Kolonia kotów (Włoska bajka)

Dawno, dawno temu, tak daleko, jak w przypadku gdy zwierzęta mówią, żyła społeczność kotów w bezludnym domu, która wziął w posiadanie niedaleko dużego miasta. Mieli wszystko, co mogliby chcieli ich komfortu, były dobrze karmione i dobrze złożone, a jeśli przez jakąkolwiek szansę, pechowa mysz była głupia, by wzbudzić w drodze, złapali go, nie jeść, ale dla czystej przyjemności łapania go. Starzy ludzie miasta są związani z tym, jak słyszeli rodziców mówią o czasie, gdy cały kraj był tak operacyjny ze szczurami i myszy, że nie było tak wiele jak ziarno kukurydzy ani ucha kukurydzy, która ma zostać zebrana na polach ; i może być z wdzięczności kotów, którzy pozbyły się kraju tych plag, że ich potomkowie pozwolono żyć w pokoju.

Nikt nie wie, gdzie otrzymali pieniądze, aby zapłacić za wszystko, ani kto Zapłacił, bo to wszystko się stało tak dawno temu. Ale jedna rzecz jest pewna, były wystarczająco bogate, by utrzymać sługę; bo choć żyli bardzo szczęśliwie razem i nie zarysowali ani nie walczyli więcej niż ludzie byliby zrobili, nie byliby wystarczająco mądrzy, by wykonać same sprzątanie, i preferowali na wszystkich wydarzeniach, aby uczyli swoje mięso, które będą pogarszał się na surowe. Nie tylko byli bardzo trudno zadowolić o pracach domowych, ale większość kobiet szybko zmęczona życiem samotnie z tylko kotami dla towarzyszy, w konsekwencji nigdy nie utrzymywali sługi długości; i stało się to powiedzeniem w mieście, kiedy ktoś znalazł się zredukowany do jej ostatniego penny: "Pójdę i żyję z kotami", a tak wiele biednych kobieta rzeczywiście zrobiła.

Teraz Lizina była Nie szczęśliwy w domu, dla matki, która była wdową, była znacznie fonna z jej starszej córki; tak, że często młodszy przerażony bardzo źle i nie wystarczy do jedzenia, podczas gdy starszy mógł mieć wszystko, czego pragnęła, a jeśli Lizina odważyła się narzekać, że była pewna, aby mieć dobre bicie.

w końcu Dzień przyszedł, gdy była na końcu jej odwagi i cierpliwości, i wykrzyknęła jej matce i siostrze:

', jak mnie nienawidzisz, cieszę się, że będziesz mnie pozbyć, więc jestem Zamierzam żyć z kotami!"

"Bądź z tobą! Biedna Lizina nie czekała, aby zostać dwukrotnie powiedzieć, ale uciekł od razu i nigdy się nie zatrzymałem, dopóki nie dotarła do drzwi domu kotów. Ich kucharz opuścił je, że bardzo rano, a jej twarz była porysowana, wynik takiej kłótni ze szefem domu, który bardzo prawie podrapał oczy. Lizina została zatem ciepła z zadowoleniem przyjęta, a ona ustawiła pracę na raz, aby przygotować obiad, nie bez wielu dziedzin Od swojej pracy, znalazła się często utrudniona przez ciągłe sukcesję kotów, które pojawiły się po drugim w kuchni, aby sprawdzić nowy sługa; Miała jeden przed nogami, kolejna siedząca z tyłu jej krzesła, podczas gdy ona obrała warzywa, trzecia siedział na stole obok niej, a pięć lub sześć innych przyczynił się do garnków i patelni na półkach na ścianie.

Powietrze rozbrzmiewał ich mruczącą, co oznaczało, że byli zadowoleni z ich nowej pokojówki, ale Lizina nie nauczyła się jeszcze rozumieć ich języka, a często nie wiedziała, co chcieli, żeby to zrobili. Jednak, jak była dobra, przeglądziła dziewczynę, ona ustawiła, aby odebrać małe kocięta, które spadły na podłodze, załatała kłótnie kłótni i pielęgnował na jej kolanach, duży pręgowany – najstarszy społeczności – który miał kiepska łapa. Wszystkie te rodzaje nie mogły nie dokonać korzystnego wrażenia na kotach, a potem było jeszcze lepiej, kiedy miała czas, aby przyzwyczaić się do ich dziwnych sposobów. Nigdy nie miał tego domu tak czystego, mięsa tak dobrze serwowane, ani chore koty tak dobrze się opiekowały. Po pewnym czasie odwiedzali starego kota, którego nazywali ich ojcem, który mieszkał sam w stodole na szczycie wzgórza i zszedł od czasu do czasu, aby sprawdzić małą kolonię. On też był bardzo zabrany z Liziną i zapytał, na pierwszy zobaczyć ją: nigdy nie miałem tak dobrego sługi!"

