Fortuna i drewno (Arabska bajka)

Kilka setek lat temu mieszkało w lesie drewna, a jego żona i dzieci. Był bardzo biedny, mający tylko jego topór, a dwie muły do ​​noszenia drewna wycięł do sąsiedniego miasta; Ale pracował ciężko i zawsze był poza łóżkiem o piątą, lato i zimę Las, wszystko wydawało się iść przeciwko nim i pozostały tak biedni jak zawsze. W końcu tnący drewno utracił serce i powiedział do siebie:

"Co to jest dobra w takiej pracy, jeśli nigdy nie jestem grosza bogatszym na końcu? I pójdę już do lasu! A być może, jeśli biorę do mojego łóżka i nie biegam po fortunie, pewnego dnia, kiedy może przyjść do mnie., Jego żona, która sprzątała dom, poszedł zobaczyć, co się dzieje.

'Czy jesteś chory? "Kogut został tak często tłoczył. Jest to najwyższy czas, aby wstać."

"Dlaczego powinienem wstać? – zapytał mężczyznę, bez ruszenia.

'Dlaczego? oczywiście iść do lasu."

"tak; A kiedy spełniłem się przez cały dzień, prawie nie zdobiałem wystarczająco dużo, żeby dać nam jeden posiłek."

', ale co możemy zrobić, mój biedny mąż? – powiedziała ona. – To tylko sztuczka fortuny, która nigdy nie uśmiechnęłaby się na nas."

"cóż, miałem moje sztuczki fortuny – płakał. "Jeśli chce mnie, że może mnie znaleźć. Ale zrobiłem z drewnem na zawsze."

"Mój drogi mąż, żal napędzał cię szalony! Myślisz, że Fortune przyjdzie do każdego, kto nie pójdzie za nią? Ubierz siebie i siodł muły i rozpocznij pracę. Czy wiesz, że nie ma przymusu chleba w domu?"

"Nie obchodzi mnie, jeśli nie ma, i nie idę do lasu. Nie ma skorzystania z rozmowy; Nic nie sprawi, że zmieni mnie mój umysł."

rozproszona żona błagała i błagała na próżno; Jej mąż utrzymywał się w pobycie w łóżku, a w końcu, w rozpaczy, zostawiła go i wróciła do swojej pracy.

godzinę lub dwa później mężczyzna z najbliższej wioski zapukał do jej drzwi, a kiedy Otworzyła ją, powiedział do niej: "dzień rano, matka. Mam pracę do zrobienia, a ja chcę wiedzieć, czy twój mąż pożyczy mi swoje muły, jak widzę, że nie używa ich, i może nadać mnie sama ręka?"

"na górę; Lepiej go zapytać – odpowiedziała na kobietę. A mężczyzna wziął się i powtórzył swoją prośbę.

"Przykro mi, sąsiad, ale przysięgam, żeby nie opuścić łóżka i nic nie sprawi, że złamałem mojego ślubowania"

'Cóż, potem pożyczasz mi swoje dwa muły? Zapłacę ci coś dla nich."

"z pewnością sąsiad. Weź je i witamy Napełnił worki z pieniędzmi, choć wiedział doskonale, że należał do sułtana, a jechał je jeszcze w spokojnym domu, kiedy zobaczył dwóch żołnierzy przychodzących wzdłuż drogi. Teraz człowiek był świadomy, że gdyby został złapany, byłby potępiony na śmierć, więc uciekł w lesie. Muły, pozostawione same do siebie, wziął ścieżkę, która doprowadziła do stabilnej mistrza.

Żona Drewno-Cuttera wyglądała przez okno, gdy muły pobudzały przed drzwiami, tak mocno obciążone, że prawie byli opadł pod ich obciążeniem. Nie straciła czasu w nazywaniu męża, który wciąż leżał w łóżku.

'Szybki! szybki! Wstań tak szybko, jak to możliwe. Nasze dwie muły wróciły z workami na plecach, tak mocno obciążone czymś lub innym, że biedne bestie trudno się wstać."

"żona, powiedziałem ci kilkanaście razy, których nie jestem wstać. Dlaczego nie możesz mnie zostawić w pokoju? Upadli na raz na ziemię, a wylała deszcz złotych kawałków, aż do małego boiska świeciło jak słońce od zaskoczenia. "Treasure!" I uciekła, by powiedzieć jej męża.

'wstaj! Wstań! Płakała. "Miałeś słuszne nie pójść do lasu i czekać na fortunę w swoim łóżku; Otrzymała wreszcie! Nasze muły wróciły do ​​domu Ladena ze złotem na świecie, a teraz leżą w sądzie. Nikt w całym kraju może być tak bogaty, jak jesteśmy! który leżał wokół niego.

"Widzisz, moja droga żona, że ​​miałem rację" – powiedział w końcu. "Fortune jest tak kapryśne, nigdy nie możesz na nią liczyć. Biegać za nią, a ona na pewno lata od ciebie; Pozostań nieruchomo, a ona na pewno przyjdzie."