Historia książę jamato bierze (Japońska bajka)

"Powiedz mi, od skąd przychodzisz, i kogo mam zaszczyt adresowania? Dotychczas uważałem, że mój martwy brat i ja byliśmy najsilniejszymi ludźmi na ziemi, i że nie było nikogo, kto mógłbyśmy nas pokonać. Sam odważyłeś się w naszym twierdzeniu, samotnie zaatakowałeś i zabiłeś nas! Z pewnością jesteś więcej niż śmiertelnik?"

wtedy młody książę odpowiedział z dumnym uśmiechem: -" Jestem synem króla i nazywam się Yamato, a ja zostałem wysłani przez mojego ojca jako Avenger zła, aby przynieść śmierć wszystkich buntowników! Nie ma już rabunku i morderstwa, trzymaj moich ludzi w terrorach! " I trzymał sztylet kapiąc czerwony nad głową buntownika.

"Ach", złapał umierający człowiek z wielkim wysiłkiem", często słyszałem o tobie. Jesteś naprawdę silnym człowiekiem, który łatwo nas pokonał. Pozwól mi dać ci nową nazwę. Odtąd jesteś znany jako Yamato. Nasz tytuł I przekazuję cię jako najodważniejszy człowiek w Yamato."

iz tymi szlachetnymi słowami, Takeru spadł i umarł Wrogowie ojca na świecie, byli przygotowani do powrotu do stolicy. W drodze powrotnej przeszedł przez prowincję Idum. Tutaj spotkał się z innym banitem o imieniu IdaMo Takeru, który wiedział, że wiele szkód w ziemi. Ponownie uciekł się do Stratagem i udałam przyjaźń z buntownikiem pod przyjętym imieniem. Po zrobieniu tego miecz drewna i zacięł go mocno w wale jego silnym mieczem. To, że zamknął się do jego boku i nosił przy każdej okazji, gdy spodziewał się, że spotka trzeciego Robber Takeru.

Teraz zaprosił teraz Takeru do brzegu rzeki Hinokawa i przekonał go, by spróbował z nim pływać z nim W chłodnych orzeźwiających wodach rzeki.

Ponieważ był to gorący letni dzień, buntownikiem był nic szczelistego, by wziąć zanurzyć się w rzece, podczas gdy jego wróg wciąż płynie w dół strumienia księcia odwrócił się i wylądował ze wszystkimi możliwymi pośpiechami. Nieważne, udało mu się zmienić miecze, umieszczając jego drewniany na miejscu zapiekanego stalowego miecza Takeru.

Nie wiedząc o tym nic z tego, Brigand pojawił się do banku. Gdy tylko wylądował i otworzył swoje ubrania, książę wyszedł i poprosił go o przekroczenie miecze z nim, aby udowodnić swoje umiejętności, mówiąc:

"Pozwól nam dwa udowodnić, który jest lepszym szermierzem szerokościami tych dwóch !"

Rabuś zgodził się z radością, czując pewne zwycięstwo, bo był znany jako szermierz w swojej prowincji i nie wiedział, kim był jego przeciwnik. Szybko zajmował to, co uważał, że jest jego mieczem i stał na straży się bronić. Niestety! Na buntownik miecz był drewniany jeden z młodych księcia, a na próżno Takeru próbował się odłączyć – został zacięty szybko, nie wszystkie jego wywierane siłę mogłyby go przenieść. Nawet jeśli jego wysiłki odniosły sukces, miecz byłby nie ma dla niego nie ma dla niego z drewna. Yamato zobaczył, że jego wrogiem był w swojej mocy, i kołysał się mieczem, który zabrał z Takeru, przyniósł go z wielką Mogą i zręcznością i odciął głowę Robusa.

w ten sposób, czasami przez Korzystając z jego mądrości, a czasami przy użyciu siły cielesnej, a innym razem, uciekając się do rzetelności, co było tak bardzo cenione w tamtych czasach, jak to jest pogardzane w nich, zwyciężył przeciwko wszystkim królewskim wrogom jednym, i przyniósł pokój i pokój i odpocznij do ziemi i ludzi.

