "Och, bardzo pechowy dzień! Bóg Devi jest pełen gniewu, a dowcipy do jutra, musisz odetknąć tę głowę Bâdshah i zaoferować go w ofierze w ofierze."

'Ach, cóż – powiedziała Rajah – niech to się robi. Pozostawiam go, abyś przeprowadzić zdanie. "I ukłonił się kapłanami i opuścił pokój Setki banerów machały, setki perkusistów bębnił, setki śpiewaków intonowanych śpiewów, setki kapłanów, dobrze umyte i namaszczane, wykonali swoje święte obrzędy, podczas gdy Rajah siedział, nerwowy i chory swobodnie, wśród setek durów i sług, życząc go wszyscy byli dalej. W końcu czas przyszedł na ofiarę, która ma zostać zaoferowana, a biedny Bâdshah został poprowadzony na związany, aby odciąć głowę.

Główny Brahman przyszedł z uśmiechem na twarzy i dużej Miecz w dłoni, gdy nagle zauważył, że palec Bâdshah jest związany w odrobinie szmaty. Natychmiast upuścił miecz, a ze swoimi oczami zaczynającymi się z głowy z podnieceniem, rzucił się na szmatę i rozerwał go, a tam zobaczył, że brakuje palec jego ofiary. Na ten był naprawdę bardzo czerwony i zły, a on poprowadził Bâdshah, aż Rajah siedział zastanawianie się.

'oto! O Rajah – powiedział: "Ta ofiara jest bezużyteczna, końcówka palca zniknęła! Ofiara nie jest ofiarą, chyba że jest kompletna. "I zaczął płakać z wściekłością i umartością.

Ale zamiast zawodzenia również Rajah dał westchnienie z ulgą i odpowiedział:" Cóż, to osiada materia. Gdyby był kimkolwiek innym, nie powinienem mieć myśli; Ale jakoś – król i wszystko – cóż, nie wydaje się to, żeby poświęcić króla Pałac.

Po kąpieli i odświeżeniu gościa, Rajah załadował go prezentami, a sam towarzyszy mu z dużą eskortą aż do granicy między ich królestwami, gdzie, pośród salutów i wielkich radości, Wywołują stare porozumienie i pobudzają kolejny, w którym każdy król obiecał powitanie i bezpieczne zachowanie dla każdego z osób drugiego, od najmniej do największego, który przyszedł nad granicą w jakimkolwiek porozumieniu. I tak przyjęli, a każdy poszedł na swój sposób, kiedy stary człowiek został przywieziony przed nim: "Co myślisz, że się ze mną dzieje?"

"Jak człowiek może wiedzieć, co się dzieje na zewnątrz?" Odpowiedział na Wazir.

Następnie Bâdshah powiedział mu wszystkie przygody. A kiedy dotarł do końca, dodał:

"Podjąłem mój umysł, jako żeton wdzięczności za moją ucieczkę, przebaczyć cię swobodnie, jeśli powiesz mi, dlaczego dziękuję, kiedy ja Odetnij czubek mojego palca."

"Sire, "odpowiedział stary Wazir" Palec, bo w przeciwnym razie na pewno straciłeś głowę. I stracić złom swojego palca, jest na pewno najmniejszy z dwóch zła."

"Mimo to, ale jeszcze – dlaczego również dziękuję, kiedy umieściłem cię do więzienia? I wiedziałem, że moją byciem w więzieniu było, aby zapobiec Bogu Devi, któremu odebrał mnie zamiast twojej maości, jako doskonała oferta, powinienem dać większe podziękowania nadal."