na każdej z jego odwiedzin odpowiedź była zawsze taka sama; Ale po czasie starego kota, który był bardzo obserwujący, zauważył, że mała pokojówka wzrosła, by wyglądać smutniej i smutniej. – O co chodzi, moje dziecko ma dla ciebie nieuprzejmy? – zapytał pewnego dnia, kiedy znalazł płakanie w swojej kuchni. Wybuchła łzy i odpowiedziała między jej szlochami: "Och, nie! wszyscy są dla mnie bardzo dobrzy; Ale długo na wiadomości z domu i sosna, aby zobaczyć moją matkę i moją siostrę. – Pójdziesz do domu – powiedział – i nie wrócisz tutaj, chyba że chcesz. Ale najpierw musisz zostać nagrodzony za wszystkie rodzaje swoich dzieci. Podążaj za mną w dół do wewnętrznej piwnicy, gdzie nigdy jeszcze nie byłeś, bo zawsze trzymam go zablokowany i niesie ze sobą kluczem. Sklepowana piwnica pod kuchnią. Zanim stanął duże gliniane słoiki wodne, z których jeden zawierał olej, drugi płyn świeci jak złoto. "W którym z tych słoików mogę cię zanurzyć?" Zapytany ojciec Gatto, z uśmiechem, który pokazał wszystkie jego ostre białe zęby, podczas gdy jego wąsy wyróżniały się prosto po obu stronach twarzy. Mała pokojówka spojrzała na dwa słoiki z długich ciemnych rzęs: "w słoiku oleju", odpowiedziała nieśmiertelnie, myśląc do siebie: "Nie mogłem poprosić o kąpanie się w złoto"

ale Ojciec Gatto odpowiedział: "Nie, nie; Zasłużyłeś na coś lepszego niż to. "I chwytając ją w swoich silnych łapach zanurzył ją w płynnym złotym. Cud Wonders! Kiedy Lizina wyszła z słoika, która świeciła od głowy do stóp jak słońce w niebiosach w piękny letni dzień. Jej ładne różowe policzki i długie czarne włosy samodzielnie utrzymywały naturalny kolor, w przeciwnym razie stała się jak posąg czystego złota. Ojciec Gatto głośno smucił satysfakcją. – Idź do domu – powiedział – i zobacz swoją matkę i siostry; Ale dbaj o to, jeśli usłyszysz kutas wrona, aby odwrócić się do niego; Jeśli w przeciwieństwie brace, musisz wyglądać na odwrót. Ale tak, jak zbliżała się do domu matki, kogut zapiałem, i szybko zwróciła się do niego. Natychmiast na czole pojawiła się piękna złota gwiazda, ukorowując błyszczące czarne włosy. Jednocześnie dupa zaczął bray, ale Lizina uważała, że ​​nie spojrzała na ogrodzenie do pola, w którym karmią osioł. Jej matka i siostra, którzy byli przed ich domem, wypowiedziały krzyki podziwu i zdziwienia, kiedy ją zobaczyli, a ich krzyki stały się jeszcze głośniejsze, kiedy Lizina, biorąc jej chusteczkę z kieszeni, wyciągnął też garść złota.

na kilka dni matka i jej dwie córki żyli bardzo szczęśliwie razem, ponieważ Lizina dała im wszystko, co przyniosła, z wyjątkiem jej złotej odzieży, bo to nie wyjdzie, pomimo wszystkich wysiłków jej siostry, Kto był szaleńczo zazdrosny o jej szczęście. Złota gwiazda też nie mogła zostać usunięta z czoła. Ale wszystkie złote kawałki, które wyciągnęła z kieszeni, znalazła swoją drogę do matki i siostry.

'Pójdę teraz i zobaczę, co mogę wyjść z cipek – powiedział Peppina, starsza dziewczyna Pewnego ranka wziął koszyk Liziny i zapinała kieszenie do własnej spódnicy. "Chciałbym, żebyś niektórych złotych kotów dla siebie", pomyślała, jak opuściła dom matki przed słońcem wzrósł Nigdy nie zastanowić Liziny, której straty, której jeszcze nie przestali opłakiwać. Kiedy usłyszeli, że Peppina była jej siostrą, wszyscy uciekli, żeby ją spotkać. "Nie jest najmniej takim jak ona", szepnął kocięta wśród siebie.

"Hush, bądź cicho!" Starsze koty powiedział; "Wszyscy słudzy nie mogą być ładne".

nie, zdecydowanie nie była jak Lizina. Nawet najbardziej rozsądny i dużych kotów wkrótce potwierdził Młody i złośliwy kot, który wskoczył przez otwarte okno kuchenne i wysiadło na stole, otrzymałem taki cios z rolą pinową, że zgnił się na godzinę.

z każdym dniem, który minął gospodarstwo domowe stało się więcej i bardziej świadomy jego nieszczęścia.

Praca była tak bardzo, jak sługa był gburowaty i nieprzyjemny; W rogach pomieszczeń zebrano posiedzeni pyłu; Wsiły spiderów wisiały z sufitów i przed panelami okiennymi; Łóżka prawie nigdy się nie zrobiły, a łóżka z piór, tak ukochane przez stare i słabe koty, nigdy kiedyś były wstrząśnięte, ponieważ Lizina opuściła dom. W następnej wizycie Ojciec Gatto znalazł całą kolonię w stanie Heastroar.