Kiedy wrócił do stolicy Król chwalił go za swoje dzielne czyny, i trzymał ucztę w pałacu na cześć jego bezpiecznego powrotu do domu i przedstawił go z wieloma rzadkościami prezenty. Od tego czasu król kochał go bardziej niż kiedykolwiek i nie pozwoliłby Yamato iść z jego boku, bo powiedział, że jego syn był teraz cenny dla niego jako jeden z jego ramion.

Ale książę nie wolno było żyć bezczynnego życia. Kiedy miał około trzydziestu lat, wiadomość została przywilona, ​​że ​​wyścig Ainu, Aborygenów Wysp Japonii, którzy zostali podbite i popchnęli na północ przez Japończyków, zbuntowali się we wschodnich prowincjach, a pozostawiali okolicę, która została przydzielona Dla nich powodowały wielkie kłopoty w ziemi. Król zdecydował, że trzeba było wysłać armię, aby walczyć z nimi i przyniesie je do rozumowania. Ale kto miał poprowadzić mężczyzn?

Prince Yamato wziąć kiedyś zaproponowałem, aby pójść i przynieść nowo powstałych rebeliantów na poddanie się. Teraz, gdy król kochał książę drogo, i nie mógł znieść go, że wychodzi z jego wzroku nawet pewnego dnia, był oczywiście bardzo zniszczony, aby wysłać go do swojej niebezpiecznej wyprawy. Ale w całej armii nie było wojownika tak silnego lub tak odważnego jak księcia jego syna, tak że jego majestat, niezdolny do zrobienia inaczej, niechętnie spełnił życzenie Yamato.

Kiedy nadszedł czas dla księcia Aby rozpocząć, król dał mu włócznię zwaną ośmioletniego włóczni z drzewa holly (uchwyt został prawdopodobnie wykonany z drewna holly drzewa) i nakazał mu podpisywać wschodnich barbarzyńców jako Następnie został wtedy nazywany Ainu.

Ośmiogron-włóczni z drzewa ostrokrzewowego tych starych dni, została ceniona przez wojowników, podobnie jak standard lub baner jest ceniony przez pułk w tych nowoczesnych dniach, gdy podawana przez króla jego żołnierzy z okazji, by ustalić na wojnę W drodze odwiedził przede wszystkim świątynie ISE do kultu, a jego ciotka księżniczka Yamato i wysokiej kapłanki wyszły, by go powitać. Ona była tym, kto dał mu szatę, która udowodniła mu taki dobrogi przed pomogąc mu pokonać i zabić brygandi Zachodu.

Powiedział jej wszystko, co się mu przydarzyło, i Wielka część jej pamiątka grała w sukcesie swojego poprzedniego przedsiębiorstwa i podziękowała jej bardzo serdecznie. Kiedy usłyszała, że ​​po raz kolejny zaczynał, aby walczyć z wrogami ojca, poszła do świątyni i pojawiła się z mieczem i piękną torbą, którą sama stała, a która była pełna krzemień, które w tamtych czasach ludzie używali zamiast zapałek za ogień. Te przedstawiła mu jako prezent rozstania.

Miecz był miecz Murakumo, jeden z trzech świętych skarbów, które obejmują insygnia Cesarskiego Domu Japonii. Nie więcej pomyślnego talizmanu szczęścia i sukcesu mogłaby dać jej siostrzeńcem, a ona zabrała go, użyj go w godzinie jego największej potrzeby.

