Zatrzymane buty (Bracia Grimm)

Było to dwanaście córki, jedna sekunda jest piękniejsza. Spali wszyscy razem w jednej sali, a ich łóżka stały obok; Wieczorem, kiedy poszli spać, król zamknął drzwi do zatrzasku. A rano, kiedy otworzyły go drzwi, zawsze zauważył, że buty w córce wszystkich z tańców zostały zatrzymane, i nie mógł zrozumieć, dlaczego tak się dzieje. I rozkazał królowi zadeklarować wszystkie Królestwo, które On dowiaduje się, gdzie tańczą w nocy, mogą wybrać jedną z nich do żony, a po śmierci, by stać się królem. Ale kto zostanie wywołany, a przez trzy dni i noce nie dowie się o tym, więc głowa z ramienia z dala.

Oto nieco jedna królowa, aby wziąć odważną pracę. Był dobrze pogratulowany, a wieczorem został zabrany do pokoju, położony obok salonu. Przygotował łóżko, a on musiał oglądać, gdzie pójdą królewskie i gdzie tańczą; I że nic nie mogli zrobić, lub iść gdzieś indziej, a następnie drzwi w hali zostały otwarte. Nagle powieki w Quevich zostały złapane jako ołów, a on zasnął, a kiedy rano obudził się, okazało się, że wszystkie dwanaście rojalistów poszli gdzieś do tańca, – buty stoją w sali, ale we wszystkich Podeszwy były otworami. A drugi, a trzeci wieczór stał się tym samym: i tutaj odcinają królową bez uzupełnienia. Dlatego wielu innych innych, którzy przywieźli do tego dzielnego biznesu, ale musieli zapłacić życie, w którym mieszkał król. Spotkałem go po drodze, zapytała go, gdzie idzie Te buty podczas tańców są zatrzymane, – to mogę, i król państwa.

- i nie jest to trudne – powiedziała stara. – Nie pijesz wina, które przyniesie ci wieczorem, a polubi, jakby mocno sen.

Następnie dał mu mały płaszcz przeciwdeszczowy i powiedział:

- jeśli ty ubierają go, stanie się niewidoczny, a następnie możesz dostać po dwunastu królowi Został zaakceptowany, a także inni, a także inni, a także ubierają królewskie stroje.

Wieczorem, jak nadszedł czas, aby spać do łóżka, wzięli go do pokoju obok boksu; A kiedy zamierzał iść do łóżka, starsze królestwo przyszło i przyniosło mu szklankę wina; Ale przywiązany do podbródka gąbki, – wina zniknęła i nie pili kropli. Potem był ligą w łóżku, latając trochę i zaczął się chronić, jakby śpi jako najsłodszy sen. Usłyszał ten dwanaście królewski, roześmiał się, a im starszy i mówi:

- a to powinno być również doprowadzone do ochrony.

Następnie wstali, otworzyły szafki, skrzynie i szkatuła i dostały się luksusowe sukienki; Stał się lustrem, aby dopasować i skokować radości, które wkrótce potrafi ponownie tańczyć. Ale jeden z nich, młodszy i mówi:

- Nie wiem, cieszę się, a ja mam jakoś trudno mojej duszy: wydaje się nam przytrafić.

>Ech, przestraszony wrona – powiedziała jej starsza, – zawsze się boisz! Czy zapomniałeś, ile jest tu królową na próżno? Żołnierz nie stał się nawet senną eliksią, ta ignorancja nie obudzi się.

Oto królewscy byli już gotowi i spojrzali na żołnierza, a on naprzestał, nie będzie się poruszyć, i Pomyśleli, że teraz myśleli, że teraz się ich bali. Zbliżył się do starszego do jego łóżka i przewrócił go; I spada przez łóżko wina w lochu, a one zstąpili jedną o jedną z powodu podziemnego ruchu, a przede wszystkim poszedł starszy. Żołnierz, widząc to wszystko, nie czekało długo, rzucił płaszcz i zszedł po młodszym – co to jest? Kto chwycił mnie za sukienkę?

- ale nie wymyślaj – powiedział starszy, to prawdopodobnie dla haczyka.

tutaj zszedł na całą Wspaniała aleja i wszystkie liście na srebrnym drzewach i wszystko spojrzał i błyszczył. Pomyślał żołnierza: "Wezmę coś na znak dowodu" – i zatrzasnął z gałęzi drzewa; nagle usłyszał straszny pęknięcie. Młodszy porysowany:

- tutaj coś jest nie tak – usłyszałeś pęknięcie?

, ale starsza powiedziała:

- Salutuje z radości, że wkrótce zwolnij z magii naszych książąt.

i poszli po drugiej alei, gdzie liście na drzewach były złote, a wreszcie, na trzecim, gdzie liście były wszystkie czyste diamenty; I widział z obu drzew na gałęzi, a za każdym razem, gdy drzewo zostało przycięte, a młodszy zadrżał się ze strachu, ale starszy nalegał, aby był zasalutowany w znaku radości. Poszli dalej, a teraz zbliżyli się w końcu do dużej rzeki; Stał blisko brzegu dwunastu łodzi, a wszyscy siedzą na pięknym księciu, a oni czekali na jego dwunastu Kingen, i każdy posadzony królu do siebie w łodzi, żołnierz usiadł z młodszym. A książę i mówi:

- Dlaczego ta łódź nagle stała się cięższa? Muszę grzbieć, który jest zamkiem siły, usłyszał stamtąd zabawy muzyki, rur i litów.

Zaimplementowane zasady przez rzekę, wszedł do zamku, a każdy z nich zaczął tańczyć ze swoim słodkim. Żołnierz tańczył także z nimi, nikt nie jest niewidoczny, a kiedy jeden z Kingen trzymał szklankę z winem, wszyscy uderzył go na dno, tylko ona podniosła go do ust; I było przerażające od tego młodszego, ale starsze zmusiło to, żeby milczeć. Więc tańczyli tam trzecią godzinę rano, a tu wszystkie buty przestały się tańczyć i musiały opuścić swoje tańce. Transportuli zasady ich ponownie przez rzekę, a żołnierz tym razem siedział w przedniej łodzi, do starszego. Na brzegu mówią pożegnanie z nadrukami i obiecali, że przychodzą ponownie następną noc. Kiedy wspięli się na schody, żołnierz przejechał do przodu i liga do łóżka; A kiedy dwanaście królów powoli rzucili się, zmęczeni, wzdłuż schodów, jest już serem i tak głośno do wszystkich słyszących; I powiedzieli: "Już ta osoba troszczy się o nic". Zdejmowali ich piękne sukienki, ukryli je, ułożone podczas butów tańczących umieścić pod łóżkiem i poszli spać drugi, a trzecia noc z nimi razem. I wszystko, jak pierwszy raz – tańczyli, aż skorupy zostały zaprojektowane. Ale wziął szklankę do dowodu szkła. Tutaj nadszedł czas, aby mu odpowiedzieć. Wziął z nim i ukrył trzy gałęzie i szkło i poszedł do króla, a dwanaście Royalne stał za drzwiami i słuchał tego, co powie.

Kiedy król zaczął pytać:

- Cóż, Kazhi, gdzie moje dwanaście córki w nocy wszystkie ich buty zatrzymały się ułożone?

Żołnierz odpowiedział:

- wraz z dwunastu wydruków w podziemnym zamku.

i powiedział mu ? Widząc, że wszystko zostało wydaleni, a jeśli się poddasz, nadal będzie pomagać wszystkim, przyznali. Potem król i mówi:

- który chcesz wziąć moją żonę?

odpowiedział:

- Jestem już Moloday, więc daj ja starszy