Zabijanie tanuki (Japońska bajka)

w pobliżu dużej rzeki, a między dwoma wysokimi górami, mężczyzna i jego żona mieszkali w domku, długi czas temu. Gęsty las położył się wokół domku, a na całym drewnie nie było ścieżki lub drzewa, które nie było znane chłopowi z jego chłopii. W jednym z jego wędrówek zaprzyjaźnił się z zając, a wiele godzin dwaj minął razem, kiedy mężczyzna odpoczywał przy drodze, jedząc obiad.

Teraz ta dziwna przyjaźń była obserwowana przez Tanuki, niegodziwy, kłótnia bestia, która nienawidził chłopa i nigdy nie była zmęczona, czyniąc go źle. Znowu i znowu zakradł się do chaty, a znajdując jakikolwiek wybór kęsel odstawiony na małym zając, albo zjedzony, jeśli pomyślał, że to miło, albo zdeputował go na kawałki, aby nikt inny nie powinien go dostać, a w końcu nie powinien go zdobyć Chłop straciła cierpliwość i podjął decyzję, że będzie miał krew Tanuki nic poza obiadem, który zamierza ukraść, chłopski rzucił się na niego i związał cztery nogi mocno, aby nie mógł się ruszyć. Potem radośnie przeciągnął wrogiego wroga do domu, czując, że o długości ma lepszą o złośliwej bestii, która zrobiła go tak wielu chorobami. – Zapłaci za nich ze skórą – powiedział do żony. "Po raz pierwszy go zabijemy, a następnie ugotujemy go". Więc mówiąc, powieszał tanuki, głową w dół, do belki i wyszedł do zbierania drewna na ogień.

Tymczasem stara kobieta była Stojąc w moździerzu wbijając wzrost, który miał służyć je na tydzień z tłuczkiem, który boli broni z jego wagą. Nagle usłyszała coś jęczenia i płacze w rogu, a zatrzymując pracę, spojrzała, by zobaczyć, co to było. To było wszystko, czego chciał łękał, a on włożył bezpośrednio jego najbardziej pokorne powietrze i błagał kobietę w jego najmętszym głosie, aby poluzować swoje obligacje, które ją boli boleśnie. Była dla niego pełna litości, ale nie ośmieliła się go uwolnić, jak wiedziała, że ​​jej mąż byłby bardzo zły. Tanuki, jednak nie rozpaczył i widząc, że jej serce było zmiękczone, rozpoczęło się na nowo modlitwy. "Poprosił tylko o zabrane jego więzi" – powiedział. "Dałby Jego Słowem, aby nie próbować uciekać ucieczki, a gdyby kiedyś się uwolnił, mógł wkrótce funt dla niej jej ryżu". Pracuj, a nie pasują do słabych kobiet. "Te ostatnie słowa stopiły się całkowicie dobrą kobietę, a ona odpinała obligacje, które go trzymały. Słabe głupi stworzenie! W jednej chwili Tanuki ją chwycił, rozebrał całe ubrania i wypłynęła ją w moździerzu. W ciągu kilku minut była waliła jako dobra jak ryż; I nie zadowolony z tego, Tanuki umieścił garnek na palenisku i gotowy do gotowania chłopskiego obiadu z ciała jego własnej żony!

Kiedy wszystko było zakończone, spojrzał z drzwi, i zobaczyłem, że stary człowiek pochodzący z lasu niosącego dużą wiązkę drewna. Szybko jak błyskawica Tanuki nie tylko umieścił ubrania kobiety, ale jak był magiem, zakładając też jej formę. Potem wziął drewno, rozpalał ogień i wkrótce wyznaczył dużą kolację przed starcem, który był bardzo głodny i zapomniał na chwilę o jego wroga. Ale kiedy Tanuki zobaczył, że zjadł jego wypełnienie i myślałoby o jego więźniu, pośpiesznie potrząsnął ubrania za drzwiami i wziął swój własny kształt. Potem powiedział do chłopa, "jesteś miłym rodzajem osoby, aby wykorzystać zwierzęta i mówić o zabijaniu ich! Jesteś złapany we własną sieć. To twoja własna żona, którą jadłeś, a jeśli chcesz znaleźć jej kości, musisz tylko spojrzeć pod podłogą. Z tymi słowami odwrócił się i stworzył dla lasu.

stary chłop wędk wzrósł Zimno z horrorem, gdy słuchał i wydawał się zamrożony do miejsca, w którym stał. Kiedy trochę się wyzdrowiał, zebrał kości swojej martwej żony, pochowała je w ogrodzie, i przysiągł grobie, który ma być pomarszczony na Tanuki. Po tym, jak wszystko zostało zrobione, usiadł w jego samotnym domku i uderzył gorzko, a najważniejsza myślała, że ​​nigdy nie będzie w stanie zapomnieć, że zjadł własną żonę.