Yamato Bierze teraz pożegnaj się do swojej ciotki i jeszcze raz się umieszczając Na czele swoich ludzi maszerował na najdalszy wschód przez prowincję Owari, a potem dotarł do prowincji Suruga. Tutaj gubernator z zadowoleniem przywitał książę i bawił go królewski z wieloma uczniami. Kiedy się skończyły, gubernator powiedział swoim gościom, że jego kraj był znany ze swojego drobnego jelenia i zaproponował polowanie na jelenie za rozrywkę księcia. Książę był całkowicie oszukany przez serdeczność swojego gospodarza, który wszystko był udawany i chętnie zgodził się do dołączenia do polowania iw wielkiej obfitości. Dość ignorant, że gubernator położył do niego pułapkę z pragnieniem kompasu śmierci, książę zaczął jeździć ciężko i polować na jelenie, kiedy nagle na jego zdumieniu widział płomienie i dym pękający z buszu przed nim. Zdając sobie sprawę, że starał się wycofać się, ale nie wcześniej obrócił konia w przeciwnym kierunku niż zobaczył, że nawet tam preryjna była ogień. W tym samym czasie trawa po jego lewej i prawejstwie wpadła w płomienie, a te zaczęły rozprzestrzeniać się w stronę niego ze wszystkich stron. Wyglądał na szansę ucieczki. Nie było. Był otoczony ogniem.

"Ten polowanie na jelenie było wtedy tylko przebiegłej sztuczki wroga!" Powiedział, że książę, patrząc na płomienie i dym, który trzasnął i przewrócił się do niego po każdej stronie. "Co by miał zwabić się w tej pułapce jak dzika bestia!" A on zmielał zęby wściekłość, gdy pomyślał o uśmiechniętym sprawie gubernatora.

Niebezpieczne jak jego sytuacja, księcia nie było w najmniejszym stopniu. W jego strapionym skrajności przypomniał sobie prezenty, które dał mu ciotkę, gdy rozstali się, a wydawało mu się, jakby musi, z proroczym foresight, zaliczyli tę godzinę potrzeby. Coolly otworzył torbę krzemień, że jego ciotka dała mu i podpalił ogień trawy w pobliżu. Następnie rysując miecz Murakumo z jego osłony, który pracował, aby obniżyć trawę po obu stronach z całą prędkością. Zdetubiał umrzeć, gdyby to było konieczne, walcząc o swoje życie, a nie stoi wciąż czekając na śmierć przybycie do niego.

Dziwne, aby powiedzieć, że wiatr zaczął się zmieniać i uderzyć z przeciwnego kierunku, Najciemniejsza część płonącego krzaka, który dotychczas zagraża, że ​​przyszedł na niego, był teraz wydmuchany od niego, a książę, bez nawet zadrapania na jego ciele lub pojedyncze włosy spalone, żył, aby powiedzieć opowieść o swojej wspaniałej ucieczki, Podczas gdy wiatr wzrastający do wizyta wyprzedził gubernatora, a on został spalony na śmierć w płomieniach, który wyznaczył, by zabić Yamato Take.

Teraz książę przypisał całkowicie jego ucieczkę do cnoty miecza Murakumo, oraz do ochrony Amaterasu, Bogini Słońca ISE, która kontroluje wiatr i wszystkie elementy i zapewnia bezpieczeństwo wszystkich, którzy modli się do niej w godzinę niebezpieczeństwa. Podnoszenie cennego miecza podniósł go nad głową wielokrotnie w żetonie jego wielkiego szacunku, a gdy to zrobił, ponownie nazwał go Kusanagi-No-Tsurugi ani miecz trawiasty, a miejsce, w którym podpalił ogień Trawa wokół niego i uciekła z śmierci w płonącym prerii, nazywał Yaidzu. Do dziś znajduje się miejsce wzdłuż wielkiej kolejki Tokaido o imieniu Yaidzu, który mówi się, że jest to miejsce, w którym miała miejsce to ekscytujące wydarzenie dla niego przez jego wroga. Był pełen zasobów i odwagi, a ostatecznie przedził i podkonowali wszystkich swoich wrogów. Pozostawiając Yaidzu, maszerował na wschód i przyszedł do brzegu w Idzu, skąd chciał przejść do Kadzusa.

w tych niebezpieczeństwach i przygodach, po którym następuje jego wierna kochająca żona Księżniczka Ototachibana. Ze względu na swój wpływ liczył znużę długich podróży i niebezpieczeństwach wojny jako nic, a jej miłość do jej wojownika był tak wielka, że ​​czuła się dobrze spłacona za wszystkie jej wędrówki, gdyby mogła, ale przekazała mu swój miecz, kiedy się wymyślił Aby walczyć, lub minister jego potrzeb, kiedy wrócił do obozu.

