Pied Piper (Angielska bajka)

Newtown lub Franchville, jak "T został wywołany ze starego, jest śpiącym małym miastem, jak wszyscy możemy wiedzieć, na samodzielnym brzegu. Sleepy, jak to jest teraz, było wystarczająco głośne i co sprawiło, że hałas był szczurami. Miejsce było tak porażone z nimi, aby być rzadkim, w którym warto żyć Nie ser, ale zamykli go puste, a nie cukrem, ale oczyścili. Dlaczego bardzo miód i piwo w beczkach nie były od nich bezpieczne. Gnawią dziurę w szczycie tnący, a dół pójdzie jeden ogon mistrza szczura, a kiedy przyniósł go runda, tłumiłby wszystkich przyjaciół i kuzynów, a każdy miałby ssać na ogonie.

Gdyby zatrzymali się tutaj, mogły być poniesione. Ale skrobia i wrzasking, spieszący się i uspokajający, abyś nie słyszał, ani mówić, ani mrugnięcie dobrego uczciwego snu przez całe życie! Nie wspominając, że mama musi potrzebować usiąść, i zachować zegarek i oddział nad kołyską dla dziecka, czy też był duży brzydki szczur biegnący na twarzy biednej małej koledzy i robienia tego, kto wie, co psota.

Dlaczego dobrzy ludzie miasta mają koty? Cóż, i tam była uczciwa walka wstawna, ale w końcu szczury były zbyt wiele, a cipki były regularnie napędzane z pola. Trucizna, słyszę, jak mówisz? Dlaczego, zatruli tak wielu, że sprawiedliwie wyhodowali zarazy. Ratcatchers! Dlaczego nie był ratcatcher z domu Johna O 'Groat do końca ziemi, który nie próbował szczęścia. Ale robią to, co mogą, koty lub trucizna, terier lub pułapki, wydawało się, że jest więcej szczurów niż kiedykolwiek, a każdy dzień świeży szczur kutasa ogona lub nakłuwał wąsy.

burmistrz i miasto Rada była na końcu witami. Gdy siedzieli pewnego dnia w ratuszu ratować swoje biedne mózgi i uderzając ich twardym losem, który powinien biegać, ale miasto Beadle. "Proszę, twój honor", mówi, że "Oto bardzo dziwny facet przyjechać do miasta. Nie wiem słusznie, co mu zrobić. "Pokaż mu", powiedział burmistrz i wszedł. Naprawdę facet. Bo nie było kolor tęczy, ale możesz go znaleźć w jakimś rogu swojej sukienki, a on był wysoki i cienki i miał chętny piercing oczy.

"Nazywam się Pied Piper ," zaczął. "I módlcie się, co może być skłonny zapłacić mi, jeśli pozbyć się każdego samego szczura w Franchville?"

Cóż, ale obawiali się szczurów, obawiali się rozstania się z ich pieniędzmi bardziej czy byliby zatrzasnął i zilują się. Ale Piper nie był mężczyzną, aby stać bzdur, a odsłonął, że obiecano mu pięćdziesiąt funtów (i oznaczało dużo pieniędzy w tych starych czasach), gdy tylko nie pozostawiono szczurów do piszczych lub oszustwa w Franchville.

z hali stapiła Piper, a gdy podszedł, położył rurę do ust, a przeniknął przebijającą melodię przez ulicę i dom. A ponieważ każda notatka przebiła powietrze, mógłbyś zobaczyć dziwny widok. Dla każdego otworu szczury spadły. Nie było zbyt starych i żadnych zbyt młodych, żaden zbyt duży i nie za mało do tłumu na obcasach Piper i z chętnych stóp i odwrócił nosy do pattertu po nim, gdy stał się ulicami. Nie był też nieśmawiającą małego toddlingu, na każde pięćdziesiąt jardów zatrzymał się i dają dodatkową rozkwit na rurze, aby dać im czas na nadążanie ze starszym i silniejszym zespołem.