Chociaż był zatem Płaczam i zawodził swojego przyjaciela zając przeszedł przez i, słysząc hałas, uderzył uszy i wkrótce rozpoznał głos starca. Zastanawiał się, co się stało, i umieścił głowę przy drzwiach i zapytał, czy coś jest sprawa. Ze łzami i jękanami chłopa powiedział mu całą straszną historię, a zając, pełen gniewu i współczucia, pocieszał go najlepiej jak potrafił, i obiecał, że pomogą mu w swojej zemsty. "Fałszywa gnitań nie pozostaje bezkarny", powiedział, że. Następnie wziął hatchet, pożegnaj się ze starym mężczyzną i odszedł do lasu. Pochylił kroki do mieszkania Tanuki i zapukał do drzwi. Tanuki, który nie miała podejrzenia zając, był bardzo zadowolony, że go zobaczył, bo zauważył topór na raz, i zaczął świeckich działek, jak go zdobyć.

Aby to zrobić Myślał, że ma lepszą ofertę towarzyszyć zając, który był dokładnie tym, czego życzył i oczekiwano, ponieważ znał całą sprytę Tanuki i zrozumiał jego małe sposoby. Więc przyjął firmę Rascal z radością i bardzo przyjemny, gdy spacerowali. Kiedy wędrują w ten sposób przez las, zając beztrosko podniósł siekierę w przechodząc i wyciąć kilka grubych konarów, które wiszą na ścieżce, ale o długości, po obniżeniu dobrego dużego drzewa, które kosztowały go wiele twardych ciosów, oświadczył, że był zbyt ciężki dla niego, aby nosić do domu, a on musi po prostu zostawić, gdzie to było. To zachwycił chciwym Tanuki, który powiedział, że nie będą dla niego wagi, więc zebrali duże gałęzie, które zając mocno na plecach. Potem wędzony wesoło do domu, zając podążając za jego lżejszym pakietem.

W tym czasie zając zdecydował, co zrobił, i jak tylko przybyli, cicho położył na ogień drewno z tyłu Tanuki. Tanuki, który był zajęty czymś innym, zaobserwował niczego, a tylko wezwał, by zapytać, jakie było znaczenie trzasku, które usłyszał. "To tylko grzechotka kamieni, które toczą się po stronie góry" – powiedziała Hare; A Tanuki był zadowolony, a nie zauważył dalszych uwag, nigdy nie zauważając, że hałas naprawdę wyskoczył z płonących konary na plecach, aż jego futro było w płomieniach, a to było już za późno, by go wyciągnąć. Wrzeszczając się z bólem, pozwolił spadać płonącemu drewno z pleców, i wyrwał się i zawył z agonią. Ale zając pocieszał go i powiedział mu, że zawsze nosił go z doskonałym tynkiem w razie potrzeby, co przyniesie mu natychmiastową ulgę i wyjmę jego maść, rozpowszechniał go na liściu bambusa i położył go na ranę. Nigdy wcześniej nie dotknął go, niż Tanuki skupiła krzyczeć w powietrze, a zając się roześmiała, i pobiegł, żeby powiedzieć przyjacielowi chłopowi, co za sztuczkę grał na wroga. Ale starca potrząsnął głową ze smutkiem, ponieważ wiedział, że złoczyńca był tylko zmiażdżony na razie, i że wkrótce się o nich odsunął. Nie, jedynym sposobem, w jaki każdy pokój i cicho było uczynić tanuki nieszkodliwym na zawsze. Długo zrobił staruszek i puzzle zająca razem, jak to miało być zrobione, a w końcu zdecydowali, że zrobią dwie łodzie, mały z drewna i dużą glinę. Potem spadły do ​​pracy, a kiedy łodzie były gotowe i odpowiednio pomalowane, zając poszedł do Tanuki, który wciąż był bardzo chory i zaprosili go do wielkiego przyciągania ryb. Tanuki wciąż czuł się z zając na zając o sztuczce, którą go grał, ale był słaby i bardzo głodny, więc chętnie przyjął propozycję i towarzyszył zając na brzegu rzeki, gdzie dwie łodzie były zacumowane, kołysany falami. Oboje wyglądali dokładnie podobnie, a Tanuki zobaczył tylko, że jeden był większy od drugiego i trzymałby więcej ryb, więc zebrał się do dużego, podczas gdy zając wspiął się do tego, który był wykonany z drewna. Rozluźniali swoje cumowanie i zrobili na środku strumienia, a kiedy byli w pewnej odległości od banku, zając zabrał wiosło i uderzyli taki ciężki cios na drugiej łodzi, że włamał się do dwóch. Tanuki spadł prosto do wody i odbył się tam zając, dopóki nie był dość martwy. Potem położył ciało w swojej łodzi i wiosłował do ziemi i powiedział starym człowiekowi, że jego wróg był martwy. A stary człowiek cieszył się, że jego żona była pomarszczona, a on wziął zając do swojego domu, a oni mieszkali razem wszystkie dni w spokoju i spokoju na górze.