Ale serce księcia było pełne wojny i podboju, a on troszczył się o wierny Ototachibana. Od dłuższej ekspozycji w podróżowaniu, od opieki i smutku na jej chłodzie pana, jej piękno wyblakły, a jej skóra kości słoniowej była spalona brązowo nad słońcem, a książę powiedział jej pewnego dnia, że ​​jej miejsce było w pałacu za Ekrany w domu, a nie z nim na stwierdzeniu. Ale pomimo odbiór i obojętność na część męża Ototachibana nie mogła znaleźć go w jej sercu, aby go zostawić. Ale być może byłoby lepiej dla niej, gdyby to zrobiło, bo w drodze do Idziu, kiedy przyjechali do Owari, jej serce było dobrze złamane.

tutaj mieszkanie w pałacu zacienionym Drzewa sosnowe i zbliża się na imponując bramy, księżniczkę Miyadzu, piękna jak wiśniowy kwiat w zarumieniającym świcie wiosennego poranka. Jej ubrania były delikatne i jasne, a jej skóra była biała jak śnieg, ponieważ nigdy nie wiedziała, co miał być zmęczony wzdłuż ścieżki lub chodzić w upale letnich słońca. A książę wstydził się swojej sunburnta żony w szatach poplamionych przez podróż, a jej zachowała ją pozostaje w tyle, kiedy poszedł odwiedzić księżniczkę Miyadzu. Dzień po dniu spędził godziny w ogrodach i pałacu swojego nowego przyjaciela, myśląc tylko o jego przyjemności, i troszczy się o jego biedną żonę, która pozostała w tyle, by płakać w namiocie w nędzy, która przyszła do swojego życia. Jednak była tak wierna żona, a jej charakter tak cierpliwy, że nigdy nie pozwoliła na wyrzut, by uciec przed ustami lub marszcząc marszcząc się słodkiemu smutek jej twarzy, a ona była gotowa z uśmiechem, by powitać męża z powrotem Albo powstrzymaj go w dowolnym miejscu Poszedł, żeby wziąć uroczyste pożegnanie z księżniczki Miyadzu. Wyszła, by pozdrowić go ubranym w wspaniałe szaty, a ona wydawała się piękniejsza niż kiedykolwiek, a kiedy Yamato wziął ją, zapomniał swojej żony, jego obowiązku i wszystkiego z wyjątkiem radości bezczynnego obecnego i przysiągł, że wróci do Owari i poślubić ją, gdy wojna się skończyła. A gdy spojrzał na wzrok, kiedy powiedział te słowa, spotkał duże migdałowe oczy Ototachibana naprawione przez niego w niewypowiedzianym smutku i zastanawianiu się ból, który jej spowodował.

Kiedy dotarli do brzegu morza w Idzu jego mężczyźni szukali łodzi, w których byś przekroczyć cieśniny do Kadzusy, ale trudno było znaleźć wystarczająco łodzie, aby pozwolić wszystkim żołnierzom, aby wszyscy żołnierze mogli zezwolić wszystkim żołnierzom. Wtedy książę stał na plaży, aw dumie jego siły wyrzucił i powiedział:

"To nie jest morze! To tylko potok! Dlaczego ludzie chcą tak wielu łodzi? Mógłbym to skakać, gdybym miał ". Fale wzrosły góry wysoko, wiatr wył, błyskawice błysnęło, a grzmot zwinięte, a łódź, która trzymała Ototachibana i księcia, a jego mężczyźni mieli rzuconych z grzebień do herbu walckich fal, aż wydawało się, że każda chwila musi być ich Wreszcie i że wszystkie muszą być połknięci w Gniewnym Morzu. Dla Kin Jin, Smok Król Morza słyszał Jeamato, biorąc jeer i wychował tę straszną burzę w gniewie, aby pokazać Książę Scoffing, jak okropne morze może być, ale wyglądało jak potok.