W górę Silver Street poszedł, a na końcu Gold Street jest portem i szerokim wysięgnikiem. I tak, jak poruszał się, powoli i poważnie, miasteczko przybył do drzwi i okna, a wiele błogosławieństw, które oddzwoniły na jego głowę.

Jeśli chodzi o zbliżanie go, było zbyt wiele szczurów. A teraz, kiedy był na krawędzi wody, wszedł do łodzi, a nie szczur, jak odepchnął się w głęboką wodę, rurociągi Shrligally przez cały czas, ale poszedł za nim, drążąc, wiosłowanie i machając ogonami. Na i nagrał, grał i grał, dopóki nie spadł, a każdy Mistrz Szczur zatopił głębiej i głębiej w śluzowej oozie portu, aż do syna każdej matki nie była martwa i tłumiona.

fala róża Ponownie, a Piper wkroczył na brzeg, ale nigdy nie nastąpił szczura. Możesz obejrzeć, że miasta rzucało swoje czapki i hurrahing i zatrzymywał otwory szczurów i ustawiając dzwonek kościoła A-Ringing. Ale kiedy Piper znaleźli się na brzeg, a nie tak bardzo, że pojedynczy piszczy miał być wysłuchany, burmistrz i Rada, a miasto na ogół, zaczęła się bórz i ha i potrząsnąć głowami.

dla Skrzynia pieniężna miasto była niestety opróżniona późno, a skąd pochodzi pięćdziesiąt funtów? Taka łatwa praca też! Wystarczy dostać się do łodzi i grając rurę! Dlaczego sam Mayor mógł zrobić, że gdyby tylko o tym pomyślał.

Więc on kolidował i ha'ad i w końcu "Chodź, mój dobry człowiek" – powiedział, "widzisz, co biedni ludowi jesteśmy; Jak możemy udaje nam się zapłacić pięćdziesiąt funtów? Czy nie będziesz miał dwadzieścia? Kiedy wszystko jest powiedziane i zrobione: "T będzie dobrze płacić za problemy, które podjęte" "A gdybym był tobą, zapłaciłbym to szybko. Bo mogę rurać wiele rodzajów melodii, jak folk czasami znajduje ich koszt."

"Czy groziłeś nam, spacerując Vagabond? " wrzasnął do burmistrza, a jednocześnie mrugnął do Rady; "Szczury są martwe i utopione" – mruknął, że; A więc "możesz zrobić swoje najgorsze, mój dobry człowiek", a dzięki temu odwrócił się na piętę.

"Bardzo dobrze – powiedział Piper, a on uśmiechnął się spokojny uśmiech. Z tym, że położył rurę do jego ust na nowo, ale teraz pojawił się nie przenikliwe notatki, jak było, ze skrobania i gryzienia, i skrapiące się i uspokajające, ale melodia była radosna i rezonansowa, pełna szczęśliwego śmiechu i wesołych sztuk. A gdy upadł ulicami starsi wyśmiewali, ale z pokoju szkolnego i play-room, z przedszkola i warsztatu, a nie dziecka, ale uciekł z chętną radością i krzyczącymi po wezwień w telefonie. Taniec, śmiejąc się, łącząc ręce i dokuczanie stóp, jasny tłum przesunął się wzdłuż Gold Street i Down Silver Street, a poza srebrną ulicą leżał fajny zielony las pełen starych dębów i szerokich buków. Wśród drzew dębowych możesz złapać przebłyski wielu kolorowych płaszcza Piper. Możesz usłyszeć śmiech dzieci złamać i zanikać i umrzeć jako głębiej i głębiej do samotnego zielonego drewna, nieznajomy poszedł, a dzieci podążyły.

Cały czas, starsi obserwowali i czekali. One już już szydzili. I patrz i czekaj, jak mogli, nigdy więcej nie ustawili oczu na Piperu w jego parti-kolorowym płaszczu. Nigdy nie byłem ich sercami pobrane przez piosenkę i tańczyć dzieci wydawanych spośród starożytnych dębów lasu.

Zostaw komentarz!

Komentarz zostanie opublikowany po weryfikacji

Możesz zalogować się za pomocą swojej nazwy użytkownika lub zarejestrować się na stronie.