'Cezar ma jedną łapę tak bardzo spuchnięta, że ​​wygląda tak, jakby była złamana – powiedział jeden. "Peppina wyrzuciła go ze wspaniałymi drewnianymi butami. Hector ma ropień w plecach, gdzie znajduje się drewniane krzesło do niego; A trzy małe kocięta Agipina zmarły z głodu obok ich matki, ponieważ Peppina zapomniała ich w koszyku na strychu. Nie ma stawiania stworzenia – wyślij ją, ojciec GATTO! Lizina sama nie byłaby na nas zła; Musi wiedzieć bardzo dobrze, jak jej siostra jest jak ta siostra. I wziął ją do piwnicy i pokazał jej te same dwa wielkie słoiki, które pokazał Lizinę. "W którym z nich mogę cię zanurzyć?" Zapytał; A ona pośpieszała się odpowiedzieć: "W płynnym złotym", bo nie była bardziej skromna, niż była dobra i życzliwa.

Żółte oczy GATTO Ojciec ogień – Nie zasłużyłeś na to – wypowiedział, w głosie jak grzmot, i chwytając ją, rzucił ją do słoika oleju, gdzie była prawie drażniona. Kiedy przyszła do powierzchni krzyku i walcząc, mściwy kot przejął ją ponownie i przewrócił ją w sterty popiołu na podłodze; Wtedy, gdy wstała, brudna, zaślepiona i obrzydliwa, pchnie ją od drzwi, mówiąc: "zaczął, a kiedy spotykasz tyłek braying, uważaj, aby odwrócić głowę do niego"

Dotykanie i szalejące, Peppina wyruszyła do domu, myśląc, że ma szczęście znaleźć kij przy drodze, z którymi się wspierają. Była w zasięgu wzroku domu matki, kiedy usłyszała na łące po prawej, głos osła głośno braying. Szybko odwróciła głowę do niego, a jednocześnie umieść rękę do czoła, gdzie, machając jak pióropusz, był ogonem osła. Prowadziła do domu do matki na szczycie swojej prędkości, krzycząc z wściekłością i rozpaczą; I wziął Lizinę dwie godziny z dużym basenie gorącej wody i dwa ciastka mydła, aby pozbyć się warstwy popiołu, z którymi ojciec GATTO zdobiła ją. Jeśli chodzi o ogon osła, niemożliwe było pozbyć się tego; Było tak mocno zamocowane na czole, jak Golden Star na Lizinie. Ich matka była wściekła. Najpierw pokonała Lizinę nieoceniąco z miotłą, a potem zabrała ją do ust studni i obniżyła ją do niej, pozostawiając ją na dnie płaczu i płaczem o pomoc.

zanim to się stało, jednak Syn króla w przechodzącym domu matki widział Lizina siedzącej do szycia w salonie i był olśniewany przez jej piękno. Po wrócił dwa lub trzy razy, wreszcie odważył się podchodzić do okna i szeptać w najsilniejszym głosie: "Urocza dziewica, będziesz moją panną młodą?" I odpowiedziała: "Będę."

P>Następnego ranka, kiedy książę przybył, aby ubiegać się o jego pannę młodą, znalazł ją owiniętą w dużą białą welon. "Jest tak, że dziewice zostaną odebrane od rąk rodziców" – powiedziała matka, która miała nadzieję, że Syn Króla poślubia Peppina w miejscu jej siostry i zapinała ogon osiołka wokół głowy jak zamek włosów pod głową jak zamek włosów pod welon. Książę był młody i trochę nieśmiały, więc nie zrobił żadnych zastrzeżeń i siedzi Peppina w powozie obok niego W przypadku raportu chodziło o tym, że książę zamierza poślubić najpiękniejszą dziewicę na świecie, na której czole błyszczył złotą gwiazdę i wiedzieli, że to może być ich uwielbiana Lizina. Ponieważ powóz powoli przechodzi przed starym domem, gdzie koty ze wszystkich części świata wydawały się zebrać piosenkę wybuchową z każdego gardła:

Mew, Mew, Mew! Książę, wyglądają szybko za tobą! Książę, jego mistrz, zatrzymał swoje konie i zapytał:

Przekręć rękę Książę rzucił welonę i odkrył nadmuchiwaną, opuchniętą twarz Peppiny, z ogonem osła skręconym wokół głowy. – Ach, zdrajczyk! Z ręką na rękojeściu jego miecza zażądał Liziny w taki wspaniały głos, że matka przyspieszyła do studni, by wyciągnąć więźnia. Odzież Liziny i jej gwiazda świecili tak świetnie, że kiedy książę poprowadził ją do domu króla, jego ojciec, cały pałac był oświetlony. Następnego dnia byli małżeństwem i żyli szczęśliwi kiedykolwiek; A wszystkie koty, na czele ze starym ojcem Gatto, były obecne na weselu.