Przerażona załoga opuściła żagle i opiekowała się steru i pracował dla swojego drogiego życia", ale wszystko na próżno – burza wydawała się wzrasta tylko w przemocy, a wszyscy dali się na zagubione. Potem wierny Ototachibana wzrosła i zapominając o całym żalu, że jej mąż spowodował, że jej mąż, zapominając nawet, że miał jej zmęczony, w jednym wielkim pragnieniem jej miłości, by go uratować, zdecydowała się poświęcić jej życie, by uratować go ze śmierci Gdyby było to możliwe.

Podczas gdy fale przerywane nad statkiem i wiatr wirujących wokół nich w furii, wstali i powiedział:

"Z pewnością wszystko to przyszło, ponieważ książę ma Gniewisty Rin Jin, Bóg morza, przez Jest. Jeśli tak, ja, Ototachibana, uspokoi gniew Morza Boga, który pragnie nic mniej niż życie mojego męża!"

następnie adresowanie morza powiedziała:

"Wezmę Miejsce jego Augusta, Yamato bierze. Teraz rzucę się do obuwionych głębokości, dając swoje życie dla jego. Dlatego usłyszeć mnie i przynieś go bezpiecznie na brzegu Kadzusa."

z tymi słowami skoczyła szybko w hałaśliwe morze, a fale wkrótce ją wirują, a ona straciła wzrok. Dziwne powiedzenie, burza przestała od razu, a morze stało się tak spokojne i gładkie, jak mata, na której siedzieli zdziwione widzowie. Bogowie morza były teraz zaspokojone, a pogoda wyczyszczona, a słońce świeciło jak w letni dzień.

Yamato Wkrótce dotarł do przeciwnego brzegu i bezpiecznie wylądował, nawet gdy jego żona Ototachibana się modliła. Jego wszechstronność w wojnie była cudowna, a on udało się po pewnym czasie w zdobywaniu wschodnich barbarzyńców, ainu w godzinie jego najwyższego niebezpieczeństwa. Jego serce było zmiękczone w pamięci jej pamięci i nigdy nie pozwolił jej przejść z jego myśli nawet na chwilę. Za późno, że nauczył się wyróżnić dobroć jej serca i wielkości jej miłości do niego.

Jak wrócił do domu, przyszedł do wysokiego przejścia z Usui Teństwa, a tutaj on stał i spojrzał na wspaniałą perspektywę pod nim. Kraj, z tej wielkiej elewacji, wszystkie świeciły na jego widok, ogromna panorama góry i zwykły i lasu, z rzekami nawiązywać jak srebrne wstążki przez ziemię; Potem daleko zobaczył odległy morze, który migotał jak świetlista mgła w dużej odległości, gdzie Ototachibana dał jej życie dla niego, a gdy odwrócił się do niego wyciągnął ramiona i myśląc o swojej miłości, którą pogardził I jego wierność jej, jego serce wybuchnęło w smutku i gorzki płacz:

"Azuma, Azuma, Ya!" (Och! Moja żona, moja żona!) I do dziś znajduje się dzielnica w Tokio o nazwie Azuma, która upamiętnia słowa księcia Yamato, a miejsce, w którym jego wierna żona skoczyła w morzu, aby go uratować, jest nadal wskazany. Tak więc, choć w życiu Księżniczka Ototachibana była nieszczęśliwa, historia utrzymuje swoją pamięć zieloną, a historia jej bezinteresowności i bohaterstwa śmierci nigdy nie przejdzie Stonowali wszystkich buntowników i pozbyć się ziemi wszystkich rabusiów i wrogów do pokoju, a jego sława była świetna, ponieważ w całej ziemi nie było nikogo, kto mógłby wstać przeciwko niemu, był tak silny w bitwie i mądrych w Radzie.

