Mały całun (Niemiecka bajka)

Była kiedyś kobieta, która miała małego syna około siedmiu lat, który był tak uroczy i piękny, że nikt nie mógł na niego spojrzeć, nie będąc dla niego mili, a on był dla niej droższy niż cały świat obok. Zdarzyło się, że nagle upadł i zmarł, a jego matka nie zostanie pocieszona, ale płakała dla niego dzień i noc. Wkrótce po zakopaniu, pokazywał się w nocy w miejscach, w których był używany w swoim życiu, aby usiąść i bawić się, a jeśli jego matka płakała, płakał również, a kiedy przyszedł rano, odszedł. Ponieważ jego matka nigdy nie przestała płakać, dziecko przyszło jedną noc w małym białym osłdzeniu, w którym został położony w swojej trumnie, z koronkiem na głowie, i siedząc na nogach, na łóżku, krzyknął -

"o matce, matka, dawaj płaczem, w przeciwnym razie nie mogę przestać w mojej trumnie, bo mój całun nigdy nie jest suchy ze względu na twoje łzy, bo spadają na nią".

kiedy Jego matka usłyszała, że ​​obawiam się, a nie więcej. A dziecko przyszedł na kolejną noc, trzymając w dłoni trochę stożka, a on powiedział -

"wygląd, matka, mój całun jest teraz dość suchy, a ja mogę odpocząć w moim grobie"

Potem skłoniła się na wolę opatrzności, i nosił jej smutek z ciszy i cierpliwości, a małe dziecko nie wróciło jeszcze raz, ale spał w swoim podziemnym łóżku.

i nbsp;

.