Chciał wrócić prosto do domu przy okazji, kiedy przyszedł, kiedy myśl go uderzył, że będzie bardziej interesujący do wzięcia innej trasy, więc przeszedł przez prowincję Owari i przyszedł Prowincja OMI.

Kiedy książę dotarł OMI znalazł ludzi w stanie wielkiego podniecenia i strachu. W wielu domach, gdy minął wzdłuż znaków żałoby i słyszał głośne lamenty. Zadawanie przyczyny tego powiedziano, że w górach pojawił się straszny potwór, który codziennie zszedł z stępienia i zapadły na wioski, pożerając, kto mógłby chwycić. Wiele domów zostało opuszczonych, a mężczyźni bali się wyjść do codziennej pracy w dziedzinach, lub kobiety, aby udać się do rzek, aby umyć ryż.

Kiedy Yamato słychać, to jego gniew był rozpalał się i powiedział zaciekle:

"z zachodniego końca Kiushi do wschodniego rogu Yezo, stłumiłem wszystkich wrogów króla – nie ma nikogo, kto ośmiela się łamać prawa lub buntować się przeciwko Król. To. Jest rzeczywiście sprawa dla zastanawiania się, że tutaj w tym miejscu, tak blisko stolicy, nikczemny potwór odważył się podjąć swoje mieszkanie i być terrorem tematów króla. Niedługo znajdzie przyjemność w pożeganiu niewinnego ludu. Zacząłem się i zabiję na raz. Wspiął się na dobrą odległość, kiedy nagle, w kręciniu się na drodze, węża potwora pojawiła się przed nim i zatrzymała drogę.

"To musi być potwór", powiedział księciu; "Nie potrzebuję mojego miecza na węża. Mogę go zabić z moimi rękami. Nie było długo, zanim jego cudowna siła zdobyła mistrzostwo, a wąż leżał martwy na nogi. Teraz nagła ciemność nadszedł na górę, a deszcz zaczął spadać, tak że na mrok i deszcz księcia nie mógł zobaczyć, w którą stronę wziąć. Jednak w krótkim czasie, choć jednak wszedł na przełęczanie, pogoda wyczyszczona, a nasza dzielna bohater była w stanie szybko uczynić jego drogę do góry.

Kiedy wrócił, zaczął Poczuj się chorych i płonąć bóle na nogach, więc wiedział, że wąż zatruwał go. Tak wspaniale był jego cierpienie, że trudno się poruszyć, znacznie mniej spacerem, więc sam miał miejsce do miejsca w górach słynnych z gorących źródeł mineralnych, które różały się bulgotania z ziemi i prawie wrzące od ogień wulkanicznych pod spodem.

Yamato spiesz się codziennie w tych wodach, a stopniowo poczuł, że jego siła przychodzi ponownie, a bóle zostawiły go, aż w końcu pewnego dnia znalazł się z wielką radością, że był dość odzyskany. Teraz przyspieszył do świątyń Ise, gdzie pamiętasz, że modlił się przed podjęciem tej długiej wyprawy. Jego ciotka, kapłanka sanktuarium, który pobłogosławił go na jego wyznaczonym, teraz przyszedł go powitać. Powiedział jej o wielu niebezpieczeństwach, które napotkał i jak cudownie jego życie zostało zachowane przez wszystko – a ona chwaliła jego odwagę i jego wojownika, a potem wkładając jej najwspanialsze szaty, które wróciła dzięki swojemu przodkowi broń bogini Amaterasu, do którego ochrony przypisywali wspaniałą konserwację księcia.

tutaj kończy historię księcia Yamato weź Japonii.